ŚFiNiA

Barah/konto usunięte

Jak wykorzystasz tą wiedzę jest twoją sprawą. Możesz oczywiście grzebać w neurologii, bo temat jest bardzo ciekawy. Szybko zrozumiesz, że ludzki charakter, słabości i siłą, przekonania i nawyki, mają swoje przyczyny. Skoro mają przyczyny, to można jest zmieniać, zmieniając przyczyny. Ograniczenia są tylko fizyczne, bo z kaleki, biegacza nie zrobisz. Wszystko inne można jednak "zmienić" (stąd tak popularny teraz coaching). Oczywiście wszystko będzie determinowane przez okoliczności i również przez wiedzę o tym, że zmiany są możliwe. To jest własnie odpowiedź na pytanie, dlaczego ludzie się różnią. Są zbiorem różnych przyczyn, czyli różnymi efektami końcowymi. W naszej kulturze ślub bierze się z miłości, która na początku jest czysto chemiczna. Później jednak, poprzez dostarczanie takich samych bodźców do obu małżonków, upodabniamy ich do siebie. Znajomość drugiej osoby, daje nam pewność w przewidywaniu jej zachowań, czyli spokój, czyli radość. Są jednak kraje, w których ślub bierze się bez chemii. Rodzice wybierają małżonka i już. Zamiast chemii jest szacunek do rodziców. Takie małżeństwa nie rozpadają się wczesniej, nie są gorsze, bo ten drugi czynnik, kształtuje się tak samo i po pewnym czasie, między takimi parami nie ma różnicy.
Wracając do neurlogii... znając procesy utrwalania się informacji w pamięci i tworzeniu się reakcji na nie, można stworzyć bohatera, albo tchurza, itd. Każda reakcja jest tylko utrwaloną informacją. Co więcej (podawałej link do wykładu na YT), tak właśnie uczy się człowiek, poprzez powtarzanie tego samego. Tak wyrabie sobie nawyki i w rezutlacie czego, jego charakter to zbiór nawyków. Rzeczy robione często, stają się łatwe. Jeżeli są łatwo to stają się przyjemne, później stają się nawykami. Itp, itd... do czego nie przyłożysz tej koncepcji, pojawi się wiele nowych wniosków. Używaj jej dowolnie.

Kori

Kori

Kori

Kori

Kori

krystkon

Kori

Barah/konto usunięte

krystkon

Ciekawe na czym mój błąd polega.
Ty popełniasz błąd.
Definiujesz determinizm w obszarze innych filozofii niż determinizm - ok to jest do przyjęcia - inaczej nie da się tego wyrazić.
Jednak Ty próbujesz działać w obszarze innych filozofii wyciągając wnioski z determinizmu - a to już jest absurd. Uznajesz determinizm za prawdę i od tego momentu działasz wyłącznie w obszarze determinizmu albo wydaje Ci się, że uznajesz determinizm za prawdę i wówczas działasz w obszarze innych filozofii. Wtedy jednak wszystkie twoje wnioski z determinizmu będą tak samo fałszywe jak obiektywnie fałszywy jest dla Ciebie determinizm.

W determinizmie nie ma chęci poznania. Chęć poznania w determinizmie jest fałszem. Działanie na podstawie fałszu jest absurdem.

Determinizm jest całkowicie pusty. Nie ma w nim żadnego pojęcia ani działania. Nie ma w nim żadnego sensu. Nie można z niego wyciągnąć żadnych wniosków.

Determinizm jest niczym - jest pustką - jest nieważny jak pustka - jest wsadzeniem mordy w kubeł i niewyciąganiem jej z niego nigdy.

krystkon

Dodam jeszcze tylko, że nikt nie uznaje determinizmu za prawdę - ja również i nikt tego za prawdę nie uzna. Konstrukcja człowieka uniemożliwia uznanie determinizmu za prawdę.

Daleki jesteś Barah od uznania tego za prawdę - praktycznie na przeciwnym biegunie. Dla Ciebie to tylko czysta fantazja.

Gdybyś cokolwiek zbliżał się Barah do uznawania tego za prawdę przestawał byś działać w jakimkolwiek obszarze.

Gdybyś uznał to za prawdę stanąłbyś w miejscu a przez twoją głowę nie przeszłaby już więcej żadna myśl.

