Wszechmoc jako zdolność do tego, co nielogiczne

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Wszechmoc jako zdolność do tego, co nielogiczne
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 29, 30, 31, 32, 33 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

wujzboj
Bloger na Kretowisku

Dołączył: 29 Lis 2005
Posty: 23951
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: znad Odry
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Sob 18:38, 19 Cze 2010 Temat postu:

Michał napisał:

wujzboj napisał:
Przykład z Lucyferem mówi, że do pojawienia się cierpień dotyczących ogromnej ilości osób wystarczy JEDNA osoba, dla której zbawienia konieczne jest, aby sama przekonała się o swojej niedoskonałości.

Michał odpisał:
Równie dobrze przypadek ten można zinterpretować jako potwierdzenie tezy, że NIE DA SIĘ PRZEWIDZIEĆ (nawet Bóg tego nie jest w stanie przewidzieć) jaka przyszłość czeka osoby, które się autonomicznie rozwijają. W związku z tym osobom NIE MOŻE ZOSTAĆ PRZEDSTAWIONA OFERTA przeskoczenia etapu cierpienia.

Na co Wuj pyta:
Można, ale PO CO tak robić?

A Michał odpowiada:
W moim przekonaniu w ten sposób otrzymujemy bardziej spójny, więcej oferujący od strony intelektualnej opis. Oferuje on dlatego więcej, że stwierdzenie iż Lucyfer łamie zasadę w bliżej nieokreślony sposób jest takim NIE, BO NIE wyciągniętym z kapelusza. Poza stwierdzeniem arbitralnym, że ten przypadek tak należy zinterpretować nie uzyskujemy żadnych wniosków, żadnych dodatkowych możliwości łączenia tego faktu z mechanizmami tworzenia się osobowości człowieka.

Ależ nie. Opis taki jest oczywiście spójny, ale wprowadza Istotę Najwyższą, która albo jest nieodpowiedzialna, albo nie zdaje sobie sprawy ze swoich ograniczeń, albo nie panuje nad swoimi emocjami; to ani nie jest spójne z chrześcijaństwem, ani nie bardzo wiadomo, po co w taką Istotę Najwyższą wierzyć (przynajmniej ja nie wiem). Jeśli bowiem Stwórca nie potrafi przewidzieć istotnych konsekwencji możliwego postępowania jakiegoś potencjalnego stworzenia i jeśli zdaje sobie z tego ograniczenia sprawę, to - będąc odpowiedzialnym i kochającym - nie powinien takiego stworzenia powoływać do istnienia. Stawka w tej grze jest wszakże zbyt wysoka; powiem więcej, jest ona nieokreślenie wysoka, z punktu widzenia zarówno tego stworzenia jak i całego świata.

Michał napisał:

W przypadku gdy wiążemy przypadek Lucyfera z przypadkiem człowieka, pokazujemy DLACZEGO nie da się przeskoczyć etapu cierpienia (a nie tylko, że się nie da bo u Lucyfera się nie dało).

Kosztem byłaby jednak rezygnacja z chrześcijaństwa i - w praktyce dla mnie - w ogóle z wiary w Boga, bo nie widzę ni w ząb, po co w modelu rzeczywistości niedoskonałe, omylne bóstwo. Cały dowcip polega natomiast na tym, że można inaczej, gdyż jeśli Bóg jest wszechmocną miłością, to istnienia Lucyfera należałoby się spodziewać (Lucyfer bowiem został stworzony z dokładnie tego samego powodu, z jakiego ty, Eremita, luzik, czy ja zostaliśmy stworzeni), a stworzenie Lucyfera prowadzi niemal z pewnością do problemów i cierpienia na świecie. Tak więc teza o wszechmocnej miłości Boga nie tylko rozwiązuje w logicznie spójny sposób wszystkie paradoksy, ale na dodatek jest tezą wartą przyjęcia, bo jest ona równoznaczna przyjęciu maksymalnie optymistycznego i budującego poglądu na świat. Naturalnie, uzyskuje się to w ramach "słabej wszechmocy" Boga, gdyż nigdzie nie ma tu mowy o działaniu Boga prowadzącym do skutków wzajemnie sprzecznych logicznie.

Ostatnio zmieniony przez wujzboj dnia Sob 18:38, 19 Cze 2010, w całości zmieniany 1 raz