O algebrze Boole'a

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

O algebrze Boole'a
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 29, 30, 31 ... 38, 39, 40 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Taz

Dołączył: 29 Mar 2012
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Pią 22:00, 19 Cze 2015 Temat postu:

rafal3006 napisał:

Jak zacytujesz jedno moje zdanie z 10 letniej dyskusji które nie jest o algebrze Boole'a to ... (wiadomo co).

A czemu z 10-letniej? Mi chodzi tylko o ten temat.

I jest to zadanie wyjątkowo proste. Pierwsza strona tematu, pierwsze Twoje zdanie:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718.html#234934

rafal3006 napisał:

Fizyku, wiadomym jest że wedle Ciebie zarówno Krystkon, jak i Kubuś to dwa głupki.

Zdecydowanie nie o algebrze Boole'a.

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

idiota

Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

Wysłany: Pią 22:17, 19 Cze 2015 Temat postu:

"Dopóki trzymamy się logiki i v jako odwzorowania ze zdań w dwuelementową algebrę Boole'a, to wszystko jest jak najbardziej na swoim miejscu." Na tym etapie wprowadzania wystarczyło nam wiedzieć jak się to czyta i intuicyjnie to rozumieć. Odwzorowania tłumaczono później sporo. Choć ja,kiedy uczyłem logiki, to nawet pedagożki i psycholożki zaznajamiałem najpierw z pojęciem odwzorowania (mówiłem, że nie ważne na razie po co) a potem z tym wszystkim i wychodziło faktycznie lepiej. Chwile były oszołomione a potem rozumiały po co to wszystko zwykle. Co do reszty to nie przeczę oczywista, ale takie uogólnienia nie na ten temat.

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Sob 8:57, 20 Cze 2015 Temat postu:

Prawo tożsamości wiedzy (równoważność)

fiklit napisał:

Twoje "odkrycia" z którymi w jakimś stopniu można się zgodzić (pomijając terminologię), a których rzekomo logika nie zna, są po prostu takimi banałami, że nie doczekały się ani nazwy ani szerokich opracowań i jako trywialne przeważnie robione są "w pamięci".

Fiklicie, przecież bez przerwy mówię że algebra Kubusia to logika wszystkich 5-cio latków, humanistów i gospodyń domowych - tak wiec zarzut o trywialności algebry Kubusia jest nietrafiony, tak, zgadzam się, AK jest nieprawdopodobnie BANALNA!
… dokładnie dlatego jest absolutnie genialna, to logika naszego Wszechświata przez Boga stworzona.
Definicja Boga jest tu bez znaczenia - mogą to być kosmiczne pomyje, zdaniem ateistów.

Uwaga!
Najnowsze odkrycie:
Prawa Prosiaczka wynikają z definicji negatora, ale nie jest to definicja negatora.
Dowód jest tu:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-700.html#240250

W tym momencie algebra Kubusia nie wychodzi poza zero-jedynkowe definicje operatorów logicznych!

Kubuś ukradł prawa Prosiaczka 3-latkowi podsłuchując jego rozmowę z tatą w ZOO z 5 lat temu. :oops:

Prawa Prosiaczka działają genialnie zawsze i wszędzie, ale dopiero teraz zlokalizował je w obszarze definicji negatora!

fiklit napisał:

O prawach prosiaczka pisałem przed chwilą
teraz to:

Cytat:

1. Y=p+(q*r)
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y):
2. ~Y = ~p*(~q+~r) = ~p*~q + ~p*~r

Wbrew temu co twierdzisz, to jest obustronne zanegowanie równania i zastosowanie praw deMorgana. Na końcu rodzielność koniunkcji względem alternatywy. Nieważne, że ty to widzisz inaczej. Stosując te kroki przejdę z (1.) do (2.) w normalnej logice i nie masz na to wypływu.

Weźmy prostszą funkcję logiczną to bez znaczenia:
W.
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y=K+T

Nanosimy nasze zdanie na definicję operatora OR.

Kod:

K T Y=K+T _________
A : 1 1 =1 | |
B : 1 0 =1 | W:Y=K+T |
C : 0 1 =1 |_________|
… tylko co zrobić z ostatnią linią operatora OR?
.. skorzystać z algorytmu prof. Newelskiego!
D: 0 0 =0 |~K*~T =~Yd
1 2 3

Sięgnijmy po algorytm prof. Newelskiego.

Algorytm I

Cytuję kropka w kropkę bez żadnych zmian!
1.
W naturalnej logice matematycznej człowieka spisujemy dokładnie to co widzimy w tabeli zero-jedynkowej dla wynikowych zer.
Tu mamy jedno zero więc:
Y=Yd
Odczytujemy:
D: Y=0 <=> K=0 i T=0
2.
Po tym zapisie prof. Newelski od razu i bez żadnych wyjaśnień zapisuje równanie logiczne algebry Boole’a opisujące linię D.
D: ~Y = ~K*~T
To równanie jest poprawne zarówno zdaniem prof. Newelskiego jak i zdaniem Kubusia.

Zróbmy teraz dokładnie to co proponujesz.

fiklit napisał:

Z wytłuszczonym zgadzam się w 100% - to jest algebra Kubusia.
Prof. Newelski wyprowadził następujące równanie wynikające z tabeli zero-jedynkowej.
D.
~Y=~K*~T
W algebrze Kubusia przechodzimy do logiki dodatniej (bo Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników.
Y=K+T

Algorytm który podałeś jest algorytmem alternatywnym, oczywiście poprawnym także w algebrze Kubusia.
1.
Negujemy równanie D stronami:
~(~Y) = ~(~K*~T)
Stąd po minimalizacji (prawo De Morgana dla prawej strony) mam:
Y = K+T
Witamy w algebrze Kubusia!

Zobacz teraz jak to wszystko będzie wyglądało bez akceptacji logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y).

Algorytm II

Wracamy do algorytmu prof. Newelskiego.
1.
W naturalnej logice matematycznej człowieka spisujemy dokładnie to co widzimy w tabeli zero-jedynkowej dla wynikowych zer.
D: Y=0 <=> K=0 i T=0
2.
Po tym zapisie prof. Newelski od razu i bez żadnych wyjaśnień zapisuje równanie logiczne algebry Boole’a opisujące linię D.
D: (Y=0) = ~K*~T

fiklit napisał:

Zastosujmy twój algorytm do równania D:
W.
~(Y=0) = ~(~K*~T)
dla prawej strony korzystam z prawa De Morgana:
W: ~(Y=0) = K+T

Pytania:
1.
Czy możesz mi wyjaśnić co w równaniu algebry Boole’a znaczy ta lewa strona:
~(Y=0) - ?!
Przede wszystkim jak wciągnąć poprawnie matematycznie zewnętrzny negator do nawiasu!
W algebrze Kubusia jedyne poprawne matematycznie jest tu takie wciągnięcie:
~(Y=0) = (~Y=~0) = (~Y=1)
Zauważ że:
Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
Stąd zapis matematycznie tożsamy do W.
W: (Y=0) <=> K+T
… czyli mamy czysto matematyczną sprzeczność bo powinno być:
Y=1 <=> K+T
Wniosek:
W równaniu algebry Boole’a nie wolno wstawiać na siłę wartości bezwzględnych 0 albo 1 np. (Y=0)
2.
Poproszę o znalezienie w całej Wikipedii choćby jednego równania algebry Boole’a zawierającego w środku jakąś wartość bezwzględną typu 0 albo 1.
Na 100% nie znajdziesz takiego równania, więc który algorytm jest matematycznie poprawny:
Algorytm I czy Algorytm II?

Rozwiązanie problemu 1
Zauważmy, że jeśli będziemy operować wyłącznie logiką symboliczną albo wyłącznie logiką zero-jedynkową to wszystko będzie w porządku.

Logika symboliczna:
Równanie prof. Newelskiego
D: ~Y=~K*~T
Przejście do logiki dodatniej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
W: Y=K+T
Y - dotrzymam słowa
~Y - skłamię
ok.

Logika zero-jedynkowa:
Równanie prof. Newelskiego
D: 0=~K*~T
Przejście do logiki przeciwnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
W: 1=K+T
1 - dotrzymam słowa
0 - skłamię
Ostatnie dwa zapisy to nie są równania algebry Boole’a, bowiem w równaniach algebry Boole’a mamy wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek - w zerach i jedynkach nie ma tu żadnej logiki.

fiklit napisał:

Cytat:

Stąd mamy tożsamość wiedzy (równoważność)
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)

To niesłychane ważne prawo algebry Boole’a - gdzie ono jest w logice Ziemian!

Zaiste wielce ciekawe i przydatne prawo. Niewątpliwie jest prawdziwe, gdyż lewa i prawa strona zawsze są fałszywe.

Weźmy nasze sztandarowe zdanie:
A.
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 i T=1
… tata a kiedy skłamiesz?
Przejście do logiki ujemnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników.
~Y=~K*~T
Tata:
Skłamię (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdę do kina (~K=1) i nie pójdę do teatru (~T=1)
~Y=~K*~T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 i ~T=1

Stąd mamy:

Prawo tożsamości wiedzy (równoważność):
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y) = 1*1 =1

Które należy czytać tak!

Nasze zdanie wyżej:
Wiem kiedy dotrzymam słowa (Funkcja: Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy wiem kiedy skłamię (Funkcja: ~Y=1)
Ogólnie:
Wiem kiedy zdanie X jest prawdziwe (Funkcja: Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy wiem kiedy zdanie X jest fałszywe (Funkcja: ~Y=1)
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej dostępna jest zarówno funkcja logiczna Y=1, jak i funkcja logiczna ~Y=1.
Matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y):
Y = ~(~Y) - logika dodatnia to zaprzeczona logika ujemna (prawo podwójnego przeczenia)
~Y = ~(Y) - logika ujemna to zaprzeczona logika dodatnia
Matematycznie zachodzi fundament algebry Boole’a:
Y + ~Y =1
Y*~Y =0

Notacja w prawie tożsamości wiedzy jest nietypowa, ale to jedyne prawo logiki matematycznej więc tego zapisu nie sposób inaczej odczytać.
To jest jedno z najważniejszych praw logiki matematycznej, bo obowiązuje dla absolutnie wszystkich tabel zero-jedynkowych, od operatorów jednoargumentowych i dwuargumentowych po funkcję logiczną o dowolnej ilości zmiennych.

