ŚFiNiA

wujzboj · Wysłany: Czw 0:02, 15 Mar 2007 Temat postu:

Radku, skad twoje teorie o tym, jak dziecko postrzega swoja swiadomosc? :shock:

Widze, ze konkretnej rozmowy na ten temat unikasz z jakichs powodow. Bo po raz kolejny zignorowales moja prosbe, zebysmy porozmawiali o tym w watku, w ktorym sprawa swiadomosci jest juz dosc starannie omowiona w artykule wstepnym.

Podobnie chyba jest z filozofia

Jesli COKOLWIEK rozumiesz z podstaw filozofii (a twoje wypowiedzi w tej kwestii sa naprawde kuriozalne, delikatnie mowiac), odwaz sie podjac rozmowe na ten temat. Nie musisz tego robic dzisiaj; poczekamy do chwili, kiedy bedziesz mial dosc czasu. Ale jesli nie masz odwagi na taka rozmowe, to juz naprawde nie jest to moj problem.

Radosław · Wysłany: Czw 12:26, 15 Mar 2007 Temat postu:

Jarek odmawiam z tobą dyskusji z powodu nadmiernie mentorskiego tonu, który nootorycznie prezentujesz. Jakbyś choc troche interesował sie filozofią wiedziałbyś, że "filozofia świadomości", która prezentujesz jest tylko jedną z orientacji filozoficznych. Żadna orientacja filozoficzna nie ma też monopolu na apologetykę chrześćjańską co w bardzo niekorzystnym świetle stawia sposób w jaki ty prezentujesz swoją filozofię. Jeśli interesuje cię skąd ja wziolłem swoją teorię na temat świadomości u dzieci, to wziołem ją z medycyny. Znajdziesz ja również we wstępie/omówieniu do pracy Putnama "Logiczna podstawa metafizyki". To ty odmawiasz wciąż dyskusji ze mną. Zamiast checi dialogu i poszerzenia swoich horyzontów, ciągle domagasz się akceptacji twego sposobu myślenia. To jest dobre na internetowe forum, na piwko i do pracy ale nie dla filozofa. Nie bedę dyskutował doputy mnie nie przeproszisz i nie zechcesz łaskawie sięgnąć doo kilkulektur które wskazałem. Mozesz równiez tutaj zreferować poglądy z inngo wątku i swego wybitnego artykuliku.

wujzboj · Wysłany: Czw 20:39, 15 Mar 2007 Temat postu:

Moj drogi, jesli uwazasz, ze moja ostrzejsza odpowiedz na twoje "przywolywanie mie do porzadku" i twoje nawolywania "zebym sie uczyl" jest "nadmiernie mentorska", natomiast tobie przystoja odzywki jak te zaczynajace sie od drugiego twojego zdania w powyzszym poscie albo te w poprzednim, to mnie opadaja rece az do podlogi.

Szanowny studencie po pierwszym semestrze filozofii. Jesli chcesz mnie czegos nauczyc, to przedtem sam to zrozum. Myslisz, ze juz zrozumiales? To w takim razie jestes w stanie wytlumaczyc to glupiemu wujowi. Potrafisz, ale nie masz zamiaru? A ja umiem lewitowac, ale ci nie pokaze.

Nie odnos mnie do podrecznikow, ktorych nie rozumiesz. A jesli uwazasz, ze je rozumiesz, to wykaz sie tym zrozumieniem, a nie wykuciem na pamiec jakis formulek. Wybacz, ale formulki mnie nie interesuja. I to niezaleznie od tego, czy wypowiada je studen pierwszego roku filozofii, profesor filozofii, czy Arystoteles, Kant lub (tu wstaw swojego ulubienca).

Jesli chcesz miec jakikolwiek wlasny wklad do filozofii, to powinienes jak najpredzej zrozumiec, ze jesli bedziesz slepo opieral sie na lekturze, to po studiach (jesli je ukonczysz, bo nie trafisz na rozsadnego profesora, ktory cie albo obetnie albo wychowa) wyladujesz w najlepszym razie na posadzie (kiepskiego) nauczyciela. Praca tworcza wymaga ZROZUMIENIA.

Radosław · Wysłany: Pią 9:58, 16 Mar 2007 Temat postu:

Zgoda, ale ja sie nie opieram na podręcznikach czy też formułkach. I wybacz jeśli przez rozumienie, pojmujesz "rozumiesz tak jak ja", to się nie zgadzam i zgodzić się nie mogę. Z tego, ze coś rozumiem, czy też wiem nijak nie wynika, że muszę cię do czegokolwiek przekonywać albo przekonać. Mogą spokojnie uznać cię za zbyt inteligentna osobę na przykład, jak to się mówi starego wołu nie nauczysz etc. Zresztą błędnie zakładasz, że misją filozofa i jedynym sposobem filozofowania ma być jasność, przejrzystość, wytłumaczalność.... . Wiele znanych nazwisk pisało stylem jak to się mówi ciemnym począwszy od Heraklita. Nadto internet ma pewne ograniczenia, nie mogę na przykład cię przymusić do paru rzeczy takich jak sięgniecie do tekstu, a inne środki mogą okazać się zawodne. Trudno tak przekonanego do swych racji i nastawionego na swe racje, przekonywać do czegokolwiek i nikt nie ma obowiązku tego się podejmować/ Źle jednak jeśli nie zna sie ograniczeń swoje doktryny, na które starałem się wskazać. Odwoływanie się do praktyczności i najlepszego samopoczucia jest kiepskim rozwiązaniem. Oprócz epitetu "masochista" nie masz odpowiedzi na zanegowanie/

wujzboj · Wysłany: Pią 11:24, 16 Mar 2007 Temat postu:

Jesli nie opierasz sie na podrecznikach i formulkach, to racz podjac dyskusje, a nie zaslaniac sie haslami i przypisywac sobie autorytet filozofa (ktorego to autorytetu - wybacz - przynajmniej u mnie nie posiadasz).

