ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Wiara, w swojej funkcjonalnej istocie może być traktowana jako rodzaj zasobu, podobnego energii niezbędnej do myślenia celowego.
Zilustruję to przykładami:
1. Ktoś wierzy, że ma szansę dostać się na studia - z tej wiary wynikają kolejne decyzje: o uczeniu się odpowiednich przedmiotów, wyborze zajęć dodatkowych, kupnie książek itp. Ostatecznie ów któś gromadzi wiele aspektów, łączy je w całość mającą doprowadzić do uzyskania dyplomu studenta
2. Ktoś wierzy, że ma szanse u pewnej dziewczyny, która mu się podoba. Dlatego kombinuje jak tu się z nią spotkać, zagadać, zbliżyć do niej- cały szereg działań i pomysłów na spędzenie czasu z tego wynika.
3. Ktoś kiedyś wierzył (może grupa ludzi), że poprawną formą rządów jest demokracja - propagował tę demokrację, czasem walczył o nią, wspierał działania prodemokratyczne. W efekcie dzisiaj już mamy niewiele krajów, gdzie rządzą królowie, czy samozwańczy władcy. Bez wiary owych ludzi, nie byłoby działań tych ludzi, ich pomysłów na wprowadzenie lepszej postaci rządów.
Dzisiaj widać to w mediach - walka toczy się o umysły, czyli O WIARĘ ludzi komu uwierzy więcej wyborców, ten wygrywa wybory. Kto przekona większą liczbę osób do poparcia jakiegoś projektu (np. starań o ochronę zasobów Ziemi), ten ma szansę zmienić postępowanie ludzi, poparcie dla inicjatyw itp.

Aby coś robić, trzeba w to wierzyć, że cel jest warto osiągania, jakoś mieć nadzieję, że można go osiągnąć. Jak się przyjrzymy naszemu życiu, to chyba przekonamy się, że realizujemy raczej to, w co wierzymy - że jest sensowne i może się udać, nie zaś w to, w co nie wierzymy. Wiara jest motorem naszych dociekań, budowy koncepcji.
Przy czym niekoniecznie wiara musi być silna, fanatyczna. Czasem motorem działania jest np. wiara w uzasadnioną wątpliwość...
ktoś ma podejrzenia, że żona go zdradza. Bo jakaś koleżanka tak mu powiedziała w pracy, a on jej może nie uwierzył do końca, ale uwierzył na tyle, aby zwątpić w wierność żony. W każdym razie zaczyna podejmować działania - np. sprawdzać żonę, może wynajmie detektywa, może zacznie się bardziej interesować, co ona robi, gdy mąż jest gdzieś daleko. Wiara/niewiara (w każdym razie stan przekonań, tworzący się wokół niepewności na temat jakiejś okoliczności) staje się powodem do rozważań, tworzenia strategii działania, podejmowania jakichś decyzji.
Ludzie bez zdolności do autorefleksji, nie zauważają, jak wiele rzeczy jest ich wyborem - zwykle są przekonani, że działają absolutnie racjonalnie, wybierają zawsze najlepszą (w domyśle jedyną słuszną) opcję. To jest złudzenie wynikające z tego, że ludzie nie lubią rozważać za wiele, raczej wolą działać. Więc jak decyzję podejmą, to już się nad nią nie zastanawiają, przyjmują ją jako pewną i oczywistą. W rzeczywistości jednak bardzo rzadko mamy pewność swoich życiowych wyborów. Najczęściej jest tak, że szacujemy szanse, kierujemy się intuicją, nie mamy ścisłych przesłanek do działania - czyli ten stan, w wyniku którego do czegoś później się przekonujemy, należałoby określić jako "wiara" w to, a nie oparcie się na twardej wiedzy, co robić. Większość życiowych decyzji bierze się z wiar, a nie z twardej kalkulacji, opartej o ścisłe kryteria, absolutne procedury rozumowania i stuprocentowy komplet danych wejściowych. Taki stan pełnej wiedzy jest bardzo bardzo rzadkim wyjątkiem od reguły, że życie jest ciągłym szacowaniem, liczeniem szans, tworzeniem przypuszczeń i domniemań, a nie po prostu stosowaniem tego, co absolutne. Wiara w to, że warto jest coś robić, jak należy to robić, po co mielibyśmy to robić, jest energią do działania i myślenia.

I jeszcze jedną ważna rzecz chcę dodać na koniec - zwrócenie uwagi na to, że w podobny sposób działa WIARA, A NIE WIEDZA.
Wiara działa w WARUNKACH NIEOKREŚLONOŚCI, co oznacza, że wyzwala POSZUKIWANIA I POMYSŁOWOŚĆ. Tam gdzie jest wiedza, gdzie stosujemy jakiś schemat, umysł się nie wysila (albo się wysila w sposób ograniczony, wyzuty z pomysłowości), robi to, co procedura nakazuje - jest odtwórczy. Wiata z definicji oparta jest na aspektach niepewnych, nieznanych. To wymusza na umyśle czujność, spostrzegawczość, poszukiwanie pomysłów, działania na różnych frontach umysłowego starcia. Dlatego działając motywowani wiarą w coś będziemy bardziej aktywni mentalnie, bardziej będziemy OKAZYWAĆ SIEBIE, niż gdybyśmy wykonywali coś ustalonego jakąś postacią wiedzy. Dlatego to wiara jest CECHĄ TWÓRCÓW, a ścisła wiedza ODTWÓRCÓW (co prawda nigdy nie mamy całkowitej polaryzacji w tym względzie, najczęściej mamy sytuacje, w których są zarówno aspekty wiedzy, jak i wiary, więc spraw jest bardziej skomplikowana).

mat · Wysłany: Nie 12:37, 01 Mar 2020 Temat postu: Re: Wiara energią myśli

Katolikus · Wysłany: Nie 13:39, 01 Mar 2020 Temat postu:

Katolikus · Wysłany: Nie 13:53, 01 Mar 2020 Temat postu:

Semele · Wysłany: Nie 14:29, 01 Mar 2020 Temat postu:

Autocenzura

Semele · Wysłany: Nie 14:31, 01 Mar 2020 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 15:45, 01 Mar 2020 Temat postu:

Dyskurs · Wysłany: Nie 20:02, 01 Mar 2020 Temat postu:

Dyskurs · Wysłany: Nie 20:04, 01 Mar 2020 Temat postu:

Semele · Wysłany: Nie 20:47, 01 Mar 2020 Temat postu:

Semele · Wysłany: Nie 21:30, 01 Mar 2020 Temat postu:

Nie wiem czy nie zbyt daleko idziesz w tej diagnozie....

Aurelka Bocianek · Wysłany: Pon 7:18, 02 Mar 2020 Temat postu:

Dyskurs · Wysłany: Pon 16:30, 02 Mar 2020 Temat postu:

Semele · Wysłany: Pon 17:32, 02 Mar 2020 Temat postu:

Może lucek i krowa zgodnie z regulaminem nadali na Ciebie.

Może wuj ktorego lubię jednak przemysli pewne sprawy.
Teraz chowa się za nawalem pracy i że coś programuje.

Może boty. I to jako pierwsze przychodzi na myśl.
Wybacz wuju zboju..:-)