ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Chciałem poruszyć temat, który ma duży związek z ewolucją. Jednak nie umieszczę go w dziale Genesis, bo uważam, że wynikające z niego wnioski daleko wykraczają poza ewolucyjne odniesienia.

Zacznę od tezy: w moim przekonaniu nasze ludzkie myślenie i postrzeganie jest w znaczne większym stopniu predestynowane do kłamstwa, niż nam się to wydaje.
Może podam przykłady:
1. Atrakcyjna powierzchowność osób płci przeciwnej powoduje, że mamy problemy z oceną konsekwencji związku z osobą. Dla zwierząt szybka ocena walorów genetycznych ewentualnego partnera do poczęcia potomka jest ważniejsza, niż szczęśliwe życie tej jednostki. U ludzi jest podobnie, mimo ze teoretycznie są oni bardziej obiektywnie myślący. Ale widać na wielu przykładach, że ten obiektywizm często ulega zwierzęcym instynktom. Dlatego np. wiele kobiet cierpi przez lata, żyjąc z facetami tyranami, które je biją i poniżają, ale gdyby przyszło im związać się z kimś "nudnym", odrzuciłyby taką ofertę. Po prost "twardy samiec" jest preferowany ewolucyjnie, bo odpowiada on osobnikowi, który dobrze przetestował swoje geny w licznych walkach z pozostałymi samcami. Podobnie wiele facetów wypruwa z siebie żyły, aby zdobyć seksowną lalę, która swoim partnerom zapewnia życiowe piekło.
2. Pragnienie wygranej w dyskusjach, rywalizacji na arenie społecznej powoduje, że dość często bronimy, bądź atakujemy tezy przede wszystkim na zasadzie "moja - nie moja", a nie na podstawie obiektywnych przesłanek. Ta postawa wynika z ewolucyjnie wykształconej potrzeby konkurowania w stadzie, w grupie, a więc ważniejszą rzeczą niż prawda, staje się poziom akceptacji przez innych członków społeczności. Tylko osobnicy o odpowiednio wysokim statusie mogli przekazać swoje geny potomstwu.
3. badania naukowe wykazują, że optymizm niezbędny emocjonalnie do funkcjonowania skrzywia poprawność postrzegania rzeczywistości. Lepsze wyniki oceny realiów mają pesymiści. Jednak to uczucia "pozytywne" są preferowane i rządzą naszym działaniem - wszak tylko wierząc w sukces mamy szansę w ogóle podjąć się zadania. Optymizm zapewnia naszemu myśleniu przebojowość, elastyczność, kreatywność i to okazuje się ważniejsze ewolucyjnie, niż obiektywizm.
4. większość ludzi wyrabia sobie zdania o ludziach i sytuacjach bardzo szybko. To powoduje, że zdania te często są mocno pochopne, niezgodne z trzeźwym osądem, jaki zastosowalibyśmy gdybyśmy zmusili się do bardziej gruntownej analizy. To zachowanie wynika z tego, że ewolucyjnie preferowanym zachowaniem jest szybka reakcja (ucieczka, atak, w każdym razie decyzja, nie deliberowanie nad szczegółami). Dlatego jakże często ludzie na zabój bronią decyzji i pomysłów, które podjęli szybko, bez wniknięcia w istotne elementy sprawy.

Można podać wiele innych przykładów, które pokazują, jak nasze ewolucyjne dziedzictwo zniekształca prawdę naszego myślenia i postrzegania. Jesteśmy - jako gatunek - bardziej wrażliwi na kłamstwo (byle było atrakcyjne i wpisywało się w naszą wizję życia), niż na prawdę. Dziw, że jednak ludzkość tak wiele osiągnęła w dziedzinie myśli i opanowywania świata materialnego. Ale chyba już tak jest, że myśl ludzkości pchają nieliczne jednostki, a główną zaletą pozostałych jest to, że jako tak są w stanie przyswoić dokonania tych najmądrzejszych.
W moim przekonaniu, w owym spostrzeżeniu tkwi jeszcze pewna filozoficzna tajemnica dotycząca pojęć obiektywizmu i subiektywizmu w ogóle. Ale opisanie tego, o czym myślę jest dość trudne, więc może ktoś sam rzuciłby tu pomysł?...

lucek

Niepoprawna

lucek

Marcin Kotasiński

Michał, dokonujesz wielu różnych uproszczeń, np. ludzie są nie tylko optymistami i pesymistami, ale także realistami o pogodnym nastawieniu i wieloma innymi "mieszankami" dobrego humoru i zrzędzenia.

Ponadto wybory, o których piszesz zasadniczo, te które okazują się błędne, wynikają z niewiedzy, ludzie próbują, sprawdzają czy to, co wybierają, a co początkowo wygląda na najlepsze czy jest takie w istocie, podczas próbowania/posiadania okazuje się czy coś jest najlepsze czy nie.

Nie widzę w tym, co piszesz powodu do tego, aby twierdzić, że ludzie kierują się kłamstwem, widzę jedynie owe próby, chęć otoczenia się najlepszym, z czego pewne rzeczy wyglądając początkowo na najlepsze później wykazują mankamenty, ale fałszu w przedstawiony przez ciebie sposób nie wiedzę.

Trochę niewyraźnie opisałeś zagadnienie.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Tylko, że mi chodziło nie o dziedzictwo genetyczne, a o wychowanie. Pisałam o tym przy temacie o biciu dzieci. Jeśli rodzice nie nauczą dziecka szacunku dla samego siebie, poczucia własnej wartości, okazywania i przyjmowania miłości, to dziecko niestety może stać się ofiarą, czy to przemocy domowej, czy w życiu publicznym (wiktymizacja), czy wreszcie ofiarą samego siebie (autoagresja).

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Anka · Dołączył: 01 Kwi 2011 Posty: 23 Przeczytał: 0 tematów

Niepoprawna

I tak i nie. Badania rynku analizują zachowania konsumenckie. Częściowo da się to przełożyć na ogólne funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie, ale nie do końca jednak. Np. jeśli chodzi o tą refleksyjność, to niektóre produkty się kupuje z namysłem, inne bez, niezależnie od różnic indywidualnych. Tzn. jakieś różnice są, ale zasada pozostaje. Hehe! ale wyjaśnienie ;-)

Anka · Dołączył: 01 Kwi 2011 Posty: 23 Przeczytał: 0 tematów

Niepoprawna

Ten "bilbord" nie tylko odzwierciedla społeczne trendy, on je, przede wszystkim chyba, kreuje. Mówi się, że reklama jest dźwignią handlu i to nie są czcze słowa. Ona nie tylko dostosowuje przekaz do potrzeb odbiorcy, jej głównym celem jest wzbudzić potrzebę posiadania.

Michał Dyszyński

Niepoprawna

Tak na prawdę reklamy i cały handel bazują na potrzebach, i oferują ich zaspokojenie. Problem w tym, że nieadekwatnie. Np. sugerują, że potrzebę akceptacji i szacunku można zaspokoić, kupując markowe produkty (=wzrost rangi społecznej). Albo miłość do kogoś najlepiej wyraża pudełko czekoladek. A jak jakiś mężczyzna ma niezaspokojone potrzeby seksualne, to powinien kupić jeden z tych samochodów, który reklamuje na wpół rozebrana pani, wypinająca się, opierając o samochód. Albo antyperspirant, którego używa jakiś aktor.

Wiadomo, że wszyscy mamy takie potrzeby, na jakich bazują reklamy, tylko, że nie da się ich zaspokoić przedmiotami, ani przy ich użyciu. Tymczasem ludzie rzeczywiście próbują to robić, bo przy obecnym tempie życia, wydaje się to najłatwiejszym rozwiązaniem (bez konieczności angażowania się). Niestety to tylko pogłębia frustrację i pustkę wewnętrzną, bo po chwili radości, okazuje się, że zabawka nie spełnia swojej (reklamowanej) funkcji. A jeśli człowiek ma emocjonalną pustkę, to staje się bardziej podatny na manipulację, bo manipulacja na emocjach właśnie bazuje. A jak wiadomo tonący brzytwy się chwyta.

Czy to jest skłonność ludzi do kłamstwa? Może bardziej do "upraszczania", do "chodzenia na skróty", co prowadzi na manowce. Myślę, że wszyscy chcielibyśmy dojść we właściwe miejsce, tylko, że zrobiliśmy się strasznie niecierpliwi.

Michał Dyszyński

medivo

Trochę nie chce mi się wszystkiego czytać, jednak wtrącę swoje zdanie. Właściwie nie chodzi o wrażliwość na kłamstwo tylko jego opłacalność. Świat się zmienia, ludzi jest coraz to więcej, więc ulegają oni pokusie kłamania. Gdy ludzie żyli w małych społecznościach, kłamstwo było niezbyt dobrze postrzegane a nagminne kłamanie wykluczało takiego osobnika ze społeczności. Wydaje mi się, że kłamanie nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ umysł podświadomie może wykorzystywać takie wzorce zachowań i okłamywać samego kłamcę.

Michał Dyszyński

Anka · Dołączył: 01 Kwi 2011 Posty: 23 Przeczytał: 0 tematów

Marcin Kotasiński