ŚFiNiA

wujzboj

Ależ moja filozofia wyrasta z Zen

.

Pewien mistrz powiedział tak: "Zanim zacząłem studiować zen, rzeki były dla mnie rzekami, a góry - górami. Kiedy zagłębiałem się w zen, rzeki przestały być rzekami, a góry nie były już górami. Ale od kiedy zen mnie ogarnął, rzeki są znów rzekami a góry - górami".

konrado5

wujzboj

Zen nie zabrania logicznego rozumowania. Zen wskazuje na absurdy biorące się z przenoszenia pojęć poza zakres ich stosowalności.

9741

wujzboj

Czemu wszelkie dogmaty miałyby być nielogiczne? :think:

Superstar

Dlaczego ten temat się urwał, holibka!

Zen przedstawiony jest w przypowieściach, czasem trudno pojąć o co chodzi, skąd wniosek że Zen jest solipsystyczny ? W książce Suzuki "Wprowadzenie do buddyzmu zen" czytamy: mistrz zapytany co to jest zen odpowiada "Waszą powszednią myślą". Jak to można rozumieć, nie sposób za pierwszym razem odnaleźć się w tych meandrach ?!?

wujzboj

Tematy się urywają, ponieważ.

Za pierwszym razem często nie sposób się odnaleźć. Ale zen jest, jaki jest, bo zen jest doświadczeniem. Dlatego też jest powszednią myślą. I dlatego jest solipsyzmem; polipsyzm jest spekulatywny, zen nie jest spekulatywny.

NREM

Nie zgadzam się. Zen bazuje przede wszystkim na ODRZUCENIU wszelkich poglądów i wyobrażeń na temat Zen. Zen może wydawać się solipsyzmem do pewnego momentu w rozwoju jego adeptów (nawet może być tak przedstawiony uczniom przez mistrza), jednakże, na pewnym etapie, aby uświadomić sobie, że jest się przebudzonym*, należy odrzucić również ten pogląd. Zilustruję to dokładniej - osoba, której ścieżką duchową jest Zen, może uważać, że istnieje tylko podmiot, że wszystko jest jednością, że wszystko jest iluzją, że nic nie istnieje etc. Jednak prawdziwe oświecenie uświadamiane jest dopiero w momencie, gdy odrzuci się nawet takie postrzeganie świata. Zen jest uświadomieniem "Niewerbalizowalnego", "przekraczającego wszelkie pojęcia i rozum", a każdy opis "Tego" jest nieadekwatny i na dłuższą metę szkodliwy dla praktykującego.

Zdaję sobie sprawę, że patriarchowie Zen mogli opisywać filozofię Zen w ten sposób, że może wydawać się solipsyzmem. Jednakże nie robili tego
w celu dookreślenia zakresu pojęcia "Zen", albo "Oświecenie", bo samo takie dookreślenie sprowadziłoby cel praktyki do jakiegoś wyobrażenia,
co uniemożliwiłoby praktykującemu utrzymanie odpowiedniego stanu świadomości. Gdyby uczeń powiedział mistrzowi Zen, że wszystko jest podmiotem, mistrz prawdopodobnie odparłby, że wszystko jest przedmiotem, albo, że wszystko ma naturę dualistyczną. Skonfundowany uczeń zapewne poszedłby się nad tym zastanawiać przez kilka dni, powróciłby i powiedział: "Teraz zrozumiałem, że wszystko jest przedmiotem / dualistyczne!", na co mistrz by mu odparł:
"Bzdury gadasz, wszystko jest podmiotem" i tak dalej.

Może to się wydawać idiotyczne, ale jest w tym głęboki sens. Mistrzowie Zen posługują się opisem tylko i wyłącznie w celach praktycznych (właśnie z niezrozumienia tego faktu wypływa najwięcej błędnych interpretacji Zen, ale nie należy się temu dziwić - jesteśmy przyzwyczajeni do zupełnie innego sposobu uprawiania filozofii). Ich celem nie jest wcale ukucie eleganckiej, obejmującej rzeczywistość teorii, doktryny czy idei. Ich celem jest spowodowanie, by umysł odrzucił te wszystkie wyznawane świadomie czy podświadomie teorie, doktryny i idee. To odrzucenie jest coś, co można by nazwać katalizatorem oświecenia.

*celowo nie piszę o "osiągnięciu" przebudzenia, gdyż wedle mistrzów zen oświecenia się nie osiąga, ale raczej uświadamia - tzw. doktryna pierwotnego oświecenia

Hanah

Ale jak praktycznie ma wyglądać to odrzucenie? Bo jeżeli rozumiane będzie jako odrzucenie czegoś czego nie chcę, to raczej jak najbardziej stanie się rzeczywiste,( po przez ocenę tego stanie się rzeczywiste). Już lepszym byłoby nieprzywiązywanie się i zaakceptowaniu jako istniejącej w danej chwili myśli, mysli która jest ulotna i może być zmieniana zgodnie z wolą myślącego. :think:

wujzboj

wujzboj

Hanah

wujzboj napisał :

konrado5

Czy nihilizm aczasowy jest spekulatywny?

idiota

NREM

wujzboj

O poważne linki do solipsyzmu raczej trudno, bo nie jest to popularna ontologia

. Jak powiedział Schopenhauer, solipsyzm to zamek, którego nie sposób zdobyć, ale w którym nikt nie chce mieszkać. Skutek jest taki, że ludzie ochoczo ten zamek "zdobywają", nie jest on bowiem obsadzony obrońcami. I potem czyta się na temat solipsyzmu różne bzdury o jego rzekomych "problemach" z opisem doświadczenia.

W każdym razie, z tego co napisałem nie należy wnioskować. że jeśli ktoś jest solipsystą, to nie ma elementów spekulatywnych w swoim światopoglądzie. Chodzi mi raczej o to, że sama podstawa nie jest (ściślej: nie musi być) spekulatywna: "JA" jest bezpośrednim doznaniem, natomiast "JA zawarte w TY" już bezpośrednim doznaniem nie jest i w efekcie każdy polipsyzm ma w sobie spekulację już u samych podstaw. Właśnie na tej zasadzie Zen jest solipsyzmem. Zen bowiem nie spekuluje, lecz opiera się na tym, co bezpośrednio dostępne. Nie czyni to z Zen czegoś nieomylnego; spekulatywność i omylność to różne rzeczy.

Co do nieprzekraczania przez Zen ani pojęć, ani rozumu: Zen niewątpliwie przekracza pojęcia budowane na poziomie intersubiektywnym, oraz rozumowanie prowadzone na poziomie takich pojęć. Natomiast subiektywna treść tych pojęć pozostaje nienaruszona, i to na nią jest zwracana uwaga adepta. Umysł rozdarty sprzecznościami, jakie się pojawiają, gdy się go zmusza do wykorzystywania intersubiektywnych pojęć w sytuacjach, do których są kompletnie niedostosowane, z czasem zaczyna zwracać się ku bezpośredniemu doznaniu, z pominięciem tłumaczenia wszystkiego na poziom intersubiektywny, na którym odbywa się werbalna komunikacja pomiędzy ludźmi. Zazwyczaj jest to równoznaczne z rezygnacją z jakiejkolwiek analizy. Ale jest tak dlatego, że człowiek jest przyzwyczajony do analizowania jedynie tego, co wyrażone na poziomie intersubiektywnym.