Rozpiszmy to prawo w analizie symbolicznej na naszym przykładzie:
Y - dotrzymam słowa
~Y - nie dotrzymam słowa (skłamię)
A.
Jeśli wiem kiedy dotrzymam słowa (Y=1) to na pewno wiem kiedy skłamię (~Y=1)
Y=>~Y =1
Wiedza o tym kiedy dotrzymam słowo (Y=1) jest warunkiem wystarczającym => abym wiedział kiedy skłamię (~Y=1)
Stąd:
B.
Jeśli wiem kiedy dotrzymam słowa (Y=1) to mogę ~~> nie wiedzieć kiedy skłamię (~Y=1)
Y~~>~(~Y) =0
Y~~>Y =0
C.
Jeśli wiem kiedy skłamię (~Y=1) to na pewno => wiem kiedy dotrzymam słowa (Y=1)
~Y=>Y =1
Wiedza o tym kiedy skłamię (~Y=1) jest warunkiem wystarczającym => na to abym wiedział kiedy dotrzyma słowa (Y=1)
stąd:
D.
Jeśli wiem kiedy skłamię (~Y=1) to mogę ~~> nie wiedzieć kiedy dotrzymam słowa (Y=1)
~Y~~>~(Y) =0
~Y~~>~Y =0

Dla kodowania zgodnego ze zdaniem A otrzymujemy zero-jedynkową definicję równoważności.
A: Y=>~Y
Poprzednik:
(Y=1) = (Y=1)
(~Y=1)=(Y=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(~Y=1) = (~Y=1)
(Y=1) = (~Y=0) - prawo Prosiaczka

Kod:

Analiza symboliczna: |Kodowanie zero-jedynkowe
| Y ~Y Y<=>~Y=(Y=>~Y)*(~Y=>Y)
A: Y=> ~Y =1 | 1 1 =1
B: Y~~> Y =0 | 1 0 =0
C:~Y=> Y =1 | 0 0 =1
D:~Y~~>~Y =0 | 0 1 =0

cnd

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 0:51, 21 Cze 2015, w całości zmieniany 10 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Nie 0:48, 21 Cze 2015 Temat postu:

Prawo Prosiaczka to co innego niż prawo tożsamości wiedzy z poprzedniego postu

Na pierwszy rzut oka Kubusiowi wydawało się że to jest to samo.
… ale się mylił.

Prawo Prosiaczka na poziomie pojedyńczej zmiennej binarnej

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-700.html#240250

rafal3006 napisał:

Definicja negatora:
Y=~p

Kod:

p ~p Y=~p ~Y=p
A: 1 0 =0 =1
B: 0 1 =1 =0

Już z tej definicji widać że definicja negatora to układ dwóch równań logicznych A i B:
A.
Y=~p
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=>~p=1
B.
~Y=p
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> p=1
Czyli mamy:
Wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek!
… bo bez cienia wątpliwości w równaniu:
Y=~p
mamy do czynienia ze zmiennymi binarnymi: Y i ~p

Z definicji negatora mamy prawa Prosiaczka!

I prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Jeśli p=1 to na pewno => ~p=0
i odwrotnie:
Jeśli ~p=0 to na pewno => p=1
Stąd:
(p=1)<=>(~p=0)

II prawo Prosiaczka
(~p=1) = (p=0)
Jeśli ~p=1 to na pewno => p=0
i odwrotnie:
Jeśli p=0 to na pewno => ~p=1
Stąd:
(~p=1)<=>(p=0)

Matematycznie zachodzi:

Kod:

Negator ## I prawo Prosiaczka ## II prawo Prosiaczka
Y=~p ## A: (p=1)=(~p=0) ## B: (~p=1)=(p=0)
gdzie:
## - różne na mocy definicji

Czyli:
Prawo Prosiaczka to tylko jedna linia z definicji operatora negacji. Prawa Prosiaczka, które stosujemy swobodnie do dowolnej zmiennej binarnej to nie jest definicja operatora negacji!

Zastosujmy prawa Prosiaczka do samej definicji operatora negacji.

Kod:

Zero-jedynkowa |Symboliczna |co matematycznie
definicja |definicja |oznacza
negatora |negatora |
p ~p Y=~p | |
A: 0 1 =1 | Y=~p | Y=1<=>~p=1
B: 1 0 =0 |~Y= p |~Y=1<=> p=1
1 2 3 4 5 6 7

Załóżmy że wejściem jest sygnał p, wyjściem sygnał Y

Układamy równania prof. Newelskiego dla linii A!
1.
Z tabeli zero-jedynkowej operatora negacji spisujemy dokładnie to co widzimy dla linii A w absolutnie naturalnej logice matematycznej człowieka.
A: Y=1 <=> p=0
2.
Korzystając z II prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Sprowadzamy wszystkie zmienne do jedynek:
A: Y=1 <=> ~p=1
3.
Jedynki są w logice domyślne, możemy je wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
Stąd mamy równanie algebry Boole’a dla linii A:
A: Y=~p
co matematycznie oznacza:
A: Y=1 <=> ~p=1 - patrz równanie 2!

Układamy równania prof. Newelskiego dla linii B!
1.
Z tabeli zero-jedynkowej operatora negacji spisujemy dokładnie to co widzimy dla linii B w absolutnie naturalnej logice matematycznej człowieka.
B: Y=0 <=> p=1
2.
Korzystając z II prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Sprowadzamy wszystkie zmienne do jedynek:
B: ~Y=1 <=> p=1
3.
Jedynki są w logice domyślne, możemy je wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
Stąd mamy równanie algebry Boole’a dla linii B:
B: ~Y=p
co matematycznie oznacza:
B: ~Y=1 <=> p=1 - patrz równanie 2!

Doskonale widać, że negator opisuje układ równań logicznych:
A.
Y=~p
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=>~p=1
B.
~Y=p
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> p=1

Doskonale widać, że równania A i B to logika symboliczna, gdzie wszystkie zmienne sprowadzone są do jedynek. W zerach i jedynkach nie ma tu żadnej logiki matematycznej!

Definicja naturalnej logiki matematycznej każdego człowieka:
Logika matematyczna człowieka to logika symboliczna równań algebry Boole’a izolowana totalnie od jakichkolwiek tabel zero-jedynkowych.

Zauważmy że jeśli prawo Prosiaczka zastosujemy do samego prawa Prosiaczka to nie dostaniemy tożsamości wiedzy z poprzedniego postu.

I prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Jeśli p=1 to na pewno => ~p=0
i odwrotnie:
Jeśli ~p=0 to na pewno => p=1
Stąd:
(p=1)<=>(~p=0)

II prawo Prosiaczka
(~p=1) = (p=0)
Jeśli ~p=1 to na pewno => p=0
i odwrotnie:
Jeśli p=0 to na pewno => ~p=1
Stąd:
(~p=1)<=>(p=0)

Dowód poprawności praw Prosiaczka

I prawo Prosiaczka:
Modyfikujemy prawo Prosiaczka poprzez skorzystanie z prawa Prosiaczka:
(~p=0) = (p=1)
Stąd mamy prawo I prawo Prosiaczka:
(p=1) = (p=1)
Jedynki są w logice domyślne stąd:
p=p
cnd

II prawo Prosiaczka:
Modyfikujemy prawo Prosiaczka poprzez skorzystanie z prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Stąd mamy II prawo Prosiaczka:
(~p=1) = (~p=1)
Jedynki są w logice domyślne stąd:
~p=~p
cnd

To jest dowód poprawności prawa Prosiaczka!

Prawo Prosiaczka to jednak co innego niż prawo tożsamości wiedzy przedstawione w poprzednim poście.
Prawo tożsamości wiedzy zachodzi w każdej tabeli zero-jedynkowej (o ile w wyniku nie mamy samych jedynek lub zer), także w operatorze negatora.

Kod:

Zero-jedynkowa |Symboliczna |co matematycznie
definicja |definicja |oznacza
negatora |negatora |
p ~p Y=~p | |
A: 0 1 =1 | Y=~p | Y=1<=>~p=1
B: 1 0 =0 |~Y= p |~Y=1<=> p=1
1 2 3 4 5 6 7

Prawo tożsamości wiedzy widzimy w tabeli AB45.

Prawo tożsamości wiedzy:
A.
Jeśli znam funkcję logiczną Y to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y
Y=>~Y=1
Znajomość funkcji Y wystarcza => do znajomości funkcji ~Y
Zachodzi też odwrotnie:
C.
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y to na pewno => znam funkcję logiczną Y
~Y=>Y =1
Znajomość funkcji ~Y wystarcza => do znajomości funkcji Y
Stąd mamy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y) = 1*1 =1
cnd

Oczywiście nie jest tu ważne czy Y i ~Y mówi o negatorze, czy też o jakiejkolwiek innej tabeli zero-jedynkowej.

Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
Stąd prawo tożsamości wiedzy możemy zapisać wyłącznie w logice dodatniej (bo Y):
Y=1 <=> Y=0
Jeśli w dowolnej tabeli zero-jedynkowej znam funkcję logiczną opisującą Y=1 to na pewno => znam funkcję logiczną opisującą Y=0
zachodzi też odwrotnie:
Jeśli w dowolnej tabeli zero-jedynkowej znam funkcję logiczną opisującą Y=0 to na pewno => znam funkcję logiczną opisującą Y=1
Y=1 <=> Y=0
Jak widzimy, prawo tożsamości wiedzy to zupełnie co innego niż prawo Prosiaczka.

Podsumowując:
Prawa Prosiaczka:
I. (p=1)=(~p=0)
II. (~p=1)=(p=0)
to zupełnie co innego niż prawo tożsamości wiedzy:
Y <=> ~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)
Gdzie są te podstawowe prawa czysto matematyczne w jakimkolwiek podręczniku matematyki Ziemian?

Poproszę Idiotę i Fizyka o ich odszukanie,
Czas START!

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 20:44, 21 Cze 2015, w całości zmieniany 17 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fiklit

Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Pon 8:26, 22 Cze 2015 Temat postu:

"Gdzie są te podstawowe prawa czysto matematyczne w jakimkolwiek podręczniku matematyki Ziemian? " Kilka dni temu padła już odpowiedź dlaczego tego nie znajdziesz w podręcznikach.

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

idiota

Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

Wysłany: Pon 17:37, 22 Cze 2015 Temat postu:

To znaczy już znów zajmujesz się matematyką... przed chwila cie wcale nie interesowała...

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Wto 7:51, 23 Cze 2015 Temat postu:

Algebra Kubusia - operatory logiczne w spójnikach „lub”(+) i „i”(*)

Temat:
Operator implikacji prostej |=> w spójnikach „lub”(+) i "i"(*)

fiklit napisał:

"Gdzie są te podstawowe prawa czysto matematyczne w jakimkolwiek podręczniku matematyki Ziemian? "
Kilka dni temu padła już odpowiedź dlaczego tego nie znajdziesz w podręcznikach.

Wiem, dziękuję.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-700.html#240212

fiklit napisał:

Matematyczne definicje praw Prosiaczka i prawa tożsamości wiedzy podsumowałem w ostatnim poście:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-725.html#240296

Zgadzam się z tym co napisałeś iż prawa Prosiaczka i prawo tożsamości wiedzy są doskonale znane w praktyce języka mówionego 5-cio latkom, humanistom i matematykom.
Nie zgadzam się ze stwierdzeniem że ponieważ są to banały znane wszystkim to nie wolno ich matematycznie opisać, nie mają prawa być w Wikipedii.

Prawo tożsamości wiedzy obowiązuje w każdej tabeli zero-jedynkowej.
Zastosujmy je zatem do zero-jedynkowej definicji operatora implikacji prostej |=>.

Definicja operatora implikacji prostej |=> wraz z równaniami cząstkowymi prof. Newelskiego.

Kod:

Matematycznie zachodzi:
Y = Ya+Yc+Yd
Y = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
Oraz:
~Y = ~Yb
~Y= B: p*q
Prawo tożsamości wiedzy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y opisującą tą tabelę
Y=>~Y
Zachodzi też odwrotnie:
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną Y opisującą tą tabelę
~Y=>Y
Stąd mamy prawo tożsamości wiedzy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)

Na mocy definicji zachodzi:
Dowolna obietnica to implikacja prosta |=> - patrz miliony przykładów w Wikiepedii

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W|=>N
Implikacja prosta |=> na mocy definicji

Wypowiedzmy sztandarową obietnicę:
A.
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E|=>K

Odpowiedź na pytanie kiedy tata nie skłamie a kiedy skłamie mamy z prawa tożsamości wiedzy:

Kiedy tata nie skłamie?
Y = (E|=>K) = A: E*K + C:~E*~K + D: ~E*K
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: E*K=1 lub C:~E*~C=1 lub D: ~E*K=1
Na mocy definicji spójnika „lub”(+) wystarczy że którykolwiek składnik sumy logicznej zostanie ustawiony na 1 i już tata nie skłamie:
E|=>K =1
Tata nie skłamie gdy:
A: E*K = 1*1 =1 - zdam egzamin (E=1) i dostanę komputer (K=1)
lub
C: ~E*~K = 1*1 =1 - nie zdam egzaminu (~E=1) i nie dostanę komputera (~K=1)
lub
D: ~E*K = 1*1 =1 = nie zdam egzaminu (~E=1) i dostanę komputer (K=1)
Zdanie D to opisany matematycznie piękny akt miłości (=akt łaski) doskonale znany wszystkim ludziom na Ziemi, czyli 5-cio latkom, humanistom i matematykom.

Kiedy tata skłamie?
~Y = B: E*~K
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> B: E*~K=1
Tata skłamie (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy zdam egzamin (E=1) i nie dostanę komputera (~K=1)
~Y=1 <=> B: E*~K=1
Czytamy:
Prawdą (=1) jest, że tata skłamie (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy zdam egzamin (E=1) i nie dostanę komputera (~K=1)

Analiza wyżej jest zrozumiała dla każdego człowieka, ale ..

Funkcja logiczna E|=>K po minimalizacji przyjmuje postać:
Y = E|=>K = ~E+K
czyli:
Tata dotrzyma słowa Y=1 wtedy i tylko wtedy gdy:
~E+K = 1+1 =1 - nie zdam egzaminu (~E=1) lub dostanę komputer (K=1)
Oczywistym jest że zaczynają się schody, tego zdania żaden normalny człowiek (nie matematyk) nie zrozumie.
Matematycznie to jest to samo co wynika z definicji spójnika „lub”(+):
p+q = p*q + p*~q + ~p*q
stąd mamy:
Y = E|=>K = ~E+K = ~E*K + ~E*~K + E*K
cnd

Uwaga:
Wszystko co wyżej to nie jest obsługa obietnicy E|=>K w naturalnej logice matematycznej człowieka!

Jak wygląda obsługa obietnicy E|=>K w naturalnej logice człowieka?

Weźmy nasze równanie opisujące przypadek kiedy tata dotrzyma słowa:
Y = (E|=>K) = A: E*K + C:~E*~K + D: ~E*K

Z wiersza A odczytujemy iż:
A.
Jeśli zdam egzamin to na pewno => dostanę komputer
E=>K =1
Bowiem nie ma w tym równaniu przypadku:
B: E*~K =1*1 =1 - zdam egzamin (E=1) i nie dostanę komputera (~K=1)
Skoro nie ma przypadku B to musi => zajść przypadek A.
Nie ma innej możliwości matematycznej.
Wynika z tego że zdanie egzaminu jest warunkiem wystarczającym => dla otrzymania komputera.
Z warunku wystarczającego A wynika fałszywość kontrprzykładu B.
B.
Jeśli zdam egzamin to mogę ~~> nie dostać komputera
E~~>~K = E*~K =0 - przypadek wykluczony

Rozważmy dwa pozostałe człony w równaniu tożsamości wiedzy.
Doskonale widać, że jeśli nie zdam egzaminu ~E=1 to mogę ~>:
C: ~E*~K =1*1 =1 - w tym przypadku nie dostanę komputera
lub
D: ~E*K =1*1 =1 - w tym przypadku dostanę komputer
Czyli:
W przypadku nie zdania egzaminu (~E=1) ojciec może sobie rzucać monetą:
Orzełek - nie daję komputera (zdanie C: ~E*~K =1 prawdziwe)
lub
Reszka - daję komputer (zdanie D: ~E*K =1 prawdziwe)
Zdarzenia C i D to zdarzenia rozłączne, czyli nie mogą zajść jednocześnie:
Jeśli zajdzie C: ~E*~K =1 to na pewno => będzie D: ~E*K =0
Jeśli zajdzie D: ~E*K =1 to na pewno => będzie C: ~E*~K=0

W przełożeniu na matematykę ścisłą mamy treść zdań C i D doskonale znaną każdemu 5-cio latkowi i humaniście i matematykowi.
… a jeśli nie zdam egzaminu?
C.
Jeśli nie zdasz egzaminu to możesz ~> nie dostać komputera
~E~>~K =1
Zauważmy że:
Nie zdanie egzaminu jest warunkiem koniecznym ~> nie dostania komputera bo jak zdam egzamin to na pewno => dostanę komputer.
Stąd mamy wyprowadzoną matematyczną zależność między warunkiem wystarczającym => a warunkiem koniecznym ~>.
~E~>~K = E=>K
lub
D.
Jeśli nie zdam egzaminu to mogę ~~> dostać komputer
~E~~>K = ~E*K =1
Ta jedynka jest tu ustawiona na mocy definicji:
Obietnica = implikacja prosta E|=>K
Zdanie D to opisany matematycznie piękny akt miłości (=akt łaski) doskonale znany wszystkim ludziom na Ziemi, czyli 5-cio latkom, humanistom i matematykom.

Stąd mamy:
Definicję kwantyfikatora małego w logice matematycznej ~~>:
~E~~>K = ~E*K =1
Możliwy jest ~~> przypadek ~E*K

Podsumowując:
W definicji implikacji prostej mamy do czynienia z jedną twardą prawdą (gwarancją matematyczną) zachodzącą w linii A.
A: E=>K =1 - twarda prawda, zachodzi zawsze bez wyjątków
oraz!
Dwoma prawdami miękkimi w liniach C i D, mogą zajść ale nie muszą.
C: ~E~>~K =1
D: ~E~~>K =1

Nanieśmy nasze rozważania na tabelę zero-jedynkową operatora implikacji prostej.

Kod:

Definicja |Równania cząstkowe |Implikacja prosta
zero-jedynkowa |prof. Newelskiego |w spójnikach
operatora implikacji |spójniki |implikacyjnych:
prostej |=> |”lub”(+) i „i”(*) |=>, ~> i ~~>
p q Y=(p|=>q) | Y=(p|=>q) | p|=>q
A: 1 1 =1 | p* q = Ya | p=> q =1
B: 1 0 =0 | p*~q =~Yb | p~~>~q=0
C: 0 0 =1 |~p*~q = Yc |~p~>~q =1
D: 0 1 =1 |~p* q = Yd |~p~~>q =1

Zróbmy działanie odwrotne:
Weźmy implikację prostą |=> w spójnikach implikacyjnych i zakodujmy ją zero-jedynkowo.

Kodowanie zero-jedynkowe tabeli symbolicznej, gdzie wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek umożliwiają prawa Prosiaczka.

Dla punktu odniesienia ustawionym na zdaniu A otrzymamy zero-jedynkową definicję implikacji prostej p|=>q w logice dodatniej (bo q)
A: p=>q
Poprzednik:
(p=1) = (p=1)
(~p=1) = (p=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(q=1) = (q=1)
(~q=1) = (q=0) - prawo Prosiaczka

Dla punktu odniesienia ustawionym na zdaniu C otrzymamy zero-jedynkową definicję implikacji odwrotnej ~p|~>~q w logice ujemnej (bo ~q)
C: ~p~>~q
Poprzednik:
(~p=1) = (~p=1)
(p=1) = (~p=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(~q=1) = (~q=1)
(q=1) = (~q=0) - prawo Prosiaczka

Kod:

Implikacja prosta |Kodowanie |Kodownaie
|=> w spójnikach |zero-jedynkowe |zero-jedynkowe
implikacyjnych: |dla punktu |dla punktu
=>, ~> i ~~> |odniesienia p|=>q |odniesienia ~p|~>~q
(p|=>q) | p q p|=>q | ~p ~q ~p|~>~q
A: p=> q =1 | 1 1 =1 | 0 0 =1
B: p~~>~q=0 | 1 0 =0 | 0 1 =0
C:~p~>~q =1 | 0 0 =1 | 1 1 =1
D:~p~~>q =1 | 0 1 =1 | 1 0 =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9

Tożsamość kolumn zero-jedynkowych 6 i 9 jest dowodem prawa algebry Boole’a:
p|=>q = ~p|~>~q

Zawsze zachodzi prawo Kubusia mówiące o związku warunku wystarczającego => i koniecznego ~>:
p=>q = ~p~>~q

Zauważmy, że prawo tożsamości wiedzy, czyli implikacja w spójnikach „i”(*) i „lub”(+) to fundamentalnie co innego niż implikacja w spójnikach implikacyjnych =>, ~> i ~~>.

Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej:

Kod:

Implikacja prosta |Kodowanie |Funkcja ~(p=>q)
|=> w spójnikach |zero-jedynkowe |prawo tożsamości
implikacyjnych: |dla punktu |wiedzy
=>, ~> i ~~> |odniesienia p|=>q |
Y=(p|=>q) | p q Y=(p|=>q) | p q ~Y=~(p|=>q)
A: p=> q =1 | 1 1 =1 | 1 1 =0
B: p~~>~q=0 | 1 0 =0 | 1 0 =1
C:~p~>~q =1 | 0 0 =1 | 0 0 =0
D:~p~~>q =1 | 0 1 =1 | 0 1 =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 2:25, 24 Cze 2015 Temat postu:

Algebra Kubusia - operatory logiczne w spójnikach „lub”(+) i „i”(*)

Temat:
Operator implikacji odwrotnej |~> w spójnikach „lub”(+) i ‘i”(*)

Na mocy definicji zachodzi:
Obietnica = implikacja prosta |=> (patrz miliony przykładów w Wikipedii)
Z powyższego faktu matematycznie wynika definicja groźby:
Groźba = implikacja odwrotna |~>

Dlaczego wynika?

