 |
ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
 Wysłany: Sob 15:04, 16 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
|
Można zgadywać na jakie ze swych wielu fundamentalnych odkryć teraz zmieni temat...
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 15:26, 16 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
Dwa największe przełomy (bo ostatnie) w historii rozszyfrowywania algebry Kubusia!
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921-75.html#432673
| Irbisol napisał: | | rafal3006 napisał: | To co napisałeś to czysto matematyczny fałsz bowiem rzucanie monetą jest kluczowe w każdej implikacji.
Nie ma rzucania monetą = nie ma implikacji
Dokładnie to za chwilę udowodnię w sposób dla absolutnie wszystkich zrozumiały, nawet dla 5-cio latków, pań przedszkolanek i gospodyń domowych. |
To będzie ciekawe, bo w moim snippecie losowości nie ma, a implikacja jest.
No to czekamy. Chociaż i tak każdy wie, że odpowiesz nie na temat. |
Błądzisz Irbisolu, oj błądzisz …
https://www.youtube.com/watch?v=R3TyE97ThJk
Za chwilę dojdzie do dwóch największych przełomów w historii rozszyfrowywania algebry Kubusia, logiki matematycznej której ekspertami są 5-cio latki, panie przedszkolanki i gospodynie domowe … że o wszystkich humanistach nie wspomnę.
Z powyższego wynika że w mózgach 5-cio latków i humanistów z definicji nie dojdzie do żadnej rewolucji, bowiem odkrywanie przed ekspertami wiedzy której są ekspertami wzbudzi co najwyżej ich uśmiech politowania.
Rewolucja dotyczyć będzie tylko i wyłącznie ziemskich matematyków, to ich wiedza w zakresie logiki matematycznej legnie za chwilę w gruzach absolutnie totalnie tzn. po zrozumieniu algebry Kubusia z wielką radością, dobrowolnie, wyrzucą 100% swoich definicji w zakresie logiki matematycznej do kosza i powiedzą:
Czas się zatrzymał, żyjemy w matematycznym Raju!
Gdzie:
Raj = algebra Kubusia.
Definicja piekła:
Piekło to świadome odrzucenie algebry Kubusia.
Ta definicja jest zgodna z obecną definicją piekła w chrześcijaństwie.
Nie po to Kubuś, stwórca naszego Wszechświata dawał ludziom wolną wolę, czyli zdolność do gwałcenia wszelkich praw logiki matematycznej by kiedykolwiek im ją odebrać.
Pewne jest zatem, że wielu zatwardziałych ziemskich matematyków z własnej woli będzie się smażyć w piekle Klasycznego Rachunku Zdań, tym piekle:
Jeśli 2+2=4 to Płock leży nad Wisłą
Jeśli 2+2=5 to 2+2=4
Jeśli 2+2=5 to ja, ziemski matematyk, jestem Bogiem - to ja stworzyłem ten Wszechświat
Z ostatniej durnoty Kubuś, rzeczywisty stwórca naszego Wszechświata, może się co najwyżej uśmiechnąć.
Na 100% nie grozi za to ziemskiemu matematykowi jakakolwiek kara - biedny ziemski matematyk dobrowolnie będzie żył w piekle KRZ zaś Kubuś na siłę nie będzie go z tego piekła wyciągał, bowiem wówczas wolna wola owego matematyka ległaby w gruzach.
Kubuś zastosuje tu fortel godny Boga:
Wystarczy, że poprzez swoje medium, Rafała3006, przekona do algebry Kubusia kilku znaczących w ziemskim świecie matematyków - dalej zdarzenia potoczą się lawinowo, ziemscy matematycy zaczną głosować nogami, zrazu nieśmiało, z czasem coraz większymi grupami zaczną przechodzić z piekła KRZ do nieba algebry Kubusia.
Nie wykluczone jest, że jakieś niedobitki ziemskich matematyków pozostaną do śmierci w piekle KRZ, jednak nie będą mieli żadnych następców, bo nikt przy zdrowych zmysłach, poznawszy algebrę Kubusia, nie będzie chciał wstąpić do piekła KRZ.
Na czym polegają dwa największe (bo ostatnie) przełomy w algebrze Kubusia?
Przełom I
Przełom I będzie w kolejnym moim poście w dyskusji z Irbisolem:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921-75.html#432673
Tu ziemscy matematycy zrozumieją najświętszą prawdę o implikacji:
Nie ma rzucania monetą = nie ma implikacji
Przełom II
Przełom II będzie w kolejnym moim poście w dyskusji z fiklitem:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-2018-cdn,10787-1625.html#432603
| fiklit napisał: | Dalej nie wiem jak mam odpowiedzieć na pytania gdy wiem jak było. Rozumiem, że AK po prostu nie obejmuje takich sytuacji.
Aha a skoro AK nie zajmuje się światem zdeterminowanym, to ja wycofuję się z dalszej rozmowy, bo to w ogóle nie jest ciekawe.
co z tego, że sobie ustalę, że P2->P8. Skoro w momencie wylosowania liczby, świat się determinuje i powyższa zależność może przestać być prawdziwa? Tak jak zdanie K+T staje się fałszem w momencie determinizacji. I nie ma łączności, a wręcz jest zakaz łączenia tego co przed z tym co po determinizacji. |
W tym przypadku przełom będzie polegał na zrozumieniu przez ziemskich matematyków ISTOTY:
miękkich jedynek = świat niezdeterminowany (nieznany)
oraz
twardych jedynek = świat zdeterminowany (znany)
Podsumowując:
Oczywistym jest że do największych (bo ostatnich) przełomów w odkrywaniu algebry Kubusia ziemskie medium, zwane Rafałem3006 musi się odpowiednio przygotować dyskutując z Kubusiem. Małym problemem jest że Rafał3006 ma poprawną łączność z Kubusiem nie wtedy gdy on tego chce, ale wtedy gdy Kubuś uzna, że nadszedł czas.
Pewne jest jednak że taki czas nadejdzie … już nadszedł, czego dowodem jest niniejsza zapowiedź.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 22:25, 17 Lut 2019, w całości zmieniany 4 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
| Wysłany: Sob 16:05, 16 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
|
Urojenia wielkościowe zatem...
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Sob 18:29, 16 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
To już druga zapowiedź ...
Ciekawe, po której napisze coś na temat.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Nie 16:51, 17 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
Dawaj, Kubuś, bo coś długo się rozpędzasz.
Jeżeli wychodzi ci w dowodach, że 1=0, to się nie przejmuj - podobno w AK 2019 jest to wyjaśnione.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Nie 20:36, 17 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
Wstęp do największej rewolucji w historii matematyki!