Tym jest właśnie determinizm - dlatego cieszmy się, że nasz intelekt nie jest w stanie tego za prawdę uznać, będzie to tylko kolejnym konceptem, jednym z tysiąca

.

Jestem już naprawdę bliski przekonania, że olewać filozofię i olewać prawdę - kogo to obchodzi - bo mnie już chyba nie

Wkrótce się wypiszę z tego forum i już więcej tu nie wrócę a jak gdzieś spotkam filozofie w swoim życiu to ominę już wielkim łukiem. Ale może zmyślam nie wiem

.

Hello

Barah/konto usunięte

krystkon, zbyt to wszystko piękne, żeby mogło być fałszywe, i zbyt straszne, aby było prawdziwe?
Robisz błąd, bo przeskakujesz z jednej skrajności (istnienie) w drugą (nieistnienie), kiedy wyraźnie mówiłem, że oś obraca się na środku. Ja skręcam, a ty lecisz w przepaść nicości. Mogę spokojnie powiedzieć, że rzeczy istnieją tylko dlatego, że są puste, co dla ciebie będzie bez sensu.

http://www.sfinia.fora.pl/swiete-ksiegi,41/mulamadhyamakakarika-wybrane-fragmenty,5673.html
Masz tu i czytaj. Powoli i dokładnie.

krystkon

Przypuszczam, ze garstka istniejących deterministów nie pojmuje najważniejszej rzeczy, że prawda zobowiązuje. Wyrażam się cały czas w obszarze innej filozofii niż determinizm (w determinizmie zobowiązania nie ma) - bo gdyby poruszał się w obszarze determinizmu nie miałabym kompletnie nic do powiedzenia. Zrozumienie determinizmu, uznanie go za prawdę i jednoczesne dalsze działanie w obszarze fałszu (tutaj znowu inna filozofia) jest kretyństwem, tchórzostwem, zaprzeczeniem samego siebie jak kto woli. W obszarze determinizmu nie ma prawdziwych motywów działania, nie ma także prawdziwych celów działania. Jakiekolwiek działanie jest absurdem jest uznawaniem fałszu za prawdę.

Determinizm nie wnosi nic nowego, nie stanowi żadnej podstawy jest ostatnim wnioskiem w głowie człowieka. W podążaniu za prawdą powinien być przyczyną zaprzestania jakiegokolwiek działania.

Widząc chęć Baraha do działania na podstawie determinizmu widzę zaprzeczenie prawdy. Widzę działania na podstawie fałszu. Bierze się stąd, że dla Baraha determinizm nie jest prawdą - jest tylko hipotezą.

Uznając determinizm za prawdę, każdemu komu do tej pory zależało na prawdzie powinno stać się kompletnie obojętne co się z nim stanie. Powinien zaprzestać jakiegokolwiek działania bo każde działanie będzie kłamstwem i zaprzeczeniem prawdy.

Niestety dla mnie determinizm jest prawdziwy. I nie dość, że jest prawdziwy to jeszcze jest oczywisty, bardzo łatwy do zauważenia. Prosty jak 1+1. Nie mogę wyjść ze zdziwienia, że ani ja ani całą ludzkość tego jeszcze nie odkryła. Pewnie dlatego wciąż ma się dobrze wierząc w duchy i życie wieczne.

Temu nie da się zaprzeczyć. Jak już pisałem jedno tylko przewidzenie przyszłych skutków jest wystarczające, żeby mieć dowód, że cały świat jest całkowicie zdeterminowany. Nie mam miejsca dla skutków bez przyczyny i nie ma miejsca dla możliwości.

Nie liczę na to, że mogę zmienić zdanie w tak oczywistej sprawie - chyba że cud po raz pierwszy w moim życiu się wydarzy. Jednak na tyle cenię sobie prawdę i na tyle jestem odważny, żeby nie uwierzyć w baśnie 1000 i jednej nocy.

Pozostaje mi to co innym

. Olać prawdę sikiem prostym i zanurzyć się w kłamstwie. Choć zdaje sobie sprawę z tego jaka jest prawda to podobnie jak Barah będę wyłącznie kłamał. Oszukam wszystkich i również samego siebie.

Wszystko co tu napisałem - napisałem w waszych filozofiach. Mojej nie ma. Prawda jest dobra dla kretynów

- ja jestem ponad to.

Barah/konto usunięte

Brakuje ci jeszcze zrozumienia kilku kwestii, a ten dramatyczny determinizm, zamieni się w delikatne płatki śniegu ;). Twoje stosowanie przyczynowości jest ograniczone i ciągle odsuwasz je od siebie samego. Czytaj tekst, który podałem wcześniej.

By a misperception of emptiness
A person of little intelligence is destroyed. - Nagarjuna

To włąśnie dzieje się z tobą.

Michał Dyszyński

krystkon

Możliwości atomów tworzących wasze mózgi są identyczne jak możliwości atomów kamienia wmurowanego w mur Chiński.

Co z tego, że działacie, kamień który się toczy z góry też działa.

Myślenie że musi być jakiś początek, jakaś przyczyna, jakiś cel, jakiś sens jest kłamstwem. Na tym kłamstwie buduje się cała wasza struktura. Nie jesteście w stanie sprzeciwić się kłamstwu, z którego bierze się wszelkie działanie.

Cała wasza wiedza i wszystko co sobie myślicie jest tylko tworzeniem się odbicia rzeczywistości. Wasze mózgi to lustro - a wszystko co w nich jest - jest tylko chłodnym odbiciem.

To aż zbyt oczywiste.

Wiem, że gdyby prawdę nawet wwiercić w wasze mózgi - odrzucicie ją - taka konstrukcja - tak samo ja ją odrzucę.

rafal3006

Krystkon, obaj z barahem popełniacie trywialny błąd.
Rozpatrujecie problem wolnej woli w czasie TERAZ cofając się w przeszłość. Tu jest oczywiście 100% determinizmu bo:
TERAZ + przeszłość = 100% determinizmu

TERAZ to moment decyzji.

Wolna wola to przyszłość

Czyli czas TERAZ minus wystarczająco długi odcinek czasu aby podjąć świadomą decyzję.
Widać to przede wszystkim w marzeniach czyli obietnicach i groźbach dawanych samemu sobie.
Masz zamiar X, w trakcie jego realizacji modyfikujesz ten zamiar lub nawet z niego rezygnujesz – to jest twoja wolna wola. Jeśli zamiar X zrealizujesz to KONIEC = 100% determinizmu, cofanie się wówczas w przeszłość i szukanie przyczyny dlaczego zrealizowałeś zamiar X jest bez sensu – bo tu będzie oczywisty brak wolnej woli, 100% determinizmu.

Oczywiście mozliwy jest brak wolnej woli absolutnej, czyli możemy być pozbawienie wolnej woli przez kogokolwiek, kto zna twoje mysli z WYPRZEDZENIEM (nigdy z dowolone małym opóźnieniem) - o ile ktos taki istnieje.

.... ale o tym nigdy sie nie dowiemy, dlatego to jest bez znaczenia.

Barah/konto usunięte

Kryston, razem z tymi geniuszami biegacie wkoło słupa. Oni to są tak speniani, że nigdy nie dopuszczą tego do świadomości. Nie ważne. Ty przynajmniej rozumiesz podstawę, która jest zresztą oczywista dla każdego myślącego racjonalnie. Chociaż przypomnij sobie, jak bardzo oporowałeś wcześniej. Teraz też oporujesz, bo stanąłeś w połowie drogi i marudzisz. Ja nie będę 10x powtarzał tego samego i zostawię cię w tym opłakanym stanie. Jak na razie zrozumiałeś połowę i to łatwiejszą. Możesz sobie wyciągać wnioski jaki chcesz, ale są one niepełne.

Zachowujesz się jak biedna istotka, która zamknęła się w klatce z determinizmu i teraz płacze nad swoim losem. Gdybyś rozumiał przyczynowość, nie płakałbyś, a co ważniejsze, nigdy nie zamknąłbyś się w klatce. Masz w ręce doskonałe narzędzie poznania, którym się biczujesz.

rafal3006

Barah/konto usunięte

rafal3006

krystkon

Dobra nie będę nad sobą się tak rozckliwiał - musiałem jakoś przeżyć swoją śmierć.

rafal3006 masz rację. Co prawda nazywasz to marzeniami - ale tak naprawdę chodzi Ci o możliwości, czyli o wpływ na przyszłość. Człowiek bez żadnego wpływu na przyszłość jest martwy. I Ty właśnie takim martwym człowiekiem jesteś. Zawiesiłeś się kompletnie na implikacji i trzymasz się tego jak tonący brzytwy. Już Ci tłumaczyłem, że implikacji nie ma i nigdy nie było. Implikacja powstała w układzie nerwowym, w którym powstał ośrodek decyzyjny, który musiał zdecydować - od komórki A dostaję info, że reakcja musi być A1 od komórki B dostaje informację, że reakcja musi być B1 kompletnie różna od A1 - muszę zdecydować. Rozbudowany ośrodek decyzyjny w twoim mózgu zmuszony jest do decydowania, które informacje są najważniejsze uznaje to za możliwości, których tak naprawdę w rzeczywistości nie ma. Ośrodek decyzyjny zmuszony do wyboru ze swojej konstrukcji (ponieważ napływ informacji zawsze przynosi wynik nawet taki, że nie reagować) traktuje to jak możliwości. Z tego znowu bierze się decyduję więc jestem, myślę więc "ja jestem". To całe twoje "ja jestem" bierze się z informacji o tobie samym napływających do ośrodka decyzyjnego.

Zawsze musisz zdecydować. Nawet teraz czytając to decydujesz. Masz permanentny napływ informacji o konieczności rozbieżnych reakcji. Permanentnie decydujesz. Decydujesz więc jesteś.

Jednak twój ośrodek decyzyjne jest tak samo zdeterminowany jak procesor w komputerze. Napływ w jednym czasie jednakowych informacji zawsze da ten sam wynik. Widzisz możliwości, których w rzeczywistości nie ma. Widzisz rozbieżne scenariusze przyszłości, których w rzeczywistości nie ma.

Ty jednak i tak tego nie zrozumiesz - bo twój mózg zawiesił się na implikacji i na prostym myśleniu. Jak nie ma wyboru jak jest. Takie twój ośrodek podejmuje wciąż decyzje mimo napływu informacji, że jest inaczej.

krystkon

Pokaż mi implikację na poziomie działania atomów, na poziomie praw fizyki na poziomie reakcji chemicznych. Nie ma jej tam podobnie jak na poziomie twojego decydowania.

krystkon

Mylisz się Barah stawiając mnie w połowie drogi.
Dalej uderzam w ten sam deseń - nie ma żadnej drogi i nie ma żadnego końca tej drogi. Nic dzięki poznaniu nie osiągniesz. Poznawanie nie jest już ważne. Nie ma ważne.

Ty jesteś tak samo nigdzie jak i ja. Większa wiedza jaką posiadasz i którą jeszcze zdobędziesz jest tylko wyraźniejszym odbiciem rzeczywistości.

Sam to już wcześniej zauważyłeś. Nawet gdyby twoja świadomość przetrwała w jakiś niezwykłych konstrukcjach i byłbyś w stanie stać się międzygalaktyczną inteligencją - byłbyś niczym. Gdybyś wiedział prawie wszystko o otaczającej nas rzeczywistości byłbyś niczym.

W zdeterminowanym świecie motywacja jest absurdem. Chęć poznania to absurd. Wiedz to absurd. Jakiekolwiek dalsze działanie to absurd.

Wiem jednak skąd bierze się twoja motywacja do dalszego poznania i chęć działania. W głębi siebie kwestionujesz determinizm. Uznajesz to za fałsz. Podejrzewasz, że jest kolejne dno.

Ja chwilowo nie kwestionuje determinizmu jak Ty ale również go zakwestionuję bo inaczej musiałbym zwariować albo wyskoczyć przez balkon, żeby zachować odrobinę godności, której w rzeczywistości nie ma.

Wniosek z tego płynie prosty. Twoje poglądy Barah są w gruncie rzeczy zgodne z poglądami wujazboja. Oboje wciąż poszukujecie Boga tylko innymi drogami.

I ja podobnie jak każdy człowiek zacznę go szukać. Najwyżej nic nie znajdę ale przynajmniej motywacji nie stracę.