ŚFiNiA

Andy72

Realizm dzieli się pośredni i naiwny.
Naiwny, bezpośredni, wydaje się czasem bardziej skrajnym realizmem ale to nieprawda.
W bezpośrednim mamy takie rzeczy jak "qualia fruwające gdzieś w przestrzeni".Po odpowiednim przemapowaniu pojęć realizm bezpośredni jest bliski wuizmowi, używa pojęć typu "realne" jednak nie wnosi dużo do poznania istoty rzeczy.
Realizm pośredni jest tym, co się natychmiast narzuca, gdy coś spostrzegamy. Można powiedzieć: narzuca nam się że Ziemia jest płaska a jest w przybliżeniu kula i krąży wokół Słońca. Tak, ale co do kulistości Ziemi mamy dowody, natomiast jeśli mamy dwie opinie na temat rzeczywistości, które z definicji nie można rozróżnić w żaden sposób, typu:
A. świat powstał przed 5 minutami
B powstał dużo dawniej
albo
A gdy nie patrzymy w lustro, nasze odbicie zmienia kolor na zielony i wyrastają mu kły
B jest normalnie
to gdy nie istnieje doświadczenie mogące to rozstrzygnąć należy wybrać to co się narzuca, to o wiele lepsze kryterium metodologii niż przereklamowana brzytwa Ockhama

Mamy dwa poznania - zmysłowe i rozumowe, przy czym rozumowe jest bliżej prawdy. (co mówili już wielcy filozofowie jak Platon i Arystoteles) Zmysłami widzę qualia ale rozumowo odnoszę je do zewnętrznych obiektów.
No a teraz - na czym polega buddyjska technika "uważności".- dokładnie na czymś przeciwnym! na tym by puszczać muśli wolno i skoncentrować się nad tym co zmysły pokazują teraz. czyli w uważności mamy oddalenie się od Prawdy, dlatego ktoś kto to ćwiczy dochodzi potem do wiary że wszystko jest iluzją, że jesteśmy Atmanem, że jest reinkarnacja itd.

Banjankri

Atman to w hinduizmie, w buddyzmie jest przeciwnie, jest anatman, czyli brak jaźni. Iluzoryczność zjawisk pojawia się na wyższym poziomie i tyczy się tak samo prawd obiektywnymch, jak i subiektywnych. Innymi słowy, tak zmysłowe, jak i intelektualne fenomeny są iluzoryczne. Wynika to z cech istnienia, które jest nietrwałe, pozbawione jestestwa (anatman), i dyssatysfakcjonujące.

W buddyzmie Prawda obiektywna jest jak każdy inny fenomen, czyli nietrwała, pozbawiona własnej natury, i ostatecznie dyssatysfakcjonująca, a uważność polega właśnie na obserwacji tych aspektów i ostatecznie porzuceniu nadziei na takie przedefiniowanie siebie (reinkarnacja), które prawdę osiągnię. Redefiniujemy siebie ciągle, w cyklach życiowych, dziennych i momentarnych. Reinkarnujemy się w to, co uważamy o sobie za prawdziwe.

Ty zakładając istnienie prawdy, gdzieś tam, redefiniując siebie tak, aby się do niej przypasować. Jeżeli definiujesz prawdę błędnie, to nigdy nie osiągniesz satysfakcji. Nazywamy to paradoksem stawania się. Wszystkie twoje myśli służą redefiniowaniu siebie do postaci, w której będziesz miał rację, czyli osiągniesz prawdę. Problem w tym, że byt jest nie tylko niekompatybilny z obiektywną definicją prawdy, ale i owa definicja jest niczym innym jak mentalną projekcją. Oczywiście, możemy ją weryfikować poprzez powtarzalność, co jednak nie zmienia faktu, że pozostaje zweryfikowaną (czasowo) projekcją mentalną.

Buddyzm zauważa, że to jest głupie generować "siebie" w pogoni za własnymi pragnieniami, bo taki byt nie jest niczym innym jak mentalnym konstruktem. Nietrwałym, pozbawionym własnej natury i ostatecznie dyssatysfakcjonującym.

Andy72

Czyli z jednej strony "prawda obiektywna" nie istnieje, a zz drugiej taką "prawdą obiektywną" jest uważność i zanik dyssatysfakcji?

Banjankri

Andy72

W realizmie pośrednim:

1. to co widzimy

2. rzeczy obiektywnie istniejące

Oczywiście trochę żartuję :gitara:

Banjankri

Jesteś w stanie zauważyć w swoim doznaniu oba te obrazy? Czy któraś definicja świadomości bierze ten mechanizm pod uwagę?

Andy72

Trochę żartobliwy obraz mówiący o tym, że obiektywna rzecz (rzecz sama w sobie) nie posiada qualiów tylko właściwości fizyczne

Banjankri

Ok, a jak patrzysz na krzesło, to czy jesteś w stanie zauważyć, że pewne obszary mają ostrość, a inne nie, nawet jak są w tej samej odleglości? Powiedzmy że jest cała sala krzeseł, a ty się skupiasz tylko na jednym. Jeżeli sam ten fakt przedstawiłbyś w graficznie to jak by wyglądał?

Andy72

Zależy w który punkt wzrok jest skierowany

Banjankri

Widzisz tam mechanizm, który "uwypukla" pewne obszary a inne rozmywa?

Andy72

tak, nie tylko fizyczny wzrok, ale skupianie uwagi na czymś. W rzeczywistości większość umysłu jest nieświadoma i szybko działa a świadomość zarządza i wolno działa
Gdy uczyliśmy się czytać, każdą literę rozpoznawaliśmy świadomie, teraz wystarczy tylko spojrzeć na litery. A kiedy mówimy , słowa przychodzą same, świadomość tylko żąda od nieświadomej części umysłu słów potrzebnych na wyrażenie poglądu.

Semele

Andy qualia nie fruwają.

[link widoczny dla zalogowanych]

Qualia to mało znane słowo opisujące rzeczy niesamowicie oczywiste, a jednak niemożliwe do opisania naszym językiem. Qualia pośredniczą między nami a światem, tworzą nasze wyobrażenie o nim i jednocześnie nas ograniczają. Są one pomostem między naszym umysłem a receptorami w naszych ciałach. Wciąż zastanawiasz się co to są qualia? Cóż, zacznijmy dla przykładu od jednej z przykładowych quali, znanej jako kolory.

Andy72

Cały czas jestem zdania że "qualia nie fruwają". O fruwających qualiach mogliby mówić realiści naiwni, niegdyś stanowisko realizmu naiwnego miała Pelikan

Semele

Banjankri

MaluśnaOwieczka

W dupie mam te wasze realizmy

Banjankri

A my ciebie.

Andy72

w pewnym sensie zgoda, ale...

Semele

Andy72

z tego co czytam
[link widoczny dla zalogowanych]
Gislon reprezentował zdrową filozofię i teologię.

lucek

Semele

Andy72

@Semele, a jaką filozofię uznajesz?

Semele

Andy72

Chodzi Ci o panteizm?
https://www.youtube.com/watch?v=2p0DuQV_XyY