ŚFiNiA

wujzboj

Nie jest bytem, czyli nie jest czym?

Banjankri

wujzboj

Ale "ja" nie jest czymś. Byt też nie jest czymś. I "ja" i byt są KIMŚ.

Banjankri

wujzboj

Różni się. Tym, że każde pojęcie jest czymś, a każdy podmiot posługujący się tymi pojęciami - kimś. Żaby uprzedzić komentarz: podmiot nie jest pojęciem.

Parafrazując René Magritte:
To nie jest ktoś.

Banjankri

Rozumiem o co ci chodzi, ale zróbmy krok w tył. Tak ktoś, jak i coś, istnieje. Twoje zdjęcie jest czymś, co przedstawia ciebie (kogoś). Pojęcie istnienia się nam rozrasta, ale mimo że "ktoś" jest dużo bardziej złożony niż "coś", nadal operujemy istnieniem. To generuje ograniczenie, a wręcz je wymusza, bo nieograniczone nie jest uchwytne. Ograniczenie (istnienie), które nakładamy na ktosia (tak samo zresztą jak na cosia) jest podstawą świadomości, narzędziem pozwalającym uchwycić zjawisko mentalnie i utrzymać je niezmiennym, mimo upływu czasu. Bardzo pożyteczny mechanizm, potocznie zwany myśleniem. Należy jednak pamiętać, że każde istnienie jest tylko reprezentacją\interpretacją\konceptualizacją zbudowaną z doznania. My ją nakładamy na doznanie, nie jest w nich zawarta. Jest projekcją. Czyli tak na prawdę nic nie istnieje, istnienie jest tylko trybem postrzegania.

Zmierzam do tego, że pod cosiem\ktosiem jest ... "substancja" nieogranczona istnieniem. Pytanie czym ona jest, jest po prostu nieprawidłowe. Ktoś, to osoba, persona, maska, reprezentacja tego "czegoś" w perspektywie używającej istnienia, czyli uproszczona i wypaczona. Rozumiejąc to, osłabiamy znaczenie "istnienia", które jest klatką zamykającą "subtancję".

wujzboj

To, że ktoś istnieje, znaczy zupełnie co innego, niż to, że coś istnieje. jedno i drugie łączy tylko brzmienie słowa.

Nie nazwałbym istnienia ktosia ograniczeniem nakładanym na niego. Po prostu, gdy o czymś (kimś) mówimy, wpychamy to (go) z konieczności w pewne ramy - ograniczamy, zniekształcamy, przerabiamy.

Myślę, że źródłem nieporozumienia jest tu - jak od niepamiętnych czasów w podobnej sytuacji - fakt, że jesteśmy przyzwyczajeni do przerabiania wszystkiego na słowa. To ułatwia życie w niemal każdym przypadku, ale tutaj akurat utrudnia i komunikację i autorefleksję.

Gdy mówisz o "substancji nieograniczonej istnieniem", masz zapewne na myśli dokładnie to, co ja, gdy mówię o "jestem". Spróbuj zrobić to założenie. Ciekawe, jak wtedy rozwinie się nasza rozmowa.

Banjankri

Piotr Rokubungi

@ Michał:

Piotr Rokubungi

@ wujzboj:

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

Piotr Rokubungi

W ogóle trochę irytująca- choć przyznaję, że w miarę ciekawa- jest ta dyskusja tutaj, szczególnie wujazboja z Banjankrim, w której to "kombinują" z różnymi "odmianami" solipsyzmu, czy ogólniej idealizmu, gdy przecież wyraźnie chyba wykazałem [nie tylko] w tym wątku głupotę i idiotyzm solipsyzmu. I nie chce mi się już więcej powtarzać, ale powtórzę i podkreślę tylko jeszcze tyle: Nie ma prawa myśl w jakikolwiek sposób górować nad materią- a dokładniej energią- choćby nawet tylko z tego powodu, że to doznania "pochodzące z zewnątrz", z materii generują i kształtują wyobrażenia, natomiast wyobrażenia nie mają żadnego bezpośredniego wpływu na materię. Ale, jeśli tacy mędrcy, jak wujzboj i Banjankri- a może jednak trochę oszołomy- nie chcą zaakceptować tej oczywistej raczej prawdy, to "co ja robię tu?", na tym forum?! :fuj:

Banjankri

Piotr Rokubungi

Banjankri

Frustrat.

Piotr Rokubungi

wujzboj

Banjankri

Skomentuję tylko to, do czego mam wątpliwości.

Semele

Jarek Twoja definicja Boga jest niezła. Że wszechmocny że miłosny.

to marzenie ludzkości.

Jesteśmy tu i teraz i starajmy się zrobić coś dobrego.

Semele

Myślę nawet z Rzepina swiebodzina lub Frankfurtu. ceny hoteli bardzo różne . Jednak w Polszy jest taniej. w świebodzinie obejrzałabym Jezusa, i tłumy go oglądające..
Może bym zrobiła jakąś ankietę socjologiczną.

[link widoczny dla zalogowanych]

Semele