ŚFiNiA

Katolikus

Czy wiara religijna ze swej natury jest i być powinna nielogiczna?

Czasem słyszę, że w wierze religijnej na pierwszym miejscu powinna być wiara, a potem rozum. Nawet jest taka kościelna pieśń, gdzie są słowa - „wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój” co to w praktyce znaczy?

Czy znaczy to, że wiara religijna nie musi trzymać się rygorów logiki i doświadczenia? Wtedy podnoszony jest zarzut, że jeśli zastosujemy taką hierarchię to można wymyślić sobie wszystko. Wtedy np. koncepcja jednego Boga, ale w trzech osobach wcale nie jest lepsza od wiary w czteroosobowego boga, który jest np. kwadratowym kołem. I to i to wymyka się logice i doświadczeniu

Wychodziłoby z tego, że wiara wyklucza traktowanie przedmiotów wiary w sposób logiczny. Absurdalne jest używanie logiki w ramach systemu wiary religijnej. Bo skoro można uczynić wiarę religijną logiczną, to znaczy, że może też być jakaś wiara nielogiczna. Jakie jest więc kryterium stwierdzające, że ta a ta wiara jest logiczna, a tamta nie jest? Człowiek wierzy w to, w co chce wierzyć i nie ogląda się na potencjalną logiczność wiary. Czy logiczne jest to, że ryba połknęła Jonasza? A gdyby to Jonasz połknął rybę, to byłoby mniej logiczne?

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Z ta miłością Boga coś nie styka jednak.

O zabawieniu dyskutuję teraz z wujem on sadzi, ze wszyscy będą a ja jestem pewna, ze ateista nie zostanie zbawiony. To jest baardzo logiczne...

Jak może byc zbawiony ktoś kto nie idzie za Jezusem, nie przyjął jego męki. Do tego jest bardzo niegrzeczny..
Nie ma się co oszukiwać..

O.K.

Dyskurs

Katolikus

Michał Dyszyński

Katolikus

Dyskurs

fedor

Jacol

Semele

Michał Dyszyński

Semele

Tu wykladnia: [link widoczny dla zalogowanych]

Polemika z myślą:"W tym punkcie rozchodzą się drogi ludzkości: jeśli chcesz osiągnąć pokój duszy i szczęście, to wierz, ale jeśli chcesz być uczniem prawdy, wówczas badaj.
Wobec tej radykalnej niepewności można przyjąć postawę racjonalnej bądź irracjonalnej wiary; a nie wiedzy zamiast religii.

Azael

mat

mat

fedor

Michał Dyszyński

Teraz przyszedł mi do głowy jeden absolutnie kluczowy powód, dla którego pewne sprawy Bóg zostawia ludziom do uwierzenia, a nie do dowiedzenia się.
Dowiedzenie się czegoś zamyka sprawę - wiem, mam jasność, zajmuję się następnym problemem...
Wiara jest swego rodzaju "nieustannym pytaniem", jest motywatorem do poszukiwań, które się nie kończą. W przypadku zagadnień religii istotą jest przemiana człowieka, jego narodzenie się do duchowości. To dokonuje się przez całe życie. A choć bywają nieraz w naszym rozwoju duchowym momenty przełomowe, to nigdy nie jest tak, że stajemy się nagle jakoś wszechwiedzącymi, czy kompletnymi w swojej duchowości.
Dlatego kwestie duchowe nigdy nie powinny stawać się jakąś jasną wiedzą, zamkniętym rozdziałem intelektu. One powinny wciąż "dźgać" myślową tkankę naszego jestestwa. Wiara właśnie jest takim stosunkiem umysłu do danej sprawy, w którym nie pojawia się ostateczne zakończenie, nie możemy tej sprawy odłożyć na półkę, by przejść do następnych zadań. I o to właśnie chodzi.

O.K.

Semele

Azael

fedor

Semele

Wiedzę na temat zależności między umysłem a mózgiem czerpiemy z różnych źródeł. Do najważniejszych spośród nich należą: a) badanie wpływu psychoaktywnych substancji chemicznych na procesy umysłowe, b) analiza uszkodzeń mózgu u ludzi przejawiających deficyty poznawcze, c) stymulacja mózgu przytomnych pacjentów w trakcie operacji neurochirurgicznych, d) obserwacja skutków transczaszkowej stymulacji mózgu, e) nieinwazyjne obrazowanie aktywności mózgu w trakcie wykonywania czynności umysłowo-poznawczych, f) tworzenie komputerowych modeli (symulacji) aktywności mózgu.

Dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod neuroobrazowania powstają szczegółowe mapy mózgu-umysłu lokalizujące ośrodki (moduły) w mózgu, których zintegrowana aktywność wytwarza określone stany umysłowe. Obecnie lokalizuje się z dużą dokładnością (często jest to lokalizacja rozproszona) struktury odpowiedzialne za niemal wszystkie czynności umysłowo-poznawcze. Dotyczy to różnych rodzajów pamięci, świadomości, uczenia się, zdolności językowych, wnioskowania, percepcji, podejmowania decyzji, emocji, przeżyć moralnych i estetycznych, kontroli zachowania oraz poczucia tożsamości osobowej.

Posiadanie szczegółowej mapy mózgu-umysłu umożliwia kontrolę i modyfikację przebiegu procesów umysłowych, leczenie zaburzeń poznawczych i zachowaniowych oraz projektowanie systemów sztucznych (sieci neuronowych, w dalszej zaś perspektywie także sztucznych mózgów) zdolnych do realizacji procesów poznawczych wykonywanych przez ludzkie mózgi. W ciągu ostatniej dekady XX wieku (nazywanej „Dekadą Mózgu") ludzkość dowiedziała się więcej na temat mózgu i umysłu niż w ciągu całej wcześniejszej historii.
[link widoczny dla zalogowanych]