ŚFiNiA

Marcin Kotasiński

Prawdziwa jest zawsze przyczyna powstawania wyjaśnienia, w tym jest ziarno Prawdy. Dlatego „dowolny przypadek” już nie, bo wymyślasz go nie po to, aby wyjaśnić zjawisko.

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Np. ktoś w Egipcie napił się wody z kałuży i miał biegunkę, to było przyczyną do wymyślenia teorii o duchach, które trują wodę. Przyczyna prawdziwa skutek (teoria) nie.

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

krowa

wykasowano

Michał Dyszyński

krowa

wykasowano

Marcin Kotasiński

Michale:

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Tutaj chodzi o przyjmowanie teorii za pewnik, bo nie ma powodu, aby jej zaprzeczać, a jednocześnie trzeba mieć otwarte oczy, być uważnym, aby wiedzieć czy wszystko dzieje się prawidło. To wszystko, nie trzeba i nie należy z góry zakładać, że coś wystąpi nieprzewidzianego. Przecież nie uważasz, że telefon komórkowy przestanie działać, albo satelity, nagle i niespodziewanie tylko, dlatego bo okaże się, że teoria, która umożliwiła ich konstrukcję nie opisuje jakiegoś zjawiska, które teraz wystąpiło. One będą działać a teorię trzeba rozszerzyć, ale stara Prawda jest obowiązująca, okazuje się jedynie, że ta Prawda jest pojemniejsza niż przypuszczano na początku. Dlatego trzeba być uważnym i żyć spokojnie, to wszystko.

krowa

wykasowano

wujzboj

rafal3006

Podoba mi się.

Myślę że gdyby zrobić referendum wśród całej populacji ludzkości z jednym pytaniem:

Czy nasz Wszechświat (mimo paunjącego tu zła) jest piękny ?

Wynik na TAK byłby przesądzony.

P.S.
Gdyby Ziemia była piekłem dla ludzi to ci po prostu, mając wolna wolę, przestaliby się rozmnażać np. środki antykoncepcyjne. Kto wie, jeśli w hipotetycznej przyszłości nasze słonko mocno zasłabnie, na Ziemi nie będzie już praktycznie życia, tylko lód jeden, czy tak sie nie stanie.

Ludzie podejmą świadomą decyzję – wynosimy się stąd – to będzie ostatnia wolna wola człowieka na Ziemi.

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Jeśli wszystko, co wiemy i czego doświadczamy zgadza się z posiadaną teorią, to nie mamy powodów, aby ją odrzucać albo zmieniać. Więc czekamy na wystąpienia zjawiska – zagadnienia, które wykracza poza posiadaną teorię. Ale jednocześnie nie musimy czekać, bo nie mamy realnych przesłanek do tego, aby twierdzić, że coś przekroczy posiadaną teorię, jakieś zjawisko – zagadnienie. Argument typu mamy doświadczenie, które w niektórych przypadkach wykazało, że pewne z teorii były niezupełne jest nie wystarczający, bo jest kontrargument: mamy również doświadczenia, które wskazują, że pewne teorie, pewne stwierdzenia uogólniające o świecie do dziś sprawdzają się.
W rezultacie posiadanie naraz tego i tego argumentu sprawia, że zachowujemy czujność, czyli (A) nie denerwujemy się, bo nie mamy pewności ani dowodu na to, że teoria zawiedzie, (B) nie mamy również zupełnej pewności, że nie zawiedzie, więc zachowujemy uwagę, jesteśmy cały czas uważni i to wystarcza. Nie musimy się niepokoić, bo nie ma, o co, ale i nie możemy „iść spać”, bo jeśli coś wydarzy się to obudzimy się z „ręką w nocniku.”
Dzięki uwadze uzyskujemy pewność, że wydarzy się nic, co nas zaskoczy, bo kiedy tylko coś (dopiero) zacznie się dziać, to my już o tym wiemy i możemy podjąć odpowiednią reakcję, więc mamy kolejny argument na to, aby spokojnie żyć.
Teraz dokonam małego i sprytnego związania pachnącego autoreklamą.
Teoryja ewolucji świadomości wszystko, o czym mówi, to w największym uproszczeniu wzrost uwagi podmiotu ewoluującego. Po to uwaga wzrasta, aby kiedy osiąga wysoki poziom mogła spocząć sama na sobie w sposób pewny wywołując tym samym Wyzwolenie. To jest po to, aby podmiot, kiedy umiera cieleśnie, dzięki oparciu uwagi na samym sobie mógł „nie stracić przytomności” po śmierci, nie pójść spać, bo to dzieje się i stąd pochodzi reinkarnacja. Dzięki zachowaniu uwagi może żyć transcendentnie jako Podmiot Absolutny, który żyje tylko dzięki uwadze samego siebie.
Piszę o tym po to, aby dodatkowo uzasadnić potrzebę i wystarczalność posiadania tylko uwagi w odniesieniu do istniejących teorii, aby dzięki uwadze (A) zauważyć wystąpienie ewentualnego zjawiska nowego, (B) zauważyć je w jak najwcześniejszej fazie wystąpienia zanim „rozleje się” i coś zniszczy.

krowa

wykasowano

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Uwaga na uwadze to świadomość na świadomości, czyli po prostu samoświadomość.
Odnośnie tego napięcia i relaksu uwagi, to jest to tak jakby położyć, czy lepiej odłożyć ciało w zupełnym relaksie (tak odkłada się świadomość) i być tylko świadomym, poprzez świadomość gotowym, a „sprzęt nie używa paliwa.”

Podobny stan ma się utrzymywać w medytacji, to jest po prostu stan bycia odpowiedni dla świadomie świadomego podmiotu, być świadomym siebie, a przez to świadomym wszystkiego. Odnośnie „ducha” ta personifikacja uwagi to właśnie świadomość tego, że ta uwaga, którą obserwuję siebie jest mną, przez to czuję się sobą, osobą i mam z sobą spójność, w tym spójność "przetwarzania" (postrzegania) tego, co postrzegam świadomością. Dlatego stary duch to ja, Ty, każdy jako samoświadomy podmiot. Twoje uwagi są słuszne, dlatego bo masz samoświadomość, a z myślenia samoświadomości takie wnioski wypływają.