ŚFiNiA

Ircia · Wysłany: Nie 13:45, 04 Mar 2018 Temat postu: Sens życia

Jak wątek już był to proszę o scalenie, niestety nie potrafiłam go odnaleźć... choć praktycznie większość wątków kręci się wokół tego tematu.

Czy życie ma sens? Czy sens życia jest do czegoś potrzebny, poza moim może chorym pragnieniem poznania go?
Jeśli ma to jaki?
A może go nie ma i należy sobie go stworzyć?
Po co żyjemy?
Jak w ogóle zdefiniować życie, bo definicja typowo biologiczna moim zdaniem się nie do końca sprawdza...

Roboczo przyjęłam że sensem życia będzie dla mnie zrozumienie kwestii owego sensu życia.
Wiem że brzmi to jak masło maślane, ale serio nic lepszego mi nie przychodzi do głowy,bo niby co?

Żyjemy tylko jako pojemniki na geny mające zapewnić im nieśmiertelność?
Żyjemy aby się rozwijać? Ok, ale po co???
Aby doświadczać? Ok, ale po co?
A może wszystko to tylko złudzenie? Tylko czyje? ... i po co?

Serio rozumiem ludzi wierzących w Boga, bo to sporo ułatwia w kwestii sensu - Bóg jest odpowiedzią i daje to poczucie sensu... ( a może jednak tylko celu?...)

Mogę przyjąć że sensem życia jest poznanie boga i wtedy ten bóg będzie sensem życia - tylko czy to cokolwiek zmieniło? Czy czasem zwyczajnie nie zdefiniowałam sobie boga jako sensu życia a sensu życia jako boga?

Uprzedzając pytania i domysły - nie, nie wybieram się do psychiatryka aby leczyć moją ciężką deprechę ;-P

Zwyczajnie pytanie o sens życia ciągle do mnie wraca i praktycznie z biegiem lat czuję że rozumiem coraz mniej...
Że nie potrafię w stopniu zadowalającym zdefiniować ani pojęcia życia, ani śmierci, ani sensu życia ani jego celu, nie zadowala mnie stwierdzenie że żyjemy dla samego życia, przeżywania czy doświadczania.

Rodzina, szczęście, przyjemność, poznanie - jako cele ok, ale jakoś nie pasują mi jako sens...

Cokolwiek robię lubię wiedzieć po co - gotuję obiad, aby jeść, jem aby nie być głodna, czuję głód abym miała potrzebę jedzenia w celu zachowania swojego życia... i tak wszystko wraca do kwestii sensu życia... Wszystko co robię robię po to aby lepiej mi się żyło, tylko nadal nie wiem po co żyję... aby umrzeć? ...

Może źle stawiam pytanie, może warto pytać o sens istnienia? Tylko że wtedy można uznać że sensem istnienia jest życie - i co to zmienia????? pytanie jak było tak jest...

I dlaczego kiedy tylko poruszę temat sensu życia z góry padają pytania o mój stan psychiczny? Czy to aż tak nienormalne że chcę wiedzieć po co żyję?
Może serio moja córka ma rację i żyjemy po to aby żyć a pytanie o sens nie ma sensu :think:

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 14:54, 04 Mar 2018 Temat postu: Re: Sens życia

Dyskurs · Wysłany: Nie 15:03, 04 Mar 2018 Temat postu:

O Jezusie nagusieńki! To się teraz zaczyna coraz wcześniej?

Robocza definicja to = faza życia ludzkiego kiedy człowiek dojrzewa do kwestii egzystencyjnych zadawanych sobie.

To już mamy początek ale końca obiecać nie mogę, bo jak jestem

http://www.sfinia.fora.pl/blog-dyskurs,67/poezja-filozoficzna-philosophical-poetry,10613-25.html#366617

to jestem

Ircia · Wysłany: Nie 15:23, 04 Mar 2018 Temat postu:

Dyskurs - ja takie pytania zadawałam mając lat plus minus 4 ( tak przynajmniej wychodzi z obserwacji moich rodziców ), najwięcej kombinowałam na etapie gimnazjum i liceum, od tego czasu wraca jak bumerang i serio mam wrażenie że stawiając pytanie o sens życia pierwszy raz byłam bliżej odpowiedzi niż teraz...

Pomaganie innym może być niezłym celem, metodą na zapełnienie sobie życia ale moim zdaniem to nie sens życia, podobnie jak rodzina - to coś ważnego, zapełniającego czas, nadającego sens poszczególnym dniom, ale... to nie odpowiedź na podstawowe pytanie : po co żyjemy?

Ircia · Wysłany: Nie 15:30, 04 Mar 2018 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 16:24, 04 Mar 2018 Temat postu:

decir · Wysłany: Nie 16:33, 04 Mar 2018 Temat postu:

Jak dla mnie sens życia ,zawiera się już w samym istnieniu życia. W tym ,że raz (tu na Ziemi) zapoczątkowany proces chemiczny ,później biochemiczny ,dał tą wspaniałą różnorodność.Od najprostszych wirusów (jeśli klasyfikować je jako przejaw życia ) aż do nas samych ludzi .

Osobiście ,nie mam żadnego problemu z akceptacją istnienia życia ,jako efektu "przypadku" czy chaosu .

Co innego jeśli ,przez sens życia rozumie się tylko życie ludzkie - jako jednostki otoczonej innymi jednostkami ,zanurzonymi w rzeczywistość .

W takim przypadku ,raczej trudno o jeden ,wspólny "sens życia".

