ŚFiNiA

wujzboj

Wszystkie pojęcia odnoszą się do doznań, ponieważ poza nimi nie masz do dyspozycji niczego. Omówiłem sposób budowania pojęć z doznań, nawet pojęć takich, jak podobieństwo czy jasność koloru.

Sama "jasność" ma sens taki sam, jak "liczba": jest określona przez wszystkie konteksty, w jakich występuje.

konrado5

wujzboj

Co to są konteksty?

Ano: widzisz czerwoną plamę, która zmienia swój kolor. Wczoraj też zmieniała kolor, przedwczoraj, dwa dni temu, i o ile pamięć cię nie myli, to zmienia ona swój kolor tak samo. W efekcie pojawia ci się podobieństwo kolorów: podobne są kolory, które plama przybiera po kolei. I z czasem kolory te możesz nazwać czerwienią, a o plamie powiesz, że to kwiat róży rozjaśnia się w promieniach poranka.

konrado5

wujzboj

Na przykład.

konrado5

No wydaje mi się to wyjaśnienie naciągane, ale nie mam argumentów. Niech inni się na ten temat wypowiedzą.

konrado5

Myślę, że tu przydałoby się wkleić dłuższy fragment tej myśli Hume'a, której dotyczył ten wątek. Może wtedy poruszany przeze mnie problem stanie się dla Wuja Zbója jaśniejszy:

wujzboj

Ależ od tego chyba zaczęła się nasza analiza tego zagadnienia

. Ostatnie zdanie jest błędne. Przejrzyj wątek.

Dwa koty różnią sie jakościowo od trzech kotów, a trzy - od czterech. Jeśli widziałem kota, dwa koty na raz, cztery, pies, sześć kotów na raz, ale NIGDY nie widziałem trzech kotów na raz, i ktoś pokaże mi koszyki z kolejno: jednym, dwoma, (koszyk zakryty), czterema, pięcioma i sześcioma kotami, to bez trudu wyobrażę sobie trzy koty w zakrytym koszyku. Nie ma w tym żadnego problemu, bo posiadam zarówno pojecie kota, jak i pojecie trzech. Te pojęcia wystarcza, bym mógł wytworzyć sobie idee trzech kotów.

Na identycznej zasadzie, posiadając ideę niebieskości i idee jasności niebieskiego, jestem w stanie wytworzyć sobie idee takiego jasnego niebieskiego paska, jakiego jeszcze nie widziałem i którego brakuje w rysunku.

Nie ma tu żadnej idei niezależnej od impresji.

konrado5

wujzboj

Zauważ, że nie potrzebujemy kiedykolwiek wiedzieć trzech królików, by wyobrazić sobie trzy króliki. (Nie wierzysz? To wyobraź sobie trzy wieże WTC.) Bierze się to stąd, że pojęcie "trzy" mamy wypracowane na podstawie dostatecznej ilości doświadczeń. Podobnie jest z pojęciem jasności. Nasze doświadczenia wzrokowe są na tyle bogate, że nie mamy żadnego problemu z uzupełnieniem skali kolorów.

konrado5

wujzboj

Można jednak stwierdzać podobieństwo. A podobieństwo znaczy "identyczność w pewnym zakresie cech".

konrado5

wujzboj

A po co mi "trójka w ogóle" lub "jasność w ogóle"? Potrzebna mi "trójka w dostatecznej ilości kontekstów" i "jasność w dostatecznej ilości kontekstów. Dokładnie tak, jak potrzebna mi "klawiatura w dostatecznej ilości kontekstów". Nie przypuszczasz chyba, że klawiatura-jako-taka jest ideą platońską lub pojęciem pierwotnym, zakodowanym w ludzkim umyśle już od czasów prehistorycznych?

konrado5

wujzboj

A czemu tak sobie przypuszczasz o jasności i o trójce, a o klawiaturze to już nie? Przecież do wszystkich trzech przypadków stosuje się to samo twoje rozumowanie.

Trójka jest po prostu zbiorem kontekstów, zbiorem sytuacji. Aby taki zbiór utworzyć, nie trzeba mieć uprzedniego planu. Plan jest dynamiczny, dostosowuje się do napotkanych sytuacji.

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Właśnie o tym mówię. Czytaj dalej mój poprzedni post.

konrado5

wujzboj

Poprzez to postrzeganie różnic DEFINIUJESZ cechy. Postrzegasz, że wrażenia uzyskane przez ciebie przy obserwacji niektórych fragmentów ciągów są takie same, a przy obserwacji innych fragmentów ciągów nie są takie same. I na podstawie tego konstruujesz pojęcie cechy ciągu.

Zdolność do dzielenia po prostu jest. Rozumienie polega na opisywaniu tego, co jest, za pomocą tego, co jest.