ŚFiNiA

Drizzt

No właśnie - subiektywnie czując i stąd moje obawy. Bowiem porównując portfel i żone przyjmuje jakieś założenia subiektywnie poprawne. Jaką mam jednak pewność, że są one poprawne obiektywnie? Wszystkie podawane do tej pory przykłady rozbijały się o "co, kiedy, dla kogo i w jakim kontekście" jest ważne. W związku z tym - za pomocą przedmiotu mogę (ale w sposób niepewny) ocenić swoje cierpienie ale nie ocenię go obiektywnie. Ale idąc dalej - żaden przedmiot nie może mi powiedzieć czy dana osoba cierpi bardziej czy mniej.

Genkaku

Neurony lustrzane, empatia, intelekt pozwalają nie tylko na wczucie się w "buty" w innej osoby, ale na wywnioskowanie faktu, że inni ludzie są podobni do "mnie", a więc też czują ból, też cierpią, podobne rzeczy sprawiają im cierpienie. Tego uczy się dziecko w procesie socjalizacji, chyba są to dobre założenia.

Drizzt

Ludzie są podobni bo też przywiązują się do przedmiotów.
Są również na gruncie jednej społecznośći podobni bo przywiązują się do podobnych przedmiotów i są podobni bo cierpią przy stracie przedmiotów. Ale podobieństwo dotyczy też tego, że zmieniają się w czasie i kontekście - skoro to samo wydarzenie daje mi w różnych kontekstach inną porcję cierpienia to innym ludziom również. I również subiektywnie.

Genkaku

Owszem, ale czy potrafisz odpowiedzieć na pytanie kto bardziej cierpi: rodzina staruszki, która umarła, czy matka, której umarło dziecko ?

Drizzt

No właśnie ja nie potrafię.

Genkaku

Aha, ja potrafię.
No i koniec. 4 strony wątku wyjaśnień zakończyły się tymi dwoma stwierdzeniami.

Drizzt

Ale nie zapomnij, że ja zakładam, że twoja ocena jest subiektywna i niekoniecznie prawdziwa...

Genkaku

Wiem, że zakładasz, że moje ocena jest subiektywna i niekoniecznie prawdziwa.
Ja natomiast zakładam, że moja subiektywna ocena chodź trochę opiera się na obiektywizmie i jest prawdziwa.
Tak czy siak chyba nie dojdziemy do porozumienia w tej sprawie.

Drizzt

Chyba nie dojdziemy - fakt.