ŚFiNiA

idiota

Chłopcy...
Nie śmiejcie się.
To smutne przecież.
Rafał w to przecież wierzy...

rafal3006

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompus-program-ktory-mysli-jak-czlowiek-fiklit-c-v,7220-275.html#219305

rafal3006

fiklit

rafal3006

Taz

idiota

On przecież nie wie i nie chce wiedzieć czym się różni zdanie od nazwy.
Szkoda, że dzieci w przedszkolu znają różnicę.

EDYCJA:

Swoją drogą to ciekawe jak rafał sprzeciwia się jak Rejtan zdaniom jak "Księżyc jest z sera." czy "Jeżeli krowa śpiewa w operze to 2=2+4." natomiast "Pies wtedy i tylko wtedy gdy pies." albo "Jeżeli kura to kura." już mu nie przeszkadzają,chociaż nawet gramatycznie nie są to żadne zdania.
Zdanie musi mieć bowiem ORZECZENIE czyli jakiś czasownik określający stan rzeczy nazywanej przez rzeczownik czy coś podobnego.
Mogą być też zdania składające się z samego czasownika jak np. "Grzmi." albo "Leje.", bez nich jednak nie ma zdań.
Jednak rafał jest jakoś uczulony na czasowniki...

rafal3006

idiota

W pierwszym też nie muszę, a nawet mi nie wolno, bo SK ani TP to nie są zdania.
To, że ty nie wiesz czym jest zdanie i piszesz takie nonsensy, nie moją winą.

Zdanie masz opisane tu:
[link widoczny dla zalogowanych]
Stoi tam między innymi: "Aby wypowiedzenie było zdaniem, musi zawierać orzeczenie."
Zarówno wyrażenia "Trójkąt prostokątny" jaki "pies" nie mają orzeczeń, więc nie są zdaniami.
To takie proste!

rafal3006

idiota

"Dlaczego Idioto w przypadku pierwszym musisz postawić wartość logiczną zdania równą 1, inaczej jesteś głąbem i cymbałem

… natomiast w drugim przypadku nie musisz?"

Oba te zdania są prawdziwe (pierwsze trochę nie po polsku napisane, bo nie wiadomo jaka suma kwadratów, ale to można się w sumie domyśleć), ale musisz się nauczyć drogi rafale odróżniać
bełkoty w rodzaju

A) Suma kwadratów przyprostokątnych wtedy i tylko wtedy gdy trójkąt prostokątny.
czy
B) Pies wtedy i tylko wtedy gdy pies.

od zdań

A') Trójkąt jest prostokątny wtedy i tylko wtedy gdy w tymże trójkącie suma kwadratów długości przyprostokątnej jest równa długości kwadratu przeciwprostokątnej.
lub
B')
Zwierzę jest psem wtedy i tylko wtedy gdy to samo zwierzę jest psem.

Potem musisz się nauczyć odróżniać zdania od nazw i zbiorów i wtedy zaczniesz się dowiadywać jak działa logika.Taka normalna. Nie dla dzieci.

"Co za okropieństwo różni tożsamość zbiorów:
TP=SK
od tożsamości zbiorów:
pies=pies
?!"

Nieodróżnianie zbiorów od nazw czy zdań jest okropne.
Pies to nie zbiór, tylko zwierzę, więc nie może miedzy nim a nim zachodzić tożsamość zbiorowa (może całkiem zwykła i zachodzi). Również jeżeli TP i SK są zbiorami to nie da się sensownie połączyć ich spójnikiem międzyzdaniowym.
!?!

rafal3006

Idioto, może ustalimy co mamy wspólne a czym się różnimy?

Kwantyfikator mały w AK i KRZiP mamy w 100% wspólny.

AK i KRZiP:
Definicja kwantyfikatora małego w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~~>q = p*q =1
gdzie:
~~> naturalny spójnik "może"
Wystarczy znaleźć jeden element wspólny zbiorów p i q i już zdanie jest prawdziwe.

Dokładnie to samo zdanie zapisane kwantyfikatorem małym:
\/x p(x)*q(x) =1
Istnieje co najmniej jeden x należący jednocześnie do zbiorów p(x) i q(x).

