ŚFiNiA

[rafal3006]

Śfinia zeszła na psy zatrudniając zamordystów-moderatorów gdzie posty, jak za czasów Stalinowskich giną bez żadnego wyjaśnienia i śladu.
... a miało być tak pięknie na śfinii - "żaden post nie ginie"
Ja rozumiem że posty łamiące prawo Polskie powinny ginąć bez śladu ... tylko w którym miejscu poniższe posty łamią prawo Polskie?

http://www.sfinia.fora.pl/zgloszenia-naruszen-regulaminu,25/kto-jest-poszkodowany-przez-ataki-osobiste,14257-75.html#473191

[rafal3006]

http://www.sfinia.fora.pl/zgloszenia-naruszen-regulaminu,25/kto-jest-poszkodowany-przez-ataki-osobiste,14257-75.html#473855

[Semele]

Co to znaczy atakować ideę?

CIEBIE interesuje tylko matematyka....jednak to forum straci rację bytu bez atakowania idei.

Zasadniczo chodzi o formę wypowiedzi.

No i te różne reguly obowiązujące w dyskusji.

No i sofizmaty
Nielojalne fortele dyskusji – zw. sofizmatami
Jak ktoś nie ma wiedzy w temacie, na który toczy się spór, a do tego nie potrafi z twarzą, czyli uczciwie wybrnąć z takiej sytuacji, bardzo często stosuje tzw. nielojalne fortele! Nieuczciwe chwyty erystyczne przez logików wprost nazywane są błędami logicznymi w rozumowaniu. (patrz. Erystyka [w:] Mała encyklopedia logiki)
Nielojalne fortele dyskusji! C.d.
argumentum ad baculum (odwołanie się do kija): użycie groźby.
Ma on charakter ultimatum.
Np. - Uważaj Pan, bo inaczej…………….!!!!

argumentum ad hominem: odwołanie się w argumentacji do tez uznanych przez oponenta; jest to nielojalny chwyt erystyczny, o ile nie jest się przekonanym o prawdziwości tychże tez. (manipulacja) Np. – stwierdzam, że uznaję tezę przeciwnika, a następnie „przemycam” kontrargumenty, aż w końcu doprowadzam przeciwnika do uznania tezy przeciwnej. W rzetelnej dyskusji należy mówić tylko to, co rzeczywiście myślimy!
argumentum ad ignorantiam - sofizmat ten polega na budowaniu
argumentum ad ignorantiam - sofizmat ten polega na budowaniu argumentu w oparciu o niewiedzę słuchaczy, głównie przez używanie specjalistycznych terminów – zwykle jednak cała wypowiedź jest pozbawiona sensu – tworzy swoisty „bełkot”
Np.: Dyfrakcja funkcji sinusoidalnie zmiennej w istotny sposób przyspiesza zjawiska osmotyczne.
(Ten typ ‘argumentowania” jest charakterystyczny dla pseudonaukowców.)

d) argumentum ad misericordiam: odwołanie się do litości. Np
d) argumentum ad misericordiam: odwołanie się do litości. Np. Student, który nie zdał egzaminu prosi wykładowcę - Ale proszę, niech Pan będzie człowiekiem i postawi mi tą trójkę! błagam, ja się nigdy tego nie nauczę!

argumentum ad personam: przypisanie przeciwnikowi wad,
argumentum ad personam: przypisanie przeciwnikowi wad, ośmieszanie go i osób z nim związanych.
Jest to zawsze chwyt nieuczciwy; używanie wyzwisk, obelżywych terminów, „działania na emocjach” – wprost wskazuje na ten chwyt.
Np. Nie mogąc sobie poradzić z argumentami przeciwnika, orator w pewnym momencie stwierdza: - Doprawdy, nie mogę pojąć, jak Państwo możecie wierzyć temu idiocie!

(To tak jak w tej bajce Krasickiego o kruku i lisie.)
f) argumentum ad vanitatem (odwołanie się do próżności): próba zjednania przeciwnika komplementem. (Chodzi niekiedy o uśpienie przeciwnika).
Np. W dyskusji padają zwroty typu: „nie ulega wątpliwości pańska głęboka i wszechstronna znajomość problemu…”, „pan jako ekspert w tej dziedzinie, doskonale wie, że…”,
po których następuje podanie własnego poglądu i oczekiwanie, że zjednany komplementami dyskutant bez zastrzeżeń zaakceptuje nasze stanowisko.
(To tak jak w tej bajce Krasickiego o kruku i lisie.)

Miły bracie, Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię
Miły bracie, Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię! Cóż to za oczy! Ich blask aż mroczy! Czyż można dostać Takową postać? A pióra jakie! Szklniące, jednakie. A jeśli nie jestem w błędzie, Pewnie i głos śliczny będzie". Więc kruk w kantaty; skoro pysk rozdziawił, Ser wypadł, lis go porwał i kruka zostawił.

argumentum ad veracundiam (odwołanie się do nieśmiałości): -. sposób
argumentum ad veracundiam (odwołanie się do nieśmiałości): - sposób argumentacji polegający na powoływaniu się na jakiś autorytet, którego wprawdzie druga strona nie uznaje, ale też nie może go zakwestionować, będąc skrępowana uczuciami szacunku lub nieśmiałością, czy też obawą narażenia się na zarzut zarozumiałości.

argumentum ad auditorem (argument odwołujący się do słuchacza) -
argumentum ad auditorem (argument odwołujący się do słuchacza) - sposób argumentowania polegający na tym, że mówca zwraca się nie do swojego przeciwnika w dyskusji, lecz do współuczestników dyskusji lub biernych słuchaczy, celem pozyskania ich sobie, lecz nie poprzez podanie logicznych racji na rzecz swojej tezy, lecz najczęściej odwołując się do ich emocji.
Np.
Chcąc zakwestionować zasadność teorii Darwina, dyskutant zwraca się do słuchaczy z zapytaniem: A kto z Państwa pochodzi od małpy?.

Argumentum ad crumenam – (łac
i) Argumentum ad crumenam – (łac. crumen – sakiewka) „Przekupstwo jest przestępstwem. Jest niemoralne. Jest nieetyczne. Jest nie fair. Jest praktykowane.” G. Kennedy, Negocjacje

Czy ja chcę przekonać kogoś do bycia ateistą ?

[img]Nie. Ja chcę przekonać. Że bycie ateistą JEST w normie

Ciągle tez czekam na tę dyskusje na temat racjonalnosci teizmu w opozycji do irracjonalnosci ateizmu..
[/img]

[rafal3006]

[Semele]

Jak zauważyłeś nie wlaczam się w dyskusje o algebrze jakiejkolwiek. Za malo pamiętam za szkoły aby ocenić to co chcesz przekazać.

To oczywiste, że w dyskusji może się okazać, że nikt z nas nie ma racji...

[rafal3006]

http://www.sfinia.fora.pl/zgloszenia-naruszen-regulaminu,25/kto-jest-poszkodowany-przez-ataki-osobiste,14257-75.html#473885

[rabbit-raubritter]

Czy coś skomplikowanego jest w stwierdzeniu, że masz nie spamować swoją algebrą w innych działach?
Po to masz wyznaczone miejsce, żeby się w tym miejscu wyżywać.