ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Gdy spojrzymy na konstrukcję typowej argumentacji ateistów mającej uzasadnić wyższość tego światopoglądu nad teizmem, napotykamy na następujący schemat:
1. wszystko co sensowne i prawdziwe powinno pochodzić WYŁĄCZNIE Z DOŚWIADCZENIA
2. doświadczenia tworzą nam wiedzę, która poprawnie jest opisywana przez nauki empiryczne
3. wszystko czego empiria nie potrafi nie potrafi uzasadnić ucinamy brzytwą Ockhama. W ten sposób należałoby uciąć również koncepcję Boga i świata pozamaterialnego.

Wygląda to z pozoru całkiem sensownie i jest powielane w tysiącach argumentacji. Problem w tym, że to rozumowanie ZAWIERA WEWNĘTRZNĄ SPRZECZNOŚĆ!

To ciekawe, że naprawdę mało osób ową sprzeczność dostrzega, mimo że jest ona oczywista. Bo czymże jest sławetna zasada o nie mnożeniu istnień ponad potrzebę, sformułowana przez Williama Ockhama? Jest POSTULATEM. Oznacza to, że nie da się zasady brzytwy uzasadnić ŻADNYM doświadczeniem. Czyli postulaty wynikania wszystkiego z doświadczenia i zasady brzytwy Ockhama nie mogą być jednocześnie przyjęte. Klęska logiki ateistycznej argumentacji...

Teraz jeszcze mój autorski komentarzyk.
Co w takim razie dalej?... Przecież zarówno zasada brzytwy Ockhama, jak i postulat kierowania się doświadczeniem w życiu wydają się być – tak ogólnie – sensowne. Czy należy z nich całkiem rezygnować?...

Rozważmy ten problem wcielając się w rolę ateisty, który ma tu 4 główne drogi do wyboru:
1. próbować udowodnić, że brzytwa Ockhama jednak wynika z doświadczenia.
Moja ocena: stawiam najlepszy koniak (+obiad w dobrej restauracji) temu, kto mi przedstawi choćby zarys sensownego doświadczenia, empirycznie udowadniającego słuszność brzytwy Ockhama.
2. zachowuje zasadę pochodzenia wiedzy wyłącznie z doświadczenia i rezygnuje z postulatu Ockhama. Tutaj, niestety, za chwilę pojawi się problem jak pozbyć się Boga jako „wyjaśnienia” wszędzie tam, gdzie teoretycznie miałaby wystarczyć sama koncepcja materii rozumianej w zgodności z naukami empirycznymi. Kwestia Boga wróci tu więc ze zdwojoną siłą, więc ateista będzie miał DUŻY problem.
Moja ocena – ten wariant to ogólnie mało rozsądne podejście.
3. odrzucamy postulat bezwzględnego wynikania wiedzy z doświadczenia i zachowujemy postulat Ockhama. Oczywiście jednak wcześniej musimy się zgodzić na to, że PODSTAWY ROZUMOWANIA NIE BĘDĄ WYNIKAŁY WYŁĄCZNIE Z DOŚWIADCZENIA. Czyli skonstruujemy sobie na starcie zasady światopoglądu, podstawy rozumowania, które przyjmą pewne pojęcia i zasady NA WIARĘ. Będzie w nich zapewne również brzytwa Ockhama. Na koniec TAM GDZIE TO JEST SENSOWNE postulujemy wynikanie wiedzy z doświadczenia.
Moja ocena: Sensowny wariant rozumowania, polecam wszystkim.
4. Udać Greka i pójść w zaparte. Można jeszcze przywalić gołosłowny komentarz w rodzaju: tak idiotycznego rozumowania dawno nie spotkałem. Kompletny brak logiki! Jak można się tak kompromitować w dyskusji!
Moja ocena: ten wariant polecam szczególnie tym wszystkim ateistom, którzy uważają, że otaczają ich głupole, którzy i tak się nie zorientują w czym rzecz. W każdym razie jest to niezłe podejście jeśli przed argumenty przedkłada się AGITACJĘ.

Podsumowując – jedyne sensowne podejście musi wiązać się ze zgodą na przyjęcie warstwy pewnych ZAŁOŻEŃ PODSTAWOWYCH. Później, jeśli te założenia dadzą się scalić w sensowny obraz rzeczywistości, będziemy mieli fajnie. Jeśli nie, to chyba wypadałoby, niestety, rozrzucić te podstawowe klocki i pomęczyć się nad konstrukcją nowego światopoglądu...

abangel666

Pogadaj o tym z niemowlętami.... bo każdy z nas, rodzi się ateistą, z sercem po lewej stronie, a kolor krwi ma czerwony.

anbo

rafal3006

anbo

Michał Dyszyński

rafal3006

anbo

anbo

Michał Dyszyński

rafal3006

anbo

idiota

Michale!
przestań.
kompromitujesz się coraz bardziej.

Michał Dyszyński

anbo

Michał Dyszyński

Barah/konto usunięte

Michał Dyszyński

Bzyku

Może to banał, ale w zasadzie Ockhama nie chodzi tylko o prostotę rozwiązania, ale żeby prosta hipoteza posiadała największą moc (i zakres) wyjaśniającą ("mnożenie bytów jeśli to konieczne").

Michał Dyszyński

Bzyku

Wydaje mi się, że podobnie jak z podstawowymi prawami logiki zasada Ockhama jawi się nam jako integralna część rzeczywistości. Kiedy tylko człowiek zaczyna myśleć, to zakłada racjonalność świata poznawanego i swoją własną (czyli zdolność do poznania). Bez tego założenia nie jest w stanie w ogóle rozumować. Racjonalność rzeczywistości to pewne uporządkowanie, czyli np. po liczbie 1 musi być 2 (jeśli rozpatrujemy l. naturalne). W tym "aksjomacie porządku" mieści się prostota rozwiązania, tak jak 1,2,3,4,5... jest prostsze, bardziej uporządkowane niż 3,1,5,4,2...
Dlatego myślę, że brzytwa Ockhama jest bardziej wyrafinowaną (i zastosowaną głównie do metafizyki) formą założenia uporządkowania rzeczywistości.

anbo

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

anbo