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N = ~W~>~N
Implikacja prosta |=> na mocy definicji
Gwarancja w obietnicy:
W=>N
Jeśli spełnisz warunek nagrody (W=1) to na pewno => dostaniesz nagrodę (N=1) z powodu że spełniłeś warunek nagrody (W=1)

Po stronie ~W mamy do czynienia z rzucaniem monetą:
~W~>~N
Nie spełnienie warunku nagrody jest warunkiem koniecznym ~> nie dostania nagrody

Aksjomaty znane ludziom od zawsze:
dobro = brak zła
zło = brak dobra
nagroda = brak kary
kara = brak nagrody
etc
Stąd:
~N = K
nie nagroda = kara

Stąd mamy definicję groźby.

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K = ~W=>~K
Implikacja odwrotna |~> na mocy definicji

W groźbie po stronie W mamy najzwyklejsze rzucanie monetą, na mocy definicji implikacji odwrotnej

Gwarancja w groźbie występuje po stronie ~W:
~W=>~K
Jeśli nie spełnisz warunku kary (~W=1) to na pewno => nie zostaniesz ukarany (~K=1) z powodu że nie spełniłeś warunku kary (~W=1)

Uwaga!
Jak widzimy znaczenie znaczka => jest identyczne w obu definicjach, to gwarancja matematyczna.

Definicja operatora implikacji odwrotnej |~> wraz z równaniami cząstkowymi prof. Newelskiego.

Kod:

Matematycznie zachodzi:
Y = Ya+Yb+Yc
Y = A: p*q + B: p*~q + C: ~p*~q
Oraz:
~Y = ~Yd
~Y= D: ~p*q
Prawo tożsamości wiedzy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y opisującą tą tabelę
Y=>~Y
Zachodzi też odwrotnie:
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną Y opisującą tą tabelę
~Y=>Y
Stąd mamy prawo tożsamości wiedzy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W|~>K
Implikacja odwrotna |~> na mocy definicji

Wypowiedzmy sztandarową groźbę:
A.
Jeśli ubrudzisz spodnie dostaniesz lanie
B|~>L

Odpowiedź na pytanie kiedy tata nie skłamie a kiedy skłamie mamy z prawa tożsamości wiedzy:

Kiedy tata nie skłamie?
Y = (B|=>L) = A: B*L + B: B*~L + C: ~B*~L
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: B*L=1 lub B: B*~L=1 lub C: ~B*~L=1
Na mocy definicji spójnika „lub”(+) wystarczy że którykolwiek składnik sumy logicznej zostanie ustawiony na 1 i już tata nie skłamie:
B|~>L =1
Tata nie skłamie gdy:
A: B*L = 1*1 =1 - ubrudzę spodnie (B=1) i dostanę lanie (L=1)
lub
B: B*~L = 1*1 =1 - ubrudzę spodnie (B=l) i nie dostanę lania (~L=1)
Zdanie B to piękny akt łaski znany wszystkim 5-cio latkom, humanistom i matematykom opisany matematycznie.
lub
C: ~B*~L = 1*1 =1 = nie ubrudzę spodni (~B=1) i nie dostanę lania (~L=1)

Kiedy tata skłamie?
~Y = D: ~B*L
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> D: ~B*L=1
Tata skłamie (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy przyjdę w czystych spodniach (~B=1) i dostanę lanie (L=1)
~Y=1 <=> D: ~B*L=1
Czytamy:
Prawdą (=1) jest, że tata skłamie (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy przyjdę w czystych spodniach (~B=1) i dostanę lanie (L=1)

Jak wygląda obsługa obietnicy E|=>K w naturalnej logice człowieka?

Weźmy nasze równanie opisujące przypadek kiedy tata dotrzyma słowa:
Y = (B|=>L) = A: B*L + B: B*~L + C: ~B*~L

Doskonale widać, że w implikacji odwrotnej |~> gwarancje matematyczną mamy po stronie ~B.
W równaniu wyżej nie ma członu:
D: ~B*L
czyli jak przyjdę w czystych spodniach (~B=1) to mam matematyczną gwarancję nie dostania lania (~L=1):
C: ~B*~L=1

Po stronie brudnych spodni (B=1) ojciec może sobie rzucać monetą:
A: B*L = 1*1 =1 - przyjdę w brudnych (B=1) spodniach to mogę dostać lanie (L=1)
lub
B: B*~L = 1*1 =1 - przyjdę w brudnych spodniach (B=1) to mogę nie dostać lania (~L=1)
Zdanie B to piękny akt łaski znany wszystkim 5-cio latkom, humanistom i matematykom opisany matematycznie.

Stąd mamy analizę groźby (implikacji odwrotnej |~>) w spójnikach implikacyjnych: ~>, => i ~~>

A.
Jeśli ubrudzisz spodnie to dostaniesz lanie
B~>L =1
brudne spodnie są warunkiem koniecznym ~> dostania lania na mocy definicji implikacji odwrotnej
lub
B.
Jeśli ubrudzisz spodnie to możesz ~~> nie dostać lania
B~~>~L = B*~L =1 - przypadek możliwy na mocy definicji implikacji odwrotnej |~>
Zdanie B to piękny akt łaski znany wszystkim 5-cio latkom, humanistom i matematykom opisany matematycznie.
.. a jeśli nie ubrudzę spodni?
Prawo Kubusia:
B~>L = ~B=>~L
C.
Jeśli nie ubrudzisz spodni to na pewno => nie dostaniesz lania
~B=>~L
Przyjście w czystych spodniach (~B=1) jest warunkiem wystarczającym dla nie dostania lania (~L=1)
Czyste spodnie (~B=1) gwarantują brak lania (~L=1) - oczywiście tylko i wyłącznie z powodu czystych spodni!
Z dowolnego innego powodu ojciec może walić.
stąd:
D.
Jeśli przyjdziesz w czystych spodniach to możesz ~~~> dostać lanie
~B~~>L = ~B*L =0 - zakaz łamania obietnicy C!

Podsumowując:
W definicji implikacji odwrotnej |~> mamy do czynienia z jedną twardą prawdą (gwarancją matematyczną) zachodzącą w linii C.
C: ~B=>~L =1 - twarda prawda, zachodzi zawsze bez wyjątków
oraz!
Dwoma prawdami miękkimi w liniach A i B, mogą zajść ale nie muszą.
A: B~>L =1
B: B~~>~L =1

Nanieśmy nasze rozważania na tabelę zero-jedynkową operatora implikacji odwrotnej.

Kod:

Definicja |Równania cząstkowe |Implikacja prosta
zero-jedynkowa |prof. Newelskiego |w spójnikach
operatora implikacji |spójniki |implikacyjnych:
odwrotnej |~> |”lub”(+) i „i”(*) |=>, ~> i ~~>
p q Y=(p|~>q) | Y=(p|~>q) | p|~>q
A: 1 1 =1 | p* q = Ya | p~> q =1
B: 1 0 =1 | p*~q = Yb | p~~>~q=1
C: 0 0 =1 |~p*~q = Yc |~p=>~q =1
D: 0 1 =0 |~p* q =~Yd |~p~~>q =0

Zróbmy działanie odwrotne:
Weźmy implikację odwrotną |~> w spójnikach implikacyjnych i zakodujmy ją zero-jedynkowo.

Kodowanie zero-jedynkowe tabeli symbolicznej, gdzie wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek umożliwiają prawa Prosiaczka.

Dla punktu odniesienia ustawionym na zdaniu A otrzymamy zero-jedynkową definicję implikacji odwrotnej |~> w logice dodatniej (bo q)
A: p~>q
Poprzednik:
(p=1) = (p=1)
(~p=1) = (p=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(q=1) = (q=1)
(~q=1) = (q=0) - prawo Prosiaczka

Dla punktu odniesienia ustawionym na zdaniu C otrzymamy zero-jedynkową definicję implikacji prostej ~p|=>~q w logice ujemnej (bo ~q)
C: ~p=>~q
Poprzednik:
(~p=1) = (~p=1)
(p=1) = (~p=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(~q=1) = (~q=1)
(q=1) = (~q=0) - prawo Prosiaczka

Kod:

Implikacja odwrotna|Kodowanie |Kodownaie
|~> w spójnikach |zero-jedynkowe |zero-jedynkowe
implikacyjnych: |dla punktu |dla punktu
=>, ~> i ~~> |odniesienia p|~>q |odniesienia ~p|=>~q
(p|~>q) | p q p|~>q | ~p ~q ~p|=>~q
A: p~> q =1 | 1 1 =1 | 0 0 =1
B: p~~>~q=1 | 1 0 =1 | 0 1 =1
C:~p=>~q =1 | 0 0 =1 | 1 1 =1
D:~p~~>q =0 | 0 1 =0 | 1 0 =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9

Tożsamość kolumn zero-jedynkowych 6 i 9 jest dowodem prawa algebry Boole’a:
p|~>q = ~p|=>~q

Zawsze zachodzi prawo Kubusia mówiące o związku warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>:
p~>q = ~p=>~q

Zauważmy, że prawo tożsamości wiedzy, czyli implikacja w spójnikach „i”(*) i „lub”(+) to fundamentalnie co innego niż implikacja w spójnikach implikacyjnych =>, ~> i ~~>.

Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej:

Kod:

Implikacja odwrotna|Kodowanie |Funkcja ~(p~>q)
|~> w spójnikach |zero-jedynkowe |prawo tożsamości
implikacyjnych: |dla punktu |wiedzy
=>, ~> i ~~> |odniesienia p|~>q |
Y=(p|~>q) | p q Y=(p|~>q) | p q ~Y=~(p|~>q)
A: p~> q =1 | 1 1 =1 | 1 1 =0
B: p~~>~q=1 | 1 0 =1 | 1 0 =0
C:~p=>~q =1 | 0 0 =1 | 0 0 =0
D:~p~~>q =0 | 0 1 =0 | 0 1 =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9

Matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
gdzie:
# - różne w znaczeniu kolumny wynikowe są różne
Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y):
Logika dodatnia to zanegowana logika ujemna
Y=~(~Y)
Logika ujemna to zanegowana logika dodatnia
~Y=~(Y)
Matematycznie zachodzi fundament algebry Boole’a:
Y+~Y=1
Y*~Y=0

Podsumowanie definicji implikacji prostej |=> i odwrotnej |~>:

Implikacja prosta |=> (obietnica):
A.
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q =1
Zajście p jest warunkiem wystarczającym => zajścia q
Z prawdziwości A wynika fałszywość kontrprzykładu B.
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =0

Natomiast po stronie ~p mamy najzwyklejsze rzucanie monetą:
C.
Jeśli zajdzie ~p to może ~> zajść ~q
~p~>~q =1
zajście ~p jest warunkiem koniecznym ~> zajścia ~q
lub
D.
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =1
Na mocy definicji implikacji prostej |=> jest taka możliwość
Akt miłości w obietnicy |=>

Implikacja odwrotna |=> (groźba):
A.
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~>q =1
Zajście p jest konieczne ~> dla zajścia q
lub
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =1
Jest taka możliwość na mocy definicji implikacji odwrotnej |~>
Akt łaski w groźbie |~>
.. a jeśli zajdzie ~p?
Prawo Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
C.
Jeśli zajdzie ~p to na pewno => zajdzie ~q
~p=>~q =1
Zajście ~p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia ~q
stąd.
D.
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =0
Zakaz łamania gwarancji matematycznej C

Podsumowanie generalne:
W obietnicy (implikacja prosta |=>) mamy gwarancję matematyczną => po stronie p i rzucanie monetą po stronie ~p
W groźbie (implikacja odwrotna |~>) mamy rzucanie monetą po stronie p i gwarancję matematyczną => po stronie ~p

Jest oczywistym, że z punktu widzenia istot żywych implikacja prosta |=> (obietnica) to fundamentalnie co innego niż implikacja odwrotna |~> (groźba).
Fakt iż Ziemscy matematycy uznali implikację odwrotną za matematycznie zbędną jest niewyobrażalnym błędem Ziemskich matematyków, bo to oznacza zagładę wszelkiego życia na Ziemi.

