ŚFiNiA

wujzboj

A umiesz liczyć na palcach?

Czy wyjaśnienie czegoś to podanie zdań mówiących o tym, jak to coś odróżnić od czegoś innego?

konrado5

wujzboj

W jaki sposób nauczyłeś się liczyć na palcach?

Czy jeśli w wyjaśnieniu nie ma podanych przyczyn przyczyn, to jest to wyjaśnienie, czy nie?

konrado5

wujzboj

Skoro więc nauczyłeś się liczyć przedmioty na palcach i wiesz, w jaki sposób się to stało, to czego tutaj nie rozumiesz?

Czy można podawać przyczyny bez końca? Czy też trzeba w pewnym miejscu zaprzestać wypisywania przyczyn i zamiast tego zacząć mówić o zaobserwowanych lub zapostulowanych związkach pomiędzy sytuacjami?

Stwierdzenie, że coś jest bytem koniecznym, jest wyjaśnieniem. Jest uznaniem, że na tym czymś zatrzymujemy nasz ciąg przyczynowo-skutkowy, nie tracąc przy tym istoty relacji pomiędzy zjawiskami. Gdyby bowiem byt ten był przygodny, wtedy zatrzymanie się na nim gubiłoby istotę relacji: brakowałoby nam nadal przyczyny pojawienia się bytu przygodnego. Byt konieczny ma natomiast to do siebie, że przyczyny nie potrzebuje. Z definicji.

konrado5

wujzboj

Co tu rozumieć albo nie rozumieć? Faktem doświadczalnym jest, że oba doznania ("5 krzeseł" i "10 krzeseł") mają wspólne elementy (krzesła). Nazywasz je tą samą nazwą, bo ta sama nazwa jest doczepiana do doznań zawierajcych wspólne elementy. Ściślej: elementy, które oceniasz jako bardziej podobne do siebie niż różniące się od siebie.

Do każdego doznanie zawierającego w sobie doznanie krzesła możesz więc przyczepić kartkę: "grupa krzeseł". A następnie możesz zastosować do niego procedurę liczenia na palcach, bowiem rozpoznajesz zarówno element "palec", jak i element "krzesło".

konrado5

wujzboj

Aby cokolwiek móc oznaczać symbolami, musisz mieć "organ" umiejący odpowiadać na pytanie: Czy A i B są podobne, czy niepodobne do siebie?

Innymi słowy: z faktu, że używasz symboli wynika, że taki organ posiadasz.

konrado5

Heroikomikus

Ciepło, progresja, aktywność, intensywność, przyswajanie - czy nie jest czerwone, pomarańczowe, żółte? A czy zimny i regresywny nie jest, odpowiadający procesom odrzucenia i osłabienia - niebieski, indygo, fioletowy z rozszerzeniem o czerń?

Istnienie jakiejś fundamentalnej, istotowej analogii między wszystkimi tymi płaszczyznami winno być intuicyjną oczywistością. Węzeł zależności jest tu tak ścisły, tak skomplikowany, że katapultuje w stronę jeżeli nie pierwotnych zasobów podświadomości, to transcendentu, tajemnicy.

Czerwień - krew, słońce, namiętność, uczucie, zasada ożywiająca, atrybut Marsa. Ale już różowy - to barwa ciała i zmysłowości, afektów i słodkości. Warsztatowo ujmując - zastanawiająca jest tu rola uniewinniającej karmin bieli, która również w sferze symbolicznej przejawia cechy czystości, mleka, chmur, światłości.

Możemy to ująć inaczej - rzeczywistość, albo życie na pewien sposób kodyfikują się - i tak trująca żaba jaskrawie do granic toksyczności daje znać o osobistych własnościach używając charakterystycznej 'tonacji' światła. I jeżeli dobrze pojąłem pytanie - nie PO CO z natury potrafimy rozróżniać doznania, ale DLACZEGO - odpowiedzi powinniśmy szukać definiując różnice pomiędzy najbardziej prymitywnymi ze skojarzeń. Czy jest to możliwe w stopniu całkowitym?

wujzboj

konrado5

Heroikomikus

"Nie doznajemy tego, co jest zarówno w doznaniu ciemniejszej czerwieni jak i tego co jest w doznaniu jaśniejszej czerwieni."

Krew i osocze.

"Przecież każde doznanie jest inne i nie rozumiem co znaczy, że doznania są podobne."
Mogą się mieć ku sobie. Przez co rozumiem - mieć wspólny odnośnik.

Pomarańcze są pomarańczowe. Dlaczego mielibyśmy łączyć owoc z kolorem, jeśli nie poprzez symbol? Harmonijna powtarzalność - źrenica, cykl, bańka, mandala, doskonałość, glob, słońce. Krąg, kula, kolistość. Tak, nie inaczej, rozumujemy.

Zaiste tajemnicze.

wujzboj

Skąd biorą się te ciągi? Z detektora odbierającego doznanie od źródła doznania. Możesz sobie wyobrazić, że konstrukcja detektora przypomina konstrukcję gitary elektrycznej: detektor wysyła co chwila serię bitów, każdej strunie odpowiada jeden bit. Jeśli struny milczą, to detektor wysyła zera. Jeśli jakaś struna drga dostatecznie mocno, to detektor ustawia bit odpowiadający tej strunie na jedynkę. Każda struna ma swoją częstość rezonansową. Gdy przychodzi jakiś dźwięk, to niektóre struny wpadają w rezonans; zależy to od tego, z jakich częstotliwości złożony jest ten dźwięk.

konrado5

Heroikomikus

"Nie doznajemy tego, co jest zarówno w doznaniu ciemniejszej czerwieni jak i tego co jest w doznaniu jaśniejszej czerwieni."
Dlaczego tniesz proces życia w antagonistyczne kostki? Widziałeś kiedyś kolor bez obiektu, który go emituje? Skąd wiesz, że to co nas spotyka nie jest płynnym i zgodnym strumieniem doznań? I dlaczego człowiek miałby być tylko robotycznym detektorem niezdolnym do procesów poznawczych?

Budyy

wiwo

wiwo

wujzboj

konrado5