Wiara, a argumenty

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Wiara, a argumenty
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Michał Dyszyński
Bloger na Kretowisku

Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 33293
Przeczytał: 63 tematy

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Pią 0:48, 19 Sty 2018 Temat postu:

lucek napisał:

Michał napisał:

Czyli Ty stawiasz się w roli absolutnego arbitra.

a kogo jak nie siebie, mam stawiać w roli arbitra własnych przekonań?

Cytat:

Idźmy dalej tym tropem.

nie idź lepiej tym tropem, a raczej zastanów się nad sobą albo chociaż nad tym co piszesz i co tobie piszą .... :wink:

Właśnie z zastanowienia się nad sobą wynikły moje wnioski.
Oczywiście można mieć życiową strategię arbitralnego wbijania się w dumę i przeświadczenie o swojej superkompetencji, ale dopóki to jest po prostu JEDYNIE tym własnym przeświadczeniem, postulatem, dopóty praktycznie NIC NIE ZNACZY. Poza tym takie pójście na łatwiznę z uznawaniem swojej wartości uznaję za formę ucieczki, za neurotyczną postawę słabeusza myśli.
Bo nawet największy błąd myśli, okraszony założeniem "mam absolutną rację" będzie wewnętrznie niewykrywalny. Nawet gdyby okazało się, że obiektywnie jestem absolutnym durniem, ale i tak miałbym to przeświadczenie o swoim geniuszu, to będę tak myślał MOCĄ ZAŁOŻENIA, lecz NIE MOCĄ DOKONANYCH ROZWAŻAŃ. Czyli mój stan rozumu, przy tak wielkiej sile samouznawania się jest NIEODRÓŻNIALNY - scala wszystkie poziomy nie różnicuje niczego, nie stawia pytania o to CZY jestem kompetentny, ale (nie patrząc na niezależne realia) przykleił mi etykietkę, że kompetentny jestem. W takim układzie wynik "mam rację" tak samo się pojawi, jeśli naprawdę mam rację, jak i wtedy, gdy kompletnie jej nie mam. I JA WIEM, że ta etykietka w takich warunkach jest przyklejona bez wykonania testu, czyli NIC NIE ZNACZY, czyli powinienem ją z góry uznać za bezwartościową, a głupotą z mojej strony byłoby przywiązywać do niej jakąkolwiek wagę. Oszukiwanie się w tej kwestii byłoby żałosne, co też z resztą wiem.

Poza tym, skoro i tak już mam rację z założenia, to po co w ogóle miałbym nad czymś myśleć, cokolwiek rozważać?
Konsekwentna postawa przy takim założeniu o tej swojej niezaprzeczalnej kompetencji polegałaby na ZREZYGNOWANIU Z ROZWAŻAŃ W OGÓLE - bo przecież w ostatecznym uznaniu i tak one nic nie zmienią. Ja, gdy ten prosty fakt zrozumiałem, doszedłem do wniosku, że jedyną konsekwentną postawą dla człowieka, który myśl, dociekania, prawdę, intelekt traktuje jako realną wartość, jest uznawanie właśnie NIEDOSKONAŁOŚCI SWOJEJ KOMPETENCJI. Oczywiście niedoskonałość nie oznacza od razu błędności, czy innej negatywnej oceny. Ona oznacza, że wciąż jest sens szukania błędów i dróg udoskonalenia tego, co osiągnąłem (być może już całkiem dobrego, ale warto sięgnąć po więcej, bo tutaj lepsze nie jest wrogiem dobrego).
Tylko przy takim założeniu myślenie, dociekanie ma sens. Tylko mając powód szukania, warto szukać. Tylko wtedy JEST CIEKAWIE - bo można się czegoś dowiedzieć, można mieć satysfakcję z prawdziwego swojego progresu, rozwoju (a nie z takiego banalnego, łatwego - bo z góry założonego).
I jeszcze jeden element - chcę wierzyć, że MAM MOC! Mam moc, bo coś zdobywam (a nie ułatwiam sobie zadanie obniżając poprzeczka do poziomu, gdy sam mogę sobie wygraną zadekretować); mam moc, bo nie boję się starcia z pytaniami, możliwością bycia negatywnie zweryfikowanym; mam moc, bo ostatecznie jestem w stanie dostrzegać nie tylko swoje, ale nawet to, co poza mną (przynajmniej początkowo), czyli OGARNIAM MYŚLĄ ŚWIAT, eksploruję go (a nie chowam się tchórzliwie w neurotycznym przekonaniu o swojej kompetencji). A poza tym (powtórzę się, ale jest to ważne), jak jest coś zdobywać, to jest życie, jest gra, jest ciekawie.

Ostatnio zmieniony przez Michał Dyszyński dnia Pią 1:59, 19 Sty 2018, w całości zmieniany 4 razy