Definicją implikacji prostej |=> (obietnicy) i implikacji odwrotnej |~> (groźby) znają w praktyce wszelkie istoty żywe - to warunek przetrwania.

Dlaczego?
Wyobraźmy sobie małą rybkę która widzi rekina.
Implikacja odwrotna |~> nakazuje rybce zwiewać gdzie pieprz rośnie (to mój wróg)
Implikacja prosta |=> nakazuje rybce płynąć do rekina (to mój przyjaciel)

W ogólnym przypadku implikacja prosta |=> (obietnica) oznacza coś czego pragnę (nagrody), natomiast implikacja odwrotna |~> (groźba) oznacza coś czego nie chcę (kary).

Czyż logika matematyczna 5-cio latków i humanistów nie jest piękna?
Czy wszystko jasne?
Dlaczego nie ma tych banałów w Wikipedii?

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 6:14, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 6 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 4:43, 24 Cze 2015 Temat postu:

Algebra Kubusia - operatory logiczne w spójnikach „lub”(+) i „i”(*)

Temat:
Operator równoważności <=> w spójnikach „lub”(+) i „i”(*)

Definicja operatora równoważności <=> wraz z równaniami cząstkowymi prof. Newelskiego.

Kod:

Matematycznie zachodzi:
Y = Ya+Yc
Y = A: p*q + C: ~p*~q
Oraz:
~Y = ~Yb+~Yd
~Y= B: p*~q + D: ~p*q
Prawo tożsamości wiedzy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y opisującą tą tabelę
Y=>~Y
Zachodzi też odwrotnie:
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną Y opisującą tą tabelę
~Y=>Y
Stąd mamy prawo tożsamości wiedzy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)

Weźmy klasyka równoważności:
Trójkąt jest prostokątny wtedy i tylko wtedy gdy zachodzi suma kwadratów
TP<=>SK

Z prawa tożsamości wiedzy wiemy kiedy równoważność będzie prawdziwa (Y=1) a kiedy fałszywa (~Y=1).
Równoważność będzie prawdziwa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
Y = (TP<=>SK) = A: TP*SK + C: ~TP*~SK
co matematycznie oznacza:
Y = 1 <=> A: TP*SK=1 lub C: ~TP*~SK =1

Równoważność będzie fałszywa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
~Y = ~(TP<=>SK) = B: TP*~SK + D: ~TP*SK
co matematycznie oznacza:
~Y = 1 <=> B: TP*~SK =1 + D: ~TP*SK =1
W matematyce żaden człon po prawej stronie nie ma szans przyjąć wartości logicznej jeden.
Matematycznie zachodzi:
B: TP*~SK =0 - nie ma trójkątów prostokątnych w których nie zachodzi suma kwadratów
D: ~TP*SK =0 - nie ma trójkątów nie prostokątnych w których zachodzi suma kwadratów
Suma logiczna zer z prawej strony wymusza oczywiście 0 po lewej stronie.
Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
stąd:
Y=0 <=> B: TP*~SK=0 lub D: ~TP*SK =0

Nasze równanie prawdziwości funkcji logicznej TP<=>SK w spójnikach „lub”(+) i „i”(*):
Y = (TP<=>SK) = A: TP*SK + C: ~TP*~SK
co matematycznie oznacza:
Y = 1 <=> A: TP*SK=1 lub C: ~TP*~SK =1

W równaniu tym mamy:
A: TP*SK =1*1 =1
Jednocześnie wiemy iż zdanie:
B: TP*~SK =0
jest twardym fałszem.
Wynika z tego że zajście TP daje nam gwarancją matematyczną => zajścia SK

Podobnie w równaniu mamy:
C: ~TP*~SK =1*1=1
Jednocześnie wiemy iż zdanie:
D: ~TP*SK =0
jest twardym fałszem.
Wynika z tego że ~TP daje nam gwarancję matematyczną => zajścia ~SK

Stąd mamy analizę naszej równoważności w spójnikach implikacyjnych: => i ~~>
A.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to na pewno => zachodzi suma kwadratów
TP=>SK =1
Trójkąt prostokątny gwarantuje => spełnioną sumę kwadratów
TP jest wystarczające => dla SK
Z prawdziwości warunku wystarczającego A wynika fałszywość kontrprzykładu B
B.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to może ~~> nie zachodzić suma kwadratów
TP~~>~SK = TP*~SK =0
C.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to na pewno => nie zachodzi suma kwadratów
~TP=>~SK =1
Trójkąt nie prostokątny gwarantuje => nie spełnioną sumę kwadratów
~TP jest wystarczające => dla ~SK
Z prawdziwości warunku wystarczającego C wynika fałszywość kontrprzykładu D
D.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to może ~~> zachodzić suma kwadratów
~TP~~>SK = ~TP*SK =0

Dla kodowania zgodnego ze zdaniem A otrzymujemy definicję równoważności <=> w logice dodatniej (bo SK):
A: TP=>SK
Poprzednik:
(TP=1) = (TP=1)
(~TP=1) = (TP=0) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(SK=1) = (SK=1)
(~SK=1) = (SK=0) - prawo Prosiaczka
Dla kodowania zgodnego ze zdaniem C otrzymujemy definicję równoważności <=> w logice ujemnej (bo ~SK):
C: ~TP=>~SK
Poprzednik:
(~TP=1) = (~TP=1)
(TP=1) = (~TP=1) - prawo Prosiaczka
Następnik:
(~SK=1) = (~SK=1)
(SK=1) = (~SK=0) - prawo Prosiaczka

Kod:

Tożsamość kolumn zero-jedynkowych 6 i 9 jest dowodem poprawności prawa algebry Boole’a:
TP<=>SK = ~TP<=>~SK

Definicja równoważności:
TP<=>SK = (TP=>SK)*(~TP=>~SK)
gdzie:
Zdania z prawej strony to:
A: TP=>SK =1 - warunek wystarczający o kompletnej definicji w liniach A i B
C: ~TP=>~SK =1 - warunek wystarczający o kompletnej definicji w liniach C i D

Zauważmy, że prawo tożsamości wiedzy, czyli równoważność w spójnikach „i”(*) i „lub”(+) to fundamentalnie co innego niż równoważność w spójnikach implikacyjnych => i ~~>.

Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej:

Kod:

Z prawa tożsamości wiedzy mamy:
Y = Ya+Yc
Y = A: TP*SK + C: ~TP*~SK
Oraz:
~Y = ~Yb+~Yd
~Y= B: TP*~SK + D: ~TP*SK

Matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
gdzie:
# - różne w znaczeniu kolumny wynikowe są różne
Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y):
Logika dodatnia to zanegowana logika ujemna
Y=~(~Y)
Logika ujemna to zanegowana logika dodatnia
~Y=~(Y)
Matematycznie zachodzi fundament algebry Boole’a:
Y+~Y=1
Y*~Y=0

Zauważmy że:
Ponieważ:
~Y=B: TP*~SK + D: ~TP*SK = 0+0 =0 - zbiór pusty []
to
Y = ~(~Y) = ~([]) = ~0 =1
Równoważność:
Y = TP<=>SK =1
Jest prawdziwa dla kompletnej dziedziny, tu dla wszystkich możliwych trójkątów.

Zauważmy, że w równoważności w świecie żywym np. w bezwarunkowej obietnicy jest inaczej.
A.
Pójdę do kina tylko wtedy gdy pójdę do teatru
K<=>T = (K=>T)*(~K=>~T)
Z prawa tożsamości wiedzy:
Y = K<=>T = A: K*T + C: ~K*~T
co matematycznie oznacza:
Y = 1 <=> A: K*T =1 lub C: ~K*~T=1
To równanie precyzyjnie określa iż równoważność będzie prawdziwa wtedy i tylko wtedy gdy:
A: K*T =1*1 =1 - pójdę do kina (K=1) i do teatru (T=1)
lub
C: ~K*~T=1*1 =1 - nie pójdę do kina (~K=1) i nie pójdę do teatru (~T=1)
Zauważmy że:
Z prawa tożsamości wiedzy mamy odpowiedź kiedy równoważność będzie fałszywa (~Y=1):
~Y=~(K<=>T) = B: K*~T + D: ~K*T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> B: K*~T =1 lub D: ~K*T =1
Człony B i D w matematyce są twardym fałszem (=0), ale w świecie żywym bez problemu mogą być ustawione na jeden bo człowiek (i dowolne zwierzę) ma wolną wolę i kłamać może do woli.
B: K*~T = 1*1 =1 - pójdę do kina (K=1) i nie pójdę do teatru (~T=1)
D: ~K*T = 1*1 =1 - nie pójdę do kina (~K=1) i pójdę do teatru (T=1)

Czyż logika matematyczna 5-cio latków i humanistów nie jest piękna?
Czy wszystko jasne?
Dlaczego nie ma tych banałów w Wikipedii?

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 10:06, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 7 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fiklit

Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 11:56, 24 Cze 2015 Temat postu:

8-O

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 12:25, 24 Cze 2015 Temat postu:

fiklit napisał:

8-O

Nie wiem o co ci chodzi ... :think:

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fiklit

Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 13:23, 24 Cze 2015 Temat postu:

Dziwi mnie jak bardzo trzeba nieograniać aby zapisać Y<=>~Y a zaraz pod tym TP<=>SK Jak już musisz takie pierdoły zapisywać to sobie wymyśl na to inny wolny znaczek. Np. >=< Ostatnio zmieniony przez fiklit dnia Śro 13:24, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 1 raz

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

idiota

Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

Wysłany: Śro 13:27, 24 Cze 2015 Temat postu:

Będzie kolejna rewolucja w gdzieśtam...

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 16:35, 24 Cze 2015 Temat postu:

fiklit napisał:

Dziwi mnie jak bardzo trzeba nieograniać aby zapisać
Y<=>~Y
a zaraz pod tym
TP<=>SK
Jak już musisz takie pierdoły zapisywać to sobie wymyśl na to inny wolny znaczek. Np. >=<

Wszystko jest jak najbardziej w porządku pod warunkiem znajomości elementarnych definicji.
1.
Definicja funkcji logicznej:
Funkcja logiczna Y to układ logiczny o n-wejściach cyfrowych (wyłącznie stany 0 i 1) i tylko jednym wyjściu Y.
2.
Dowolną funkcję logiczną Y jednoznacznie opisuje tabela zero-jedynkowa
3.
Dowolna tabela zero-jedynkowa to złożenie funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) z funkcją logiczną w logice ujemnej (bo ~Y)
4.
Prawo tożsamości wiedzy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y opisującą tą tabelę
Y=>~Y =1
Zachodzi też odwrotnie:
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y opisującą dowolną tabelę zero-jedynkową to na pewno => znam funkcję logiczną Y opisującą tą tabelę
~Y=>Y =1
Stąd mamy prawo tożsamości wiedzy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y) =1*1 =1
5.
Matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
gdzie:
# - różne w znaczeniu kolumny wynikowe są różne
Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y):
Logika dodatnia to zanegowana logika ujemna
Y=~(~Y)
Logika ujemna to zanegowana logika dodatnia
~Y=~(Y)
Matematycznie zachodzi fundament algebry Boole’a:
Y+~Y=1
Y*~Y=0
5.
Logika jak wyżej to jedyna logika którą akceptują biedni Ziemianie, tylko o tym nie wiedzą.
Oczywistym jest że w tym ujęciu nie ma mowy o jakimkolwiek warunku wystarczającym => (gwarancji matematycznej =>) w zdaniach typu „Jeśli p to q”, jak również nie ma też mowy o jakimkolwiek „rzucaniu monetą” w zdaniach „Jeśli p to q”.
Dlaczego?
Bo w tym ujęciu logiki masz do czynienia wyłącznie z równoważnością tożsamości wiedzy:
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y) =1*1 =1
… gdzie o jakimkolwiek „rzucaniu monetą”, wynikającym z definicji implikacji prostej |=> i odwrotnej |~> nie może być mowy.

Czy możesz napisać który konkretnie punkt kwestionujesz?

Bardzo proszę, podobne, ale nie identyczne!
A.
Jeśli człowiek jest kobietą to na pewno => nie jest mężczyzną
K=>~M =1
Bycie kobietą wystarcza => aby nie być mężczyzną
Bycie kobietą daje mi GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => że nie jestem mężczyzną.
C.
Jeśli człowiek nie jest mężczyzną to na pewno => jest kobietą
~M=>K =1
Nie bycie mężczyzną wystarcza => aby być kobietą
Nie bycie mężczyzną daje mi GWARANCJĘ MATEMATTYCZNĄ => że jestestwem kobietą

Mamy pewne wynikanie => w dwie strony, zatem mamy do czynienia z równoważnością!
K<=>~M = (K=>~M)*(~M=>K) =1*1=1

Stąd nasza równoważność brzmi:
Dowolny człowiek jest kobietą wtedy i tylko wtedy gdy nie jest mężczyzną
K<=>~M = (K=>~M)*(~M=>K) =1*1=1

Czy ma ktokolwiek najmniejszy cień wątpliwości iż to co wyżej to przepiękna równoważność?

idiota napisał:

Będzie kolejna rewolucja w gdzieśtam...

To żadna rewolucja idioto, to są matematyczne banały znane każdemu 5-cio latkowi, humaniście i matematykowi … przy zdrowych zmysłach

Jako pracę domową poszukaj mi idioto definicji GWARANCJI MATEMATYCZNEJ =>, którym to pojęciem doskonale posługują się w praktyce wszyscy ludzie na Ziemi czyli: 5-cio latki, humaniści i matematycy … przy zdrowych zmysłach.
… co bardzo łatwo można udowodnić!

Niektórzy matematycy znają poprawną definicję matematyczną GWARANCJI MATEMATYCZNEJ => np. Macjan, jeden z najlepszych matematyków z jakimi dyskutowałem, prekursor algebry Kubusia, bowiem zadziwiające jest w jak wielu punkach jego wizja KRZiRP pokrywa się z AK - zaakceptował nawet spójnik „może”~> w zdaniu „jeśli p to q” jako warunek konieczny ~> w implikacji!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/paradoks-warunku-wystarczajacego,3164.html#56053

macjan napisał:

... W finalnej wersji nasze zdanie będzie brzmieć: "Dla dowolnej liczby x, jeśli jest ona podzielna przez 8, to jest podzielna przez 2". W zapisie matematycznym będzie to pewnie wyglądać jakoś tak:

Kod:

A(x) (p(x) => q(x))

gdzie A oznacza kwantyfikator ogólny (z braku lepszego symbolu).

I teraz uwaga: DOPIERO TAKIE ZDANIE OKREŚLA "WARUNEK WYSTARCZAJĄCY". Bierzemy tu bowiem wszystkie możliwe liczby i rzeczywiście okazuje się, że gdy p jest prawdziwe, to zawsze q też.
Mamy więc gwarancję.

Idiota do córeczki (lat 3) na jej imieninach:
A.
Jeśli powiesz wierszyk to na pewno => dostaniesz czekoladę
W=>C =1
Powiedzenie wierszyka jest warunkiem wystarczającym => aby dziecko dostało czekoladę
Powiedzenie wierszyka daje dziecku GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => dostania czekolady
Oczywista że na mocy definicji:
Dowolna obietnica = operator implikacji prostej |=>
Czyli:
Pojęcie gwarancji matematycznej => to pojęcie czysto matematyczne!

Zróbmy zawody Idioto:
Sprawdźmy kto lepiej zna się na logice matematycznej:
Idiota, czy reszta świata.

Kubuś robi referendum polityczne wszystkim ludziom na Ziemi z jednym pytaniem:
Czy Idiota wyżej daje w swojej obietnicy A dziecku gwarancję => otrzymania czekolady w przypadku gdy dziecko powie wierszyk
TAK/NIE

Typujemy wyniki takiego referendum:

Kubuś:
Na TAK będzie 99,999999999% ludzkości

Każdy człowiek powie tu:
Obiecał - musi dotrzymać obietnicy, koniec i kropka.
Oczywistym jest że w życiu (także wśród zwierząt) wszystkie chwyty są dozwolone (np. fałszywe obietnice) byle zniszczyć wroga … tylko jakim wrogiem dla zdrowego na umyśle człowieka jest jego własne dziecko?

Na NIE będzie Idiota i wszyscy biedni ludzie którym KRZiRP doszczętnie wyprało mózgi z naturalnej logiki matematycznej człowieka, algebry Kubusia.

Czy masz jakieś wątpliwości Idioto co do wyniku referendum?
Podobnych tobie, zatwardziałych „specjalistów” od wszelkich logik formalnych, z definicji sprzecznych z naturalną logiką człowieka jest na świecie niebotycznie mało (twoje określenie).
Wszelkie logiki formalne są najzwyklejszym gównem w SP, GIM, LO i na wszelakich studiach technicznych - ich użyteczność w świecie rzeczywistym jest absolutnie ZEROWA, bo są TOTALNIE sprzeczne ze światem rzeczywistym, w tym z naturalną logiką człowieka.

Dowód:
Jeśli kwadrat jest kołem to trójkąt ma trzy boki

… po chuj komu takie twierdzenie matematyczne prawdziwe z aktualnej „logiki matematycznej” Ziemian?

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-725.html#240266

idiota napisał:

Choć ja,kiedy uczyłem logiki, to nawet pedagożki i psycholożki zaznajamiałem najpierw z pojęciem odwzorowania (mówiłem, że nie ważne na razie po co) a potem z tym wszystkim i wychodziło faktycznie lepiej. Chwile były oszołomione a potem rozumiały po co to wszystko zwykle.

Bardzo współczuję twoim pedagożkom i psycholożkom Idioto.
Po kiego grzyba pierzesz mózgi z naturalnej logiki matematycznej każdego człowieka Bogu ducha winnym kobietom, wciskając im na siłę do mózgu "gówno = logiki formalne"?
Czym one sobie na taką straszną karę zasłużyły?

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 18:04, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 12 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 17:28, 24 Cze 2015 Temat postu:

fiklit napisał:

Dziwi mnie jak bardzo trzeba nieograniać aby zapisać
Y<=>~Y
a zaraz pod tym
TP<=>SK
Jak już musisz takie pierdoły zapisywać to sobie wymyśl na to inny wolny znaczek. Np. >=<

Znalazłem jeszcze jeden przykład w historii AK iż matematycznie wszystko jest tu w porzadku.

Sterowanie windą autorstwa 5-cio latków

Poprawna logika matematyczna to naturalna logika każdego człowieka, od 5-cio latka poczynając. Wynika z tego że dowolne logiczne myślenie człowieka musi mieć przełożenie 1:1 na matematykę, co można łatwo udowodnić udając się do przedszkola gdzie 5-cio latki bez problemu zaprojektują nam najprawdziwsze sterowanie windą dwoma równoważnymi metodami, posługując się logiką dodatnią i ujemną.

Zacznijmy zatem od wizyty w przedszkolu, w 100-milowym lesie:
Pani:
Powiedzcie mi dzieci co trzeba zrobić aby, jechać windą?
Jaś:
A.
Aby jechać windą (J=1) trzeba wejść do windy, zamknąć drzwi (D=1) i nacisnąć przycisk piętro (P=1)
J = D * P
co matematycznie oznacza:
J=1 <=> D=1 i P=1
Pani:
Brawo Jasiu!
Zatem winda pojedzie (J=1) tylko wtedy, gdy zamkniemy drzwi (D=1) i wciśniemy przycisk piętro (P=1)

Powiedzcie mi teraz dzieci kiedy winda na pewno nie pojedzie?
Zuzia:
B.
Winda na pewno nie pojedzie (~J=1) gdy nie zamkniemy drzwi (~D=1) lub nie wciśniemy przycisku piętro (~P=1)
~J = ~D+~P
co matematycznie oznacza:
~J=1 <=> ~D=1 lub ~P=1

Zauważmy, że między rozumowaniem Jasia i Zuzi zachodzi prawo przejścia do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki
Jaś:
J=D*P
Zuzia:
~J=~D+~P

Związek logiki dodatniej i ujemnej:
J = ~(~J)
Podstawiając A i B mamy tożsamość matematyczną, prawo de Morgana:
J = D*P = ~(~D+~P)
Fizyczna realizacja sterowania Jasia to banalna bramka AND(*) o definicji:
Y = p*q
Tożsama, fizyczna realizacja sterowania Zuzi to trzy negatory „~” plus bramka OR(+):
Y = ~(~p+~q)

Jak widzimy, Jaś zaprojektował sterowanie windą w logice dodatniej (bo J), natomiast Zuzia zaprojektowała sterowania windą w logice ujemnej (bo ~J).

