ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Chcę poruszyć aspekt sprawy, który dla niektórych będzie w ogóle trudny do zwizualizowania sobie jego sensu, a dla innych może nawet mało ciekawy, nieistotny. Ale ja uważam, że jest bardzo bardzo ciekawy i niezwykle interesujący.
Problem jest związany z pytaniem o CELOWOŚĆ rozumowania.

Niektórzy w argumentacjach tracą ów cel z oczu, skupiając się na tym, czy coś jest logicznie poprawne, czy niepoprawne.
Tymczasem rozumujemy przecież nie po to, aby sobie realizować hobby skompletowania jak największej ilości stwierdzeń poprawnych logicznie, a niczego nam nie wyjaśniających, lecz na tym, aby ROZWIĄZAĆ PROBLEMY, JAKIE NIESIE ŻYCIE, POTRZEBY POZNAWCZE.
Jeśliby ktoś stawiał sobie tylko cel bycia "logicznym", to taki cel można zrealizować bardzo łatwo - np. wskazując że, 1+1=2, 1+2=3, 1+3=4 itd. Mamy tu same logicznie i matematycznie poprawne stwierdzenia, cel logicznej poprawności został idealnie wypełniony. Jednak tu każdemu rozsądnie myślącemu obserwatorowi zapewne zaświta na takie postawienie sprawy: owszem, można tworzyć takie w 100% logiczne stwierdzenia, tylko PO CO?
Stwierdzeń logicznie prawdziwych jest nieskończenie wiele. Wypisywanie ich nigdy nie wyczerpie całego ich zbioru. Jeśli już logika miałaby być czymś więcej niż pustą sztuką dla sztuki, to warto byłoby postawić sobie pytanie: ku czemu z rozumowaniem zmierzamy?
Dlaczego skupiamy się na jednych problemach, a nie na innych?

Jest nieskończona liczba tez logicznie poprawnych, lecz nieużytecznych. Takimi tezami nie ma sensu się zajmować.
Jest też wiele tez, które logicznego ściśle potwierdzenia nie mają, których pewność jest dyskusyjna, ale są one dla ludzkości niezwykle wartościowe, to właśnie nimi ludzkość chce się zajmować.
Bez postawienia sobie pytań o cel dla naszych rozumowań, myślenie traci sens, nawet jeśli pozostaje logiczne. Dla wielu problemów także, stwierdzenie iż są one "logicznie uzasadnione", nie wnosi nic cennego do sprawy.
Pytanie, które niemal zawsze warto jest sobie stawiać, gdy prowadzimy jakieś rozumowanie (intuicyjnie większość ludzi sobie stawia, choć rzadko zastanawia się nad tym, że to postawienie jego niezbywalnym elementem poprawności rozumowania) brzmiałoby: jaki cel podstawowy pragnę osiągnąć dzięki rozpatrywaniu danej sprawy?

Piszę to w dużym stopniu dlatego, że dla części osób samo stwierdzenie, iż coś jest logiczne wydaje się wyjaśnieniem sprawy. To uważam za błąd. Stwierdzanie rzeczy logicznych, a nie oferujących nam żadnej korzyści mija się z celem.
Refleksja nad tym, czym warto się intelektualnie zajmować, jest szczególnie ważnym aspektem myślenia w ogóle, stanowi niezbywalną cząstkę intelektualnej mocy.

MaluśnaOwieczka · Wysłany: Nie 21:16, 27 Mar 2022 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 0:57, 28 Mar 2022 Temat postu: