ŚFiNiA

wujzboj

Ja tez uwazam, ze solipsyzm jest bledny. Natomiast jestem przekonany, ze jest to jeden z najbardziej dorzecznych systemow filozoficznych; jego jedyna wada jest to, ze jest NUDNY, i to jest wada kladaca.

Tak, jesli potrafisz udowodnic niedorzecznosc jezyka prywatnego NIE ZAKLADAJAC przy tym niedorzecznosci solipsyzmu, wtedy wykazesz niedorzecznosc solipsyzmu. Na razie jednak twoja krytyka jezyka prywatnego opiera sie na zalozeniu oczywistosci polipsyzmu (nazwijmy tak kazdy poglad odrzucajacy solipsyzm). Musisz to zmienic.

Michał Dyszyński

Chcialbym trochę odkurzyć temat, bo wg mnie jest arcyciekawy, a nie został wystarczająco wyjaśniony.

Eremita

Nie pamietam gdzie to wyczytałem, ale podobno są jakieś 2 siostry, które używają nikomu nieznanego języka. Kompletnie niezrozumiała gramatyka, słownictwo itd.
Czy to nadal byłby język prywatny :think:

Chyba tak, bo przecież nie publiczny.

Edit. Znalazłem coś w tym klimacie.
[link widoczny dla zalogowanych]

wujzboj

Eremito, chyba nie. To byłby język publiczny. Język dwuosobowej społeczności.

wujzboj

Co więcej, Michale, Wittgenstein zupełnie pomija fakt, że treści obecne w każdym języku są prywatne dla każdego użytkownika; publiczne są jedynie relacje pomiędzy symbolami. Istotą argumentacji Wittgensteina jest to, że aby powstał system publicznych relacji, potrzebna jest publiczna sfera; to jednak nie jest ani zbytnio zaskakujące, ani - co ciekawsze - nie da się użyć przeciwko solipsyzmowi. Nie da się użyć przeciwko solipsyzmowi, bo treść pojęcia "publiczne" jest PRYWATNA, a relacje, w jakie ona wchodzi, niekoniecznie wymagają prawdziwości tezy o istnieniu innych świadomości.

Michał Dyszyński

wujzboj

Niewątpliwie.

Natomiast fakt, że jedyną publiczną treścią wyrażeń w języku publicznym są relacje zachodzące pomiędzy pojęciami (znakami, symbolami) w nim występującymi, bezpośrednio wiąże się z możliwością używania tego języka w nauce. Potrzebne jest tu jedynie doprecyzowanie definicji.

Z drugiej strony, fakt że w języku prywatnym (nawet, gdy używa tych samych znaków i tych samych symboli) istotną treść stanowią subiektywne doznania związane z kontekstem sytuacyjnym, w których dane znaki i symbole zwykły się pojawiać, jest odpowiedzialny za różnorodność światopoglądów, gdyż implikuje subiektywność kryteriów wartościowania modeli światopoglądowych: subiektywny odbiór różnych sytuacji prowadzi do przypisania różnych subiektywnych treści wyrażeniom brzmiącym identyczne w języku publicznym, co skutkuje różnymi ocenami prawdziwości rozumowań posiadających identyczny publiczny zapis. Te rozumowania są bowiem zupełnie inne, jeśli zostaną przetłumaczone na poziom, który stanowi o ich istocie: na poziom języka prywatnego, na poziom subiektywnego zrozumienia. Czyli jedynego zrozumienia, jakie jest osiągalne.

Gregorio

jezyk prywtany i publiczny u Wittgensteina moim zdaniem ma szersze implikacje, ktore nie uprawomocniają bardziej stanowisk subiektywistycznych(tak jak ujmuje to Jarek-wuj

). Wystarczy odwolac sie do prostego przykladu z zastosowaniem gier jezykowych Wittgensteina. Gdy kartezjusz uzywal slowa ,,wiem", tak naprawde zawarl juz w nim gotowe formulki zwiazane z nadaniem temu slowu cech uzytkowych potrzebnych do zwiazania wiedzy z czyms subiektywnym(zastsowal tu kryterium maksymalnego powatpiewania, ktore to slowo[watpic] rowniez jest swego rodzaju grą jezykową). Dokladnie rzecz ujmujac, u Kartezjusza prowadzenie gry ze slowem ,,wiem", to wtedy gdy nie watpi sie, ze p. Jakze inaczej jest np. u Moore'a, ktory wzgledem subiektywisty prowadzi prymitywną forme uprawiania wiedzy, wiązac slowo ,,wiem" z tym co jest dla Moore'a zwiazane z silnym przekonaniem, ze p istnieje. Na tym przykladzie Moore wyabstrahowuje ze slowa ,,wiem", wszelkie subiektywistyczne implikacje(co dla idealisty epistemologicznego jest nie do pomyslenia, bo inaczej zwiazal sie ze slowem ,,wiem"), w ten sposob uprawomocniajac swoj obiektywizm. Dlatego to pierwotne pojecia zawsze stanowią problem w calym fizloficznym dyskursie!

Teraz pojawia sie problem, czy zgodnie z zasadami analizy logicznej, mozemy wykazac, ze ,,prymitywny" obiektywizm Moore'a jest falszywy ze wzgledu na brak koherentnosci. W praktyce dostrzegamy, ze w filozofii analitycznej nieustannie toczą sie spory wokol tych samych problemow i pomimo jasnych regul logiki, nie moze dojsc do konsensusu nawet w czysto analitycznym dyskursie. Owy brak konsensusu ma glebsze podloze i nie uczciwym jest stwierdzenie, ze bierze sie on z niewlasciwie przeprowadzonego rozumowania jednej ze stron. A wiec skad sie bierze owy brak konsensusu? Z ratunkiem przychodzi wlasnie Wiitgenstein ze swoimi grami jezykowymi. Po prostu spory, ktore toczą sie np. pomiedzy obiektywistami a subiektywistami to nic innego jak prowadzenie roznych gier jezykowych. Ci panowie po prostu rozmawiają w innych jezykach, a kazdy z nich stosuje pojecia zgodnie z jego swiatopogladowymi zamiarami. Tak na dobra sprawe, zanim ktoras ze stron zacznie uzasadnianie swojego pogladu, juz na wstepie jest ukierunkowana - bardziej lub mniej swiadomie - wzgledem jakiegos przekonania p.

wujzboj

Michał Dyszyński

Gregorio

Gregorio

wujzboj