ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Jestem zwolennikiem myślenia symetrystycznego. Nie chodzi mi (tylko) o symetryzm w polityce, ale o symetryzm ogólnie - w myśleniu, w podejściu do KAŻDEJ SPRAWY.

Uważam, że tak naprawdę to mamy dość prosty wybór albo:
MYŚLIMY (myślimy w ogóle)
albo
UPRAWIAMY AGITACJĘ (czyli da facto nie myślimy).

Za komuny, gdy agitacja w stronę komunizmu, władz PRL, ZSRR ale także "świętych" idei komunistycznej (Lenina i Stalina) była obiektem stałej propagandy w mediach, w szkołach, krążył następujący dowcip o zadaniu, jakie dzieciom w szkole wyznacza nauczycielka: jako pracę domową napiszecie o rozprawkę na temat "kto jest moim największym bohaterem, wzorem historycznym do naśladowania, a potem uzasadnij, dlaczego tym wyborem jest Lenin".

I bardzo podobnie odbywa się "myślenie" fanatyków niezdolnych do symetrystycznego myślenia - oni nie myślą na zasadzie "czy jest tak, czy przeciwnie, jakie argumenty są za, a jakie przeciw", lecz na zasadzie "jakich argumentów użyję DLA PRZEKONANIA postronnych za swoją ideą".
Czyli fanatyk "rozumuje" na zasadzie
- jak wypromować swoją ideę, która jest z góry oceniona jako właściwa
- jak poniżyć ideę przeciwną, która jest z góry oceniona jako ta błędna
- jak argumenty strony przeciwnej zmanipulować, aby wydawały się mniej ważne.

Czym jest (w ogólności) symetryzm w myśleniu?
- Jest POSZUKIWANIEM PUNKTU RÓWNOWAGI i KONTEKSTU, a dopiero gdy się te dwa aspekty problemu ustali, dochodzi do oceny co lepsze, a co gorsze. Symetrysta najpierw stawia sobie ideę w postaci możliwie (ideału się nie osiągnie, ale można się do niego przybliżać) obiektywnej, niezależnej od swoich chciejstw, starając się zrozumieć zależności, sensy, "działanie" danego problemu, A DOPIERO JAK POZNA FAKTY, OKOLICZNOŚCI I REGUŁY dla danej sprawy, wydaje swój werdykt, dopiero wtedy ocenia.
Symetrysta nie ocenia w sposób "prawda jest pośrodku", lecz w sposób "gdy już wiem, gdzie jest ten środek, ten punkt równowagi, gdy umiem lokalizować poglądy za, a także poglądy przeciw, ostatecznie decyduję, że najbardziej prawdopodobna wersja tej sprawy znajduje się w miejscu ..." (to miejsce jest ostatecznie wskazywane i nie będzie ono prawie nigdy idealnie pośrodku, ostatecznie w którąś z stron szala się przechyli, jednak będzie to przechylenie, które uwzględnia obiektywne konteksty sprawy).

Fanatyk zaczyna swoją ocenę od zadekretowania jaka ta ocena ma być.
Fanatyk nigdy nie rozważa, NIE MYŚLI o sprawie na zasadzie JAK tu odniesienia się mają, CO należałoby uznać jako ważne, a co mniej, NA CZYM POLEGA zagadnienie. Fanatyk od razu przystępuje do swojej agitacji, od razu "wie" jakie jest rozwiązanie.
Skąd fanatyk w istocie zdobył owo rozwiązanie?
Najczęściej KTOŚ MU POWIEDZIAŁ. On sam nie wymyślił tego, bo on w ogóle nie myśli w dyskursywnym sensie. On ewentualnie stosuje przypadkowe, chaotycznie łapane impulsy "co mu tam podleciało", co nagle się spodobało i to łyka jak młody pelikan. Ale on tego nie przemyślał, nie rozważył, bo od razu, jak tylko się rzecz wyłoniła przystąpił do agitacji za nią.