Czyli:
Czego ślepa logika matematyczna ziemskich matematyków nie widzi!
| Irbisol napisał: | | Dawaj, Kubuś, bo coś długo się rozpędzasz. |
Bardzo proszę,
Wstęp teoretyczny niezbędny w dalszych wyjaśnieniach dla Irbisola!
Spis treści
1.0 Fundamenty algebry Kubusia dla zdań „Jeśli p to q” 2
1.0 Zero-jedynkowe definicje warunku wystarczającego => i koniecznego ~> 3
1.1 Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~> 3
1.2 Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego => 4
1.3 Prawa logiki matematycznej wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> 4
1.3.1 Prawa Kubusia 5
1.3.2 Prawa Tygryska 5
1.3.3 Prawa kontrapozycji 6
1.4 Definicje operatorów logicznych związane ze zdaniem „Jeśli p to q” 6
1.5 Prawo Słonia 7
1.5.1 Co wynika z prawa Słonia? 8
Wstęp:
Wedle ziemskich matematyków definicje matematyczne mogą być absolutnie dowolne, byleby poprawnie opisywały otaczającą nas rzeczywistość tzn. były nie do obalenia w tej rzeczywistości.
Przykładowo, nikt nie kwestionuje układu równań liniowych mających prawie niezliczoną ilość zastosowań w otaczającym nas świecie.
Wniosek:
Wszystkie ziemskie definicje w zakresie logiki matematycznej zwanej Klasycznym Rachunkiem Zdań są do bani bo robią z człowieka idiotę, czyli niepoprawnie matematycznie opisują otaczającą nas rzeczywistość.
Jeśli 2+2=4 to Płock leży nad Wisłą
Jeśli 2+2=5 to 2+2=4
Jeśli 2+2=5 to jestem papieżem
etc
Algebra Kubusia proponuje nowe definicje w zakresie logiki matematycznej genialnie działające zarówno w opisie świata martwego, jak i żywego. Te definicje z natury rzeczy muszą być w 100% sprzeczne z ziemskimi definicjami, bowiem z nikogo idioty nie robią.
Algebra Kubusia to logika matematyczna której ekspertami są 5-cio latki, panie przedszkolanki i gospodynie domowe … że o wszystkich humanistach nie wspomnę.
1.0 Fundamenty algebry Kubusia dla zdań „Jeśli p to q”
Cała algebra Kubusia obsługująca zdania warunkowe „Jeśli p to q” stoi na zaledwie trzech znaczkach:
=> - warunek wystarczający
~> - warunek konieczny
~~> - element wspólny zbiorów
I.
Definicja warunku wystarczającego => w zbiorach:
Jeśli p to q
p=>q =1
Definicja podzbioru:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q wtedy i tylko wtedy każdy element zbioru p należy do zbioru q.
Z powyższego wynika że:
Wylosowanie dowolnego elementu ze zbioru p jest warunkiem wystarczającym => do tego aby ten element należał do zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q.
Wymuszam dowolny element ze zbioru p i ten element musi być w zbiorze q
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
Innymi słowy:
Warunek wystarczający => jest spełniony (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zachodzi relacja podzbioru =>
Warunek wystarczający => <=> podzbiór =>
Inaczej:
p=>q =0
Przykład:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to na 100% jest podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
II.
Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach:
Jeśli p to q
p~>q =1
Definicja nadzbioru:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy zawiera co najmniej wszystkie elementy zbioru q
Z powyższego wynika że:
Wylosowanie dowolnego elementu ze zbioru p jest warunkiem koniecznym ~> do tego aby ten element należał do zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q
Zabieram kompletny zbiór p i znika mi zbiór q
Zbiór p jest konieczny ~> dla zbudowania zbioru q
Innymi słowy:
Definicja warunku koniecznego ~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q
Warunek konieczny ~> <=> relacja nadzbioru ~>
Inaczej:
p~>q =0
Przykład:
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona (=1) bo zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24,,]
III.
Definicja elementu wspólnego ~~> zbiorów:
Jeśli p to q
p~~>q =1
Dwa zbiory p i q mają (=1) element wspólny ~~> wtedy i tylko wtedy gdy istnieje co najmniej jeden element zbioru p należący do zbioru q.
Definicja tożsama:
Dwa zbiory p i q mają (=1) element wspólny ~~> wtedy i tylko wtedy gdy ich iloczyn logiczny nie jest zbiorem pustym.
p~~>q = p*q =1
Zauważmy, że tożsamość znaczka elementu wspólnego zbiorów ~~> i znaczka iloczynu logicznego zbiorów (*) jednoznacznie informuje nas, że w iloczynie logicznym zbiorów p*q chodzi nam o wyznaczenie co najmniej jednego elementu wspólnego zbiorów p i q a nie o wyznaczenie kompletnego iloczynu zbiorów p i q.
Inaczej:
Zbiory p i q nie mają (=0) elementu wspólnego (są rozłączne):
p~~>q = p*q =0
Zauważmy, że w tym przypadku nie mamy wyjścia, musimy wyznaczyć kompletny iloczyn logiczny zbiorów p*q który okaże się zbiorem pustym [].
Dwa zbiory p i q są rozłączne wtedy i tylko wtedy gdy ich iloczyn logiczny jest zbiorem pustym.
Przykład pozytywny:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 2
P8~~>P2 = P8*P2 =1 bo 8
Dla udowodnienia prawdziwości tego zdania wystarczy pokazać jeden wspólny element zbiorów P8=[8,16,24..] i P2=[2,4,6,8..].
Koniec dowodu.
Przykład negatywny:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> nie być podzielna przez 2
P8~~>~P2 = P8*~P2 =[] =0
Tu natomiast, niestety, trzeba wyznaczyć kompletny iloczyn logiczny zbiorów P8=[8,16,24..] i ~P2=[LN-P2] = [1,3,5,7,9..] który okaże się zbiorem pustym.
Zauważmy, że operujemy tu na zbiorach nieskończonych, tak więc w ogólnym przypadku nie musi to być łatwe.
1.0 Zero-jedynkowe definicje warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
| Kod: |
Definicja warunku wystarczającego =>
p q p=>q
A: 1 1 1
B: 1 0 0
C: 0 1 1
D: 0 0 1
1 2 3
|
| Kod: |
Definicja warunku koniecznego ~>
p q p~>q
A: 1 1 1
B: 1 0 1
C: 0 1 0
D: 0 0 1
1 2 3
|
1.1 Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
| Kod: |
Tabela 1
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
w podstawowym rachunku zero-jedynkowym
p q ~p ~q p=>q ~p~>~q q~>p ~q=>~p
A: 1 1 0 0 =1 =1 =1 =1
B: 1 0 0 1 =0 =0 =0 =0
C: 0 1 1 0 =1 =1 =1 =1
D: 0 0 1 1 =1 =1 =1 =1
1 2 3 4
|
Tożsamość kolumn wynikowych 1=2=3=4 jest dowodem formalnym tożsamości logicznej:
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
Znaczki „=” i [=] to tożsamości logiczne
Definicja tożsamości logicznej:
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza fałszywość drugiej strony
1.2 Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
| Kod: |
Tabela 2
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
w podstawowym rachunku zero-jedynkowym
p q ~p ~q p~>q ~p=>~q q=>p ~q~>~p
A: 1 1 0 0 =1 =1 =1 =1
B: 1 0 0 1 =1 =1 =1 =1
C: 0 1 1 0 =0 =0 =0 =0
D: 0 0 1 1 =1 =1 =1 =1
1 2 3 4
|
Tożsamość kolumn wynikowych 1=2=3=4 jest dowodem formalnym tożsamości logicznej:
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Znaczki „=” i [=] to tożsamości logiczne
Definicja tożsamości logicznej:
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza fałszywość drugiej strony
1.3 Prawa logiki matematycznej wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~>
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej
Stąd mamy:
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Znaczki „=” i [=] to tożsamości logiczne
Definicja tożsamości logicznej:
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza fałszywość drugiej strony
Kluczowa UWAGA!
W powyższych równaniach połączonych znakiem różne na mocy definicji ## parametry p i q muszą być tymi samymi p i q inaczej popełniamy błąd podstawienia na poziomie szkoły podstawowej.
Dowód:
Patrz tabele zero-jedynkowe T1 i T2
1.3.1 Prawa Kubusia
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Prawa Kubusia
Prawa Kubusia wiążą warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> bez zamiany p i q
I Prawo Kubusia
p=>q = ~p~>~q
II Prawo Kubusia
p~>q = ~p=>~q
1.3.2 Prawa Tygryska
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Prawa Tygryska:
Prawa Tygryska wiążą warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> z zamianą p i q
I Prawo Tygryska
p=>q = q~>p
II Prawo Tygryska:
p~>q = q=>p
1.3.3 Prawa kontrapozycji
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Prawa kontrapozycji:
Prawa kontrapozycji wiążą znaczki => i ~> z tym samym znaczkiem poprzez zamianę zanegowanych p i q
I prawo kontrapozycji dla warunku wystarczającego =>:
p=>q = ~q=>~p
II prawo kontrapozycji dla warunku koniecznego ~>:
p~>q = ~q~>~p
Można powiedzieć, że prawa kontrapozycji wynikają bezpośrednio z praw Kubusia i praw Tygryska - są więc matematyczne zbędne, ale prawdziwe, zatem można je używać w logice matematycznej.
Dowód:
Prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Do lewej strony stosujemy prawo Tygryska:
p=>q = ~p~>~q [=] q~>p
Do prawej strony stosujemy ponownie prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q [=] q~>p = ~q=>~p
Stąd mamy prawo kontrapozycji:
p=>q [=] ~q=>~p
cnd
1.4 Definicje operatorów logicznych związane ze zdaniem „Jeśli p to q”
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Kluczowa UWAGA!
W powyższych równaniach połączonych znakiem różne na mocy definicji ## parametry p i q muszą być tymi samymi p i q inaczej popełniamy błąd podstawienia na poziomie szkoły podstawowej.
Dowód:
Patrz tabele zero-jedynkowe T1 i T2
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q to spełniony (=1) wyłącznie warunek wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p=>q =1 - warunek wystarczający => spełniony (=1)
p~>q =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony (=0)
Definicja implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q:
Implikacja odwrotna p|~>q to spełniony (=1) wyłącznie warunek konieczny ~> między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p=>q =0 - warunek wystarczający => nie spełniony (=0)
p~>q =1 - warunek konieczny ~> spełniony (=1)
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q w równaniu logicznym:
p|~>q = (p~>q)*~(p=>q) = 1*~(0) = 1*1 =1
Definicja równoważności p<=>q
Równoważność p<=>q to jednoczesne spełnienie (=1) warunku wystarczającego => i koniecznego ~> między tymi samymi punktami
p=>q =1 - warunek wystarczający => spełniony (=1)
p~>q =1 - warunek konieczny ~> spełniony (=1)
Definicja równoważności p<=>q w równaniu logicznym:
p<=>q = (p=>q)*(p~>q) =1*1 =1
Definicja operatora chaosu p|~~>q:
Operator chaosu p|~~>q to spełniona (=1) definicja elementu wspólnego zbiorów ~~> oraz nie spełniony warunek wystarczający => (=0) i nie spełniony (=0) warunek konieczny ~>.
p~~>q = p*q =1 - spełniona definicja elementu wspólnego zbiorów ~~>
p=>q =0 - warunek wystarczający => nie spełniony (=0)
p~>q =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony (=0)
Definicja operatora chaosu w równaniu logicznym:
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0)*~(0) = 1*1*1 =1
1.5 Prawo Słonia
A.
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1A: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2A: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Prawo Słonia:
W dowolnej funkcji logicznej zmienne mogą być w dowolnych przeczeniach.
Stąd mamy tożsame serie B, C i D powyższych związków.
B.
W A negujemy wyłącznie q
T1B: 1: p=>~q = 2: ~p~>q [=] 3: ~q~>p = 4: q=>~p
##
T2B: 1: p~>~q = 2: ~p=>q [=] 3: ~q=>p = 4: q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
C.
W A negujemy wyłącznie p
T1C: 1: ~p=>q = 2: p~>~q [=] 3: q~>~p = 4: ~q=>p
##
T2C: 1: ~p~>q = 2: p=>~q [=] 3: q=>~p = 4: ~q~>p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
D.
W A negujemy p i q
T1D: 1: ~p=>~q = 2: p~>q [=] 3: ~q~>~p = 4: q=>p
##
T2D: 1: ~p~>~q = 2: p=>q [=] 3: ~q=>~p = 4: q~>p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
1.5.1 Co wynika z prawa Słonia?
Jeśli w dowolnym zdaniu warunkowym „Jeśli p to q” udowodnimy warunek wystarczający => albo konieczny ~> to natychmiast na mocy praw Kubusia i praw Tygryska mamy serię czterech zdań tożsamych i prawdziwych, których prawdziwości nie musimy dowodzić!
Przykład:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to na 100% jest podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Przyjmujemy dziedzinę:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9..] - zbiór liczb naturalnych
P8=[8,16,24..]
P2=[2,4,6,8..]
Obliczamy zaprzeczenia zbiorów (uzupełnienia do dziedziny):
~P8=[LN-P8] = [1,2,3,4,5,6,7..9..]
~P2=[LN-P2] = [1,3,5,7,9..]
A.
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1A: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2A: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Na mocy równania T1A mamy tu serię zdań prawdziwych których prawdziwości nie musimy udowadniać
T1A: 1: P8=>P2 = 2: ~P8~>~P2 [=] 3: P2~>P8 = 4: ~P2=>~P8
T1A2:
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 8 to może ~> być nie być podzielna przez 2
~P8~>~P2 =1
Po udowodnieniu P8=>P2=1 jesteśmy pewni że zbiór ~P8=[1,2,3,4,5,6,7..9..] jest nadzbiorem ~> zbioru ~P2=[1,3,5,7,9..], czyli że definicja warunku koniecznego ~> jest tu spełniona.
T1A3.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Po udowodnieniu P8=>P2 =1 jesteśmy pewni, że zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> P8=[8,16,24..], czyli że definicja warunku koniecznego ~> jest tu spełniona
T1A4:
Jeśli dowolna liczba nie jest podzielna przez 2 to nie jest podzielna przez 8
~P2=>~P8 =1
Po udowodnieniu P8=>P2 =1 jesteśmy pewni że zbiór ~P2=[1,3,5,7,9..] jest podzbiorem => zbioru ~P8=[1,2,3,4,5,6,7..8..], czyli że definicja warunku wystarczającego => jest tu spełniona
Zapiszmy serię zdań T1 i T2 związaną z naszym przykładem:
T1A: 1: P8=>P2 = 2: ~P8~>~P2 [=] 3: P2~>P8 = 4: ~P2=>~P8 =1
##
T2A: 1: P8~>P2 = 2: ~P8=>~P2 [=] 3: P2=>P8 = 4: ~P2~>~P8 =?
gdzie:
## - różna na mocy definicji
Aby rozstrzygnąć czy nasze zdanie:
P8=>P2 =1
Wchodzi w skład implikacji prostej P8|=>P2 musimy udowodnić fałszywość dowolnego zdania serii T2.
Wybieramy T2A3:
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 2 to jest podzielna przez 8
P2=>P8 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest spełniona (=0) bo zbiór P2=[2,4,6,8..] nie jest podzbiorem => zbioru P8=[8,16,24 …]
Tożsamość logiczna to rzecz święta.
Udowodnienie fałszywości dowolnego zdania z serii T2A determinuje fałszywość pozostałych zdań.
Rozstrzygnięcia dla naszego przykładu P8=>P2 są następujące:
T1A: 1: P8=>P2 = 2: ~P8~>~P2 [=] 3: P2~>P8 = 4: ~P2=>~P8 =1
##
T2A: 1: P8~>P2 = 2: ~P8=>~P2 [=] 3: P2=>P8 = 4: ~P2~>~P8 =0
gdzie:
## - różna na mocy definicji
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q to spełniony (=1) wyłącznie warunek wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p=>q =1 - warunek wystarczający => spełniony (=1)
p~>q =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony (=0)
Definicja implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1
Wynika z tego że zdanie wypowiedziane P8=>P2 jest częścią operatora implikacji prostej P8|=>P2:
P8|=>P2 = (P8=>P2)*~(P8~>P2) = 1*~(0) =1*1 =1
cnd
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 20:58, 17 Lut 2019, w całości zmieniany 5 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Nie 22:52, 17 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
A nie mówiłem, że będzie pierdolił po raz 500-tny na tematy, o które nikt go nie prosił?
Gdzie ten dowód, że bez losowości nie ma implikacji?
Przypominam, że wg ciebie, o ile poprzednik jest fałszywy, następnik musi być losowany. A w naszych przykładach losowania nie ma ...
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921.html#431953
Jeśli zajdzie ~p to komputer wywołuje generator liczb losowych i w zależności od wyniku skacze do etykiety ET1 (q) lub ET2 (~q).
Oczywiście wszyscy wiemy, gdzie popełniłeś błąd, ale nawet nie ma sensu ci tego tłumaczyć. Zresztą - to było tłumaczone.
Ostatnio zmieniony przez Irbisol dnia Nie 22:54, 17 Lut 2019, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Nie 23:16, 17 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
Mam nadzieję że niniejszy post spowoduje zaakceptowanie AK przez Irbisola!
Czy mam rację Irbisolu?
W tym linku mówię, że wśród rozkazów mikroprocesora nie ma rozkazu działającego w oparciu o operator Implikacji, bowiem gdyby był realizowałby „wolną wolę” komputera i działałby dokładnie tak jak to opisałem.
| Irbisol napisał: | A nie mówiłem, że będzie pierdolił po raz 500-tny na tematy, o które nikt go nie prosił?
Gdzie ten dowód, że bez losowości nie ma implikacji? |
Bardzo proszę, dowód iż nie ma implikacji bez „rzucania monetą” masz w niniejszym poście.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921-75.html#432635
| Irbisol napisał: |
To nie jest python, tylko c++. A konkretnie - biblioteka umożliwiająca dostęp do obiektów c++ z poziomu pythona. I nie ma tam żadnej filozofii - następuje kilka prób sprawdzenia, czy parametry konstruktora pasują do kilku szablonów wywołania.
Jeżeli żaden nie pasuje, albo pasuje jako typ, ale nie jako format, to zwracany jest błąd. W przeciwnym razie zwracany jest status OK.
W pseudokodzie wygląda to z grubsza tak:
| Kod: |
if ( parametr jest obiektem pustym)
SUKCES
else // i tutaj może być albo sukces, albo błąd
if (parametr jest datą)
SUKCES
else if (parametr jest napisem)
if (format napisu OK)
SUKCES
else
BŁĄD
else
BŁAD (nieobsługiwany typ parametru)
|
Jak widać, gdy spełniony jest warunek, że obiekt jest pusty, mamy gwarantowany sukces.
Gdy warunek pierwszy nie jest spełniony, sukces może być, ale nie musi.
p - parametr pusty
q - sukces
Typowa implikacja.
BTW. Postaraj się pisać właśnie tak, jak teraz - konkretnie i na temat.
Nie tłumacz pierdyliard razy rzeczy, o które nikt cię nie prosi. |
Chcesz na twoim przykładzie Irbisolu?
Bardzo proszę - masz na swoim przykładzie!
| Irbisol napisał: |
Jak widać, gdy spełniony jest warunek, że obiekt jest pusty, mamy gwarantowany sukces.
Gdy warunek pierwszy nie jest spełniony, sukces może być, ale nie musi. |
Interpretacja wytłuszczonego fragmentu w poprawnej logice matematycznej jest następująca.
A.
Jeśli obiekt jest pusty to mamy gwarancję matematyczną => sukcesu
Innymi słowy:
Jeśli obiekt jest pusty to na 100% => mamy sukces
P=>S =1
Pusty obiekt jest warunkiem wystarczającym => dla sukcesu
Matematycznie zachodzi tożsamość:
Warunek wystarczający => = gwarancja matematyczna => = 100% pewność =>
Prawdziwość warunku wystarczającego => A wymusza fałszywość kontrprzykładu B (i odwrotnie).
B.
Jeśli obiekt jest pusty to możemy ~~> nie mieć sukcesu
P~~>~S =P*~S =0
Nie ma takiej możliwości na mocy definicji kontrprzykładu.
Definicja kontrprzykładu w zdarzeniach:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane definicją zdarzenia możliwego p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =0 wymusza prawdziwość warunku wystarczającego p=>q =1 (i odwrotnie.)
Prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =1 wymusza fałszywość warunku wystarczającego p=>q =0 (i odwrotnie)
… a jeśli obiekt nie jest pusty?
Prawo Kubusia wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> bez zamiany p i q
A: p=>q = C: ~p~>~q
Stąd mamy:
C.
Jeśli obiekt nie jest pusty to możemy ~> nie mieć sukcesu
~P~>~S =1
Nie pusty obiekt jest warunkiem koniecznym ~> dla braku sukcesu bo jak obiekt jest pusty to na 100% => mamy sukces
Prawo Kubusia samo nam tu wyskoczyło:
~P~>~S = P=>S
cnd
lub
D.
Jeśli obiekt nie jest pusty to może ~~> być sukces
~P~~>S = ~P*S =1 - jest taka możliwość na mocy definicji implikacji prostej P|=>S
Uważaj Irbisolu!
Czy widzisz gwarancję matematyczną w zdaniu A mówiącym o pustym obiekcie i najzwyklejsze rzucanie monetą w zdaniach C i D gdy obiekt nie jest pusty?
Na mocy wykładu wyżej mamy dwa kolejne zdania prawdziwe.
Prawo Tygryska:
Wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> z zamianą p i q
p=>q = q~>p
Po zastosowaniu prawa Tygryska do zdania A mamy kolejne zdanie prawdziwe:
A: P=>S = AO: S~>P
stąd:
AO.
Jeśli sukces to obiekt może ~> być pusty
S~>P =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona na mocy prawa Tygryska wyżej.
Tego nie musimy udowadniać!
lub
BO.
Jeśli sukces to obiekt może ~~> nie być pusty
S~~>~P = S*~P =1 - jest taka możliwość
… a jeśli nie sukces?
Stosujemy prawo Kubusia do zdania AO.
AO: S~>P = CO: ~S=>~P
stąd.
CO.
Jeśli nie sukces to obiekt na 100% nie jest pusty
~S=>~P =1
Tu również warunku wystarczającego => nie musimy udowadniać.
Prawdziwość tego zdania mamy jak w banku na mocy prawdziwości warunku wystarczającego => A
Kontrprzykład dla CO w postaci zdania DO musi tu być fałszem.
DO.
Jeśli nie sukces to obiekt może ~~> być pusty
~S~~>P = ~S*P =0 - nie ma takiej możliwości na mocy definicji kontrprzykładu.
Zapiszmy serię zdań prawdziwych i tożsamych ze zdaniem A na mocy praw Kubusia i praw Tygryska:
A: P=>S = C: ~P~>~S [=] AO: S~>P = CO: ~S=>~P =1
Na mocy wykładu w poprzednim poście mamy:
1.3 Prawa logiki matematycznej wiążące warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~>
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej
Stąd mamy:
Matematyczne związki warunku wystarczającego => i koniecznego ~>
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p
##
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Znaczki „=” i [=] to tożsamości logiczne
Definicja tożsamości logicznej:
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza fałszywość drugiej strony
Kluczowa UWAGA!
W powyższych równaniach połączonych znakiem różne na mocy definicji ## parametry p i q muszą być tymi samymi p i q inaczej popełniamy błąd podstawienia na poziomie szkoły podstawowej.
Dowód:
Patrz tabele zero-jedynkowe T1 i T2
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta p|=>q to spełniony (=1) wyłącznie warunek wystarczający => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p=>q =1 - warunek wystarczający => spełniony (=1)
p~>q =0 - warunek konieczny ~> nie spełniony (=0)
Definicja implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1
Uważaj Irbisolu!
W twoim przykładzie mamy serię zdań T1 logicznie tożsamych i prawdziwych:
T1: A: P=>S = C: ~P~>~S [=] AO: S~>P = CO: ~S=>~P =1
##
T2: A: P~>S = C: ~P=>~S [=] AO: S=>P = CO: ~S~>~P =0
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Serię zdań prawdziwych T1 mamy jak w banku na mocy prawdziwości warunku wystarczającego:
A.
Jeśli obiekt jest pusty to mamy gwarancję matematyczną => sukcesu
Innymi słowy:
Jeśli obiekt jest pusty to na 100% => mamy sukces
P=>S =1
Pusty obiekt jest warunkiem wystarczającym => dla sukcesu
Musimy teraz udowodnić prawdziwość/fałszywość dowolnego zdania serii T2 aby mieć rozwiązanie czy twoje zdanie A wchodzi w skład implikacji prostej P|=>S czy też w skład równoważności P<=>S.
Z faktu że w analizach zdań serii T1 mieliśmy do czynienia z warunkami wystarczającymi i najzwyklejszym „rzucaniem monetą” wynika, że mamy tu do czynienia z implikacją, zatem seria zdań T2 mus być fałszem co zaznaczono w wyniku (=0) dla serii zdań T2.
Wynika z tego Irbisolu, że twój warunek wystarczający =>:
A.
Jeśli obiekt jest pusty to mamy gwarancję matematyczną => sukcesu
P=>S =1
| Irbisol napisał: | | Jak widać, gdy spełniony jest warunek, że obiekt jest pusty, mamy gwarantowany sukces. |
Wchodzi w skład definicji implikacji prostej P|=>S:
P|=>S = (P=>S)*~(P~>S) = 1*~(0) =1*1 =1
O równoważności, gdzie nie ma mowy o jakimkolwiek „rzucaniu monetą” można tu zapomnieć.
Podstawowa różnica miedzy implikacją i równoważnością jest taka:
I.
Implikacja = jeden warunek wystarczający => plus „rzucanie monetą”
Symboliczna definicja implikacji - twój przykład Irbisolu:
| Kod: |
Definicja symboliczna implikacji p|=>q=(p=>q)*~(~p=>~q)=1*~(0)=1*1=1
A: p=> q =1 - warunek wystarczający =>
B: p~~>~q=p*~q=0 - kontrprzykład dla A
C:~p~>~q =1 - warunek konieczny ~>
D:~p~~>q=~p*q=1 - sytuacja możliwa w zdaniach C i D „rzucanie monetą”
|
Równoważność = dwa warunki wystarczające => nie ma mowy o jakimkolwiek rzucaniu monetą
| Kod: |
Definicja symboliczna równoważności p<=>q=(p=>q)*(~p=>~q)=1*1=1
A: p=> q =1 - warunek wystarczający =>
B: p~~>~q=0 - kontrprzykład dla A
C:~p=>~q =1 - warunek wystarczający =>
D:~p~~>q=~p*q=0 - kontrprzykład dla C
|
Podsumowanie:
Mam nadzieję, że rozumiesz już iż dowolna implikacja to w jednej połówce warunek wystarczający =>, twoje zdanie A.
Natomiast w drugiej połówce, zdania C i D realizują najzwyklejsze „rzucanie monetą”
cnd
Irbisolu,
Czy ten post jest dla ciebie zrozumiały?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 23:59, 17 Lut 2019, w całości zmieniany 9 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
szaryobywatel
Dołączył: 21 Wrz 2016
Posty: 6062
Przeczytał: 90 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 1:43, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | A nie mówiłem, że będzie pierdolił po raz 500-tny na tematy, o które nikt go nie prosił? |
W tym cały ambaras, że on myśli że coś udowodnił w tym co napisał, a nikt nie ma czasu ani ochoty żeby mu tłumaczyć dlaczego te jego "definicje" to bełkot, a nie definicje. Zwłaszcza że nic to nie da.
Formułowanie własnej logiki jest wciągające, tak jak dla Rafała wciągające jest tworzenie steku bzdur. Więcej niż wciągające, on przecież odkrywa coś przełomowego dla matematyki i głęboką prawdę o wszechświecie...
Ostatnio zmieniony przez szaryobywatel dnia Pon 1:54, 18 Lut 2019, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
lucek
Dołączył: 18 Lut 2011
Posty: 8769
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 4:01, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| rafał napisał: | | W tym linku mówię, że wśród rozkazów mikroprocesora nie ma rozkazu działającego w oparciu o operator Implikacji, bowiem gdyby był realizowałby „wolną wolę” komputera i działałby dokładnie tak jak to opisałem. |
pomijając "wolną wolę" to myślę, rafale masz rację, a panowie logicy pokazali co najwyżej jak w praktyce implikacja działa w kodowaniu wiedzy (znanego), ale tabela implikacji to też 0=>1, czego raczej nikt w programie (w standardowej instrukcji) nie zakoduje, bo to nic innego w myśleniu, jak (przypadkowe) wyciągnięcie poprawnego wniosku, z błędu 
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 9:11, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| lucek napisał: | | rafał napisał: | | W tym linku mówię, że wśród rozkazów mikroprocesora nie ma rozkazu działającego w oparciu o operator Implikacji, bowiem gdyby był realizowałby „wolną wolę” komputera i działałby dokładnie tak jak to opisałem. |
pomijając "wolną wolę" to myślę, rafale masz rację, a panowie logicy pokazali co najwyżej jak w praktyce implikacja działa w kodowaniu wiedzy (znanego), ale tabela implikacji to też 0=>1, czego raczej nikt w programie (w standardowej instrukcji) nie zakoduje, bo to nic innego w myśleniu, jak (przypadkowe) wyciągnięcie poprawnego wniosku, z błędu |
| Irbisol napisał: | A nie mówiłem, że będzie pierdolił po raz 500-tny na tematy, o które nikt go nie prosił?
Gdzie ten dowód, że bez losowości nie ma implikacji?
Przypominam, że wg ciebie, o ile poprzednik jest fałszywy, następnik musi być losowany. A w naszych przykładach losowania nie ma ...
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921.html#431953
Jeśli zajdzie ~p to komputer wywołuje generator liczb losowych i w zależności od wyniku skacze do etykiety ET1 (q) lub ET2 (~q).
Oczywiście wszyscy wiemy, gdzie popełniłeś błąd, ale nawet nie ma sensu ci tego tłumaczyć. Zresztą - to było tłumaczone. |
Żadnego błędu w linku który podałem nie ma!
Problem jest tylko taki że ja mówię o rybkach, czyli o instrukcjach programowania gdzie z definicji nie może być choćby śladu implikacji bo taki program błyskawicznie wykonałby seppuku.
Ty natomiast mówisz o implikacji występującej w otaczającym nas Wszechświecie, czyli mówisz o pipkach, a nie o rybkach (instrukcjach).
Oczywiście prawie 100% przypadków z otaczającego nas Wszechświata to implikacje, bowiem równoważność jest rarytasem, dotyczy to również wszelkich twierdzeń matematycznych o czym byle jaki matematyk wie.
Masz rację Lucek, instrukcja programowania działająca na bazie implikacji byłaby idiotyzmem, dokładnie o tym pisałem w linku który Irbisol podał.
Podsumowując:
Lucek zrozumiał że instrukcja oparta o implikację to DEBILIZN, ale czy Irbisol i Szary zrozumieją?
Poproszę o odpowiedź.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pon 9:17, 18 Lut 2019, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
lucek
Dołączył: 18 Lut 2011
Posty: 8769
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 9:31, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
fiklit próbował przypomnieć, że zdania w trybie rozkazującym nie są zdaniami logicznymi, bo nie da się im przypisać ani prawdy ani fałszu, programista posługuje się logiką, a nie algorytm
0=>0 w algorytmie w ogóle nie zaistnieje, bo nie ma jak i po co
0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
| Wysłany: Pon 9:39, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
"0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić"
No i tu jest sedno rafałowego pomylunku.