Dyskurs · Wysłany: Nie 16:50, 04 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Nie 16:56, 04 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Nie 17:18, 04 Mar 2018 Temat postu:

decir · Wysłany: Nie 18:07, 04 Mar 2018 Temat postu:

Banjankri · Wysłany: Nie 18:40, 04 Mar 2018 Temat postu: Re: Sens życia

Aluś · Wysłany: Nie 18:47, 04 Mar 2018 Temat postu: Re: Sens życia

Banjankri · Wysłany: Nie 18:54, 04 Mar 2018 Temat postu: Re: Sens życia

Ircia · Wysłany: Nie 19:09, 04 Mar 2018 Temat postu:

Aluś · Wysłany: Nie 19:42, 04 Mar 2018 Temat postu: Re: Sens życia

Banjankri · Wysłany: Nie 19:49, 04 Mar 2018 Temat postu:

decir · Wysłany: Nie 20:02, 04 Mar 2018 Temat postu:

Aluś · Wysłany: Nie 20:05, 04 Mar 2018 Temat postu:

zawsze możesz sobie ideologię ku pokrzepieniu serc dorobić
albo pocieszać się, że wnioskujesz logicznie, łapać za słówka i przekręcać moją wypowiedź, tyle, że to niczego nie zmieni,
o SEMANTYKĘ mam się spierać?

urodziłeś się
żyjesz
umrzesz
to wszystko

ps. celowe to jest zamieszanie w garnku, żeby się bigos nie przypalił

Banjankri · Wysłany: Nie 20:08, 04 Mar 2018 Temat postu:

Aluś · Wysłany: Nie 20:22, 04 Mar 2018 Temat postu:

i znów SEMANTYKA
i znów WYPACZASZ
i PRZEKRĘCASZ

a z logiką to jednak Ci nie po drodze

Banjankri · Wysłany: Nie 20:25, 04 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Nie 20:31, 04 Mar 2018 Temat postu:

Ok, Aluś - dla Ciebie życie nie ma celu, a moim zdaniem ma - jego celem jest śmierć, prędzej czy później tak to się skończy. Dlatego nie pytam o cel życia( śmierć jest celem ostatecznym, niektórzy jeszcze w coś po śmierci wierzą, do tego mamy cele pośrednie - skończyć szkołę, wychować dzieci, upić się i wytrzeźwieć, itd, celów potrafię wypisać setki...) a o sens - tak sensem mieszania bigosu jest to aby się nie przypalił, a celem jego gotowania jest to aby go zjeść...

Więc jaki jest sens życia jako takiego? Oczywiście że mogę uznać że go nie ma, że cały mój pomysł aby go szukać jest bezsensu, bo go nie ma, ale fakt że go szukam zwiększa szansę że go znajdę, że go dosłownie sobie wymyślę, wolę wymyślony sens niż bezsens, tak samo jak wolę wyobrażone piękno niż jego brak... Nie twierdzę że istnieje jakiś sens uniwersalny, narzucony, tak samo jak nie twierdzę że dany obiekt ma w sobie jakieś konkretne piękno, ale mimo to mogę to piękno dostrzec i może tak samo jest z sensem?

Gdybym z góry założyła że życie sensu nie ma, że chodzi w nim tylko o przekazywanie genów to mogę sobie zaaplikować złoty strzał, bo w końcu skoro na końcu jest śmierć to co to za różnica kiedy? Śmierci się nie boję, inni i tak będą cierpieć, chyba że najpierw skrzywdzę ich tak bardzo że moja śmieć ich nie zasmuci...
Żyję bo uznałam za roboczy sens szukanie sensu życia, testowanie jak będę działać ,czuć się przyjmując różne sensy roboczo, może wszystkie są równie sensowne a może równie bezsensowne? Co to za różnica? Żyję, gram w tą grę, szukam sobie sensu i dziwi mnie tylko to że większość ludzi zachowuje się jakby im jakiś głębszy sens nie był potrzebny, że mając po kilka lat przestali pytać po co i dlaczego i uznali że jest jak jest i tyle.Może mają rację, może tak się żyje łatwiej, ale ja nie mam wyboru - tak jak osoba głodna będzie szukać jedzenia tak ja szukam odpowiedzi...

Co do sensów roboczych, co sądzicie o takich:
-rozwijanie się
-zrozumienie siebie i świata
-doznawanie przyjemności
- dbanie o jak największe dobro własne,a tym samym dobro otoczenia, bo to idzie w parze
-tworzenie i testowanie modeli rzeczywistości
-gromadzenie jak największej puli doświadczeń
-szeroko pojęta twórczość
-skupienie się na jakiejś dziedzinie nauki i próba znalezienia odpowiedzi na frapujące pytania
-weryfikacja własnego światopoglądu

decir · Wysłany: Nie 20:42, 04 Mar 2018 Temat postu:

Z wymienionej listy :

1.rozwijanie się ,
2. doznawanie przyjemności ,
3.dbanie o jak największe dobro własne,a tym samym dobro otoczenia, bo to idzie w parze (choć jeśli inie o otoczenie ,to niestety nie zawsze idzie w parze),
4.gromadzenie jak największej puli doświadczeń ,
5. szeroko pojęta twórczość.

Właściwie powyższe są prawdziwe czy to dla członka plemienia Indian w Amazonii czy dla mieszkańca dowolnej metropolii .

Banjankri · Wysłany: Nie 21:01, 04 Mar 2018 Temat postu: