ŚFiNiA

wujzboj

1. Przecież chyba tłumaczę nie raz, dlaczego tak nazywam. Więc chyba wiem

.

2. W każdym zrozumiałym przykładzie trzeba odwołać się do doznań pogrupowanych już w pojęcia; czy muszę się nad tym rozwodzić, czy jest to oczywiste?

3. Nie nazwy są pomocne, lecz samo pogrupowanie. Nazwy są ustalane intersubiektywnie dla celów komunikowania się; na przykład po to, by jeden mógł jechać samochodem tak, by drugi nie wpadł mu pod koła. Pogrupowania są natomiast ustalane przede wszystkim dla celów prywatnych; na przykład po to, byś się nie truł muchomorami.

4. Często zadajesz pytanie "dlaczego tak jest" w jakimś bliżej nieokreślonym metafizycznym kontekście. Odpowiedź na pytanie "dlaczego" można podać jedynie poprzez podanie związku pomiędzy obserwacjami, związku pomiędzy jakimiś własnościami. Kiedy dochodzisz do obserwacji uznanych za pierwotne (tutaj: pozytywne i negatywne), nie ma żadnego "dlaczego". Są nagie fakty.

konrado5

wujzboj

Jeśli takie "coś" sprawia, że wszystkie czerwone są podobne, to i tak nie dojdziesz do tego, co to jest. Musiałoby to bowiem być coś SPOZA twoich doznań (chcesz przecież wyjaśniać doznania, a nie opisywać jedne doznania za pomocą innych), a jeśli coś jest spoza twoich doznań, to - jak wiemy - jest to niemożliwe do opisania.

Pozostaje ci więc opisywanie jednych doznań za pomocą innych. Co sprowadza nas właśnie do pojęć budowanych poprzez grupowanie doznań. Za pomocą takiej konstrukcji można usunąć wszelkie paradoksy "doznań pośrednich". Nie widzę więc powodu, by takie paradoksy na siłę wprowadzać. Tym bardziej, że nic z nich nie wynika.

Chyba, że masz jakiś pomysł na konstruktywną teorię, która dałaby się zbudować na jakimś innym usunięciu takich paradoksów. Z góry zaznaczam, że teorię "czerwone jest samo w sobie" będę kasował, ze znanych powodów. Po pierwsze odwołuje się ona do "niepoznawalnego cosia" (jakieś czerwoności oderwane od obserwatora, które naraz materializują się nie wiadomo skąd w postaci przedtem niezrozumiałej dla nikogo). Po drugie, jest ona bezpośrednio niespójna z naukowym opisem procesu poznania zmysłowego - z jednej strony odwołuje się do poznania zmysłowego, ale z drugiej strony nie da się pokazać na nic, co odpowiadałoby takiej czerwoności z punktu widzenia teorii skonstruowanej właśnie w celu skutecznego poznawania za pomocą zmysłów, czyli teorii nauk przyrodniczych (tutaj: fizyki).

konrado5

wujzboj

Ależ czemu mielibyśmy wtedy tak robić? Podałem konstrukcję, za pomocą której można dojść do "czerwieni" przy pomocy rozróżniania "przyjemne" od "nieprzyjemne. Czego więcej potrzeba?

konrado5

wujzboj

Przepraszam, ale za pomocą jakiego rozumowania ta konstrukcja miałaby czegoś takiego dowodzić :think:

?

konrado5

wujzboj

Przypomnę, co znaczy, że coś jest "kolorem muchomora". Kolor muchomora jest napisem na nalepce przyklejonej do szufladki, w której umieszczono doznania dobrane według kryterium sprowadzającego się w efekcie do rozróżniania pomiędzy przyjemnym i nieprzyjemnym. Jak z tego uzyskujesz twój wniosek?

konrado5

Eremita

Myślę Konrado, że te odcienie działają na zasadzie podobieństwa. Jeden odcień jest podobny do drugiego, więc uznajemy go za niebieski.
Tak samo jak jeden stół jest podobny do innego (który widziałeś pierwszy) i dlatego nazywasz tą podobną rzecz stołem.
W kolorach nie widzę jakiegoś nadzwyczajnego przypadku :think:

konrado5

wujzboj

Eremita

konrado5

konrado5

Eremita

Myślę, że to jest ewolucyjna zdobycz mająca na celu oszczędzanie pamięci w naszych HDD => umysłach :wink:

wujzboj

Gdzie się odniosłeś, Konrado? Zacytuj je i omów porządnie w jednym miejscu, biorąc przy tym w miarę możliwości pod uwagę nie tylko to, co ty już powiedziałeś, ale także i to, co ja już powiedziałam. (Piszę "miarę możliwości" bo wiem, że pamięć ludzka jest zawodna, a cierpliwość w przeglądaniu starych zapisków - ograniczona.)

konrado5

wujzboj

1. Znasz jeden odcień czerwieni i drugi odcień czerwieni, podobnie jak znasz klatkę z siedmioma królikami i klatkę z dziewięcioma królikami. Skoro nie masz problemu z uznaniem klatki z ośmioma królikami za klatkę z królikami (choć nigdy przedtem nie widziałeś takiej ilości królików w klatce), to nic dziwnego, że nie masz także problemu z uznaniem pośredniego koloru za odcień czerwieni. Z fizjologicznego punktu widzenia, sygnały wysyłane do mózgu, gdy patrzysz na taki pośredni kolor, są właśnie czymś tak pośrednim pomiędzy sygnałami wysyłanymi gdy patrzysz na sąsiednie odcienie, jak osiem królików wobec siedmiu i dziewięciu królików.

2. Pytanie "co takiego jest w przyjemnych doznaniach, że do nich dążymy", jest źle postawione. Po prostu doznanie przyjemne to JEST Z DEFINICJI takie doznanie, do którego dążymy. Pytasz więc: a co takiego jest w maśle, że jest maślane...

konrado5

wujzboj

konrado5