ŚFiNiA

konrado5

Spotykam się z wieloma opiniami, że filozofią się nie warto zajmować, bo i tak się nie znajdzie prawdy albo dlatego, że lepiej żyć niż myśleć po co się żyje. Co sądzicie o tych argumentach? Jak dla mnie filozofia jest przyjemna, daje takie ciekawe inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość (przez pryzmat absurdu). Jeden z moich wykładowców powiedział:
"Filozofia daje wielką frajdę, lecz trzeba się nią głęboko interesować, jest jak kobieta bardzo wymagająca".
Co do argumentu "wolę żyć niż myśleć po co żyję" to taki styl życia to wegetacja, a człowiek nie jest rośliną i dlatego powinien myśleć. Myślenie przynosi człowiekowi różne korzyści. To dzięki myśleniu powstały wynalazki. A filozofia wyznacza nauce kierunki rozwoju. To właśnie Demokryt już w starożytności wymyślił atom, a nauka dopiero niedawno wprowadziła to pojęcie. Czy da się ludzi przekonać do zainteresowania filozofią?

Michał Dyszyński

Ja mam inny argument za filozofią. Bardziej praktyczny. Otóż wg mnie filozofia oddziaływuje na życie jakby w tle. Ale jej działanie jest naprawdę znaczące. Filozoficzne przemyślenie pewnych spraw pozwala znaleźć odpowiedzi na problemy, które w inny sposób pozostałyby nierozwiązane, "uwierałyby" nasz umysł, generowały niespójne reakcje i zachowania, a w efekcie nieracjonalne działania.
człowiek separujący się od filozofii żyje trochę jak owad, czy małpa - realizuje w różnych proporcjach ewolucyjnie wbudowane w naszą psychikę programy. Programy te są - owszem - dobre, ale często bardziej w kontekście gatunku, niż jednostki.
Np. bezpośredni impuls karze nam bić się, zabiegać w wysokim stopniu w pewnych sytuacjach o jakąś tam dominację, o miejsce w jakiejś grupie. I ludzie arefleksyjni podążają za tym imperatywem. Później często osiągają ów nakreślony ewolucyjnie cel - np. zdobywają wyższą pozycję w jakiejś grupie. Tylko po pewnym czasie okazuje, że z osobistego punktu widzenia wcale nie jest korzystne być w tym miejscu w owej grupie, że w istocie bardziej nam odpowiadała inna rola, a w aktualnym stanie jesteśmy nieszczęśliwi, odczuwamy dyskomfort.
Ludzie arefleksyjni mają wielką szanse na to, że kiedyś ocenią swoje życiowe wybory jako pozbawione sensu, że wielkim wysiłkiem osiągali coś, co właściwie jest mirażem i na dłuższą metę jest nic nie warte.

Z drugiej strony, bycie zbyt refleksyjnym też nie daje gwarancji szczęścia. Bo widząc jak bardzo wiele rzeczy na tym świecie dzieje się bez sensu, stajemy wobec sytuacji wyobcowania. I to też jest niefajne.
Ja nie uważam, że każdego warto nakłaniać do filozofii. Są ludzie, którzy nigdy nie odczują satysfakcji z głębszego rozumienia świata pojęć, czy też nawet własnych ukrytych intencji. Oni wolą, żeby to życie po prostu "się działo", a wybory - po ich dokonaniu - właściwie zawsze lubią traktować jako właściwe. I pewnie dobrze im z tym, a nie zrozumieliby dlaczego mieliby myśleć inaczej.

Drizzt

A mi się podoba refleksyjność Michała, jest chyba ostatnim pisarzem tego działu, którego czytam naprawdę z zainteresowaniem

wujzboj

Do tego, co powiedział Michał, dodam jeszcze, że człowiek arefleksyjny łatwo staje się ofiarą światopoglądowej propagandy ideologicznej. Skierowana jest ona właśnie do takich ludzi. Skutki są potem nierzadko opłakane dla całego społeczeństwa, bo osoby arefleksyjne są idealnym materiałem na ślepych fanatyków: odpowiednio pokierowane, będą niezbicie przekonane o oczywistej prawdziwości tego, co im wpojono i są duże szanse, że będą we wszystkim czynnie i bezkrytycznie wspierać swoich przywódców. Także w aktach przemocy, gwałtu, a - jak historia uczy - po odpowiednim przygotowaniu, nawet w ludobójstwie.

Michał Dyszyński

Zgadzam się z Wujem. I dziękuję za miłe słowa Drizzta

)))))

Z tego co napisał Wuj właściwie wynikałoby, że pewne minimum bycia filozofem jest właściwie obowiązkiem człowieka.
Ja z filozofii widzę jeszcze jeden pożytek - czasami, dzięki przemyśleniu pewnych spraw można po prostu pomóc innym ludziom. Bo spotykaną niejednokrotnie sytuacją jest, że ludzie czymś się dręczą przez długi czas, wydaje im się, ze jakieś sprawy ich przerastają, że coś tam jest koszmarem w ich życiu. A tymczasem jest to kwestia nieco innego spojrzenia na te same sprawy. A osoba, która ma w miarę poukładaną wizję świata od strony szerszej niż tylko praktyka codzienności jest w stanie takim zapętlonym pomóc - czasami wystarczy proste uświadomienie pewnych kwestii, które są ukryte przed kimś, kto nie sięga w głębszą warstwę zależności pomiędzy pojęciami.

Jan Lewandowski

konrado5

Ja właśnie dlatego też się interesuję filozofią, bo ona nie zaprzecza konsumpcji albo zabawie, tylko wręcz ją uprzyjemnia. Przyjemności życiowe wyglądają lepiej dzięki filozofii.

Jan Lewandowski

Sęk w tym, że dla wielu jedyna filozofia życia to same przyjemności nie mające nic wspólnego z jakąkolwiek głębszą refleksją typu stricte filozoficznego.

Filozofia to intelektualizm. A intelektualizm nie jest w modzie ani cool. To wręcz coś obciachowego. Ludzie uprawiający dziś filozofię są w skali percepcji masowego odbiorcy postrzegani jako nudziarze, żyjący w chmurach i może nawet przechodzący przez jakieś problemy osobiste (cierpiący prawdopodobnie na depresję).

rafal3006

wujzboj

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

wujzboj

rafal3006

wujzboj

Filozofowie wiedzą, co to implikacja.

A to, czy precyzja jest nadmierna, czy nie, zależy od tego, co zamierza się osiągnąć. Zrób mikroprocesor za pomocą palnika acetylenowego, scyzoryka i pędzelka. Na upartego, powinno wystarczyć.

marcinlet

wujzboj

Chyba tak. Tyle, że jednak w niektórych krajach (na przykład, w Polsce) filozofia była obowiązkowym przedmiotem na każdych studiach.

Nawiasem mówiąc, nie sposób nie posiadać światopoglądu. Da się tylko mieć światopogląd bezkrytyczny, arefleksyjny, całkowicie naiwny i podatny na manipulację demagogów. I właśnie dlatego, by samemu nie wpaść w taką pułapkę, warto interesować się filozofią, i to interesować się aktywnie, krytycznie. No i dlatego takie krytyczne zainteresowania budzą niepokój u agitatorów wszelkiej maści; ci będą zawsze starali się takie zainteresowania wykpić i ośmieszyć.

Jan Lewandowski

Michał Dyszyński

konrado5

Genialne rozwiązania są najprostsze.

wujzboj

...a teoria powinna być tak prosta, jak to możliwe. Lecz nie prostsza

(Einstein)

rafal3006

rafal3006

wujzboj

rafal3006