ŚFiNiA

monitor/konto_usuniete

Osobiście uważam, że skoro niektórzy neodarwiniści uważają,iż nie potrafią odeprzeć krytyki swojej hipotezy na gruncie merytorycznym, i to bez różnicy czy kreacjonisty czy kogoś, kto mówi "nie wiem, poglądy moje nie są jeszcze ustalone", to zamiast kurczowo trzymać się swojej koncepcji badanego świata i zrzucać na innych obowiązek szukania alternatywy dla TE sami powinni zaproponować teorię alternatywną. Ta ich gadanina o braku alternatywy pokazuje tak naprawdę,że boją się zostać ideologicznymi sierotkami,a darwinizm traktują,jak jakąś quasi-religię, naukowców jak kapłanów, natomiast myślących inaczej jak barbarzyńców

Jeszcze nigdy nie widziałem na oczy takiego zaangażowania w obronę jakiejkolwiek teorii naukowej!

To, co dzieje się wśród biologów/darwinistów ,którzy są tak zaangażowani w obronę koncepcji ewolucji, z posuwaniem się do tłumienia krytyki włącznie,że jest to zjawisko aż zdumiewające! nawet tych wierzących, jak K.Miller, który jest w stanie przyjąć,że Bóg może stać za prawami przyrody, a w stosunku do ewolucji biologicznej jest tak lojalny,że gotów jest uwierzyć w każdą najdurniejszą materialistyczną bajeczkę, byle tylko nie w IP w przyrodzie.

Osobiście upatruję tutaj dwa mechanizmy psychologiczne takiego panicznego strachu przed choćby pobieżnym skrytykowaniem TE:

-Wiara we "wszechmogącą" ewolucję, która-według podręczników z jakich się uczyli-potrafi doprowadzić do powstania nawet najwymyślniejszych,najbardziej wyrafinowanych właściwości przyrody, przy odpowiedniej obróbce psychologicznej, jakiej byli poddani na studiach, gdzie im wmawiano,że nauki nie da się pogodzić z jakimkolwiek przekonaniem o działaniu inteligencji w przyrodzie.

I w ten sposób ludzie ci zastąpili ludzką wewnętrzną potrzebę wiary w kogoś od kogo,jak to ujął ateista Hoyle, pochodzimy. Kogoś, kto jest gdzieś tam we wszechświecie i dobrze nam życzy na wiarę nie w stworzenie człowieka na podobieństwo Boga czy bogów. Zamienili ową wiarę na opowieść o romantycznym,afrykańskim exodusie
Ludzie, którzy należą do konkretnie określonych i tych,które same siebie określają, przeważnie
skodyfikowanych ugrupowań religijnych mają też konkretne oczekiwania wobec tego kogoś od którego jak wierzą pochodzą. Modlą się o zdrowie,chleb powszedni,długie życie, no i o życie wieczne.
Czy ateiści,a z nich prawie każdy jest ewolucjonistą lub zwolennikiem teorii ewolucji, nie muszą zaspokajać takich potrzeb?
Ależ muszą i zaspakajają z tym, że wiarę w wszechmocne właściwości Boga zamienili na wiarę w potęgę ludzkiego umysłu!
Ateiści chcą być zdrowi,dlatego wierzą w niedługie wybitne osiągnięcia medycyny. Wierzą w nowe "cudowne" leki na wszelkie najgrozniejsze choroby!
Wierzą, że nauka przedłuży ludzkie życie, odwróci skutki starości uratuje naszą planetę. I KAŻDY-świadomie czy nie- MA NADZIEJĘ,ZE SIĘ NA TO ZAŁAPIE. I czy I co tu się dziwić , że ci ludzie nie pozwolą "bezcześcić",nawet pozytywną krytyką, niczego co nosi etykietkę "NAUKA"?

-Druga przyczyna to to,że wielu naukowców zbudowało swoje kariery na jakiejś tam formie ewolucjonizmu.
Sa to tak zwani "biologowie ewolucyjni". Czyli podstawowi kapłani tej quasi-religii. I oni najbardziej bronią TE,ponieważ jest do zgodne z ich dostosowaniem Reszta biologów miała co najwyżej jeden semestr poświęcony biologii ewolucyjnej i wychowała się na "Ślepym zegarmistrzu" Richarda Dawkinsa. Ale nauczono ich ponadto,że naukowcy,fachowcy różnych dziedzin powinni sobie nawzajem ufać, więc ufaja kolegom biologom ewolucyjnym. A w następnym rzędzie idą laicy, którzy wierzą biologom.

Proszę nie traktować powyższej wypowiedzi,jako ogólnego stanowiska teistów,ponieważ są to moje prywatne poglądy. Proszę też nie uważać mnie za wroga TE czy jakiejkolwiek koncepcji naukowej, ponieważ to,co pisałem pisałem w kontekście w jakim pisał Michael Ruse, który bynajmniej kreacjonistą nie jest:

"Ewolucjonizm jest propagowany przez ewolucjonistów jako coś więcej niż tylko nauka. Ewolucjonizm jest rozpowszechniany jako ideologia, jako świecka religia - jako dojrzała alternatywa dla chrześcijaństwa, dająca sens i moralność. Jestem zawziętym ewolucjonistą i byłym chrześcijaninem, ale muszę przyznać, że skarżąc się (...) literaliści mają absolutną rację. Ewolucjonizm jest religią. Było to prawdą o ewolucjonizmie na początku i jest prawdą o ewolucjonizmie nadal dzisiaj".
(Michael Ruse, How evolution became a religion. Creationism correct?: Darwinians wrongly mix science with morality, politics, National Post, Saturday, May 13, 2000)"

pozdrawiam.

wujzboj · Wysłany: Pią 15:07, 27 Mar 2009 Temat postu:

Przede wszystkim nic mi nie wiadomo o tym, aby "neodarwiniści" nie potrafili odeprzeć krytyki swojej hipotezy na gruncie naukowym. O ile przedstawiana krytyka jest naukowa, o tyle jest dyskutowana poważnie, wraz z alternatywnymi propozycjami (które są ewolucjinistyczne, rzecz jasna). O ile zaś jest ona paranaukowa, o tyle albo jest ignorowana, albo jest traktowana z irytacją, albo ze śmiechem, albo w niekulturalny sposób; wszystko zależy od temperamentu i kultury osobistej osoby reagującej.

Oless

mat

Na ewolucje sa rozliczne empiryczne dowody, a religianci stoja wciaz w pierwszych wiekach naszej ery (NT), i na tym wlasnie polega sila nauki a slabosc religii.

Oless

Pojęcie ewolucji było sugerowane w pierwszych wiekach przez Augustyna (wiek IV) , ale żeby to wiedzieć trzeba czerpać swą siłę z wiedzy, łącznie z wiedzą o metodologii nauki oraz zagadnieniach i problemach teorii ewolucji, nie mówiąc już o rozróżnianiu pomiędzy filozofią a nauką, nauką a naukami o pochodzeniu, nauką a światopoglądem, a ponieważ siła matyzmu polega na ogólnej ignorancji, to trudno rokować nadzieję na poprawę... są nieuleczalne przypadki.

mat

bol999

mat

wujzboj

bol999

wujzboj

monitor/konto_usuniete

Odnośnie "Zdumiewającej hipotezy",to napisałem kiedyś:

[link widoczny dla zalogowanych]
"Mózg ludzki to jedyny organ, który próbuje zrozumiec sam siebie i - o ironio! - nie jest w stanie tego zrobic do konca! Bo jak np. objasnia sobie samoswiadomosc? Jak to sie dzieje, ze nie tylko wiemy, ale jeszcze wiemy, ze wiemy? W jaki sposob zlepki atomow, ktore sa z definizcji martwe i tworzace molekuly takie jak bialka, kwasy nukleinowe i inne substancje [dopamine itd.], potrafia kochac, czuc bol, interpretowac smaki, dzwieki itd.?
Jesli czlowiek nie potrafi sobie wyobrazic dzialania obiektu, ktorego istnienie przypisuje Bogu, to jak moze zrozumiec istote Boga?,To tak jagby pies usilowal zrozumiec umysl Newtona! Teraz warto sie zastanowic nad tym, czy jest sens badac i dociekac, co powoduje samoswiadomosc? Czy raczej nauka powinna zdezerterowac i zostawic ten problem dla filozofii i religii [czy poezji]. Przeciez te dociekania i tak sa skazane na niepowodzenie, ale czy nauka zdezerteruje? Nie, nigdy tego nie zrobi, poniewaz taka dezercja bylaby nienaukowym posunieciem! Dlaczego wiec teisci maja sie wycofywac przed probami zrozumienia istoty bytow transcendentalnych, a wlasciwie posuwac sie do ich negowania? Skoro nie negujemy samoswiadomosci, dlaczego negowac istnienie Boga? Przeciez jedno jak i drugie jest niewyjasnialne [a co za tym idzie z definicji nalezy do cudów] ;)."

Szkoda,że nie mogę uczestniczyć bardziej systematycznie w prowadzonych dyskusjach na "Sfini". Widzę,że niektórzy uczestnicy Forum obszernie odnoszą się do moich rozważań na pewne tematy (głównie Ty Oless) i czuję się w obowiązku usprawiedliwić. Otóż przebywam obecnie poza miejscem zamieszkania i warunki,jak i nawał obowiązków uniemożliwiają mi większe poświęcenia. Ale dziękuję za uwagę i serdecznie wszystkich pozdrawiam.

Sławek.

barycki/konto usunięte

monitor:

wujzboj

Akurat tak się składa, że jeśli ktoś zamierza wypowiadać się o świadomości rozumianej jako doznawanie swojego własnego istnienia, to rzeczywiście o "ewolucyjnym powstaniu świadomości" mówić z sensem nie da rady. A to dlatego, że obserwator nie może rozpoznać żadnym doświadczeniem, czy jakiś inny "obiekt" poza nim samym posiada taką świadomość, i z tego względu nie da się wskazać na żaden ewolucyjny mechanizm, który by posiadanie takiej świadomości promował i przez to pozwalał jej się wykształcić. Gdyby bowiem taki mechanizm istniał, musiałby on jednocześnie umożliwiać obserwowanie cudzej świadomości. Nie ma akcji bez reakcji...

Materialista wierzący w pochodzenie świadomości od materii* musi więc przyjąć, że świadomość pojawia się jako efekt uboczny przetwarzania informacji, i to nie wiadomo skąd i dlaczego. W zasadzie nie ma żadnego powodu, żeby nasz materialista nie był wręcz jedynym egzemplarzem posiadającym świadomość. Więcej: nie ma powodu, żeby ta jego świadomość nie była czymś, co pojawiło się u niego (i tylko u niego) dziś rano temu i zniknie na zawsze dziś wieczorem. Pojawiła się jak dziwaczny pryszcz na nosie, spowodowany precyzyjnie skoordynowanym działaniem takich czynników, jak alergia na brednie wuja zbója, wczorajsze nadużycie napojów wyskokowych, lekkie odmrożenie uzyskane na skutek zamyślenia się o globalnym ociepleniu i przegapienia autobusu, podrażnienie piórkiem wydostającym się z poduszki, szczególnym poziomem dobrego cholesterolu we krwi, i paru innych drobiazgów.

Tak, dziwne to wszystko. Ale może jutro rano będzie już po kłopocie.

______________________
*Nie ma w tym momencie większego znaczenia, czy taka wiara ma sens, czy nie.

bol999

wujzboj

barycki/konto usunięte

wujzboj:

wujzboj

Cóż, fizyka u materialisty to czysta metafizyka.

Na szczęście nie jetem materialistą.

barycki/konto usunięte

wujzboj: