ŚFiNiA

wujzboj

<moderacja> Jeremiaszu, Jeremiaszu. Nie rozmawiamy o banialukach, rozmawiamy o filozofii oraz o poglądach, z którymi możesz się zgadzać lub nie. I nikogo nie zatyka, to nie jest wcale tak łatwo zrobić, żeby kogoś zatkało. OK?

Krystkonie, o co chodzi? Zrób screenshot. </moderacja>

krystkon

wujuzboju ale tak to się nie da - można zaprzeczać wszystkiemu i wszystko wypierać ze świadomości - ale potem każdy z nas i tak będzie chciał zjeść śniadanie, posiedzieć przy biurku, czy wyjąć świeże rzeczy do przebrania

można oczywiście kluczyć wokół tego czym jest zjedzenie śniadania - ale czy to ma jakiś sens

całą historia kosmosu, ziemi, życia na ziemi wszystko co znamy podlega regule przyczyny i skutku. Wiara w Boga nie jest wolnym wyborem człowieka - wiara w Boga jest skutkiem wcześniejszych przyczyn. Ciężko to zaakceptować ale to jest niezaprzeczalna prawda.

Jeremiasz Szary

krystkon

Gdybyś coś miał Jeremiaszu do powiedzenia to nie krępuj się. Nie rób absurdalnych i denerwujących wtrąceń. Wypowiedz się lub zadaj pytanie. Cieszę się, że zrozumiałeś mój żart może jeszcze pogadamy.

wujzboj

<moderacja> Może czytam was między wierszami. Ale tak czy owak, proszę nie podgryzajcie się. Do konkretów, obywatele, do konkretów. </moderacja>

wujzboj

krystkon

Ta dyskusje przekracza moje skromne możliwości - niemniej jednak spróbuję.

Przyczyną jest wszystko co miało wpływ na kształtowanie się czynników, które w umyśle wyodrębniamy z całości, charakteryzujemy, definiujemy, nazywamy i którym błędnie próbujemy nadać istotę.

W rzeczywistości przyczyną jest wszystko co w całości wypełnia każde pytanie dlaczego. Jeśli jakieś pytanie dlaczego nie ma pełnej i wyczerpującej odpowiedzi - oznacza to, że nie znamy jeszcze wszystkich przyczyn albo nie jesteśmy w stanie ich pojąć umysłem człowieka. Każde jednak pytanie dlaczego, które może zostać zadane przez kogokolwiek w odniesieniu do czegokolwiek, ma swoją wyczerpującą odpowiedź w przyczynach.

krystkon

Moja nowa definicja życia:

Życie - ograniczony zbór czynników wszechświata będący jego częściowym odbiciem.

wujzboj

Barah/konto usunięte

wujzboj

Barah/konto usunięte

wujzboj

Aby mówić o tym, co jest poprawne, a co nie, trzeba najpierw określić sens tego, o czym się mówi. Na razie został określony sens przyczyny w ramach determinizmu; przeciwnie, ponieważ przyczyna (przynajmniej w jej potocznym rozumieniu) jest związana z istnieniem różnych możliwości, a istnienie różnych możliwości jest przez determinizm wykluczone, to mamy wszelkie powody przypuszczać, że nie da się jednocześnie zakładać poprawności determinizmu i jednocześnie mówić o przyczynach jako o czymś dobrze określonym. Determinizm okazuje się nie być twierdzeniem o przyczynowym związku wszystkich zdarzeń, lecz raczej twierdzeniem, że świat jest serią zdarzeń, które muszą się wydarzać dokładnie tak, jak się wydarzają. Determinizm jest twierdzeniem, że ciąg zdarzeń jest jednowymiarowy od minus do plus nieskończoności. Determinizm zawiera w sobie twierdzenie, że przyszłość nie różni się od przeszłości ani od teraźniejszości. Natomiast pojęcia przyczyny i skutku nie są w ramach determinizmu określone na poziomie ontologicznym, występują jedynie jako wyrażenia epistemologiczne.

Barah/konto usunięte

krystkon

Jeśli się mogę wtrącić ze swojego poziomu. Wydaje mi się, że pytanie o to co jest przyczyną i co jest skutkiem jest podstawowe. W tej chwili możemy się tylko umówić na to co jest czym, żeby dzięki temu dostrzec wszechobecne następstwo całej rzeczywistości. Wiadomo, że następstwo jest liniowe w czasie i istnieje zarówno przy obserwacjach dokonanych w odstępie czasowym dążącym do zera jak i w znacznym odstępie czasowym. Trudno powiedzieć co to jest znaczny.

Można powiedzieć, że w każdym przypadku przeszły wszechświat jest przyczyną a teraźniejszy wszechświat skutkiem.

Automatycznie nasuwają się pytania czym jest przeszłość i czym teraźniejszość - co to jest czas.

Naprawdę nie da się zakwestionować następstwa wszystkiego w czasie. To jest oczywiste.

krystkon

Dodam jeszcze dowód na to, że nie ma różnych scenariuszy dla przyszłości na przykładzie zwierząt i ludzi. Może się zdawać, że ludzie potrafią przewidywać przyszłość, że przewidują przyszłe skutki. Ludzie nie mają jednak zdolność nadprzyrodzonych. Prawda jest taka, że funkcjonuje w mózgu mechanizm, który potrafi określić jaki jest jedyny przyszły scenariusz w oparciu o dane z teraźniejszości i przeszłości. Zdefiniowany w mózgu scenariusz może nie pokryć się z rzeczywistym - bo zbyt mało danych bo za słaba analiza - co nie zmienia faktu, że mechanizm oparty jest na rozpoznawaniu jedynego scenariusza jaki istnieje.

Człowiekowi może się zdawać, że decyduje i że przez to może zróżnicować przyszłe scenariusze - mechanizm decydowania jest jednak tylko warunkiem koniecznym istnienia takiej struktury jak człowiek. Gdyby nie taka cecha ludzkość, zwierzęta wymarłyby.

Proces myślenia to tak naprawdę unikatowy proces reakcji na wybrane czynniki rzeczywistości. Dzięki temu można uznać, że rośliny, które kierują swoje liście do słońca myślą tak samo jak ludzie - tylko wolniej i w znacząco mniej złożony sposób.

Reakcja na wybrane czynniki jest niczym innym jak wielce złożoną strukturą w prostym środowisku.

Barah/konto usunięte

rafal3006

krystkon

Można powiedzieć tak do rozsądniejszych:

Przyszłość jest i zawsze była ściśle określona jak trasa wahadłowca przy wynoszeniu go na orbitę. Zawsze istniał tylko jeden scenariusz, który się właśnie realizuje. Każda tzw. "decyzja" jest częścią jedynego scenariusza. Każda nieprzewidywalna "decyzja" zmieniająca przyszłość jest tylko i wyłącznie częścią tego scenariusza.

Ludzie nigdy nie poznają swojej przyszłości, bo każda kolejna myśl powoduje, zwiększenie złożoności czynników - w efekcie złożoność tych czynników zawsze będzie wyższa od możliwości poznawczych. Na złożoność struktury nie wpływa wyłącznie liczba czynników - ale suma wszystkich kombinacji ich wzajemnego oddziaływania na siebie spotęgowana przez wielość płaszczyzny oddziaływania.

Przyszłość bakterii ulokowanej na próbce w laboratorium jest - można uznać - znana praconikowi laboratorium. Przyszłość laboranta również moze być poznana.

Determinizm może być początkiem końca. Nie można tak zwyczajnie posiąść tej wiedzy a potem wbić się garniturek i wybrać się na mszę.

Jeśli moje wypowiedzi są emocjonale zamiast być merytoryczne to dodam, że właśnie takie miały być w jedynym scenariuszu, na który nie mam wpływu w gruncie rzeczy z prostej przyczyny. Nie ma mnie i nigdy mnie nie było - to nie jest w sumie łatwe do zaakceptowania.

rafal3006

Krystkon, co to ma do rzeczy co człowiek maże a czego nie może, przecie myslimy na poziomie abstrakcyjnym - patrz komputer baraha wyżej.

Krystkon, jesli nasz Wszechświat jest zdeterminowany, to po co komu implikacja z wbudowaną losowością ?
~> - matematyczny spójnik "może", rzucanie monetą

Zinerpretuj jszcze jak odróznisz czlowieka od ziarenka piasku na sacharze - opowiadanie wyżej.

Jak ten matematyczy komputer Baraha rozpozna myslenie abstrakcyjne u człowieka ?

wujzboj

Zacznę od końca:

krystkon

Widzę, że Pan matematyk nie chce ale powoli chwyta.

Barah/konto usunięte

Po co wybiegać w przyszłość ?

wujzboj