ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Zacznę cytatem z Wikipedii:

lucek

lucek

towarzyski.pelikan

Żeby dyskusja była żywa, rzeczywiście prowadziła do wyłonienia się jakiejś prawdy, musi angażować różne perspektywy, a to wiąże się z jakąś formą rywalizacji, nie między osobami, tylko między właśnie tymi perspektywami.

W przeciwnym razie konsensus będzie wynikiem uwicia kącika wzajemnej adoracji, co niestety dzisiaj jest zjawiskiem powszechnym, przynajmniej jeśli chodzi o grupy dyskusyjne. Ludzie się gromadzą w miejscach, skupiających podobnie myślących. I później człowiek tworząc sobie takie sztuczne środowisko odnosi wrażenie, że jego przekonania są dobrze uzasadnione, bo inni myślą z grubsza tak samo. A myślą tak samo, bo alternatywnych spojrzeń nie dopuszcza się do głosu.

Przede wszystkim jeśli dyskusja ma prowadzić do prawdy, nie może mieć miejsce banowanie jakichś mało popularnych/niemodnych perspektyw i żaden z dyskutantów nie może robić za "świętą krowę".

Michał Dyszyński

towarzyski.pelikan

Z pominięciem ujęcia klasycznego mówienie o prawdzie w ogóle nie ma sensu. Jeśli nie założy się tego celu, to cała dyskusja sprowadza się do swobodnej wymiany opinii, bo nie ma jak obiektywnie rozstrzygnąć, które ujęcie będzie najlepsze.

Z podejścia czysto konsensualnego nijak nie da się wyprowadzić wniosku, że czyjeś przekonania są błędne, bo niby na jakiej mocy? Prawdy się nie określa demokratycznie, większość może być w błędzie, czego dowodzą choćby odkrycia naukowe dokonywane przez geniuszy, które częstą są kompletnie oderwane od "konsensusu". W dyskusji trzeba się odwołać do twardych faktów. Nie ma zmiłuj.

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

Chciałbym jeszcze wrócić do rywalizowania w dyskusji. Uważam, że może ono mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na to, czy ostatecznie z dyskusji wyłoni się jakieś stanowisko, coś co przybliży dyskutantów do prawdy. Jest chyba sens mówić o formie RYWALIZACJI OŚWIECONEJ. Myślę o czymś podobnym do sportu fair play, ale przeniesionym na obszar dyskusji. Rywalizacja oświecona oparłaby się wg mnie o takie z grubsza reguły:
- Dyskutanci się szanują, doceniają wzajemnie wkład w dyskusję
- Krytyka wyrażana względem czyichś poglądów nie jest formułowana w postaci osobistej, a także nie brana jako atak na osobę, lecz jest darem dyskutanta, który widzi jakiś rodzaj niejasności, może błędu, może niedopowiedzenia w argumentach drugiej strony, zaś zgłaszając swoje wątpliwości taki ktoś przyczynia się do poprawienia przekazu, do wyświetlenia potencjalnie słabych jego stron.Strony dążą do znalezienia błędów w argumentacji przeciwników, ale nie dążą do personalnego poniżenia przeciwnika.
- Główną KARĄ/REAKCJĄ za czyjąś niewłaściwą postawę w dyskusji jest uznanie dyskutanta za wadliwego od strony dogadania się z nim, a w konsekwencji ODSTĄPIENIE OD DYSKUSJI z taką osobą.
- Celem dyskusji jest UZGODNIENIE poglądów przez strony (w skrajnym przypadku ustalenie, że strony nie potrafią się porozumieć). Celem dyskusji NIE JEST zmuszenie (wszelkimi metodami) innych dyskutantów do zaakceptowania naszej racji.

Na walkę personalną tych dyskutantów, którzy nie są w stanie wytrzymać bez niej, przewidziane jest specjalne miejsce - jak na sfinii obszar Gwiezdnych Wojen. Tam dyskutanci z dużym temperamentem osobistym mogą się wyszaleć.