Dokładnie w tak banalny sposób elektronicy praktycy projektują wszelkie sterowania w naturalnej logice człowieka, w logice bramek logicznych:
1.
Zawsze kiedy w naturalnej logice człowieka mówimy „i”(*) używamy bramki AND(*)
2.
Zawsze kiedy w naturalnej logice człowieka mówimy „lub”(+) używamy bramki OR(+)

To jest cała filozofia projektowania układów logicznych w naturalnej logice człowieka.
Zauważmy, że Jasia kompletnie nie interesuje sytuacja ~J, natomiast Zuzi nie interesuje sytuacja J.

Zobaczmy to wszystko w tabeli zero-jedynkowej:

Kod:

D P J=D*P ~D ~P ~J=~D+~P
A: 1* 1 =1 0+ 0 =0
B: 1* 0 =0 0+ 1 =1
C: 0* 1 =0 1+ 0 =1
D: 0* 0 =0 1+ 1 =1
1 2 3 4 5 6

Doskonale widać, że Jasia interesuje wyłącznie wynikowa jedynka w tabeli operatora AND (linia A123), natomiast logika Zuzi to wyłącznie wynikowe jedynki w tabeli operatora OR (obszar BCD456).

Twierdzenie Mrówki:
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej opisanej spójnikami „i”(*) i „lub”(+) nagłówek tabeli opisuje wyłącznie linie z jedynkami w wyniku

Jak widzimy twierdzeniem Mrówki perfekcyjnie posługuje się każdy 5-cio latek:
Symboliczna definicja spójnika „i”(*) to zaledwie jedna linia w tabeli zero-jedynkowej operatora AND (A123):
J=D*P
co matematycznie oznacza:
J=1 <=> J=1 i P=1

Symboliczna definicja spójnika „lub”(+) to wyłącznie trzy linie w tabeli zero-jedynkowej operatora OR (BCD456):
~J = ~D+~P
co matematycznie oznacza:
~J=1 <=> ~D=1 lub ~P=1
Doskonale to widać w tabeli zero-jedynkowej Jasia i Zuzi.

Definicje symboliczne spójników „i”(*) i „lub”(+) są tu kluczowe.
Definicje maszynowe tych spójników to oczywiście kompletne, zero-jedynkowe tych spójników jak w tabelach wyżej (operatory logiczne). Obszary BCD123 i linia A456 są martwe i nie biorą udziału w logice, potrzebne są wyłącznie dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego.

Doskonale widać że projekty sterowania windą autorstwa Jasia i Zuzi są matematycznie tożsame, co oznacza równoważność - prawo tożsamości wiedzy.
Jeśli wiem kiedy winda jedzie J=1 to na pewno => wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1
J=>~J =1
zachodzi też odwrotnie:
Jeśli wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1 to na pewno => wiem kiedy winda jedzie J=1
~J=>J =1
Stąd mamy równoważność, tożsamość wiedzy:
J<=>~J = (J=>~J)*(~J=>J) = 1*1 =1

Doskonale widać że prawem tożsamości wiedzy doskonale posługują się w praktyce wszystkie 5-cio latki.
5-cio latki znają też poprawne definicje spójników „i”(*) i „lub”(+) z naturalnej logiki człowieka, to nie są operatory logiczne!

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 18:02, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 2 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Taz

Dołączył: 29 Mar 2012
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 18:24, 24 Cze 2015 Temat postu:

Gdyby Rafał jeszcze pisał na innych forach, można by było zacząć umacniać go w przekonaniu, że największe bzdury, które pisze, mają sens Jak się go przekonuje, że nie mają sensu, to i tak sedno do niego nie dociera, a co najwyżej usuwa ze swoich "teorii" najbardziej ośmieszające go fragmenty... Może zacznę tak przyszłościowo. Y<=>~Y! Genialne! Że też nikt wcześniej na to nie wpadł! To kompletnie zrewolucjonizuje logikę, matematykę oraz ogrodnictwo (nie wiem do końca czemu, ale tak musi być)!

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Śro 19:32, 24 Cze 2015 Temat postu:

Taz napisał:

Gdyby Rafał jeszcze pisał na innych forach, można by było zacząć umacniać go w przekonaniu, że największe bzdury, które pisze, mają sens

Jak się go przekonuje, że nie mają sensu, to i tak sedno do niego nie dociera, a co najwyżej usuwa ze swoich "teorii" najbardziej ośmieszające go fragmenty...

Może zacznę tak przyszłościowo.

Y<=>~Y! Genialne! Że też nikt wcześniej na to nie wpadł! To kompletnie zrewolucjonizuje logikę, matematykę oraz ogrodnictwo (nie wiem do końca czemu, ale tak musi być)!

Nie będzie żadnej rewolucji w logice matematycznej Ziemian, będzie TOTALNY holokaust tej logiki, wszystkie jej definicje grzecznie powędrują do Piekła (wariatkowa) - tam jest ich miejsce.

Biedny Fizyku, widać, że w przeciwieństwie do 5-cio latków nigdy nie widziałeś bramki logicznej na oczy, nigdy niczego nie zaprojektowałeś w technice bramek logicznych ... algebrze Boole'a.

Krótka piłka z postu wyżej:
Doskonale widać że projekty sterowania windą autorstwa Jasia i Zuzi są matematycznie tożsame, co oznacza równoważność - prawo tożsamości wiedzy.
A.
Jeśli wiem kiedy winda jedzie J=1 to na pewno => wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1
J=>~J =1
Znajomość funkcji logicznej J jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej ~J
Dowód:
J=D*P
Negujemy stronami:
~J = ~D+~P
cnd

C.
Jeśli wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1 to na pewno => wiem kiedy winda jedzie J=1
~J=>J =1
Znajomość funkcji logicznej ~J jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej J
Dowód:
~J = ~D+~P
Negujemy stronami:
J=D*P
cnd

Masz banalne zdania A i C, warunki wystarczające =>.
Które z nich kwestionujesz?
... stać cię na minimum merytorycznej dyskusji?

Czy rozumiesz przynajmniej dwa banalne dowody wyżej?
Pewne jest że w tym momencie chowasz dziób i udajesz że dowodów nie rozumiesz - zgadza się?

Kwadratura koła dla alfy i omegi wszechwiedzy, Fizyka.
Definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p)

Korzystając z tej definicji zapisz zachodzącą u przedszkolaków równoważność.
Czas START!

Zauważmy, że w równoważności wiedzy oba rozwiązania, Jasia i Zuzi mają SENS, oba są matematycznie poprawne i równoprawne.

Natomiast w twierdzeniu Pitagorasa nikt (lub prawie nikt) nie rozpatruje trójkątów nie prostokątnych, choć matematycznie mamy dwie definicje tożsame równoważności jak niżej.
p<=>q = (p=>q)*(q=>p)
p<=>q = (p=>q)*(~p=>~q)

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 22:06, 24 Cze 2015, w całości zmieniany 6 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fiklit

Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 0:26, 25 Cze 2015 Temat postu:

Każdy widzi, że w AK lemat o podstawianiu nie jest prawdziwy. Sądzę, że to poważny problem.

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 6:58, 25 Cze 2015 Temat postu:

fiklit napisał:

Każdy widzi, że w AK lemat o podstawianiu nie jest prawdziwy. Sądzę, że to poważny problem.

Fiklicie, prawo tożsamości wiedzy (równoważność) to po prostu prawo De Morgana zapisane w formie, w której widoczna jest logika dodatnie (bo Y) i ujemna bo (~Y) w dowolnej tabeli zero-jedynkowej.

Y = p*q
Przejście do logiki przeciwnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~Y=~p+~q

Prawo Królika:
Dowolną tabelę zero-jedynkową opisuje układ równań logicznych:
Y=f(x)
Prawo przejście do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki logiczne na przeciwne
~Y=~f(x)

Prawo przejścia do logiki przeciwnej działa w całym obszarze logiki.
Zobacz to!
p+q => ~p*~q
Przejście do logiki przeciwnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~p*~q~> p*q
Zauważ wymianę warunku wystarczającego => na warunek konieczny ~>!
Spójniki implikacyjne =>, ~> i ~~> to zupełnie inny punkt odniesienia w logice o którym na razie nie dyskutujemy.
Wracając do tematu.

Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y).
Logika dodatnia (bo Y) to zanegowana logika ujemna (~Y)
Y = ~(~Y)
Stąd:
Y = ~(~f(x))
Logika ujemna to zanegowana logika dodatnia
~Y = ~(Y) = ~f(x)
matematycznie zachodzi:
Y+~Y =1
Y*~Y =0

To jest nic innego jak zapis prawa De Morgana w formie ogólnej, gdzie widoczna jest kluczowa logika dodatnia (bo Y) i ujemna (bo ~Y).

Podstawmy:
Y= f(x) =p*q
Negujemy stronami:
~Y=~f(x) = ~p+~q
Zauważ, że to f(x) to bezsensowne dublowanie symboli bo:
Y=f(x)
Wniosek:
f(x) wywalamy w kosmos

Prawo de Morgana w logice dodatniej (bo Y):
Y= ~(~Y)
Y = p*q = ~(~p+~q)
Prawo De Morgana w logice ujemnej (bo ~Y):
~Y=~(Y)
~Y = ~p+~q = ~(p*q)

Zauważ, że matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
# - różne, w znaczeniu kolumny wynikowe są różne

Jak zatem zapiszesz związek prawa de Morgana w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y)?

Ten związek w sensie operatora logicznego opisuje prawo tożsamości wiedzy.

Prawo Tożsamości wiedzy:
A.
Jeśli wiem kiedy zajdzie Y to na pewno => wiem kiedy zajdzie ~Y
Y=>~Y =1
Znajomość funkcji logicznej Y jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej ~Y
Znajomość funkcji logicznej Y daje nam gwarancję matematyczną => znajomości funkcji logicznej ~Y
Dowód:
Y=p*q
Negujemy stronami:
~Y = ~p+~q
cnd

C.
Jeśli wiem kiedy zajdzie ~Y to na pewno => wiem kiedy zajdzie ~Y
~Y=>Y =1
Znajomość funkcji logicznej ~Y jest warunkiem wystarczającym => dla znajomości funkcji logicznej Y
Znajomość funkcji logicznej ~Y daje nam gwarancję matematyczną => znajomości funkcji logicznej Y
Dowód:
~Y=~p+~q
Negujemy stronami:
Y=p*q
cnd

Podsumowując:
Zauważmy, że pojęcie gwarancji matematycznej => w logice samo nam wyskoczyło.
Czy jest jeszcze ktoś na tym świecie kto nie rozumie poniższej tożsamości:
warunek wystarczający = gwarancja matematyczna =>

Pojęcie warunek wystarczający => znane jest Ziemskim matematykom.
Powyższe zdania to dowód iż gwarancja matematyczna występuje w zdaniach typu "Jeśli p to q".
Czy Idiota i Fizyk rozumieją te nieprawdopodobne banały czysto matematyczne?

Pytanie:
Poproszę o odpowiedź, czy do tej chwili masz choćby najmniejsze, matematyczne zastrzeżenia?

Kluczowe jest tu prawo Królika, czy masz do niego zastrzeżenia czysto matematyczne?

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 7:27, 25 Cze 2015, w całości zmieniany 10 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fiklit

Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 7:31, 25 Cze 2015 Temat postu:

'Prawo Królika: Dowolną tabelę zero-jedynkową opisuje układ równań logicznych: Y=f(x) " f(x)? Co to jest? co to jest x?

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 7:43, 25 Cze 2015 Temat postu:

fiklit napisał:

'Prawo Królika:
Dowolną tabelę zero-jedynkową opisuje układ równań logicznych:
Y=f(x) "
f(x)? Co to jest? co to jest x?

x to jest zestaw zmiennych binarnych użytych w równaniu algebry Boole'a:
Y = f(p,q) = p*q
Y=f(p,q)
Z powodu tej tożsamości nie znajdziesz w żadnym podręczniku inżynierów zbędnego zapisu f(p,q)
A: Y=p*q
Prawo przejścia do logiki przeciwnej
B: ~Y=~p+~q

Nie wolno robić tego co robią matematycy:
To ja sobie wywalam to Y i ~Y w kosmos i operuję wyłącznie prawą stroną:
A: p*q
B: ~p+~q
To jest błąd niejednoznaczności bo w tym przypadku możesz podstawić:
A: Y=p*q
B: ~Y=~p+~q
ALBO!
A: ~Y=p*q
B: Y = ~p+~q

Dlaczego nie wolno wycinać w układzie równań A i B funkcji Y i ~Y?
Bo gubimy logikę dodatnią (bo Y) i ujemną bo (~Y)!
... co widać wyżej.

To jest błąd czysto matematyczny gwałcący prawo Króliczka.

Prawo Króliczka:
Dowolną tabelę zero-jedynkową opisuje układ równań logicznych
Y=p*q
Prawo przejścia do logiki przeciwnej
~Y=~p+~q

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 7:51, 25 Cze 2015, w całości zmieniany 4 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Taz

Dołączył: 29 Mar 2012
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 8:59, 25 Cze 2015 Temat postu:

rafal3006 napisał:

Jeśli wiem kiedy winda jedzie J=1 to na pewno => wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1
J=>~J =1

A czemu nie czytasz tego "jeśli winda jedzie, to winda nie jedzie"?

TP<=>~SK ?
Wiem, czy trójkąt jest prostokątny wtedy i tylko wtedy, gdy wiem, czy nie zachodzi suma kwadratów boków ?

Poza tym, czy równoważność jest u Ciebie przechodnia?

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 10:09, 25 Cze 2015 Temat postu:

Taz napisał:

rafal3006 napisał:

Jeśli wiem kiedy winda jedzie J=1 to na pewno => wiem kiedy winda nie jedzie ~J=1
J=>~J =1

Czytam poprawnie matematycznie i proszę tego nie zniekształcać.
Jeśli widzę zapis:
Y<=>~Y
to jest oczywistym że chodzi tu o tożsamość WIEDZY!
Wiedza to potęga, klucz do sukcesu w każdej dziedzinie.

Weźmy prostą funkcję logiczną:
W.
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y=K+T
W przełożeniu na zapis formalny:
W: Y=p+q

Nanosimy nasze zdanie na definicję operatora OR.

Kod:

Algorytm prof. Neweskiego dla linii D
1.
Spisujemy w naturalnej logice matematycznej dokładnie to co widzimy dla wynikowych zer (Y=0) w tabeli zero-jedynkowej:
Yd=0 <=> p=0 i q=0
Matematycznie zachodzi:
Y=Yd - bo jest tylko jedno zero wynikowe w naszej tabeli
stąd:
Y=0 <=> p=0 i q=0
2.
Korzystając z prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Sprowadzamy wszystkie zmienne do jedynek (2+2=4!)
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
W naturalnej logice matematycznej człowieka jedynki (prawda) są domyślne, możemy je zatem wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
3.
Stąd otrzymujemy równanie algebry Boole’a opisujące naszą tabelę w logice ujemnej (bo ~Y):
~Y = ~p*~q
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1 - patrz punkt 2 (2+2=4!)

Algorytm tworzenia równania w logice dodatniej (bo Y) dla naszej tabeli zero-jedynkowej jest IDENTYCZNY!
1.
Spisujemy dokładnie to co widzimy dla wynikowych jedynek:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i q=0 lub C: p=0 i q=1
2.
Prawo Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Korzystając z prawa Prosiaczka sprowadzamy wszystkie zmienne do JEDYNEK (2+2=4!):
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i ~q=1 lub C: ~p=1 i q=1
W naturalnej logice matematycznej człowieka jedynki (prawda) są domyślne, możemy je zatem wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
3.
Stąd otrzymujemy równanie algebry Boole’a opisujące naszą tabelę w logice dodatniej (bo Y):
Y = A: p*q + B: p*~q + C: ~p*q
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i ~q=1 lub C: ~p=1 i q=1 - patrz punkt 2 (2+2=4!)

Prawo Króliczka:
Dowolną tabelę zero-jedynkową opisuje układ równań logicznych
W: Y=p+q
Prawo przejścia do logiki przeciwnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
U: ~Y=~p*~q

Matematycznie zachodzi:
Y # ~Y
# - różne w znaczeniu kolumny wynikowe są różne
Związek logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y):
Logika dodatnia (Y) to zanegowana logika ujemna (~Y)
Y = ~(~Y)
Podstawiając W i U mamy prawo De Morgana w logice dodatniej (bo Y):
Y = p*q = ~(~p+~q)
Związek logiki ujemnej (bo ~Y) i dodatniej (bo Y):
Logika ujemna (~Y) to zanegowana logika dodatnia (Y)
~Y=(Y)
Podstawiając W i U mamy prawo De Morgana w logice ujemnej (bo ~Y)
~Y = ~p*~q = ~(p+q)

Matematycznie zachodzi symboliczny FUNDAMENT algebry Boole’a
Y+~Y =1
Y*~Y =0

Pytania do Fizyka:
1.
Czy akceptujesz prawo Króliczka?
TAK/NIE
2.
Czy z prawa Króliczka wynika że:
Jeśli znam funkcję logiczną Y to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y
Innymi słowy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y to mam GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => znajomości funkcji logicznej ~Y
TAK/NIE
3.
Czy widzisz 2+2=4 tzn. czy widzisz iż wszystkie zmienne w równaniach W i U są sprowadzone do jedynek.
Innymi słowy, czy kwestionujesz iż: 2+2=4?
TAK/NIE
4.
Czy akceptujesz iż 2+2=4 tzn. czy widzisz GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => w punkcie 2
TAK/NIE

Poproszę o precyzyjne odpowiedzi.

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 10:28, 25 Cze 2015, w całości zmieniany 6 razy

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Taz

Dołączył: 29 Mar 2012
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 10:30, 25 Cze 2015 Temat postu:

Odpowiedziałeś na pytania, których nikt nie zadał, a zadane pytania zostały bez odpowiedzi.

rafal3006 napisał:

Czytam poprawnie matematycznie i proszę tego nie zniekształcać.

Czytasz niekonsekwentnie.

Powrót do góry

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

rafal3006
Opiekun Forum Kubusia

Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35576
Przeczytał: 15 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Czw 11:47, 25 Cze 2015 Temat postu:

Taz napisał:

Odpowiedziałeś na pytania, których nikt nie zadał, a zadane pytania zostały bez odpowiedzi.

rafal3006 napisał:

Czytam poprawnie matematycznie i proszę tego nie zniekształcać.

Czytasz niekonsekwentnie.

Co Fizyku nosisz na szyi?
Komputer czy mózg

Jak nosisz komputer to se czytaj konsekwentnie:
Jan wszedł i padł martwy = Jan padł martwy i wszedł

Spójnik "i"(*) jest przemienny.
Czy na prawdę uważasz że zdania po obu stronach znaku "=" są tożsame?
Poproszę o odpowiedź!

Tożsamość logiczna (równoważność) ma w logice wiele różnych znaczeń.
Przykładowo masz wyżej u prof. Newelskiego ewidentne zapisy:
1.
Odczyt z tabeli OR w naturalnej logice człowieka
Y=0 <=> p=0 i q=0
2.
Prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Na mocy prawa Prosiaczka sprowadzamy wszystkie zmienne do jedynek
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
3.
Jedynki są w logice domyślne, wykopujemy w kosmos otrzymując równanie algebry Boole'a opisujące operator OR w logice ujemnej (bo ~Y)
3A: ~Y=~p*~q
co matematycznie oznacza:
3B: ~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
Co u prof. Newelskiego znaczą znaczki "=" w 3A i 3B?
... oczywista to są FUNDAMENTALNIE różne znaczenia!
Zatem:
Czy prof. Newelski pisze głupoty?

Ty mi tu Fizyku nie uciekaj w maliny, co oznacza tożsamość logiczna "=" w logice to zupełnie inny temat.

Póki co dostałeś 4 absolutnie banalne pytania z poprawną matematycznie ODPOWIEDZIĄ.

Ty masz tylko odpowiedzieć:
4*TAK/NIE
.. i o taką odpowiedź proszę.

Podsumowując:
Najpierw trzeba poznać tabliczkę mnożenia do 100 aby sprawnie wykonywać wszelkie mnożenia. Ty skaczesz na głęboką wodę i od razu chcesz całki liczyć (twoje pytanie o tożsamość w logice) ... jak nie wiesz ile jest 2+2.

Przypominam zadane pytania, odpowiednik ile jest 2+2 w matematyce klasycznej.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-725.html#240722

rafal3006 napisał:

Pytania do Fizyka:
1.
Czy akceptujesz prawo Króliczka?
TAK/NIE
2.
Czy z prawa Króliczka wynika że:
Jeśli znam funkcję logiczną Y to na pewno => znam funkcję logiczną ~Y
Innymi słowy:
Jeśli znam funkcję logiczną Y to mam GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => znajomości funkcji logicznej ~Y
TAK/NIE
3.
Czy widzisz 2+2=4 tzn. czy widzisz iż wszystkie zmienne w równaniach W i U są sprowadzone do jedynek.
Innymi słowy, czy kwestionujesz iż: 2+2=4?
TAK/NIE
4.
Czy akceptujesz iż 2+2=4 tzn. czy widzisz GWARANCJĘ MATEMATYCZNĄ => w punkcie 2
TAK/NIE

Poproszę o precyzyjne odpowiedzi.

Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 12:12, 25 Cze 2015, w całości zmieniany 6 razy

Powrót do góry

Wyświetl posty z ostatnich:

	Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 29, 30, 31 ... 38, 39, 40 Następny
Strona 30 z 40

Skocz do:

Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

Regulamin