ŚFiNiA

szaryobywatel

Nie do końca rozumiem o co Ci chodzi.

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

Semele

Azael

Dlaczego ludzie twierdzą, że mają wolną wolę?

Jakiś czas temu przedstawiałem tu analityczny argument przeciwko istnieniu wolnej woli. Natomiast dziś chciałbym przedstawić swoją hipotezę, dlaczego w ogóle ludzie twierdzą, że wolną wolę mają, choć ona nie istnieje.

Zacznijmy od tego, ze raczej mało kto dochodzi do przekonania o wolnej woli analitycznie czy poprzez obserwację świata zewnętrznego. Wszak nawet jeżeli ktoś nie uznaje determinizmu to jeszcze nie prowadzi przecież do wniosku o istnieniu wolnej woli. Z tego co zauważyłem ludzie zwykle powołują się na posiadanie "poczucia" wolnej woli, jakieś wewnętrzne odczucie wolności i braku przymusu w swoich działaniach i decyzjach.

Warto jednak zauważyć, ze takie poczucie o niczym nie świadczy. Czy ktokolwiek czuje się zmuszony do posiadania dwóch rąk, a nie trzech? Albo do rozumienia swojego ojczystego języka? Oczywiście nie, i spytanie ludzi o to spotkałoby się zapewne z dziwnymi spojrzeniami. A mimo to mało kto stwierdziłby, że to, iż mamy dwie ręce, a nie trzy, nie ma przyczyn, a tym bardziej, że jest jego wolnym wyborem. Świadomość tego, że nie mogliśmy wybrać posiadania trzech rąk, albo że "musimy" rozumieć swój język ojczysty ani trochę nie powoduje w nas uczucia przymusu.

Ludzie po prostu zwykle utożsamiają się ze swoim ciałem i umysłem, nie postrzegając ich stanu jako przymus, nawet jeśli nie jest on ich wyborem. Tak samo utożsamiają się ze swoimi preferencjami, potrzebami czy wartościami. Nawet jeśli rozumieją przyczyny stojące za nimi, nawet jeśli nie uważają, że je wybrali, to nie postrzegają ich jako przymus. Zwłaszcza, że poprzez utożsamienie się z nimi zapewne zwykle się nawet nad tym nie zastanawiają, bo ważne jest to czego chcemy, a nie dlaczego czegoś chcemy. A nawet jeśli się zastanawiają, to tak jak wyżej nie powoduje to uczucia przymusu.

Dlatego człowiek zapytany o to, dlaczego na obiad zjadł zupę, a nie stertę kamieni, prawdopodobnie uznałby to za żart. Zupa jest smaczna, pożywna, zdrowa i pozwala zaspokoić głód. Z kolei raczej nikt zdrowy psychicznie nie ma potrzeby jedzenia kamieni, co więcej mogłoby być to szkodliwe. Praktycznie każdy jest w stanie podać przyczyny zjedzenia zupy i nie zjedzenia kamieni. A mimo to wciąż będzie uważał swoją decyzję o tym za wolną, bo jest utożsamiony ze swoimi potrzebami, które ją spowodowały. Nie ma tu znaczenia, jakie są przyczyny tego, że chce jeść zupę, a nie chce jeść kamieni, i czy może to zmienić.

I podobnie gdybyśmy zapytali tego samego człowieka, o to, czy mógłby jednak jeść kamienie, to odpowiedziałby, że gdyby chciał to pewnie tak. Sedno tkwi jednak w "gdyby chciał". Wyobrażając sobie taką możliwość - świadomie lub nie - wyobrażamy sobie również, że zmieniłyby się nasze potrzeby. Ale ponieważ znów bylibyśmy z nimi utożsamieni, to również nie postrzegalibyśmy tego jak przymus. Tak samo jak obecnie nie postrzegamy jako przymus tego, ze nie jemy kamieni, bo nie mamy takiej potrzeby. A to czy nasze potrzeby są naszym wyborem jest bez znaczenia.

Tak więc pomimo tego, że de facto "musimy" robić to czego chcemy, to jednak utożsamienie z powodami naszych decyzji, z naszymi chęciami, powoduje że nie postrzegamy naszych wyborów jako przymusu, tylko jako wolne decyzje. Wręcz przeciwnie - za przymus prędzej uznalibyśmy sytuację, w której nie robimy tego czego chcemy, lub robimy to czego nie chcemy, więc tym bardziej czujemy się wolni, gdy "musimy" robić to co chcemy. A przyczyny tego, dlaczego chcemy tego czego chcemy są bez znaczenia i nawet ich świadomość nie wywołuje uczucia przymusu.

Kruchy04

sprowadza się ten wywód to stwierdzenia, że żeby zauważyć brak wolnej woli wystarczy popracować odrobinę nad uważnością i przyjąć kilka naukowych i logicznych faktów. A najczęściej jednak obroną jest : TA JASNE A JAK STOJĘ PRZED DRZWIAMI PO LEWEJ I PO PRAWEJ I MOGĘ WYBRAĆ W KTÓRE WCHODZĘ, TO HAHA, OBALIŁEM TWOJĄ TEORIĘ.