Jemu się zdaje, że z tego zapisu wynika, że kiedy program DOSTAJE 0 dla naszego warunku (nie dostaje polecenia wykonania go), to albo ją uruchamia albo nie. Problem w tym, że w normalnej logice nie ma czegoś takiego jak ZAJŚCIE NIEDOSTANIA 1 ("DOSTANIE" 0) tylko zwyczajnie nie dostaje program owej jedynki, czyli tym warunkiem się NIE ZAJMUJE.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
lucek
Dołączył: 18 Lut 2011
Posty: 8769
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 9:44, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
program nie, ale KRZ tak 
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 10:12, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
Problem milenijny dla ziemskich matematyków!
| idiota napisał: | "0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić"
No i tu jest sedno rafałowego pomylunku.
Jemu się zdaje, że z tego zapisu wynika, że kiedy program DOSTAJE 0 dla naszego warunku (nie dostaje polecenia wykonania go), to albo ją uruchamia albo nie. Problem w tym, że w normalnej logice nie ma czegoś takiego jak ZAJŚCIE NIEDOSTANIA 1 ("DOSTANIE" 0) tylko zwyczajnie nie dostaje program owej jedynki, czyli tym warunkiem się NIE ZAJMUJE. |
Idioto, weźmy wskaźnik przeniesienia CY - najważniejszy wskaźnik w każdym mikroprocesorze, choćby dlatego bez niego nie istnieją jakiekolwiek obliczenia.
Jak generowany jest wskaźnik przeniesienia w programie?
1.
Wykonaj odejmowanie dwóch liczb A i B
A-B
Znaczenie wskaźnika przeniesienia:
Jeśli CY=1 to A<B
Jeśli CY=0 to A>=B
Działanie programu obsługującego wskaźnik CY:
Jeśli CY=1 to wykonaj procedurę ET1 obsługującą przypadek A<B
Jeśli wskaźnik CY=0 to wykonaj procedurę ET2 obsługującą przypadek A>=B
Pieprzysz zatem że program nie może dostać: CY=0
cnd
Każdy matematyk wie że możliwych operatorów logicznych jest 16
Treść problemu milenijnego:
Zapisz który/które z operatorów logicznych jest fundamentem wszelkich instrukcji warunkowych we wszelkich językach programowania:
Możliwe odpowiedzi to:
Fundamentem matematycznym wszelkich skoków warunkowych jest:
1.
Tylko i wyłącznie operator implikacji
2.
Tylko i wyłącznie operator równoważności
3.
Używane są oba operatory, zarówno implikacji jak i równoważności
4.
Rozkazy skoków warunkowych nie mają nic wspólnego z jakimkolwiek operatorem logicznym
UWAGA!
To jest problem milenijny na serio który musi być rozwiązany by nie było na świecie matematyków bredzących jak Irbisol, gdzie ja jemu o rybkach (instrukcjach programowania) a on mi o pipkach, czyli tłumaczy jak działa operator implikacji w KRZ.
Dowód:
| Irbisol napisał: | A nie mówiłem, że będzie pierdolił po raz 500-tny na tematy, o które nikt go nie prosił?
Gdzie ten dowód, że bez losowości nie ma implikacji?
Przypominam, że wg ciebie, o ile poprzednik jest fałszywy, następnik musi być losowany. A w naszych przykładach losowania nie ma ...
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921.html#431953
Jeśli zajdzie ~p to komputer wywołuje generator liczb losowych i w zależności od wyniku skacze do etykiety ET1 (q) lub ET2 (~q).
Oczywiście wszyscy wiemy, gdzie popełniłeś błąd, ale nawet nie ma sensu ci tego tłumaczyć. Zresztą - to było tłumaczone. |
W waszych przykładach, zarówno twoim jak i szarego JEST LOSOWANIE, co udowodniłem w tym poście dla ciebie:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/gowno-logika-ziemian-zwana-klasycznym-rachunkiem-zdan,11921-100.html#432997
Przypadkiem szarego zajmę się za chwilkę.
Podsumowując:
Ja wam o rybkach, czyli o instrukcjach programowania a wy mi o pipkach, czyli tłumaczycie jak działa KRZ?
Oczywiście do dupy to tłumaczycie, nawet na gruncie KRZ, bowiem w obu waszych programach ewidentnie jest „rzucanie monetę” którego tylko i wyłącznie matematyczny ślepiec może nie widzieć!
Wniosek:
KRZ nie tylko zamurowało wam mózg, czyniąc niezdolnymi do jakiegokolwiek sensownego myślenia:
Jeśli 2+2=5 to 2+2=4
ale także oczy, bowiem nie widzicie najzwyklejszego „rzucania monetą” w waszych programach.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pon 11:01, 18 Lut 2019, w całości zmieniany 4 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
| Wysłany: Pon 10:14, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
|
No i zobaczymy jak rafał ratuje swoje nierozumienie sedna sprawy...
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 10:25, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| idiota napisał: | | No i zobaczymy jak rafał ratuje swoje nierozumienie sedna sprawy... |
Idioto, nie marudź tylko rozwiąż test milenijny w poście wyżej.
Czy to takie trudne wybrać jedną z czterech możliwych odpowiedzi?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
| Wysłany: Pon 11:31, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
|
Nie ma sensu wykonywać twoich poleceń.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Pon 11:42, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
|
Wskaż, w której linii kodu jest to losowanie.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Pon 11:48, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| lucek napisał: | fiklit próbował przypomnieć, że zdania w trybie rozkazującym nie są zdaniami logicznymi, bo nie da się im przypisać ani prawdy ani fałszu, programista posługuje się logiką, a nie algorytm
0=>0 w algorytmie w ogóle nie zaistnieje, bo nie ma jak i po co
0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić |
Lansujesz się tu na mądrzejszego od innych, a tak samo nie odróżniasz logicznego opisu instrukcji warunkowej od zaimplementowania implikacji przy pomocy tej instrukcji.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 13:48, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: |
... a tak samo nie odróżniasz logicznego opisu instrukcji warunkowej od zaimplementowania implikacji przy pomocy tej instrukcji. |
No właśnie w oparciu o jaki operator logiczny działa instrukcja warunkowa?
Program, czyli zaimplmentowanie operatora implikacji ma tu gówno do rzeczy, bo wiadomo że to się da zrobić i się robi np. w matematycznym opisie wolnej woli człowieka.
Instrukcja mikroprocesora ## algorytm programu które te instrukcje realizują
Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Powtórzę sens mojego pytania:
Czy odróżniasz instrukcje dostępne w dowolnym języku programowania (tu skoki warunkowe) od algorytmu programu realizowanego przy pomocy tychże instrukcji?
Czy wedle ciebie to jest to samo?
