ŚFiNiA

wujzboj

Co prawda to nie było do mnie, ale czy aby filozofia nie dotyczy właśnie rozważań o tym, co istnieje (i o tym, co z tego powodu ma jakieś znaczenie)?

Niestety, niewiele jest prób określenia, co znaczy samo słowo "istnieć". A jeszcze mniej jest sukcesów takiego określenia

chrystian

Michał Dyszyński

W moim przekonaniu pojęcie "istnieje" jest z zasady traktowane na dość odrębne sposoby:
- istnieje, bo daje się w jakiś sposób twardy powiązać z tym, co uważam za pewne
- istnieje, bo tak postuluję, tak mi się wydaje.

Przykładem pierwszego są dowody matematyczne - np. istnieje dokładnie jedna prosta styczna do okręgu przechodząca przez zadany punkt tego okręgu. Takie "istnienie" daje się wyprowadzić z aksjomatów geometrii euklidesowej po zastosowaniu mechanizmów logicznego rozumowania.

Przykładem drugiego jest np. istnienie materii. Założenie, że "materia istnieje" jest w istocie polega na zapostulowaniu "czegoś więcej" niż tylko doznań, jakie do mnie docierają. Nie wiemy, czym owo "więcej" miałoby być, ale uważamy, że same doznania, to nie koniec.

chrystian

Marcin Kotasiński

Wuj

chrystian

Marcin Kotasiński

Jacol

na szybko wymysliłem światopogląd, którego nie da się obalić eksperymentalnie - jako przykład tego, że każdy światopogląd jest forma wiary bez dowodów.

Marcin Kotasiński

Już odpowiedziałem w cytowanych przez Ciebie słowach (moich).

Żeby była reinkarnacja, to musi być miejsce gdzie ona przejawia się, czyli miejscem tym jest świat, a więc świat istnieje. Mówisz zresztą „obiektywna rzeczywistość”. To twoje założenie nr 1.

Następnie mówisz, że wszystko, czego doświadczamy jako istniejącego, naprawdę jest wytworem naszej świadomości.

To, co jest? Świat istnieje obiektywnie czy śnisz i wszystko sobie wytwarzasz świadomością?

Jacol

chrystian

Jacol

chrystian

wujzboj

Jacol

wujzboj

Marcin Kotasiński

Jacol:

Jacol

Michał Dyszyński

Marcin Kotasiński

Jacol:
Ogólnie zgodzę się z tobą, że światopogląd jak całość twierdzeń pewnego człowieka na temat życia i świata w jakimś zakresie „zawsze” pozostaje wiarą, domniemaniem. Jednak istnieje światopogląd w pełni słuszny i w pełni uzasadniony, ten światopogląd to Prawda, dysponuje nim w pełni tylko Bóg wiedzący wszystko.

Ludzkie światopoglądy ulegają kształtowaniu w toku doświadczeń i refleksji nad nimi, czyli kiedy doświadczając jak funkcjonują nasze wiary światopoglądowe poznajemy, czy są wiedzą, czy imaginacją. Wreszcie, owy proces kształtowania się słusznego światopoglądu jest naturalnym procesem rozwoju świadomości (podmiotu). Bóg skonstruował tak życie, że wsadził nas w świat, w którym doświadczamy i dokonujemy refleksji nad doświadczeniem i uczymy się, co jest Prawdą. Następuje to jako schemat procesu identyczny dla każdego człowieka idealnie, różny realnie.

Michał:
Ogólnie zgadzam się, że teorie sprawdzające się w pewnych warunkach materialnych w innych nie sprawdzą się, ale zwykle jest tak, że sprawdzą się odmienne/inne.

Niematotamto

Dobra, załóżmy na chwilę, że rozumiem w jaki sposób reguły, na których opiera się protokół wymiany informacji sprawiają, że pewne wrażenia są intersubiektywnie zrozumiałe i powtarzalne.

Przeglądając tutejsze dyskusje, znalazłem sporo wątków z zakresu kognitywistyki itp. Nie do końca rozumiem jak połączyć rzeczywistość będącą tylko i wyłącznie
efektem twórczości umysłu(ów właściwie) z wiedzą o ograniczeniach jakie na umysł nakłada ta właśnie rzeczywistość. Przychodzą mi do głowy wszystkie te wspominane doświadczenia z mózgiem. Czy mam rozumieć, że umysły wytwarzają wszystkie te ograniczenia, a później same mogą być nimi ograniczane? :think:

Dodam może, że moje pytania nie są próbą szukania dziury w całym, w gruncie rzeczy, nie silę się nawet na żadną dyskusję. Jestem na etapie układania sobie pewnych rzeczy w głowie, pytam tu i tam, analizuje światopoglądy, porównuje, poprawiam itp. Dlatego prosiłbym o względnie przystępną odpowiedź.

chrystian

Marcin Kotasiński

Niematotamto ułóż to pytanie w inny sposób.