Poprawne rozumowanie to rozumowanie z etapem ZDYSTANSOWANIA, PRZYMUSZENIA SIĘ DO DYSTANSU, DAJĄCEGO SZANSĘ NA OBIEKTYWIZM OCENY. "Rozumowanie" fanatyków, którzy ów etap pominęli i od razu wzięli się za agitację za swoim, na szczytne miano ROZUMOWANIA W DYSKURSYWNYM SENSIE raczej nie zasługuje.

Michał Dyszyński

Myślenie fanatyków to w istocie LOSOWANIE swojego poglądu.
Fanatyk nigdy nie postawił sobie swojego poglądu w postaci SZANSY NA WYBÓR, on zawsze bierze ten pogląd WYBRANY ZEWNĘTRZNIE, wzięty in blanco. Czyli w znaczeniu dopasowania do swojej osoby, do wewnętrznych sensów mamy tu tylko PRZYPADEK.
Fanatyk ma poglądy przypadkowe, nie związane z utworzeniem w swoim umyśle konstrukcji, która by je poprawnie uzasadniała. Co prawda są w niej "uzasadnienia", jednak owe uzasadnienia przyjmują postać hasełek emocjonalnie odczytywanych, luźnych spostrzeżeń "za", skrajnie życzeniowo traktowanych wskazań na jakiś mechanizm.
W znaczeniu budowy czegoś obiektywnego, odniesienia się do szerszego kontekstu wybór fanatyka jest po prostu przypadkowy - on nie odzwierciedla żadnych poprawnych związków ani z rzeczywistą naturą osoby fanatycznie rozumującej, ani z więzami w świecie.
Fanatyk nie myśli - jemu poglądy do głowy wpadają i tej głowie trwają w postaci zacementowanej, pozbawionej szans na rozpoznanie poprawne kontekstów życia.

MaluśnaOwieczka

lucek

MaluśnaOwieczka

lucek

zrozumiałem, że sobie zracjonalizuje ... zrozumiałem, dlaczego niby wybierze Wojtka,
... zrozumiałem, że nie używa mózgu :wink:

ale chciałem zwrócić uwagę na inny aspekt sprawy ... jak pisze Krowa, "kobieta bez menstruacji ....", a z młodych lat pamiętam :wink:

, że o tym, że się zestarzeją akurat myślą i tak jak pamiętam, trochę to przeraża ... przynajmniej tak mi się zapamiętało

MaluśnaOwieczka

lucek

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Semele

MaluśnaOwieczka

lucek

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

Kolejna teza do omówienia

lucek

MaluśnaOwieczka

lucek

@towarzyski.pelikan

MaluśnaOwieczka

Michał Dyszyński

lucek

Semele

Przyjrzyjmy się pogladom symetrystów:
Nijaki Woś
Nijaki Sroczyński

2015: Świat się chwieje: 20 rozmów o tym, co z nami dalej (Agora SA) – zbiór wywiadów dotyczących kondycji społecznej, politycznej i mentalnej III Rzeczypospolitej, szczególnie w kontekście transformacji ustrojowej; wśród rozmówców Sroczyńskiego m.in. Marcin Król, Andrzej Leder, Jan Krzysztof Bielecki, Karol Modzelewski, Jerzy Hausner, Janina Ochojska, Piotr Ikonowicz.

Fragment wywiadu:

Ty tego nie kupujesz, bo jesteś jak Woś. Tobie PiS wydaje się normalny, bo po prostu - wybacz - niewiele rozumiesz z kontekstu, który Peter Sloterdijk nazywa bardzo trafnie psychospołecznym. Ja tymczasem prawą stronę obserwuję od bardzo dawna, przez pewien czas na zasadzie obserwacji uczestniczącej. I pewne rzeczy po prostu wiem.

[link widoczny dla zalogowanych]

O Wosiu następnym razem .

Czy symetryzm jest postawą kobiecą? Raczej nie.

lucek

Semele "symetryzm" to nie pogląd, to rodzaj negatywne argumetacji ..

a ci państwo, których wymieniłaś to akurat przykłady "symetrystów", o których pisała Pelikanka - zakłamanych ludzi tworzących fałszywe analogie