ŚFiNiA

wujzboj

Dobra, szaryobywatelu, skoro błędnego koła nie dostrzegasz, to jedziemy dalej z pytaniami.

wujzboj

Semele

wujzboj

Odpowiedź jest prosta: Pojęcie "jest" nie ma żadnego sensu, jeśli żadnego podmiotu nie ma, wobec tego nie wiadomo o co chodzi w stwierdzeniu "jest przedmiot gdy nie ma żadnego podmiotu". Innymi słowy, materializm jest błędny językowo, nie można jego twierdzeniom przypisać żadnej wartości logicznej, gdyż brak im sensu. Podobnie nie da się w logicznie poprawny sposób rozstrzygać problemów materializmu, gdyż są postawione w sposób błędne językowo, bez sensu, bez treści.

Ale gdy jakiś podmiot poznający jest, niekoniecznie ty lub ja, wtedy wiadomo, o co chodzi. Sto lat temu nie było ani mnie ani ciebie, ale zakładamy, że byli ludzie tacy, jak my. I dlatego możemy spokojnie mówić o Księżycu, jaki był sto lat temu. Innymi słowy, Księżyc wtedy był: zdanie "Księżyc wtedy był" jest prawidłowe językowo i można mu przypisać wartość logiczną, w tym przypadku prawdę.

Michał Dyszyński

Semele

Semele

Materializm w zasadzie nie ma żadnych problemów. Nie wiem jakie problemy widzisz w materializmie.

Zapewne takie, że nie odpowiada na pytania o początek i koniec oraz o sens. Spirytualizm też na nie nie odpowiada.

Bo jeśli uznam , że wszystko jest nie z materii to co to zmienia??

Teizm na pewno odpowiada na pytania o cel, początek, koniec i coś tam jeszcze.
Daje pokrzepienie. Jednak te odpowiedzi nie są wystarczające i jest w teizmie wiele sprzeczności.
Myślę, że chcesz na siłę z teizmu zrobić matematykę. Wartość logiczna.......

Tu ciekawy film.Zawiera pewne elementy o których tu dyskutujemy...

https://www.youtube.com/watch?v=DouhlUOvhh4

Semele

[quote="Michał Dyszyński"]

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5571 Przeczytał: 52 tematy

Semele

wujzboj

Michał Dyszyński

Semele

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Każdy opis będzie miał takie same wady. To wynika z samej istoty zagadnienia!

Czy ja zaś wmawiam, że druga strona coś widzi, odczuwa? Skądże znowu; przecież już szczególnie w tej dyskusji chodzi o minimalny zbiór założeń, a ja podkreślam, że takim absolutnym minimum jest solipsyzm. I że odejście od solipsyzmu zawsze sprowadza się do chciejstwa, a nie do wiedzy. Dlaczego miałbym więc przypisywać sobie wiedzę, możliwości zdobycia której się wypieram?

Nie, ja po prostu robię to, co jest warunkiem koniecznym powodzenia takiej rozmowy: zakładam, że ty faktycznie jesteś, czyli że solipsyzm jest błędny przynajmniej w swojej klasycznej formie. Zauważ, że założenie to MUSI oznaczać, że traktuję twoje "jestem" jako klon mojego "jestem. Jako, że innego "jestem" nie znam i znać nie mogę. O ile nie jesteś takim klonem, to ciebie nie ma. Znaczy to po prostu tyle, że wszelkie moje wyobrażenia nie mają tutaj żadnego sensu i że w każdym zrozumiałym dla mnie znaczeniu sprowadzasz się do mojego snu, do zawartości książki, do klatek filmu. Nie uważam, żeby tak było; po prostu mówię ci, jaka jest alternatywa do założenia, że jesteś taki, jak ja. Nie taki z charakteru, nie taki z biegu myśli, nie taki z potrzeb czy z animozji, lecz taki ze "smaku jestem". (Tak, "smak" nie jest dobrym słowem i jest z nim taki sam problem, jaz z każdym innym - da się na nie spojrzeć pod takim kątem, że będzie się patrzało w zupełnie innym kierunku, niż trzeba.)

I nie uważam, żebyś stawiał się w kontrze. Staram ci się wytłumaczyć, o co w tym wszystkim chodzi. Nie jest to możliwe bez zaprzeczania temu, co piszesz. Bo o ile faktycznie poruszasz różne ciekawe tematy, to nie zauważam, w jaki sposób mogłyby one przybliżyć nas do celu. Może mogą, bo każde wypowiedziane zdanie ma taką potencję. Nigdy nie wiadomo, które trybiki załapią. Nigdy też nie wiadomo, czy faktycznie załapały. Albo, czy faktycznie nie załapały. Kiedy jednak odczuwam, że nie załapały, muszę ci to powiedzieć oraz starać się jakoś przybliżyć przyczyny takiego odczucia. Bez tego szanse spadają do zera.

Semele

________________________________
________________________________

Michał Dyszyński

Semele

wujzboj

Semele

Solipsyzm (łac. solus ipse, "ja sam") [1] – pogląd filozoficzny głoszący, że istnieje tylko jednostkowy podmiot poznający[2], cała zaś rzeczywistość jest jedynie zbiorem jego subiektywnych wrażeń – wszystkie obiekty, ludzie, etc., których doświadcza jednostka, są tylko częściami jej umysłu.

Podobnym poglądem jest materialistyczny agnostycyzm, mówiący, że nic poza umysłem jednostki nie może być absolutnie udowodnione; wszystko inne może być po prostu iluzją, wyobraźnią lub czymkolwiek mającym miejsce (egzystującym) w obrębie umysłu danej osoby.

Posłużę sie tymi definicjami. Jest pewne podobieństwo miedzy solipsyzmem a filozofią E. Macha.

Tego rodzaju poglądy raczej prowadza na manowce. Mogą być także objawami jakis zaburzeń osobowości.

Oczywiście Berkeley wybrnąl z tego powołując na obserwatora Boga. Natomiast filozofia Macha wynikała z jego "przytwierdzenia" do empirii. Ernst Mach był fizykiem ale i fizjologiem. Badał w jaki sposob doznania pojawiają się w naszym ciele. Dostrzegł niedoskonałość naszych narządów zmysłów. Dlatego był raczej sceptyczny wobec założenia, że ludzkie zmysły mogą pozwolić w pełni i doskonale poznać otaczający go świat. Mach był agnostykiem,

Jeśli uznajesz teorię ewolucji za wysoce prawdopodobną, możesz przyjąć, że w pewnym.momencie pojawił się człowiek i może on obserwować oraz wyrażać swoje zdanie o istnieniu nie popadając w sprzeczności. Twoje stanowisko w sprawie materializmu jakoś wywołuje u mnie wątpliwości czy ewolucję uważasz za fakt.

Uważasz, że człowiek uzyskał rozum od Boga. W którym momencie?

wujzboj

Dyskurs