ŚFiNiA

anbo

Plantinga w swoim rozumowaniu operuje na jednym Pawle spotykającym jednego tygrysa, co zupełnie nie oddaje sytuacji. Prawidłowo przedstawiona sytuacja to taka, w której mamy wielu Pawłów (a w zasadzie Pawła, Jana, Jerzego i Ryszarda) mających do rozwiązania nie tylko problem tygrysa, ale także inne. Każdy z wymienionej czwórki (pochodzącej z jednego miasta Liverpool ale jednak różnych) ma inny sposób na rozwiązanie problemu. Jeżeli założymy, że jeden z nich, na przykład Jan, prawidłowo rozumuje na temat tygrysa, czyli prawidłowo odczytuje jego intencje, to dostosowanie do tego zachowania da lepszy wynik (skuteczniejszą ucieczkę) niż szczęśliwy traf Pawła. (Tak samo da lepszy wynik niż gorzej rozumującego Ryszarda.) Dodajmy do tego, że takich sytuacji jak z tygrysem w swoim życiu nasza czwórka ma bardzo wiele, a oczywistym się stanie, że większą szansę na przeżycie, a co za tym idzie przekazanie swoich genów, ma Jan, który nie musi, jak Paweł, liczyć na szczęście. Oczywiście Jan też czasami się pomyli w swoim rozumowaniu, nie jest przecież nieomylny, ale co go nie zabije, to go wzmocni, uczy się na błędach, więc o ile Jan coraz więcej wie, to Paweł, żeby mieć taki sam wynik co Jan, ciągle musi mieć szczęście.

Możnaby tu jeszcze dodać (i omówić) sprawę kosztów utrzymywania mózgu przez organizm - po co organizm miałby utrzymywać coś tak kosztownego i zarazem bezużytecznego?

fedor

Irbisol

fedor

anbo

Do rozszerzenia przykładu Plantingi o więcej Pawłów i tygrysów itd. uprawnia mnie to, że Plantinga swoje rozumowanie prowadzi na bazie współczesnej teorii ewolucji. Natomiast błędnie napisałem, że Plantinga swoje rozważania ogranicza do jednego "tygrysa".

[link widoczny dla zalogowanych]

anbo

Plantinga zauważa problem jednego "tygrysa" i pisze:
Przedstawiony dotąd argument napotyka następujący problem. O ile w przypadku tylko jednego działania Pawła łatwo zauważyć, że istnieje wiele prowadzących do niego kombinacji przekonanie/pragnienie, o tyle trudniej pojąć, jak większość z jego przekonań (czy nawet wszystkie) mogłaby być fałszywa, a mimo to służyć przystosowaniu i ułatwiać przetrwanie. Czy przekonania Pawła rzeczywiście mogłyby być w większości fałszywe, a mimo to prowadzić do adaptacyjnego działania?
Na swoje pytanie odpowiada twierdząco (cały czas pomijając problem ewentualnego oczywistego faworyzowania przez środowisko osobnika, który nie musi liczyć na szczęście bo prawidłowo rozumuje na jego temat), ale jego argumentacja nie jest przekonująca. Na przykład:
Większość ludzkości przyjmuje jakiś rodzaj ponadnaturalnych przekonań; według naturalisty takie przekonania są adaptacyjne, choć fałszywe.
Po pierwsze nie wszystkie są adaptacyjne, po drugie mamy tu do czynienia z sztucznym środowiskiem ludzkim (np. palenie na stosach za określone poglądy), co nic nam nie mówi w omawianym temacie, bo można stworzyć środowisko wręcz faworyzujące ludzi mających ewidentnie błędne przekonania.

fedor

Irbisol

anbo

Jeszcze jedna uwaga. Plantinga nie atakuje TE jako takiej, atakuje jedynie twierdzenie, że nasze władze poznawcze rozwinęły się poprzez selekcję przypadkowych mutacji, twierdzi, że ten proces musiał być sterowany, celowy. Czyli uważa, że takie narzędzia jak zręczne ręce, szybkie nogi, zęby itd. powstały poprzez selekcję ku przydatności ewolucyjnej, a narzędzie służące do poznawania nie mogło się tak rozwinąć. To niesłychana i niczym nie uzasadniona niekonsekwencja, bo z praktyki życia codziennego wiemy, że sprawniej narzędziami posługują się ci, co robią to świadomie i ucząc się na błędach, a nie ci, co używają ich w sposób przypadkowy i tylko od szczęścia zależy, czy użyją ich mniej albo bardziej skutecznie, a najczęściej w takich przypadkach nieskutecznie. Jak bardzo rozumowanie jest potrzebne do używania narzędzi to zależy od tego, jakie się posiada narzędzia i do czego się ich używa.

Michał Dyszyński

fedor

fedor

anbo

Irbisol

Michał Dyszyński

anbo

Michał Dyszyński

anbo

Michał Dyszyński

anbo