Jestes wiec gotow podjac dyskusje, czy nie czujesz sie na silach?

Radosław · Wysłany: Pią 21:00, 16 Mar 2007 Temat postu:

Być może, jednakże pamiętaj, że ty nie masz u mnie autorytetu jako filozof i apologeta, jako fizyk tak. A porozmawiamy kiedyś, w bliżej nie określonej przyszłości. Zresztą jak pisałem internet nie nadaje sie do pewnych rzeczy. A co do formułek, mógłbym odbić piłeczkę, że dawno straciłeś wątek, chcesz ustawic dyskusję, nie wyjaśniłeś jak należy rozumieć celowość w jednym ze starych wątków... . A moją sugestię, że po prostu nie jesteś wszechwiedzący potraktowałeś jako obrazę i wywyższanie się. Zachowujesz sie tak jakby twoje rozwiazania to było panaceum na wszystko, zbywasz argumenty stwierdzeniami, ze to formułki i tym podobne. Proponuje wiec narazie zaniechać tej sprzeczki.

wujzboj · Wysłany: Sob 0:47, 17 Mar 2007 Temat postu:

Ale ja cie nigdzie nie prosze o to, bys mnie traktowal jako jakikolwiek autorytet (wrecz przeciwnie: domagam sie od ciebie KONTRARGUMENTOW); ty natomiast starasz sie wystepowac jako autorytet

Nie zauwazylem zadnych twoich argumentow w odpowiedzi na moje uwagi ani na temat swiadomosci ani na temat filozofii; po prostu zamiast tego zaczales krzyczec, ze jestem glupi i ze mam sobie poczytac jakies dziela, w ktorych twoim zdaniem jest wyjasnione, jak glupi jestem.

Jesli masz jakies argumenty, to je PRZEDSTAW. A jesli nie masz lub nie chcesz ich przedstawiac, to po prostu nie wyskakuj z goloslownym samochwalstwem.

Mozemy spokojnie poczekac z kontynuacja do czasu, gdy bedziesz mial wiecej czasu lub gdy pozbierasz potrzebne ci materialy. Licze natomiast, ze potem bedziesz traktowal swoje lektury jako zrodlo IDEI, a nie jako zbior formulek, ktore twoj rozmowca musi zaakceptowac dlatego, ze ty je zaakceptowales, albo dlatego, ze zostaly one przez kogos zapisane na papierze. Oraz ze musi je zaakceptowac z takim znaczeniem, jakie ty sobie zakodowales w umysle.

Radosław · Wysłany: Sob 20:56, 17 Mar 2007 Temat postu:

Rzecz w tym, ze ja te argumenty przedstawiłem, to ty na przykład zbyłeś argument, że nie da się rozstrzygnąć sporu między optymizmem a pesymizmem. Zaproponowałem ci dyskusję na jakimś prostym przykładzie ze szklanką do połowy pełną lub do połowy pusta, ty skwitowałeś, że jest to nie poważne. Nadto urwałeś dyskusję na temat tego jak pojmujesz celowość, kiedy stwierdziłem, że nie można jej pojmować inaczej jak chciejstwo bądź niewiedzę, jeśli nie utożsamia się jej z skutkiem i przyczyna. Podobnie na tobie ciąży obowiązek udowodnienia, ze możesz mówić sensownie o tej twojej świadomości, nie na mnie. Zresztą to ty ciągle mnie zbywasz twierdząc, że moje argumenty nie są argumentami Mogę to powtarzać w nieskończoność dopóty nie zechcesz odwracać kota ogonem, zbywać rzekomo nie merytoryczne argumenty, zbaczać z tematów i ogólnie zachowywać sie jak natrętny ważniak, co bez przerwy prezentujesz.

wujzboj · Wysłany: Sob 21:46, 17 Mar 2007 Temat postu:

W sporze pomiedzy optymizmem a pesymizmem prosilem o argumenty; dostalem jedynie odnosnik do Kotarbinskiego - a ja nie dyskutuje z Kotarbinskim, lecz z toba.

W dyskusji o celowosci pileczka zostala - o ile wiem - po twojej stronie; jesli rzeczywiscie tego chcesz, mozemy te rozmowe kontynuowac, to bardzo po mojej mysli.

O powazna rozmowe o swiadomosci prosilem cie wielokrotnie - bezskutecznie. Kilka razy ignorowales moje zaproszenie do tego, by przejsc z tym do watku, w ktorym jest do tego przeznaczony i ktory rozpoczyna sie moim artykulem na ten temat.

Jesli mowie, ze twoje argumenty nie sa argumentami, to wyjasniam przy tym, dlaczego tak jest. Masz klawiature i mozesz probowac sie bronic. Ale chyba nie wyobrazasz sobie, ze gdy widze napisane jakies nielogiczne lub bledne rozumowanie, to przyjme je za dobra monete dlatego, ze napisal je moj przyjaciel Radoslaw?

I prosze nie nazywaj mnie wazniakiem dlatego, ze domagam sie od ciebie pelnych, zrozumianych przez ciebie argumentow, a nie hasel i wykutych na pamiec formulek. Nazywanie mnie "wazniakiem" jest tu rowniez o tyle kuriozalne, ze co jakis czas przedstawiasz sie mi jako ekspert od filozofii i usilujesz mnie rozstawiac po katach, domagajac sie, bym otworzyl oczy i zaczal sie uczyc. Prosze zachowaj umiar, dobrze?