ŚFiNiA

Piotr Rokubungi

Wczoraj doznałem pewnego szoku psychicznego z dwóch powodów: po pierwsze, że dopiero na to „wpadłem”; po drugie, że wnioski z tego, o czym pomyślałem są może dziwne i trochę przerażajace.
Chodzi o to, że poprawne jest takie wnioskowanie, iż brak dowodu nie może stanowić dowodu braku; w pewnym kontekście: brak oznak [behawioralnych] nie może być dowodem braku funkcjonowania; jeszcze szczególniej to twierdzenie odniesione do życia i śmierci „brzmi” tak: brak oznak życia nie stanowi pewnego dowodu na brak życia! :shock:

Czyżbyśmy więc nie wiedzieli właściwie czym jest smierć, a czym życie, ani jak i gdzie postawić granicę pomiędzy nimi?.. Czyżby wynikało z tego dobitniej, że nie ma wyraźnej granicy pomiędzy oraz, że smierć, to nie koniec, a jedynie zmiana?..

lucek

Piotr Rokubungi

lucku, jeśli nie potrafisz, to uprzejmie wypierdalaj.

lucek

nie prawda, potrafię :->

ale nie rozumiem co jest przedmiotem owego szoku poznawczego, czy to, że śmierć to nie koniec - tak wierzą podobno "wierzący" i nawet wiedzą co dalej ... czyściec lub piekło, albo prosto do nieba ...

czy chodzi o tę zasadę logiczną:

brak dowodu nie jest dowodem braku

to faktycznie odważna teza ...

?

Piotr Rokubungi

Napisałem chyba wyraźnie w pierwszym wpisie tu, co mnie zaszokowało... Przede wszystkim to, że osoby, które jakoby zmarły żyją być może [i to nawet w biologicznym kontekście]. Trochę też szokujące może być, że nie bardzo wiadomo czy ani kiedy stwierdzić zgon...
Natomiast, jeśli ktoś- podobnie, jak chyba ty- nie zgadza się z tezą, iż brak dowodu nie przesądza o braku, nie stanowi dowodu braku, to niestety, ale jest w błędzie, a ja raczej nie zamierzam zużywać mojej energii na „przemawianie do rozsądku” komuś takiemu. Obawiam się jednak, że nawet wujzboj tego nie rozumie, czy raczej nie akceptuje, co świadczy o tym, że dyskutanta na odpowiednim poziomie tutaj nie znajdę chyba.

Przypominam sobie, że kiedyś na tym forum Lewandowski wspominał o tej, czy podobnej zasadzie... A jest to kwestia bardzo istotna, bowiem [w Hipotezie Wszystkiego] wynika z niej będzlenie, oraz stosunek istnienia do będzlenia.