Przykład:
Jeśli zwierzę ma cztery łapy to może ~~> nie być psem
4L~~>~P =4L*~P =1 bo słoń
Znalazłem jeden element wspólny zbiorów 4L i ~P - koniec dowodu, zdanie prawdziwe - nic więcej nie musimy dowodzić!

Czy zgadzasz się na powyższą definicję kwantyfikatora małego w zbiorach?
TAK/NIE

Jeśli NIE to dlaczego NIE?

idiota

"Idioto, może ustalimy co mamy wspólne a czym się różnimy?"

Spoko.

R1)
Dla mnie zdanie to taki twór językowy w którym jest jakieś orzeczenie które się do czegoś odnosi.
Dla ciebie zdanie to nie wiadomo co (sam nie wiesz).

R2)
Dla mnie zbiór to pewien byt składający się z elementów.
Dla ciebie nie wiadomo co to jest.

R3)
Dla mnie nazwa to coś co może być podmiotem zdania i co się do jakiś przedmiotów odnosi.
Dla ciebie nazwa to zdanie, zbiór (pamiętamy cały czas o R1 i R2) i jeszcze coś ale nie wiadomo co.

Tyle chyba wystarczy.
Zachodzenie tych różnic doskonale widać w tym jak ja pisze o tych obiektach, a jak ty na przykład powyżej.

rafal3006

Idioto, póki co nie dyskutujmy o żadnych zdaniach ale o zbiorach i kwantyfikatorze małym który mamy wspólny.

Zdefiniujmy dwa zbiory:
p=[1,2,3]
q=[2, 3,7,9]

Definicja kwantyfikatora małego:
\/x p(x)*q(x) =1
Istnieje takie x które należy jednocześnie do zbiorów p(x) i q(x)
Znajdujemy jedno wspólne x i koniec dowodu prawdziwości zdania pod kwantyfikatorem małym.

Oczywiście wspólnym x jest tu np.2

Jak wyznaczyć wszystkie wspólne x dla powyższych zbiorów?

Oczywiście trzeba wyznaczyć koniunkcję tych zbiorów:
p*q = [1,2,3]*[2,3,7,9] = [2,3]

Czy zgadzasz się z powyższym?
TAK/NIE

... a jeśli NIE to dlaczego NIE?

idiota

"Idioto, póki co nie dyskutujmy o żadnych zdaniach ale o zbiorach i kwantyfikatorze małym który mamy wspólny"

No właśnie nie mamy.
Kwantyfikator działa na zdaniach (o tym, że coś do jakiegoś zbioru należy), a nie na zbiorach samych.
Zbiory mamy zupełnie różnie, bo w normalnej matematyce wiadomo czym się różnią zbory od elementów a u ciebie nie, bo nie wiadomo co to są ani zbiory, ani elementy.

Zatem nie możemy sobie dyskutować o kwantyfikatorze, którego ty nie rozumiesz, bo nie da się dyskutować z kimś kto nie rozumie o czym mówi.
Trzeba najpierw spróbować wyjaśnić istotne różnice wszystkie, a jak się nie da, to zostawić zbyt mało pojętną na zrozumienie ich istotę własnemu losowi.

Spróbuje opisać wszystkie błędy formalne pierwszych kilku linijek.
Będzie zabawnie.

"Zdefiniujmy dwa zbiory:
p=[1,2,3]
q=[2, 3,7,9]

Definicja kwantyfikatora małego:
\/x p(x)*q(x) =1"

1.
To nie jest definiowanie zbiorów, tylko ich wskazanie.
2.
Zbiory oznacza się wielkimi literami, najczęściej X, Y itd... i oznacza przez {...} a nie [... ].
3.
To nie jest definicja kwantyfikatora tylko jego zastosowanie.
4.
Jeżeli p to zbiór to napis p(x) jest bez sensu. $(x) czyta się w logice jako "x spełnia funkcję $" lub "x jest $-owe/yste" i oznacza się zwykle przysługiwanie jakiejś cechy obiektowi x. p nie jest cechą tylko zbiorem więc nie może niczemu przysługiwać. Do zbioru x może należeć. Zaznacza się to małym epsilonem, ale tu można poprzez małe 'e'. Wyglądałoby to jakoś tak w normalnym zapisie: xeP a w całości: \/x (xeP*xeQ).
5.
=1 w tym zapisie nie wiadomo co znaczy. Zapewne o wartość logiczną tego wyrażenia.
Wtedy piszemy v(\/x (xeP*xeQ))=1.