Jeśli nie, to podaj który z operatorów logicznych jest FUNDAMENTEM instrukcji skoków warunkowych - nie wpieprzaj tu programu, bo on ma gówno do instrukcji warunkowych w „If… else ..” w dowolnym języku programowania.
innymi słowy pytanie na które masz odpowiedzieć brzmi ..
Treść problemu milenijnego!
Zapisz który/które z operatorów logicznych jest fundamentem wszelkich instrukcji warunkowych we wszelkich językach programowania:
Możliwe odpowiedzi to:
Fundamentem matematycznym wszelkich skoków warunkowych jest:
1.
Tylko i wyłącznie operator implikacji
2.
Tylko i wyłącznie operator równoważności
3.
Używane są oba operatory, zarówno implikacji jak i równoważności
4.
Rozkazy skoków warunkowych nie mają nic wspólnego z jakimkolwiek operatorem logicznym
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 15381
Przeczytał: 29 tematów
|
| Wysłany: Pon 14:31, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| rafal3006 napisał: | Powtórzę sens mojego pytania:
Czy odróżniasz instrukcje dostępne w dowolnym języku programowania (tu skoki warunkowe) od algorytmu programu realizowanego przy pomocy tychże instrukcji? |
To ja ci to pytanie od dłuższego czasu zadaję.
Aż jestem zaskoczony, że coś ci wreszcie zaświtało.
To jak z tą losowością w implikacji? Wskaż linię w kodzie moim albo szarego, gdzie jest ta losowość. Bo implikacja tam jest.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
lucek
Dołączył: 18 Lut 2011
Posty: 8769
Przeczytał: 0 tematów
|
| Wysłany: Pon 15:50, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | lucek napisał: | fiklit próbował przypomnieć, że zdania w trybie rozkazującym nie są zdaniami logicznymi, bo nie da się im przypisać ani prawdy ani fałszu, programista posługuje się logiką, a nie algorytm
0=>0 w algorytmie w ogóle nie zaistnieje, bo nie ma jak i po co
0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić |
Lansujesz się tu na mądrzejszego od innych, a tak samo nie odróżniasz logicznego opisu instrukcji warunkowej od zaimplementowania implikacji przy pomocy tej instrukcji. |
wiesz Irbisolu inplkacja w KRZ to (jedno zdanie!) postaci jeżeli p to q
instrukcja If zostanie wykonana gdy jej warunek zostanie spełnieny, reszta opcji tej instrukcji to już nie implikacja ....
więc jesli się doszukiwać implikacji w instrukcji if, to interesujący jest tylko jeden przypadek implikacji : 1=>1 , pozostałych przypadków jakoś nie widzę sensu umieszczania w kodzie programu ;)
wiesz nie śledzę uważnie dyskusji i może nie rozumiem co to ta "implementacja"
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 16:00, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| lucek napisał: | | Irbisol napisał: | | lucek napisał: | fiklit próbował przypomnieć, że zdania w trybie rozkazującym nie są zdaniami logicznymi, bo nie da się im przypisać ani prawdy ani fałszu, programista posługuje się logiką, a nie algorytm
0=>0 w algorytmie w ogóle nie zaistnieje, bo nie ma jak i po co
0=>1 oznaczałoby wykonanie jakieś procedury, mimo niespełnienia warunku, który miałby ją uruchomić |
Lansujesz się tu na mądrzejszego od innych, a tak samo nie odróżniasz logicznego opisu instrukcji warunkowej od zaimplementowania implikacji przy pomocy tej instrukcji. |
wiesz Irbisolu inplkacja w KRZ to (jedno zdanie!) postaci jeżeli p to q
instrukcja If zostanie wykonana gdy jej warunek zostanie spełnieny, reszta opcji tej instrukcji to już nie implikacja ....
więc jesli się doszukiwać implikacji w instrukcji if, to interesujący jest tylko jeden przypadek implikacji : 1=>1 , pozostałych przypadków jakoś nie widzę sensu umieszczania w kodzie programu ;)
wiesz nie śledzę uważnie dyskusji i może nie rozumiem co to ta "implementacja" |
Spoko Lucek, czujesz prawidłowo Implikację, czego Irbisol kompletnie nie kuma.
Spokojnie, nie po to mam łączność z twórcą naszego Wszechświata, Kubusiem, bym nie potrafił Irbisolowi wytłumaczyć że nie ma racji, bo nie rozumie że w absolutnie każdej implikacji mamy do czynienia z 'rzucaniem monetą"
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35357
Przeczytał: 24 tematy
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pon 16:04, 18 Lut 2019 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | rafal3006 napisał: | Powtórzę sens mojego pytania:
Czy odróżniasz instrukcje dostępne w dowolnym języku programowania (tu skoki warunkowe) od algorytmu programu realizowanego przy pomocy tychże instrukcji? |
To ja ci to pytanie od dłuższego czasu zadaję.
Aż jestem zaskoczony, że coś ci wreszcie zaświtało.
To jak z tą losowością w implikacji?
Wskaż linię w kodzie moim albo szarego, gdzie jest ta losowość. Bo implikacja tam jest. |
W kodzie programu nie ma implikacji - implikacja zakodowana jest w algorytmie programu a to fundamentalnie co innego niż instrukcje programu.
Zgadzamy się zatem że:
1.
Przy pomocy rozkazów komputera można zrealizować PROGRAM działający według implikacji - nigdy nie twierdziłem że nie można, twierdziłem zawsze że to głupota z powodu „rzucania monetą”
Uwaga:
Kwestię czy w takim programie jest „rzucanie monetą” czy nie jest zostawiam na później, jak zrozumiesz czym w istocie są wszelkie instrukcje skoków warunkowych „If…else…” w dowolnym programie komputerowym.
2.
Ja twierdzę że FUNDAMENTEM wszelkich instrukcji skoków warunkowych „If … else…” jest tylko i wyłącznie operator równoważności.
Twierdzę, że nie istnieje komputer w którym fundamentem choćby jednego skoku warunkowego byłby operator implikacji.
3.
Ty natomiast twierdzisz że instrukcje warunkowe „if…else..” mają zerowy związek zarówno z operatorem implikacji jak i operatorem równoważności.
Czy możemy się skupić na tych FUNDAMENTALNYCH między nami różnicach?
Słucham zatem co masz do powiedzenia na temat skoków warunkowych „If…else…”?
Tzn.
Zgadzasz się z moim stanowiskiem (pkt.2) czy też twardo stoisz przy swoim (pkt.3).
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pon 16:32, 18 Lut 2019, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
