|
ŚFiNiA ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
Wysłany: Nie 10:47, 05 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
"Dobro to brak zła
Zło to brak dobra "
Zatem dobra i zla nie ma.
i tak samo prawdy i fałszu.
Zaorałeś logikę teraz.
Każdą.
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Nie 11:25, 05 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
idiota napisał: | "Dobro to brak zła
Zło to brak dobra "
Zatem dobra i zla nie ma.
i tak samo prawdy i fałszu.
Zaorałeś logikę teraz.
Każdą. |
D = ~Z
Dobro = nie zło
Z = ~D
zło = nie dobro
P=~F
Prawda to zaprzeczenie fałszu
F=~P
Fałsz to zaprzeczenie prawdy
1 = prawda
0 = fałsz
1 = ~(0)
0 = ~(1)
Idioto, co się z tobą dzieje?
... że nawet na fundament logiki matematycznej potrafisz się targnąć - z motyką na słońce, złociutki.
Te odwieczne aksjomaty mówią co następuje:
Dobro nie może istnieć bez zła
Prawda nie może istnieć bez fałszu
etc
Dlaczego?
Bo zabraknie punktu odniesienia!
Nie ma zła, to automatycznie nie ma dobra
Nie ma fałszu, to automatycznie nie ma prawdy
etc
Można sobie wyobrazić Wszechświat gdzie występuje maleńkie (w porównaniu z naszym Wszechświatem) zło. Wtedy maleńkie zło generuje maleńkie dobro etc.
Prawo rozpoznawalności pojęcia:
Pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest pojęcie ~p
p<=>~p = (p=>~p)*(~p=>p)
Przypowieść o Idiocie:
Wyobraź sobie Idioto że urodziłeś się i żyjesz w inkubatorze trzymającym idealną temperaturę:
t = const = 36,6 stopnia
Jest oczywistym że dla ciebie pojecie ciepło/zimno nie istnieje bo nie jesteś w stanie zmierzyć choćby najmniejszej różnicy temperatur, co więcej, nawet na poziomie abstrakcyjnym nie jesteś w stanie zrozumieć (zdefiniować) pojęć ciepło/zimno - to są pojęcia nie z twojego Wszechświata (inkubatora).
Tak wiec aby zrozumieć pojęcie „ciepło” musisz rozumieć co to jest „zimno = nie ciepło”.
Dokładnie o tym jest prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia p w naszym Wszechświecie.
Stąd mamy kolejny aksjomat:
C = ~Z
ciepło = nie zimno
Z = ~C
zimno = nie ciepło
Czyli:
Ciepło nie może istnieć bez zimna
Zimno nie może istnieć bez ciepła
etc
Tego typu aksjomatów jest nieskończenie wiele bo nasz Wszechświat jest binarny!
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 11:53, 05 Lip 2015, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
Wysłany: Nie 16:27, 05 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
"D = ~Z
Dobro = nie zło
Z = ~D
zło = nie dobro
P=~F
Prawda to zaprzeczenie fałszu
F=~P
Fałsz to zaprzeczenie prawdy"
Ale zaprzeczenie to coś innego niż brak.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Nie 19:20, 05 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
idiota napisał: | "D = ~Z
Dobro = nie zło
Z = ~D
zło = nie dobro
P=~F
Prawda to zaprzeczenie fałszu
F=~P
Fałsz to zaprzeczenie prawdy"
Ale zaprzeczenie to coś innego niż brak. |
Dobro = nie zło
możemy przetłumaczyć na:
Dobro = nie ma zła
czyli:
Dobro to brak zła
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 19:32, 05 Lip 2015, w całości zmieniany 3 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
Wysłany: Nie 22:19, 05 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
ale to bez sensu.
Dobro to coś więcej niż brak zla.
To co sobie tam wymyślasz to twoje jakieś urojenia.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pon 0:59, 06 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
idiota napisał: | ale to bez sensu.
Dobro to coś więcej niż brak zla.
To co sobie tam wymyślasz to twoje jakieś urojenia. |
... ale kto ci tu zabrania czynić dobro?
D=~Z
Z=~D
Podstawiamy:
D = ~(~D)
D=D
to też bez sensu?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pon 9:38, 06 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Algebra Kubusia w rachunku zero-jedynkowym
Część I
Temat:
Implikacja prosta |=>
Definicja implikacji prostej |=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Fundament algebry Kubusia dla zdań typu „Jeśli p to q” to definicje zaledwie trzech znaczków =>, ~> i ~~> oraz cztery precyzyjne definicje operatorów logicznych: |~~>, |=>, |~> i <=>.
Ogólne definicje spójników implikacyjnych:
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
Definicja spójników implikacyjnych w zbiorach:
1.
=> - warunek wystarczający (kwantyfikator duży)
Zbiór na podstawie wektora => jest podzbiorem zbioru wskazywanego przez strzałkę wektora =>
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Zbiór p jest podzbiorem zbioru q z czego wynika że:
Zajście p wystarcza => dla zajścia q
To samo zdanie zapisane kwantyfikatorem dużym:
Dla każdego elementu x, jeśli x należy do zbioru p(x) to na pewno => x należy do zbioru q(x)
/\x p(x)=>q(x)
Przykład:
A.
Jeśli dowolna liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
P8=>P2
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Przynależność liczby do zbioru P8 daje nam gwarancję matematyczną => iż ta liczba należy także do zbioru P2
2.
~> - warunek konieczny
Zbiór na podstawie wektora ~> jest nadzbiorem zbioru wskazywanego przez strzałkę wektora ~>
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~>q
Zajście p jest warunkiem koniecznym ~> zajścia q
Zabieram p i znika mi możliwość zajścia q
Przykład:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Zabieram zbiór P2 i znika mi zbiór P8
3.
~~> - naturalny spójnik „może” ~~> (kwantyfikator mały)
Zbiór na podstawie wektora ~~> musi mieć co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem wskazywanym przez strzałkę wektora ~~>
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~~>q = p*q
Tu wystarczy znaleźć jeden wspólny element zbiorów p i q co kończy dowód prawdziwości tego zdania.
To samo zdanie zapisane kwantyfikatorem małym:
\/x p(x)*q(x)
Istnieje element x należący jednocześnie do zbiorów p(x) i q(x)
Przykład:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może~~> być podzielna przez 2
P8~~>P2 = P8*P2 =1 bo 8
Pokazuję jeden wspólny element zbiorów P8 i P2 co kończy dowód zdania zapisanego kwantyfikatorem małym ~~>.
Definicje operatorów logicznych w zbiorach
I.
Definicja operatora implikacji prostej |=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
II.
Definicja operatora implikacji odwrotnej |~>:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
III.
Definicja równoważności <=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy [p=q]
p<=>q = (p=>q)*[p=q]
IV.
Definicja operatora chaosu |~~>:
Zbiór p ma cześć wspólną ze zbiorem q i żaden z nich nie jest podzbiorem drugiego
p|~~>q
Zapis matematyczny:
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(q=>p)
Prawo złotej rybki:
Dowolne zdanie „Jeśli p to q” to tylko i wyłącznie operacje na zbiorach albo na zdarzeniach.
Definicja zdarzenia:
Zdarzenie to zbiór jednoelementowy
Wszystkie możliwe zdarzenia dla dwóch argumentów p i q to:
Kod: |
A: p* q =?
B: p*~q =?
C:~p*~q =?
D:~p* q =?
|
Prawo rozpoznawalności pojęcia:
Pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest pojęcie ~p
p<=>~p = (p=>~p)*(~p=>p) =1*1 =1
Zdania z prawej strony to warunki wystarczające:
TP - twierdzenie proste:
Jeśli wiem co znaczy pojęcie p to na pewno wiem co znaczy pojęcie ~p
p=>~p =1
TO - twierdzenie odwrotne:
Jeśli wiem co znaczy pojęcie ~p to na pewno => wiem co znaczy pojęcie p
~p=>p =1
Mamy pewny warunek wystarczający => w dwie strony, zatem prawo rozpoznawalności pojęcia to równoważność.
Przypowieść o Idiocie (z forum sfnia.fora.pl):
Wyobraź sobie Idioto że urodziłeś się i żyjesz w inkubatorze trzymającym idealną temperaturę:
t = const = 36,6 stopnia
Jest oczywistym że dla ciebie pojecie ciepło/zimno nie istnieje bo nie jesteś w stanie zmierzyć choćby najmniejszej różnicy temperatur, co więcej, nawet na poziomie abstrakcyjnym nie jesteś w stanie zrozumieć (zdefiniować) pojęć ciepło/zimno - to są pojęcia nie z twojego Wszechświata (inkubatora).
Tak wiec aby zrozumieć pojęcie „ciepło” musisz rozumieć co to jest „zimno = nie ciepło”.
Dokładnie o tym jest prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia p w naszym Wszechświecie.
Przykład wynikania => w zdarzeniach (zbiorach jednoelementowych):
A.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno=> będzie pochmurno
P=>CH
Padanie deszczu jest warunkiem wystarczającym => aby było pochmurno
Wymuszam padanie i pojawiają się chmury
Dziedzina:
Wszystkie możliwe sytuacje muszą być niepuste na mocy prawa rozpoznawalności pojęcia
P=1 - pada, sytuacja możliwa (=1)
~P=1 - nie pada sytuacja możliwa (=1)
CH=1 - chmury, sytuacja możliwa (=1)
~CH=1 - nie chmury, sytuacja możliwa (=1)
Przykład wynikania => w zbiorach:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
P8=>P2
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Wylosowanie dowolnej liczby ze zbioru P8 jest warunkiem wystarczającym => na to, aby ta liczba należała do zbioru P2
Dziedzina:
LN - zbiór liczb naturalnych
Wszystkie możliwe zbiory muszą być niepuste na mocy prawa rozpoznawalności pojęcia
P8=[8,12,24..] =1 - zbiór istnieje (=1)
~P8=[LN-P8] =1 - zbiór istnieje (=1)
P2=[2,4,6,8..] =1 - zbiór istnieje (=1)
~P2=[LN-P2] = [1,3,5,7..] =1 - zbiór istnieje (=1)
Definicja implikacji prostej w zbiorach:
Rys. 7.2.1 Implikacja prosta |=> w zbiorach
Definicja implikacji prostej |=> w zbiorach:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Symboliczną definicję implikacji prostej |=> odczytujemy bezpośrednio z diagramu:
Kod: |
p|=>q
A: p=> q =[ p* q= p] =1
B: p~~>~q=[ p*~q ] =0
… a jeśli zajdzie ~p?
Prawo Kubusia:
p=>q=~p~>~q
C:~p~>~q =[~p*~q=~q] =1
D:~p~~>q =[~p* q ] =1
|
Algebra Kubusia w rachunku zero-jedynkowym - implikacja prosta |=>
W rachunku zero-jedynkowym zupełnie nie interesuje nas znaczenie zer i jedynek w poszczególnych liniach. W rachunku zero-jedynkowym interesują nas wyłącznie nagłówki kolumn wynikowych będące zdaniami z naturalnej logiki matematycznej każdego 5-cio latka i humanisty.
Kod: |
Implikacja prosta |=>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p=>q ~p ~q ~p~>~q q=>p ## q p q~>p ~q ~p ~q=>~p p~>q
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =0 0 1 =0 =1 ## 1 0 =1 0 1 =1 =0
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =1 1 0 =1 =0 ## 0 1 =0 1 0 =0 =1
1 2 A1 3 4 C1 A1O 5 6 A2 7 8 C2 A2O
|
Dlaczego w tabeli „przeszłość” zamieniono zmienne p i q pozostawiając zero-jedynkową tablicę wymuszeń bez zmian?
To jest abecadło techniki cyfrowej.
Jeśli chcemy zbadać czy warunek wystarczający p=>q jest tym samym co warunek konieczny q~>p to zamieniamy wejścia p i q bramki implikacji prostej p|=>q podając identyczną matrycę zero-jedynkowych wymuszeń na wejściach q i p.
W algebrze Boole’a brak tożsamości kolumn A1 i A2 oznacza, że jeśli zdanie A1 jest prawdziwe to zdanie A2 jest fałszywe.
W świecie rzeczywistym, w przypadku zamiany miejscami poprzednika z następnikiem plus wymiana warunku wystarczającego => na warunek konieczny ~> zdanie A2 może być prawdziwe, co widać na przykładzie niżej.
Przyszłość +przeszłość
A1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 8 to na pewno => będzie podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24 ..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Przeszłość
A2.
Jeśli wylosowana liczba była podzielna przez 2 to ta liczba mogła ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Dokładnie z tego powodu, aby nie burzyć zapisu formalnego w algebrze Boole’a, w zapisach formalnych musimy w tabeli „przeszłość” zmienić punkt odniesienia, czyli zapisać p w miejscu q oraz q w miejscu p.
Kod: |
Implikacja prosta |=>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p=>q ~p ~q ~p~>~q q=>p ## p q p~>q ~p ~q ~p=>~q q~>p
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =0 0 1 =0 =1 ## 1 0 =1 0 1 =1 =0
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =1 1 0 =1 =0 ## 0 1 =0 1 0 =0 =1
1 2 A1 3 4 C1 A1O 5 6 A2 7 8 C2 A2O
|
Dopiero teraz w zapisach formalnych wszystko nam się zgadza i znaczek ## oznacza poprawnie:
## - różne na mocy definicji
Po obu stronach znaku ## pod parametry p i q możemy podstawiać co nam dusza zagra, w szczególności parametry aktualne p i q mogą być zamienione miejscami. Istotne jest spełnienie definicji warunku wystarczającego => w zdaniu p=>q i definicji warunku koniecznego ~> w zdaniu p~>q.
Z powyższej tabeli odczytujemy prawa Kubusia.
Tożsamość kolumn wynikowych A1 i C1 jest dowodem formalnym I prawa Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Tożsamość kolumn wynikowych A2 i C2 jest dowodem formalnym II prawa Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
Prawo śfinii dla tabel implikacyjnych opisanych spójnikami =>, ~> i ~~>:
W dowolnej tabeli implikacyjnej (spójniki =>, ~> i ~~>) nagłówek tabeli opisuje wyłącznie linię z samymi jedynkami.
Kod: |
Implikacja prosta |=>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p=>q ~p ~q ~p~>~q q=>p ## p q p~>q ~p ~q ~p=>~q q~>p
A: p=>q =1 0 0 =1 =1 ## p~>q =1 0 0 =1 =1
B: p~~>~q =0 0 1 =0 =1 ## p~~>~q =1 0 1 =1 =0
C: 0 0 =1 ~p~>~q =1 =1 ## 0 0 =1 ~p=>~q =1 =1
D: 0 1 =1 ~p~~>q =1 =0 ## 0 1 =0 ~p~~>q =0 =1
1 2 A1 3 4 C1 A1O 5 6 A2 7 8 C2 A2O
|
Definicja implikacji prostej |=> w logice dodatniej (bo q):
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
W tabeli ABCD12a1 nagłówek tabeli to wyłącznie linia A12a1 opisująca warunek wystarczający =>.
A12a1:
Definicja warunku wystarczającego => w logice dodatniej (bo q):
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
Wymuszam dowolne p i pojawia się q
Linia B12a1 to definicja kontrprzykładu wynikła bezpośrednio z warunku wystarczającego A12a1.
B12a1:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =0
bo na mocy definicji implikacji prostej |=> zbiory p i ~q są rozłączne
Obszar CD12a1 jest obszarem martwym nie biorącym udziału w logice, to wyłącznie uzupełnienie warunku wystarczającego p=>q do pełnego operatora implikacji prostej |=> dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego.
Brak tożsamości zbiorów p=q wymusza brak tożsamości zbiorów ~p=~q, a co zatem idzie, wymusza implikację odwrotną ~p|~>~q w logice ujemnej (bo ~q), opisanej tabelą ABCD34c1.
Definicja implikacji odwrotnej |~> w logice ujemnej (bo ~q):
Zbiór ~p jest nadzbiorem ~> zbioru ~q i nie jest tożsamy ze zbiorem ~q, co matematycznie zapisujemy ~[~p=~q]
~p|~>~q = (~p~>~q)*~[~p=~q]
W tabeli zero-jedynkowej ABCD34c1 nagłówek tabeli to wyłącznie linia C34c1 opisująca warunek konieczny ~>.
C34c1:
Definicja warunku koniecznego ~> w logice ujemnej (bo ~q):
Jeśli zajdzie ~p to może ~> zajść ~q
~p~>~q
Zajście ~p jest warunkiem koniecznym ~> dla zajścia ~q
Zbiór ~p jest nadzbiorem ~> zbioru ~q
Zabieram wszystkie ~p i znika mi zbiór ~q
Linia D34c1 wynika bezpośrednio z linii C34c1 oraz faktu że zbiory ~p i ~q nie są tożsame.
C34c1:
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =1
Zbiory ~p i q mają co najmniej jeden element wspólny
Symetryczne rozważania możemy przeprowadzić dla przeszłości.
Matematyczny opis przeszłości po zamianie poprzednika z następnikiem
Twierdzenie o transformacji implikacji w czasie:
Implikacja prosta w czasie przyszłym p|=>q po zamianie poprzednika z następnikiem przechodzi w implikację odwrotną p|~>q w czasie przeszłym.
Matematycznie zachodzi:
Kod: |
Przyszłość ## Przeszłość
Implikacja prosta |=> ## Implikacja odwrotna |~>
p|=>q=(p=>q)*~[p=q] ## p|~>q=(p~>q)*~[p=q]
Prawo Kubusia: ## Prawo Kubusia:
p=>q=~p~>~q ## p~>q=~p=>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
|
Przyszłość to świat niezdeterminowany gdzie wszystko może się zdarzyć.
Przeszłość to świat zdeterminowany, co się stało to się nie odstanie.
Przeszłość nie musi być znana, logiki matematycznej używamy tu do poznania tego, co się wydarzyło w przeszłości a czego nie znamy np. poszukiwanie przestępcy.
Jeśli przestępca został ustalony ponad wszelką wątpliwość, to logika matematyczna nie ma tu nic do roboty - wszystko redukuje się do operatora AND, mamy przestępcę.
Weźmy sztandarowego klasyka implikacji prostej |=>:
A1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 8 to na pewno => będzie podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Przyjmijmy dziedzinę na której operujemy:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8..] - zbiór liczb naturalnych
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24 ..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Dodatkowo zbiory P8 i P2 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji prostej |=>:
P8|=>P2 = (P8=>P2)*~[P8=P2]
Nanieśmy to zdanie na powyższą tabelę rachunku zero-jedynkowego, po czym sprawdźmy czy nasza matematyka pasuje do opisu otaczającego nas świata rzeczywistego.
Kod: |
Implikacja prosta |=>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
P8 P2 P8=>P2 ~P8 ~P2 ~P8~>~P2 P2=>P8##P2 P8 P2~>P8 ~P2 ~P8 ~P2=>~P8 P8~>P2
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =0 0 1 =0 =1 ## 1 0 =1 0 1 =1 =0
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =1 1 0 =1 =0 ## 0 1 =0 1 0 =0 =1
A1 C1 A1O A2 C2 A2O
|
I.
Matematyczny opis przyszłości lub przeszłości bez zamiany poprzednika z następnikiem
A1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 8 to na pewno => będzie podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24 ..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Stąd:
B1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 8 to może ~~> nie być podzielna przez 2
P8~~>~P2 = P8*~P2 =0
Definicja kwantyfikatora małego nie jest spełniona bo zbiory P8=[8,16,24..] i ~P2=[1,3,5,7..] są rozłączne
… a jeśli wylosowana liczba nie będzie podzielna przez 8?
Prawo Kubusia:
P8=>P2 = ~P8~>~P2
C1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba nie będzie podzielna przez 8 to może ~> nie być podzielna przez 2.
~P8~>~P2 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..] jest nadzbiorem ~> zbioru ~P2=[LN-P2]=[1,3,5,7,9..]
LUB
D1.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba nie będzie podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 2
~P8~~>P2 = ~P8*P2 =1 bo 2
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo istnieje wspólny element zbiorów ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..] i P2=[2,4,6,8..]
Zbiór ~P8 nie jest podzbiorem => zbioru P2 co wyklucza warunek wystarczający =>
Zbiór ~P8 nie jest nadzbiorem ~> zbioru P2 co wyklucza warunek konieczny ~>
Kolumna A1O jest dowodem iż w implikacji prostej |=> nie zachodzi przemienność argumentów:
A1: P8=>P2 # A1O: P2=>P8
Gdzie:
# - różne, w znaczeniu kolumny wynikowe A1 i A1O są różne.
A1O.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 2 to na pewno => będzie podzielna przez 8
P2=>P8 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] nie jest podzbiorem => zbioru P8=[8,16,24..]
Podsumowanie:
Zauważmy, ze jeśli nie zamienimy poprzednika z następnikiem to wszystkie zdania wyżej będą pasować również do przeszłości.
II.
Matematyczny opis przeszłości po zamianie poprzednika z następnikiem
Twierdzenie o transformacji implikacji w czasie:
Implikacja prosta w czasie przyszłym p|=>q po zamianie poprzednika z następnikiem przechodzi w implikację odwrotną p|~>q w czasie przeszłym.
Matematycznie zachodzi:
Kod: |
Przyszłość ## Przeszłość
Implikacja prosta |=> ## Implikacja odwrotna |~>
p|=>q=(p=>q)*~[p=q] ## p|~>q=(p~>q)*~[p=q]
Prawo Kubusia: ## Prawo Kubusia:
p=>q=~p~>~q ## p~>q=~p=>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
|
Udowodnimy to twierdzenie na naszym przykładzie.
A2.
Jeśli wylosowana liczba była podzielna przez 2 to ta liczba mogła ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Dodatkowo zbiory P2 i P8 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~>:
P2|~>P8 = (P2~>P8)*~[P2=P8]
LUB
B2.
Jeśli wylosowana liczba była podzielna przez 2 to ta liczba mogła ~~> nie być podzielna przez 8
P2~~>~P8 = P2*~P8 =1 bo 2
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] ma co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..]
Warunek wystarczający => to nie zachodzi bo zbiór P2 nie jest podzbiorem => zbioru ~P8
Warunek konieczny ~> nie zachodzi bo zbiór P2 nie jest nadzbiorem ~> zbioru ~P8
… a jeśli wylosowana liczba nie była podzielna przez 2
Prawo Kubusia:
P2~>P8 = ~P2=>~P8
C2.
Jeśli wylosowana liczba nie była podzielna przez 2 to na pewno => nie była podzielna przez 8
~P2=>~P8 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór ~P2=[LN-P2]=[1,3,5,7,9..] jest podzbiorem zbioru ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..]
stąd:
D2.
Jeśli wylosowana liczba nie była podzielna przez 2 to mogła ~~> być podzielna przez 8
~P2~~>P8 = ~P2*P8 =0
Definicja kwantyfikatora małego ~~> nie jest spełniona bo:
Zbiór ~P2=[LN-P2]=1,3,5,7..] jest rozłączny ze zbiorem P8=[8,16,24..]
Kolumna A2O jest dowodem iż w implikacji odwrotnej |~> nie zachodzi przemienność argumentów:
A2: P2~>P8 # A2O: P8~>P2
Gdzie:
# - różne, w znaczeniu kolumny wynikowe A2 i A2O są różne.
A2O.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba była podzielna przez 8 to mogła ~> być podzielna przez 2
P8~>P2 =0
Definicja warunku koniecznego ~> nie jest spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] nie jest nadzbiorem ~> zbioru P2=[2,4,6,8..]
Proszę o pytania co jest niejasne?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 7:15, 08 Lip 2015, w całości zmieniany 15 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 20:38, 07 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Algebra Kubusia w rachunku zero-jedynkowym
Część II
Temat:
Implikacja odwrotna |~>
Definicja implikacji odwrotnej |~>:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
Fundament algebry Kubusia dla zdań typu „Jeśli p to q” to definicje zaledwie trzech znaczków =>, ~> i ~~> oraz cztery precyzyjne definicje operatorów logicznych: |~~>, |=>, |~> i <=>.
Ogólne definicje spójników implikacyjnych:
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
Definicja implikacji odwrotnej |~> w zbiorach:
Rys. 7.3.1
Definicja implikacji odwrotnej |~> w zbiorach:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
Symboliczną definicję implikacji odwrotnej |~> odczytujemy bezpośrednio z diagramu:
Kod: |
p|~>q
A: p~> q =[ p* q= q] =1
B: p~~>~q=[ p*~q ] =1
… a jeśli zajdzie ~p?
Prawo Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
C:~p=>~q =[~p*~q=~p] =1
D:~p~~>q =[~p* q ] =0
|
Algebra Kubusia w rachunku zero-jedynkowym - implikacja odwrotna ~>
W rachunku zero-jedynkowym zupełnie nie interesuje nas znaczenie zer i jedynek w poszczególnych liniach. W rachunku zero-jedynkowym interesują nas wyłącznie nagłówki kolumn wynikowych będące zdaniami z naturalnej logiki matematycznej każdego 5-cio latka i humanisty.
Kod: |
Implikacja odwrotna |~>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p~>q ~p ~q ~p=>~q q~>p ## q p q=>p ~q ~p ~q~>~p p=>q
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =1 0 1 =1 =0 ## 1 0 =0 0 1 =0 =1
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =0 1 0 =0 =1 ## 0 1 =1 1 0 =1 =0
1 2 A3 3 4 C3 A3O 5 6 A4 7 8 C4 A4O
|
Dlaczego w tabeli „przeszłość” zamieniono zmienne p i q pozostawiając zero-jedynkową tablicę wymuszeń bez zmian?
To jest abecadło techniki cyfrowej.
Jeśli chcemy zbadać czy warunek konieczny p~>q jest tym samym co warunek wystarczający q=>p to zamieniamy wejścia p i q bramki implikacji odwrotnej p|~>q podając identyczną matrycę zero-jedynkowych wymuszeń na wejściach q i p.
W algebrze Boole’a brak tożsamości kolumn A3 i A4 oznacza, że jeśli zdanie A3 jest prawdziwe to zdanie A4 jest fałszywe.
W świecie rzeczywistym, w przypadku zamiany miejscami poprzednika z następnikiem plus wymiana warunku koniecznego ~> na warunek wystarczający => zdanie A4 może być prawdziwe, co widać na przykładzie niżej.
Przyszłość+przeszłość:
A3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 2 to liczba ta może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Przeszłość:
A4.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba była podzielna przez 8 to na pewno => była podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24 ..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Dokładnie z tego powodu, aby nie burzyć zapisu formalnego w algebrze Boole’a, w zapisach formalnych musimy w tabeli „przeszłość” zmienić punkt odniesienia, czyli zapisać p w miejscu q oraz q w miejscu p.
Kod: |
Implikacja odwrotna |~>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p~>q ~p ~q ~p=>~q q~>p ## p q p=>q ~p ~q ~p~>~q q=>p
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =1 0 1 =1 =0 ## 1 0 =0 0 1 =0 =1
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =0 1 0 =0 =1 ## 0 1 =1 1 0 =1 =0
1 2 A3 3 4 C3 A3O 5 6 A4 7 8 C4 A4O
|
Dopiero teraz w zapisach formalnych wszystko nam się zgadza i znaczek ## oznacza poprawnie:
## - różne na mocy definicji
Po obu stronach znaku ## pod parametry p i q możemy podstawiać co nam dusza zagra, w szczególności parametry aktualne p i q mogą być zamienione miejscami. Istotne jest spełnienie definicji warunku koniecznego ~> w zdaniu p~>q i definicji warunku wystarczającego => w zdaniu p=>q.
Z powyższej tabeli odczytujemy prawa Kubusia.
Tożsamość kolumn wynikowych A3 i C3 jest dowodem formalnym I prawa Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
Tożsamość kolumn wynikowych A4 i C4 jest dowodem formalnym II prawa Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Prawo śfinii dla tabel implikacyjnych opisanych spójnikami =>, ~> i ~~>:
W dowolnej tabeli implikacyjnej (spójniki =>, ~> i ~~>) nagłówek tabeli opisuje wyłącznie linię z samymi jedynkami.
Kod: |
Implikacja odwrotna |~>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
p q p~>q ~p ~q ~p=>~q q~>p ## p q p=>q ~p ~q ~p~>~q q=>p
A: p~>q =1 0 0 =1 =1 ## p=>q =1 0 0 =1 =1
B: p~~>~q =1 0 1 =1 =0 ## p~~>~q =0 0 1 =0 =1
C: 0 0 =1 ~p=>~q =1 =1 ## 0 0 =1 ~p~>~q =1 =1
D: 0 1 =0 ~p~~>q =0 =1 ## 0 1 =1 ~p~~>q =1 =0
1 2 A3 3 4 C3 A3O 5 6 A4 7 8 C4 A4O
|
Definicja implikacji odwrotnej |~> w logice dodatniej (bo q):
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
W tabeli ABCD12a3 nagłówek tabeli to wyłącznie linia A12a3 opisująca warunek konieczny ~>.
A12a3:
Definicja warunku koniecznego ~> w logice dodatniej (bo q):
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~>q
Zajście p jest warunkiem koniecznym ~> dla zajścia q
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q
Zabieram wszystkie p i znika mi q
Linia B12a3 wynika bezpośrednio z warunku koniecznego ~> A12a1 oraz faktu ze zbiory p i q nie są tożsame.
B12a3:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =1
Istnieje co najmniej jeden wspólny element zbiorów p i ~q.
Obszar CD12a3 jest obszarem martwym nie biorącym udziału w logice, to wyłącznie uzupełnienie warunku koniecznego ~> do pełnego operatora implikacji odwrotnej |~> dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego.
Brak tożsamości zbiorów p=q wymusza brak tożsamości zbiorów ~p=~q, a co zatem idzie, wymusza implikację prostą ~p|=>~q w logice ujemnej (bo ~q), opisanej tabelą ABCD34c3.
Definicja implikacji prostej |=> w logice ujemnej (bo ~q):
Zbiór ~p jest podzbiorem => zbioru ~q i nie jest tożsamy ze zbiorem ~q, co matematycznie zapisujemy ~[~p=~q]
~p|=>~q = (~p=>~q)*~[~p=~q]
W tabeli zero-jedynkowej ABCD34c3 nagłówek tabeli to wyłącznie linia C34c3 opisująca warunek wystarczający =>.
C34c3:
Definicja warunku wystarczającego => w logice ujemnej (bo ~q):
Jeśli zajdzie ~p to na pewno => zajdzie ~q
~p=>~q
Zajście ~p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia ~q
Zbiór ~p jest podzbiorem => zbioru ~q
Wymuszam dowolne ~p i pojawia się ~q
Linia D34c3 wynika bezpośrednio z linii C34c3 oraz faktu że zbiory ~p i ~q nie są tożsame.
C34c3:
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =0
bo zbioru ~p i q są rozłączne.
Symetryczne rozważania możemy przeprowadzić dla przeszłości.
Matematyczny opis przeszłości po zamianie poprzednika z następnikiem
Twierdzenie o transformacji implikacji odwrotnej |~> w czasie:
Implikacja odwrotna w czasie przyszłym p|~>q po zamianie poprzednika z następnikiem przechodzi w implikację prostą p|=>q w czasie przeszłym.
Matematycznie zachodzi:
Kod: |
Przyszłość ## Przeszłość
Implikacja odwrotna |~> ## Implikacja prosta |=>
p|~>q=(p~>q)*~[p=q] ## p|=>q=(p=>q)*~[p=q]
Prawo Kubusia: ## Prawo Kubusia:
p~>q=~p=>~q ## p=>q=~p~>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
|
Przyszłość to świat niezdeterminowany gdzie wszystko może się zdarzyć.
Przeszłość to świat zdeterminowany, co się stało to się nie odstanie.
Przeszłość nie musi być znana, logiki matematycznej używamy tu do poznania tego, co się wydarzyło w przeszłości a czego nie znamy np. poszukiwanie przestępcy.
Jeśli przestępca został ustalony ponad wszelką wątpliwość, to logika matematyczna nie ma tu nic do roboty - wszystko redukuje się do operatora AND, mamy przestępcę.
Weźmy sztandarowego klasyka implikacji odwrotnej |~>
A3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 2 to liczba ta może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Przyjmijmy dziedzinę na której operujemy:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8..] - zbiór liczb naturalnych
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Dodatkowo zbiory P2 i P8 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~>:
P2|~>P8 = (P2~>P8)*~[P2=P8]
Nanieśmy to zdanie na powyższą tabelę rachunku zero-jedynkowego, po czym sprawdźmy czy nasza matematyka pasuje do opisu otaczającego nas świata rzeczywistego.
Kod: |
Implikacja odwrotna |~>
Przyszłość + przeszłość ##Przeszłość
P2 P8 P2~>P8 ~P2 ~P8 ~P2=>~P8 P8~>P2##P8 P2 P8=>P2 ~P8 ~P2 ~P8~>~P2 P2=>P8
A: 1 1 =1 0 0 =1 =1 ## 1 1 =1 0 0 =1 =1
B: 1 0 =1 0 1 =1 =0 ## 0 1 =1 1 0 =1 =0
C: 0 0 =1 1 1 =1 =1 ## 0 0 =1 1 1 =1 =1
D: 0 1 =0 1 0 =0 =1 ## 1 0 =0 0 1 =0 =1
A3 C3 A3O A4 C4 A4O
|
I.
Matematyczny opis przyszłości lub przeszłości bez zamiany poprzednika z następnikiem
A3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 2 to liczba ta może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Dodatkowo zbiory P2 i P8 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~>:
P2|~>P8 = (P2~>P8)*~[P2=P8]
LUB
B3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 2 to liczba ta może ~~> nie być podzielna przez 8
P2~~>~P8 = P2*~P8 =1 bo 2
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] ma co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..]
Warunek wystarczający => to nie zachodzi bo zbiór P2 nie jest podzbiorem => zbioru ~P8
Warunek konieczny ~> nie zachodzi bo zbiór P2 nie jest nadzbiorem ~> zbioru ~P8
… a jeśli wylosowana liczba nie będzie podzielna przez 2
Prawo Kubusia:
P2~>P8 = ~P2=>~P8
C3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba nie będzie podzielna przez 2 to na pewno => nie będzie podzielna przez 8
~P2=>~P8 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór ~P2=[LN-P2]=[1,3,5,7,9..] jest podzbiorem zbioru ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..]
stąd:
D3.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba nie będzie podzielna przez 2 to liczba ta może ~~> być podzielna przez 8
~P2~~>P8 = ~P2*P8 =0
Definicja kwantyfikatora małego ~~> nie jest spełniona bo:
Zbiór ~P2=[LN-P2]=1,3,5,7..] jest rozłączny ze zbiorem P8=[8,16,24..]
Kolumna A3O jest dowodem iż w implikacji odwrotnej |~> nie zachodzi przemienność argumentów:
A3: P2~>P8 # A3O: P8~>P2
Gdzie:
# - różne, w znaczeniu kolumny wynikowe A3 i A3O są różne.
A3O.
Jeśli wylosowana w przyszłości liczba będzie podzielna przez 8 to liczba ta może ~> być podzielna przez 2
P8~>P2 =0
Definicja warunku koniecznego ~> nie jest spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] nie jest nadzbiorem ~> zbioru P2=[2,4,6,8..]
Podsumowanie:
Zauważmy, że jeśli nie zamienimy poprzednika z następnikiem to wszystkie zdania wyżej będą pasować również do przeszłości.
II.
Matematyczny opis przeszłości po zamianie poprzednika z następnikiem
Twierdzenie o transformacji implikacji odwrotnej |~> w czasie:
Implikacja odwrotna w czasie przyszłym p|~>q po zamianie poprzednika z następnikiem przechodzi w implikację prostą p|=>q w czasie przeszłym.
Matematycznie zachodzi:
Kod: |
Przyszłość ## Przeszłość
Implikacja odwrotna |~> ## Implikacja prosta |=>
p|~>q=(p~>q)*~[p=q] ## p|=>q=(p=>q)*~[p=q]
Prawo Kubusia: ## Prawo Kubusia:
p~>q=~p=>~q ## p=>q=~p~>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
|
A4.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba była podzielna przez 8 to na pewno => była podzielna przez 2
P8=>P2 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24 ..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Stąd:
B4.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba była podzielna przez 8 to mogła ~~> nie być podzielna przez 2
P8~~>~P2 = P8*~P2 =0
Definicja kwantyfikatora małego nie jest spełniona bo zbiory P8=[8,16,24..] i ~P2=[1,3,5,7..] są rozłączne
… a jeśli wylosowana liczba nie była podzielna przez 8?
Prawo Kubusia:
P8=>P2 = ~P8~>~P2
C4.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba nie była podzielna przez 8 to mogła ~> nie być podzielna przez 2.
~P8~>~P2 =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..] jest nadzbiorem ~> zbioru ~P2=[LN-P2]=[1,3,5,7,9..]
LUB
D4.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba nie była podzielna przez 8 to mogła ~~> być podzielna przez 2
~P8~~>P2 = ~P8*P2 =1 bo 2
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo istnieje wspólny element zbiorów ~P8=[LN-P8]=[1,2,3,4,5,6,7..9..] i P2=[2,4,6,8..]
Zbiór ~P8 nie jest podzbiorem => zbioru P2 co wyklucza warunek wystarczający =>
Zbiór ~P8 nie jest nadzbiorem ~> zbioru P2 co wyklucza warunek konieczny ~>
Kolumna A4O jest dowodem iż w implikacji prostej |=> nie zachodzi przemienność argumentów:
A4: P8=>P2 # A4O: P2=>P8
Gdzie:
# - różne, w znaczeniu kolumny wynikowe A4 i A4O są różne.
A4O.
Jeśli wylosowana w przeszłości liczba była podzielna przez 2 to na pewno => była podzielna przez 8
P2=>P8 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] nie jest podzbiorem => zbioru P8=[8,16,24..]
Proszę o pytania co jest niejasne?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 7:14, 08 Lip 2015, w całości zmieniany 8 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 10:13, 08 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Ostatnie dwa posty to kolejne próby na żywo wstrzelenia się z matematyką ścisłą w naturalną logikę matematyczną każdego 5-cio latka i humanisty.
To że się da jest pewne - pytanie tylko za którym razem Kubusiowi się uda wstrzelić w sposób bez zastrzeżeń.
Póki co widzę drobne wady w powyższych postach.
Ciekawe jest to, że transformacja "przyszłość + przeszłość" do "przeszłości" działa bezdyskusyjnie zawsze i nigdy się nie załamuje.
... nawet na przypadku kompromitującym obecną logikę matematyczną.
Logika Ziemian:
A.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => otworzę parasol
P=>OP
Prawo kontrapozycji Ziemian:
P=>OP = ~OP=>~P
czyli mamy debilizm do potęgi nieskończonej:
APK = prawo kontrapozycji.
Jeśli jutro nie otworzę parasolki to na pewno => nie będzie padało
~OP=>~P
Natomiast transformacja do czasu przeszłego działa GENIALNIE!
AP.
Jeśli wczoraj nie otworzyłem parasolki to na pewno => nie padało
~OP=>~P
To jest absolutnie GENIALNE i bez zastrzeżeń!
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 11:52, 09 Lip 2015, w całości zmieniany 3 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 13:21, 10 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Wiedziałem, że wcześniej czy później musi się to stać!
Co?
Wstrzelenie się z algebrą Kubusia w logikę matematyczną opisującą nasz Wszechświat!
Fakty z 10-letniej historii wojny o zaistnienie AK:
1.
Głupotą jest, jak to zrobili Ziemscy matematycy ubzdurać sobie jakiś DEBILNY do nieskończoności fundament matematyczny logiki, oczywiście mówię tu o KRZiRP i jego debilnym założeniu iż zdanie warunkowe „Jeśli p to q” to zlepek dwóch niezależnych od siebie zdań twierdzących o znanej z góry wartości logicznej p i q, gdzie na mocy definicji wykluczony jest jakikolwiek związek poprzednika z następnikiem. To jest tak nieprawdopodobnie śmierdzące gówno, że aż dziw bierze, iż ziemscy matematycy jeszcze od tego smrodu nie pomarli.
2.
Oczywistym jest, że nie da się dopasować logiki matematycznej naszego Wszechświata do powyższego gówna … bo nasz Wszechświat na pewno gównem nie jest!
Gówno to sobie można dopasować do kolejnego gówna, nic poza tym.
3.
Kubuś wybrał strategię dokładnie odwrotną do strategii Ziemian.
Z definicji, już na starcie, czyli 10 lat temu, nie miał żadnych wątpliwości, iż logika matematyczna Ziemian to jedno wielkie gówno słysząc słynne twierdzenia prawdziwe biednych, ziemskich matematyków:
Jeśli koło jest kwadratem to trójkąt ma trzy boki
Jeśli świnie latają to krowy szczekają
etc.
4.
Strategia Kubusia w 10 letniej Wielkiej Wojnie Matematycznej była trywialna:
To logikę matematyczną trzeba dopasowywać do naturalnej logiki matematycznej każdego 5-cio latka i humanisty, a nie odwrotnie jak to od 150 lat usiłują robić ziemscy matematycy, stając się pośmiewiskiem ludzi normalnych: 5-cio latków, humanistów … i gospodyń domowych.
Wniosek:
Już na starcie, z założenia, Kubuś nie mógł zaakceptować w matematyce NICZEGO, co byłoby sprzeczne z naturalną logiką 5-cio latka, humanisty … i gospodyni domowej.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-700.html#240194
idiota napisał: | Logika dodatnia, ujemna, teraz zerowa...
Kiedy się okaże, że to logika urojona?
|
Idiota to jednak jasnowidz!
Skąd Idioto wiedziałeś cokolwiek na temat logiki urojonej przed odkryciem Kubusia … w szkółce cię o niej uczyli?
1.
Logika dodatnia i ujemna w logice matematycznej jest oczywistością dla każdego człowieka, od 5-cio latka i humanisty … po prof. matematyki.
Ten ostatni doskonale zna logikę dodatnią i ujemną w praktyce tylko o tym nie wie, dowodem jest tu fakt, iż rozumie co do niego mówi każdy 5-cio latek i humanista.
Odwrotnie nie zachodzi, czyli 5-cio latki i humaniści ni w ząb nie kumają debilnej logiki matematycznej matematyków w stylu:
Jeśli koło jest kwadratem to trójkąt ma trzy boki
Jeśli świnie latają to krowy szczekają
etc.
2.
Wyjaśnienie co to jest logika ZERO jest w tym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-700.html#240176
W skrócie:
Równania opisujące dowolną tabelę zero-jedynkową w spójnikach „lub”(+) i „i”(*) możemy tworzyć w naturalnej logice człowieka - wtedy dochodzimy do równań alternatywno-koniunkcyjnych.
ALBO
W logice ZERO, totalnie przeciwnej do naturalnej logiki człowieka - wtedy dochodzimy do równań koniunkcyjno-alternatywnych
3.
Specjalnie dla orła Idioty (że o wszech wiedzy zwanej Fizykiem nie wspomnę) zajmiemy się za chwilę logiką urojoną!
… ale o tym w kolejnym poście.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 13:26, 10 Lip 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pią 16:37, 24 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubus-vs-komandor-o-logice-matematycznej,7932-25.html#243796
fiklit napisał: | Ad Efekt motyla.
Rafał czy chcesz przekazać, że twoim zdaniem rozbieżności w wynikach są skutkiem błędów w sprzęcie, czy może że ktoś się strzelił podczas wykonywania obliczeń? |
Sorry Fiklicie że nie odpisuję od razu, ale jestem tylko człowiekiem, możliwości małego rozumku Kubusia nie są nieskończone.
Poza tym przeniosłem twoje pytanie do naszego działu, bo komandor to zupełnie inna półka dyskusji.
[link widoczny dla zalogowanych](matematyka)
Chaos deterministyczny − własność równań lub układów równań, polegająca na dużej wrażliwości rozwiązań na dowolnie małe zaburzenie parametrów. Dotyczy to zwykle nieliniowych równań różniczkowych i różnicowych, opisujących układy dynamiczne.
Fiklicie, logikę matematyczną nie interesuje skala zmian parametrów na wejściu w stosunku do wyjścia.
W układach elektronicznych na przykład są wzmacniacze sygnałów o wartości wzmocnienia rzędu tysięcy, prąd zmienny najlepiej transportuje się przy napięciu rzędu 400kV (jak to się ma do naszego gniazdka elektrycznego 230V?).
Przykładowo we wzmacniaczu akustycznym bez problemu zmiana sygnału na wejściu o 10mV na wyjściu da ci zmianę 10000 razy większą, czyli 100V.
Jeśli autor teorii chaosu mówi o jakichś tam równaniach matematycznych opisujących naszą rzeczywistość to na pewno nie mówi o chaosie, lecz o świecie zdeterminowanym, czyli opisanym matematycznie operatorem równoważności.
Już sama nazwa „chaos deterministyczny” na to wskazuje.
Rozumowując przysłowiowym motylkiem którego trzepot skrzydeł w Amazonii wywołał tajfun na Pacyfiku, stwierdzamy tym samym determinizm w naszym wszechświecie, czyli mówimy iż to zjawisko dałoby się opisać matematycznie gdybyśmy dysponowali odpowiednim aparatem matematycznym i znali odpowiednie prawa matematyczno fizyczne.
Idąc dalej tym tropem możemy stwierdzić, że możliwy byłby opis ruchu ziarenka piasku na pustyni od minus do plus nieskończoności … a idąc jeszcze dalej moglibyśmy stwierdzić iż możliwy jest matematyczny opis powstania i ruchu każdego atomu w naszym wszechświecie … ot, brakuje nam drobiazgu, odpowiedniej matematyki i znajomości odpowiednich praw.
W skrajnym przypadku, Bóg może sobie czytać myśli dowolnego człowieka z wyprzedzeniem, w co niektórzy wierzą. Jak może czytać w myślach człowieka to może czytać w myślach słonia i pchły.
No i mamy definicję świata totalnie zdeterminowanego:
Jeśli ktokolwiek potrafi czytać moje myśli z wyprzedzeniem to nasz wszechświat jest zdeterminowany, a wolna wola jest picem.
Co jeszcze ciekawsze, taki Bóg to Bóg filozofów:
Bóg filozofów to taki Bóg który zna historię naszego Wszechświata od minus do plus nieskończoności, ale nie wie skąd ja zna, bo jego wiedza nie może być uzupełniona o żadną nową wiedzę.
Oczywistym jest że Bóg filozofów to marionetka, pozbawiona wolnej woli, bo jakakolwiek zmiana jego wiedzy w temacie naszego Wszechświata jest z definicji niemożliwa.
Co na to wszystko algebra Kubusia?
W algebrze Kubusia mamy tu do czynienia z trzema przypadkami:
Chaosem, Implikacją (częściowym chaosem) i Równoważnością (100% determinizmem)
I.
Operator Chaosu |~~>
Definicja:
Zbiór p ma cześć wspólną ze zbiorem q i żaden z nich nie zawiera się w drugim
p|~~>q = (p~~>q)*~[p=>q]*~[q=>p]
Operator chaosu |~~> ten operator opisuje chaos rzeczywisty, taki 100%
Przykład:
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 3
P8~~>P3
W tym zdaniu nie ma zadnej gwarancji matematycznej, mamy CHAOS totalny, który też jest matematyką ścisłą!
… bo to jest legalny operator algebry Boole’a!
II.
Operator implikacji prostej |=>
Definicja:
Zbiór p jest podzbiorem zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Przykład:
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
P8=>P2
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem zbioru P2=[2,4,6,8..]
Dodatkowo zbiory P8 i P2 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji prostej |=>:
P8|=>P2 = (P8=>P2)*~[P8=P2]
W implikacji prostej po stronie niezanegowanego poprzednika mamy gwarancję matematyczną =>(warunek wystarczający =>), natomiast po stronie zanegowanego poprzednika mamy totalny CHAOS, czyli „rzucanie monetą”.
Prawo Kubusia:
P8=>P2 = ~P8~>~P2
czyli:
A.
Wylosowana liczba podzielna przez 8 musi być => podzielna przez 2
P8=>P2 =1 - gwarancja matematyczna
C.
Wylosowana liczba niepodzielna przez 8 może ~> nie być podzielna przez 2
~P8~>~P2 - „rzucanie monetą” = CHAOS
III.
Operator implikacji odwrotnej |~>
Definicja:
Zbiór p jest nadzbiorem zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
Przykład:
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem zbioru P8=[8,16,24..]
Dodatkowo zbiory P2 i P8 nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~>:
P2|~>P8 = (P2~>P8)*~[P2=P8]
W implikacji odwrotnej po stronie niezanegowanego poprzednika mamy totalny CHAOS, czyli „rzucanie monetą”, natomiast po stronie zanegowanego poprzednika mamy gwarancję matematyczną =>(warunek wystarczający =>).
Prawo Kubusia:
P2~>P8 = ~P2=>~P8
czyli:
A.
Wylosowana liczba podzielna przez 2 może ~> być podzielna przez 8
P2~>P8 - „rzucanie monetą” = CHAOS
C.
Wylosowana liczba niepodzielna przez 2 na pewno => nie jest podzielna przez 8
~P2=>~P8 =1 - gwarancja matematyczna =>
IV.
Definicja równoważności <=>
Zbiór p jest podzbiorem zbioru q i jest tożsamy ze zbiorem q
p<=>q = (p=>q)*[p=q]
Przykład:
Trójkąt jest prostokątny wtedy i tylko wtedy gdy zachodzi suma kwadratów
TP<=>SK = (TP=>SK)*[TP=SK]
Tożsama definicja równoważności:
TP<=>SK = (TP=>SK)*(~TP=>~SK)
W równoważności, z powodu tożsamości zbiorów TP=SK która to tożsamość wymusza tożsamośc zbiorów ~TP=~SK nie ma mowy o jakimkolwiek „rzucaniu monetą” zarówno po stronie niezanegowanego poprzednika TP, jak i po stronie zanegowanego poprzednika ~TP.
W obu przypadkach mamy do czynienia z warunkiem wystarczającym => który jest fundamentalnie czym innymi niż implikacja prosta |=> czy też odwrotna |~>.
Uwaga!
Operator równoważności to jedyny operator w 100% deterministyczny w naszym wszechświecie, gdzie nie ma mowy o jakimkolwiek „rzucaniu monetą”.
O tym że:
A.
W każdym trójkącie prostokątnym na pewno => zachodzi suma kwadratów
TP=>SK
Wylosowanie TP gwarantuje => SK
oraz że:
C.
W każdym trójkącie nie prostokątnym na pewno => nie zachodzi suma kwadratów
~TP=>~SK
Wylosowanie ~TP gwarantuje ~SK
Wiemy od czasów Pitagorasa, choć samo twierdzenie Pitagorasa powstało równo z Wielkim Wybuchem.
Najtragiczniejsze jest to, że ziemscy matematycy nie mają bladego pojęcia o gwarancjach matematycznych zarówno w implikacji (|=> i |~>) jak i równoważności.
Miejmy nadzieję, ze wkrótce, dzięki Kubusiowi, to się zmieni.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 6:15, 26 Lip 2015, w całości zmieniany 4 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Pon 8:31, 27 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Czy wyjaśniłeś już dlaczego użyłeś akurat słowa "operatory"? Zupełnie mi ono tu nie pasuje.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 7:23, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
fiklit napisał: | Czy wyjaśniłeś już dlaczego użyłeś akurat słowa "operatory"? Zupełnie mi ono tu nie pasuje. |
Wiem o tym.
Zero-jedynkowe definicje wszystkich możliwych operatorów logicznych są IDENTYCZNE w AK i LZ.
Fundamentalnie inaczej rozumiemy budowę wewnętrzną dowolnego operatora.
Operator u Ziemian to kompletna tabele zero-jedynkowa.
Rachunek zero-jedynkowy u Ziemian to „zawody” na ile różnych sposobów można zbudować tabelę zero-jedynkową operatora X przy użyciu operatora Y.
Ziemianie nie potrafią poprawnie opisywać nagłówków wynikowych w tych tabelach.
Dowód:
Kod: |
p q Y=p+q ~p ~q ~Y=~p*~q
A: 1 1 =1 0 0 =0
B: 1 0 =1 0 1 =0
C: 0 1 =1 1 0 =0
D: 0 0 =0 1 1 =1
1 2 3 4 5 6
|
ABC123:
Y=p+q - logika dodatnia (bo Y)
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie:
D456:
~Y=~p*~q - logika ujemna (bo ~Y)
~Y = ~p*~q
W nagłówku tabeli zero-jedynkowej ABCD456 ziemianie nie widzą funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).
Dlaczego to jest ważne?
Logika człowieka:
Y =p+q - ta funkcja opisuje wszystkie możliwe przypadku kiedy w przyszłości dotrzymam słowa (Y)
~Y=~p*~q - - ta funkcja opisuje wszystkie możliwe przypadku kiedy w przyszłości skłamię (~Y)
Złożenie funkcji logicznej A i B to kompletna definicja operatora OR w układzie równań logicznych:
ABC123: Y=p+q
D456: ~Y=~p*~q
Ziemianie nie potrafią odpowiedzieć na pytanie o funkcję ~Y bo nie mają najmniejszego pojęcia co to jest logika dodatnia i ujemna w algebrze Boole’a.
Ziemianie na pytanie o ~Y robią to tak (patrz Fizyk tu na sfinii):
ABCD123:
1 = p+q
1 - dotrzymam słowa
… a kiedy skłamię?
Negujemy dwustronnie:
ABCD123:
0 = ~(p+q) = ~p*~q
0 - skłamię
Na czym polega tu błąd?
Na wprowadzeniu do równania logicznego bezwzględnych wartości 0 i 1, co gwałci fundament algebry Boole’a.
Fundament algebry Boole’a:
W dowolnym równaniu logicznym występują wyłącznie zmienne logiczne.
Zapisy u Ziemian typu:
1=p+q
0=~p*~q
są więc matematycznie błędne!
Dokładnie to co wyżej, zrobił Fizyk na śfinii (nie chce mi się szukać).
Fizyk analizował kiedy w przyszłości dotrzymam słowa (Y=1) a kiedy skłamię (~Y=1) korzystając wyłącznie z tabeli zero-jedynkowej ABCD123
Zero-jedynkowo zrobił to dobrze bo..
Prawo Prosiaczka:
(Y=0) = (~Y=1)
Problem w tym że idąc tropem Fizyka musimy nosić w kieszeniach tabele zero-jedynkowe.
Weźmy bardziej złożoną funkcję logiczną:
Algebra Kubusia:
Y = p+q*r
… a kiedy skłamię?
~Y = ~(p+q*r)
Y - dotrzymam słowa
~Y - skłamię
Jak dokładnie to samo robią Ziemianie?
Logika Ziemian (Fizyk dokładnie tak robił!):
1 = p+q*r
… a kiedy skłamię?
0 = ~(p+q*r)
1 - dotrzymam słowa
0 - skłamię
Niektórzy Ziemianie (np. Windziarz na ateiście.pl) zakrywają funkcję logiczną w logice ujemnej (bo ~Y) wprowadzając zmienną pomocniczą Z:
Z = ~Y
… i wydaje im się, jak małemu dziecku, że skoro nie widzę ~Y to jej nie ma!
Dowód na przykładzie:
A.
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y = K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1
… a kiedy skłamię?
Ziemianie nie potrafią zrobić tu najprostszej operacji pod słońcem, czyli zanegować dwustronnie powyższe równanie.
Ziemianie wprowadzają tu zmienna pośrednią Z.
Z = ~K*~T
co matematycznie oznacza:
Z=1 <=> ~K=1 i ~T=1
Ta zmienna Z jest tu bez sensu bo matematycznie zachodzi:
Z= ~Y
co widać w tabeli zero-jedynkowej wyżej.
Wniosek:
W algebrze Boole’a nie ma ucieczki przed logiką dodatnią (bo Y) i ujemną (bo ~Y), co doskonale widać w naszej tabeli zero-jedynkowej wyżej.
Interpretacja operatora logicznego w algebrze Kubusia!
Kod: |
p q Y=p+q ~p ~q ~Y=~p*~q
A: 1 1 =1 0 0 =0
B: 1 0 =1 0 1 =0
C: 0 1 =1 1 0 =0
D: 0 0 =0 1 1 =1
1 2 3 4 5 6
|
W algebrze Kubusia operator OR (ABCD123) opisuje układ równań logicznych:
ABC123:
Y=p+q
D456:
~Y=~p*~q
Oczywistym jest że:
D123 = D456
bo prawo Prosiaczka dla linii D123:
Kod: |
D123 = D456
(p=0) = (~p=1)
(q=0) = (~q=1)
(Y=0) = (~Y=1)
|
Prawo śfinii:
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej wyrażonej spójnikami „lub”(+) i „i”(*) z naturalnej logiki człowieka nagłówek w kolumnie wynikowej opisuje wyłącznie wynikowe jedynki w tej tabeli.
Wniosek z prawa Śfinii:
W tabeli ABCD123 spójnik „lub”(+) z naturalnej logiki człowieka to wyłącznie obszar ABC123.
Ostatnia linia D123 to uzupełnienie spójnika „lub”(+) (o definicji w ABC123) do pełnego operatora logicznego dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego.
Stąd mamy definicje obszaru żywego i martwego w dowolnej tabeli zero-jedynkowej.
Obszar żywy i martwy:
Obszar żywy w dowolnej tabeli zero-jedynkowej to obszar opisany wynikowymi jedynkami
Obszar martwy w dowolnej tabeli ero-jedynkowej to obszar opisany wynikowymi zerami w tej tabeli
Czego jeszcze Ziemianie nie znają?
Ziemianie nie wiedzą iż w dowolnej tabeli zero-jedynkowej opisanej spójnikami „lub”(+) i „i”(*) zachodzi tożsamość wiedzy!
Prawo tożsamości wiedzy dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej opisanej spójnikami „lub”(+) i „i”(*):
Znam funkcję logiczną Y wtedy i tylko wtedy gdy znam funkcję logiczną ~Y
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)
Dowód:
Twierdzenie proste:
Jeśli znam funkcję logiczną Y to na pewno => znam funkcję ~Y
Y=>~Y =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Znajomość funkcji logicznej Y daje nam gwarancję matematyczną => znajomości funkcji ~Y
Przykład:
Y = p*q+r*s*t
Wystarczy dwustronnie zanegować!
~Y = ~(p*q+r*s*t)
Twierdzenie odwrotne:
Jeśli znam funkcję logiczną ~Y to na pewno => znam funkcję logiczną Y
~Y=>Y =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Znajomość funkcji logicznej ~Y daje nam gwarancję matematyczną => znajomości funkcji Y
Przykład:
~Y = ~(p*q + r*s*t)
Wystarczy dwustronnie zanegować!
Y = p*q+r*s*t
Mamy wyżej udowodnione twierdzenie proste i odwrotne zatem tożsamość wiedzy to równoważność.
Y<=>~Y = (Y=>~Y)*(~Y=>Y)
Czyli:
Znam funkcję logiczną Y wtedy i tylko wtedy gdy znam funkcję logiczną ~Y
Tożsamość wiedzy jest tu szczególnym przypadkiem prawa rozpoznawalności dowolnego pojęcia p w naszym wszechświecie.
Prawo rozpoznawalności pojęcia p w naszym wszechświecie:
Dowolne pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest pojęcie ~p
p<=>~p = (p=>~p)*(~p=>p) = 1*1 =1
Przypowieść o Idiocie (z forum sfnia.fora.pl):
Wyobraź sobie Idioto że urodziłeś się i żyjesz w inkubatorze trzymającym idealną temperaturę:
t = const = 36,6 stopnia
Jest oczywistym że dla ciebie pojecie ciepło/zimno nie istnieje bo nie jesteś w stanie zmierzyć choćby najmniejszej różnicy temperatur, co więcej, nawet na poziomie abstrakcyjnym nie jesteś w stanie zrozumieć (zdefiniować) pojęć ciepło/zimno - to są pojęcia nie z twojego Wszechświata (inkubatora).
Tak wiec aby zrozumieć pojęcie „ciepło” musisz rozumieć co to jest „zimno = nie ciepło”.
Dokładnie o tym jest prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia p w naszym Wszechświecie.
Podsumowując:
1.
Brak w logice matematycznej Ziemian pojęć „logika dodatnia” i „logika ujemna” rozkłada tą logikę na łopatki po raz pierwszy, bo niemożliwe są poprawne zapisy matematyczne funkcji logicznych z naszej tabeli wyżej.
Y=p+q
~Y=~p*~q
Nie wolno tego robić tak jak to zrobił Fizyk!
1 = p+q
0 = ~p*~q
2.
Brak prawa rozpoznawalności pojęcia p w logice Ziemian rozkłada tą logikę po raz drugi.
3.
Ja doskonale wiem że z punktu widzenia logiki „matematycznej” Ziemian prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia:
p<=>~p = (p=>~p)*(~p=>p) = 1*1 =1
… to są matematyczne brednie (jakby to ujął Idiota)
Pytanie jest takie:
Kto tu matematycznie bredzi?
Logika Ziemian czy algebra Kubusia?