To tyle błędów formalnych w pięciu linijkach.

rafal3006

Wynika z tego że prościutkie zadanie na poziomie I klasy LO.

Zadanie 1.
Dane są dwa zbiory = zdefiniujmy dwa zbiory:
p=[1,2,3]
q=[2,3,7,9]
Wyznacz iloczyn logiczny zbiorów p i q

Jest matematycznie bez sensu bo to jest zapis błędny formalnie?

Zadanie 2.
Dane są dwa zbiory
P8 - zbiór liczb podzielnych przez 8
P2 - zbiór liczb podzielnych przez 2

Udowodnij że zbiór P8 zawiera się => w zbiorze P2

Pytanie:
Czy powyższe zadania matematyczne mają sens?
TAK/NIE

Poproszę o odpowiedź.

idiota

"
Wynika z tego że prościutkie zadanie na poziomie I klasy LO.

Zadanie 1.
Dane są dwa zbiory = zdefiniujmy dwa zbiory:
p=[1,2,3]
q=[2,3,7,9]
Wyznacz iloczyn logiczny zbiorów p i q

Jest matematycznie bez sensu bo to jest zapis błędny formalnie?"

Nie.

Wynika z tego, że rafał nie jest w stanie nawet ZAPISAĆ poprawnie wyrażenia, które uznaje za będące zadaniem na poziomie I klasy LO a w moim poczuciu takiego, które zapisać i "rozwiązać" mógłby i średnio ogarnięty gimbus.

Nie umie, a logiką zajmuje się już prawie 10 lat...

"Udowodnij że zbiór P8 zawiera się => w zbiorze P2"

Co to za ozdoba w środku zdania?
W języku polskim nie istnieje takie coś...
Natomiast w logice zawieranie się zaznacza się tak: [link widoczny dla zalogowanych]

rafal3006

idiota

Już raz napisałem. W punktach.
Nie chce mi się bez potrzeby powtarzać.

rafal3006

Czyli nie potrafisz sformułować poprawnie prostego zadania dla gimbusa?

Zadanie 1.
Dane są dwa zbiory = zdefiniujmy dwa zbiory:
p=[1,2,3]
q=[2,3,7,9]
Wyznacz iloczyn logiczny zbiorów p i q

Powtarzam:
Jak to napisać lepiej aby gimbus zrozumiał, bo Twoim zdaniem to jest sformułowane do kitu i gimbus tego nie zrozumie.

idiota

To nie jest żadna naturalna logika tylko udawanie, że się zapisuje formalnie jakieś zdania.
Wszystko co potrzebne do właściwego zapisu formalnego zacytowałeś powyżej.
Nie mam potrzeby więcej tłumaczyć.
Jeśli nie rozumiesz, to znaczy, że to dla ciebie za trudne.
To nie jest nic hańbiącego.
Udawanie, że się rozumie już jest.

rafal3006

rafal3006

rafal3006

Przeanalizuj Idioto w twojej logice takie zdanie.

Jeśli piesek kopuluje z suczką to mogą z tego narodzić się małe pieski
K~>MP =1
AK.
Kopulowanie K jest warunkiem koniecznym ~> dla narodzin małych piesków (MP)

... a co ma biedny piesek zrobić aby tych małych piesków nie było?

AK.
Prawo Kubusia:
K~>MP = ~K=>~MP

Jeśli nie będziesz kopulował to na pewno => małych piesków nie będzie
~K=>~MP

... co ma biedny piesek robić aby małych piesków nie było?

Poproszę o odpowiedź na to pytanie w Twojej logice Idioto.

P.S.
Oczywiście zakładamy ze piesek i suczka żyją na bezpieskowej wyspie

idiota

Nie mam zamiaru rozwiązywać za ciebie zadań jakie ci postawiłem i których odpowiedzi w zasadzie podałem, tylko trzeba je teraz zestawić.
Nie umiesz zestawić ich nawet, co dobrze ilustruje twoje kompetencje.
Zatem udawaj dalej,ze zajmujesz się logiką.
To nawet zabawnie wygląda z zewnątrz.