Twierdzę z całą mocą iż bredzi logika „matematyczna” Ziemian, bo prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia p w naszym Wszechświecie doskonale znają wszyscy: od 5-cio latków, humanistów i gospodyń domowych poczynając .. na prof. matematyki kończąc (ten ostatni o tym nie wie, ale w praktyce posługuje się tym prawem perfekcyjnie!)
P.S.
Ciekawym jest że w technice znane są pojęcia „logika dodatnia” i „logika ujemna” od zawsze.
[link widoczny dla zalogowanych]
Jeśli do napięć wysokich zostanie przyporządkowana logiczna jedynka, a do niskich logiczne zero, wówczas mówi się, że układ pracuje w logice dodatniej (inaczej zwanej pozytywną), w przeciwnym razie mamy do czynienia z logiką ujemną (lub negatywną).
Kubuś doskonale znał te definicje na poziomie sprzętu, dlatego na początku dążył do odnalezienia matematycznego fundament tych pojęć. Udało mu się to już z 8 lat temu w czasie dyskusji z Wujem Zbójem.
To Wuj Zbój jest autorem poprawnego matematycznie prawa przejścia do logiki ujemnej:
Y = p+ (q*~r)
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki:
~Y = ~p*(~q+r)
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 8:41, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Nie napisałeś nic na temat: "Dlaczego 'operator'".
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 9:47, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
fiklit napisał: | Nie napisałeś nic na temat: "Dlaczego 'operator'". |
Kod: |
p q Y=p+q ~p ~q ~Y=~p*~q |Definicja symboliczna (prof. Newelski)
A: 1 1 =1 0 0 =0 | Ya= p* q ||
B: 1 0 =1 0 1 =0 | Yb= p*~q ||Y=Ya+Yb+Yc=p+q
C: 0 1 =1 1 0 =0 | Yc=~p* q ||
D: 0 0 =0 1 1 =1 |~Yd=~p*~q |~Y=~Yd=~p*~q
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
1.
Definicję zero-jedynkową operatora OR mamy identyczną, to tabela ABCD123
2.
Dokładnie ta sama definicja opisana jest układem równań logicznych.
ABC123: Y=p+q
D123: ~Y=~p*~q
W sumie te dwa równania wyżej nie wychodzą poza tabelę zero-jedynkową operatora OR ABCD123, którą to tabelę mamy wspólną!
3.
Zauważmy, że definicja symboliczną operatora OR otrzymamy poprawną i IDENTYCZNĄ, niezależnie od tego, czy będziemy korzystać z tabeli ABCD123, czy też z tabeli ABCD456.
I.
Tworzenie równań prof. Newelskiego z tabeli ABCD456 dla wynikowych jedynek.
1.
Spisujemy dokładnie to co widzimy dla jedynek w wyniku (tu jest jedna w linii D456):
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
2.
Jedynki są w logice domyślne, możemy je wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
Stąd mamy równanie algebry Boole’a opisujące tabelę ABCD456 w logice ujemnej (bo ~Y).
~Y=~p*~q ( patrz nagłówek tabeli AVCD456!)
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
Wszystko pasuje tu do prawa śfinii:
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej nagłówek tabeli opisuje wynikowe jedynki w spójnikach „lub”(+) i „i”(*).
II,
Tworzenie równań prof. Newelskiego z tabeli ABCD456 dla wynikowych zer.
1.
Spisujemy dokładnie to co widzimy:
~Y=0 <=> A: ~p=0 i ~q=0 lub B: ~p=0 i ~q=1 lub C: ~p=1 i ~q=0
2.
Korzystając z prawa Prosiaczka:
(~p=0) = (p=1)
sprowadzamy wszystkie zmienne do jedynek:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i ~q=1 lub C: ~p=1 i q=1
Doskonale widać że obszar ABC456 jest tożsamy z obszarem ABC123, bo obszary te opisuje identyczna funkcja logiczna!
3.
Jedynki są w logice domyślne, możemy je wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
Stąd mamy równanie algebry Boole’a opisujące wynikowe zera w tabeli ABCD456.
Y = A: p* q + B: p*~q + C: ~p*q
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i ~q=1 lub C: ~p=1 i q=1
Podsumowując:
1.
W logice Ziemian operator OR to wyłącznie zero-jedynkowa tabela ABCD123.
2.
W algebrze Kubusia zero-jedynkowa definicja operatora OR jest identyczna, to tabela ABCD123
3.
Dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej (operator OR nie jest tu wyjątkiem) istnieją dwa układy równań opisujące tą tabelę.
Funkcja Y=1 - opisuje wynikowe jedynki w tej tabeli (Przykład ABCD123)
Funkcja ~Y=1 - opisuje wynikowe zera w tej tabeli (Przykład ABCD123) bo prawo Prosiaczka: (~Y=1) = (Y=0)
Doskonale to widać na przykładzie wyżej.
4.
Nie wolno nam mówić, że tabela zero-jedynkowa ABCD123 to jest definicja operatora OR, natomiast trywialny opis tej tabeli równaniami cząstkowymi (prof. Neweski) nie jest już definicją operatora OR.
5.
Tabela zero-jedynkowa ABCD123 to jest definicja operatora OR identyczna w AK i LZ.
Tabela symboliczna ABCD789 to również DEFINICJA operatora OR. To jest definicja symboliczna której Ziemianie TOTALNIE nie znają.
Z faktu że czegoś nie wiem, nie wynika iż to coś nie ma prawa istnieć!
Zauważmy, że Ziemianie umieją tworzyć poprawne równanie algebry Boole’a dla wynikowych jedynek, prawo śfinii się kłania.
Prawo Śfnii:
Nagłówek dowolnej tabeli zero-jedynkowej opisuje wyłącznie wynikowe jedynki w tej tabeli
Zapytuję:
Ziemianie, gdzie jest równanie opisujące wynikowe zera w dowolnej tabeli zero-jedynkowej!
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej jest oczywistym że …
Matematyczny opis wynikowych jedynek w dowolnej tabeli zero-jedynkowej:
Nasz przykład:
Y=p+q (obszar ABC123)
To fundamentalnie co innego niż matematyczny opis zer w dowolnej tabeli zero-jedynkowej:
~Y=~p*~q (linia D123)
Matematycznie zachodzi:
Y=1 # ~Y=1
gdzie:
# - różne w znaczeniu iż kolumny wynikowe są różne (patrz tabela wyżej)
Prawo Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
Stąd dla tej samej tabeli (tu ABCD123) zachodzi:
Y=1 # Y=0
Prawa Prosiaczka:
(Y=1) = (~Y=0) - dotrzymam słowa
(Y=0) = (~Y=1) - skłamię
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 11:04, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
... dlaczego 'operator'?
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 11:52, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
fiklit napisał: | ... dlaczego 'operator'? |
Definicje wszystkich operatorów logicznych znane są doskonale wszystkim 5-cio latkom i humanistom.
Dowód na gruncie operatora OR.
Pani w przedszkolu:
W.
Jutro pójdziemy do kina do teatru
Y=K+T
Czy możesz Jasiu powiedzieć szczegółowo kiedy jutro dotrzymam słowa?
Jaś:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) gdy pójdziemy w dowolne miejsce do kina (K=1) lub do teatru (T=1)
Y=1 <=> K=1 i T=1
Bardziej szczegółowo to będzie tak.
Pani dotrzyma słowa gdy:
A: K*T =1*1 =1 - pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
B: K*~T = 1*1 =1 - pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
C: ~K*T = 1*1 =1 - nie pójdziemy do kina (~K=1) i pójdziemy do teatru (T=1)
KONIEC!
Powiedz mi Jasiu kiedy jutro skłamię?
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~Y=~K*~T
Jaś (lat 5):
Pani skłamie (~Y=1) wtedy i tyko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
~Y = ~K*~T =1*1 =1
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 i ~T=1
Stąd mamy definicję symboliczną operatora OR:
Kod: |
Symboliczna definicja|
operatora OR |Wartości logiczne symboli
Y=K+T=K*T+K*~T+~K*T |w równaniu algebry Boole’a
|bez żadnego punktu odniesienia
Y=K+T |
A: K* T = Ya | 1 1 =1
B: K*~T = Yb | 1 1 =1
C:~K* T = Yc | 1 1 =1
D:~K*~T =~Yd | 1 1 =1
|
Wniosek:
W definicji symbolicznej operatora OR, doskonale znanej każdemu człowiekowi, od 5-cio latka poczynając na … prof. matematyki kończąc nie ma mowy o jakichkolwiek zerach i jedynkach.
Twierdzenie:
W definicji symbolicznej operatora OR wszystkie zmienne sprowadzone są do jedynek
Dowód:
Patrz rozmowa w przedszkolu wyżej.
W jaki sposób tworzymy zero-jedynkową tabelę operatora OR z definicji symbolicznej?
1.
Przyjmujemy za punkt odniesienia zdanie wypowiedziane:
W: Y=K+T
2.
Utworzenie tabeli zero-jedynkowej możliwe jest na mocy prawa Prosiaczka.
(~p=1) = (p=0)
Kod: |
Tabela symboliczna | Tabela zero-jedynkowa
(p=1) | (p=1)
(~p=1) | (p=0)
|
Stąd w banalny sposób otrzymujemy zero-jedynkową definicję operatora OR!
Kod: |
Symboliczna definicja|
operatora OR |Wartości logiczne symboli |Tabela zero-jedynkowe
Y=K+T=K*T+K*~T+~K*T |w równaniu algebry Boole’a|operatora OR
|bez punktu odniesienia |z punktem odniesienia
Y=K+T | | K T Y=K+T
A: K* T = Ya | 1 1 =1 | 1 1 =1
B: K*~T = Yb | 1 1 =1 | 1 0 =1
C:~K* T = Yc | 1 1 =1 | 0 1 =1
D:~K*~T =~Yd | 1 1 =1 | 0 0 =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Pytanie która definicja operatora OR jest ważniejsza?
1.
Definicja symboliczna ABCD123
czy:
2.
Definicja zero-jedynkowa ABCD789
Wbrew pozorom nie jest pytaniem co było pierwsze: jajko czy kura
Zdecydowanie ważniejsza jest tu kura ABCD123, która zniosła jajko ABCD789
Dowód:
Gdyby nie było kury ABCD123 (czytaj życia), to nie byłoby jajka (ABCD789)
cnd
Logiką matematyczną operują wyłącznie istoty żywe, co nie oznacza że świat martwy nie podlega pod dokładnie tą samą logikę matematyczną - algebrę Kubusia - podlega!
W jaki sposób dyskutować może o logice:
kamień z kamieniem?
.. ano nie może.
Sensowna jest dyskusja o logice wyłącznie istot żywych:
człowieka z człowiekiem
cnd
Z drugiej jednak strony Bóg najpierw stworzył świat martwy wraz z logiką matematyczną świata martwego (AK), która powstała równo z Wielkim Wybuchem.
Pytanie co było pierwsze, jajko czy kura pozostaje zatem aktualne.
Faktem jest że najpierw był kogut, czyli Bóg jako pierwszego stworzył mężczyznę
Podsumowując to wszystko jeszcze inaczej można zadać pytanie:
Co jest w logice matematycznej ważniejsze?
1.
Kura, czyli równania algebry Boole’a gdzie wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek, co oznacza iż nie ma tu żadnych tabel zero-jedynkowych!
Czy też:
2.
Jajko, czyli tabele zero-jedynkowe wynikłe z równania algebry Boole’a po przyjęciu konkretnego punktu odniesienia!
Tu również Kura jest zdecydowanie ważniejsza bo równania algebry Boole’a to naturalna logika matematyczna każdego człowieka - patrz lekcja logiki w przedszkolu na początku posta.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 12:07, 28 Lip 2015, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 13:02, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
dlaczego...
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 15:11, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
fiklit napisał: | ... dlaczego 'operator'? |
Pozwolisz że korzystając z postu wyżej odwrócę pytanie.
W.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T
Kod: |
Symboliczna definicja|
operatora OR |Wartości logiczne symboli |Tabela zero-jedynkowe
Y=K+T=K*T+K*~T+~K*T |w równaniu algebry Boole’a|operatora OR
|bez punktu odniesienia |z punktem odniesienia
Y=K+T | | K T Y=K+T
A: K* T = Ya | 1 1 =1 | 1 1 =1
B: K*~T = Yb | 1 1 =1 | 1 0 =1
C:~K* T = Yc | 1 1 =1 | 0 1 =1
D:~K*~T =~Yd | 1 1 =1 | 0 0 =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Obaj się zgadzamy że zero-jedynkowa definicja operatora OR to tabela ABCD789.
Pytanie proste:
Dlaczego wychodząc od tabeli zero-jedynkowej (ABCD789) operatora OR nie wolno mi przejść do symbolicznej definicji operatora OR (ABCD123), gdzie wszystkie zmienne w ewidentny sposób mam sprowadzone do jedynek.
Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol którego wartość logiczna nie jest znana
W zdaniu wypowiedzianym W symbole Y, K i T to bez cienia wątpliwości zmienne binarne … na mocy definicji wyżej.
Pytanie odwrotne:
Dlaczego wychodząc od definicji symbolicznej operatora OR (ABCD123) nie wolno mi przejść do definicji zero-jedynkowej operatora OR (ABCD789).
W tabeli zero-jedynkowej ABCD789 widać jak na dłoni, iż jej część opisana jedynkami w wyniku (Y=1) to fundamentalnie co innego niż jej część opisana zerami w wyniku (Y=0).
Matematycznie zachodzi:
Y=1 # Y=0
Co robi logika Ziemian:
Logika Ziemian wywala w kosmos symbol Y z powyższej zależności zostając w idiotycznych zerach i jedynkach
1 (ABC789) #0 (D789)
Wniosek:
Logika Ziemian jest logiką zero-jedynkową gdzie wszelkie symbole wykopane zostają w kosmos.
Co robi algebra Kubusia?
Mamy z tabeli zero-jedynkowej ABCD789:
Y=1 # Y=0
Algebra Kubusia dla prawej strony korzysta z prawa Prosiaczka:
(Y=0) = (~Y=1)
Stąd mamy:
Y=1 (ABC123) # ~Y=1 (D123)
Algebra Kubusia wywala w kosmos JEDYNKI, które w logice matematycznej (także u Ziemian) są domyślne.
Stąd dla tabeli zero-jedynkowej ABCD123 mamy:
Y (ABC123) # ~Y (D123)
co matematycznie oznacza:
Y=1 # ~Y=1
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 15:11, 28 Lip 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Taz
Dołączył: 29 Mar 2012
Posty: 471
Przeczytał: 4 tematy
Skąd: Warszawa Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 15:44, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
fiklit napisał: | dlaczego... |
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Wto 17:07, 28 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Taz napisał: | fiklit napisał: | dlaczego... |
|
Fizyku (Tazie), wyciągasz debilne wnioski z faktu że z Fiklitem (mam nadzieję że póki co) ciężko mi się dyskutuje.
… czy wiesz przynajmniej dlaczego?
Bo totalnie wszystkie definicje z AK i LZ mamy sprzeczne.
Akurat zero-jedynkowe definicje mamy IDENTYCZNE ale fundamentalnie inaczej rozumiemy INFORMACJĘ jaką te definicje niosą!
Porównajmy twoją logikę Fizyku z algebrą Kubusia na przykładzie który tu wałkujemy.
W.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1
Tabelę zero-jedynkową dla tego zdania mamy identyczną:
Kod: |
K T Y=K+T
A: 1 1 =1
B: 1 0 =1
C: 0 1 =1
D: 0 0 =0
|
… i na tym podobieństwa AK i LZ się kończą!
I.
Debilna zero-jedynkowa logika Fizyka
… nie mająca nic wspólnego z symboliczną logiką matematyczną wszystkich 5-cio latków, czyli nie mająca nic wspólnego z równaniami algebry Boole’a
Pani przedszkolanka do Fizyka:
Powiedz mi kochany kiedy jutro dotrzymam słowa?
Fizyk:
To widać w mojej (beznadziejnie debilnej) tabeli zero-jedynkowej.
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
A: K=1 i T=1 = 1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
lub
B: K=1 i T=0 = 1*0 =1!? - jutro pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (T=0)
lub
C: K=0 i T=1 = 0*1 =1 !? - jutro nie pójdziemy do kina (K=0) i pójdziemy do teatru (T=1)
Pani:
Powiedz mi teraz kiedy skłamię?
Fizyk:
Odpowiedź na to pytanie mamy wyłącznie w ostatniej linii mojej (debilnej) tabeli zero-jedynkowej.
Pani skłamie (Y=0) wtedy i tylko wtedy gdy:
D: K=0 i T=0 = 0*0 =0!? - jutro nie pójdziemy do kina (K=0) i nie pójdziemy do teatru (T=0)
Podsumowując Fizyku:
Udowodnij że twoja logika jest inna niż te czerwone debilizmy które wypunktowałem wyżej, wyłącznie linia A w twojej analizie zdania W jest poprawna bo tu mamy prawidłowo:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
A: K=1 i T=1 = 1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
… a jak dokładnie to samo wygląda w algebrze Kubusia?
W algebrze Kubusia Fizyku, wszystkie twoje zasrane zera zamieniamy na jedynki korzystając z prawa Prosiaczka:
Prawo Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Zobacz jak piękna jest tu algebra Kubusia!
Zdanie wypowiedziane:
W.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1
Pani do Kubusia:
Powiedz mi Kubusiu kiedy dotrzymam słowa (Y=1)?
Kubuś:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
A: K=1 i T=1 = 1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
Równanie logiczne opisujące linię A:
Ya = K*T
co matematycznie oznacza:
Ya=1 <=>K=1 i T=1
lub
B: K=1 i ~T=1 = 1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Równanie logiczne opisujące linię B:
Yb=K*~T
co matematycznie oznacza:
Yb=1 <=> K=1 i ~T=1
lub
C: ~K=1 i T=1 = 1*1 =1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i pójdziemy do teatru (T=1)
Równanie logiczne opisujące linię C:
Yc = ~K*T
co matematycznie oznacza:
Yc=1 <=> ~K=1 i T=1
Pani:
Powiedz mi teraz kiedy skłamię?
Kubuś:
Odpowiedź na to pytanie mamy wyłącznie w ostatniej linii tabeli zero-jedynkowej.
Pani skłamie (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy:
D: ~K=1 i ~T=1 = 1*1 =1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Równanie logiczne opisujące linię D:
~Yd=~K*~T
co matematycznie oznacza:
~Yd=1 <=> ~K=1 i ~T=1
Czy widzisz już Fizyku piękno algebry Kubusia i debilizm swojej logiki w pełnej krasie?
Co, nie widzisz debilizmu swoich wypocin?
To sobie porównaj fragmenty wyróżnione w twojej analizie na czerwono z odpowiednimi fragmentami w algebrze Kubusia - linie z uśmieszkami zadowolenia!
… no jak Kubuś może być niezadowolony skoro u niego matematycznie wszystko gra i buczy, natomiast u Fizyka wszystko leży i kwiczy.
P.S.
Jak masz jakieś „ale” że ty nie tak analizujesz prostą tabelę zero-jedynkową to se protestuj.
Twój nauczyciel logiki matematycznej,
Kubuś
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 8:19, 29 Lip 2015, w całości zmieniany 6 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 35973
Przeczytał: 14 tematów
Skąd: z innego Wszechświata Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 5:35, 29 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Sorry Fiklicie, że się wkurzyłem na Fizyka (Taza) ..
Fizyku, alfo i omego wszech wiedzy, której jedynym argumentem w dyskusji z Kubusiem jest ban dla Kubusia - patrz ateista.pl.
Widzę twoją rozpacz z powodu iż na śfnii role się odwróciły, tu Kubuś jest moderatorem a ty "pionkiem" zaledwie.
Jesteś po Fizyce na UW, zdaje się że chcesz być dr. fizyki.
Odeprzyj zatem atak Kubusia na ziemską definicję potencjału:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubus-vs-komandor-o-logice-matematycznej,7932-50.html#243856
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 6:30, 29 Lip 2015, w całości zmieniany 2 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Śro 12:12, 29 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Widzę, że masz problem. Może zaczeniesz "Nazwałem te rzeczy 'operatorami' ponieważ:..."
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
idiota
Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów
Skąd: stolnica
|
Wysłany: Śro 13:14, 29 Lip 2015 Temat postu: |
|
|
Stary...
Ja widzę,ze się trochę zaraziłeś fiziem od rafała.
Oczekujesz od niego wypowiedzi na temat i rzeczowej.
Dlaczego miałby on nagle taka dać?
Przez niemal 10 lat nie uczynił tak NIGDY, więc czemu miałby to nagle teraz zmieniać?
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|