ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przed chwilą sobie uświadomiłem fundamentalne rozgraniczenie pomiędzy prawdą, chciejstwem. Myślę, że warto byłoby je jakoś opisać.

W tym kontekście
Prawdą nazywam ideę zawierającą ASPEKT NIEZALEŻNY od samego poznającego umysłu, a w szczególności od incydentalności doznań i ich szczególnej postaci - pragnień.
z drugiej strony
Chciejstwem jest samo nastawienie BIORĄCE SIĘ Z UMYSŁU, aby ustalić coś jako jakieś (co umysł już zna).
W tym sensie poznawanie prawdy jest poszukiwaniem czegoś zewnętrznego, nowego względem umysłu, WYKRACZAJĄCEGO PONAD STAN ZASTANY owego umysłu. Aby to niezależne jakoś wyłonić, aby się nie pomyliło z tym, co umysł już w sobie ma, niezbędne jest przyblokowanie chciejstw zależności od nastawienia, zepchnięcie ich do poziomu, gdy nie będą one podmieniały odczytów rzeczywistości wedle swoich wzorców.

Tu oczywiście wypada dodać parę zastrzeżeń komentarzy.
1. Nie sposób jest tak w ogóle odejść od umysłu. Czyli to przyblokowanie chciejstw należy odczytywać nie jako przyblokowanie wszystkich (!) chciejstw (na pewno pozostanie np. chciejstwo poznawania jako takiego), lecz tych chciejstw, które podmieniają aspekt nowy, przychodzący, informacji zewnętrznej na własne projekcje.
2. Niektóre prawdy w ogóle są prawdami o samym umyśle, nawet są tu prawdy (bardzo ważne dla samoświadomości) o chciejstwach. To oczywiście też są prawdy, lecz ich niezależność w opisywanym kontekście jest innego rodzaju - nie polega na odrębności. Więc jak się tu stosuje powyższa zasada?
- Też się stosuje, ale w dość szczególnej wersji.
Wtedy ta niezależność będzie polegała na NOWOŚCI względem poprzedniego rozumienia rzeczy przez umysł. To co nowe, jest niezależne od tego co POPRZEDNIO było. Wtedy też się stosuje wyżej opisana reguła - umysł nie powinien nadpisywać tych odczytów płynących z SZEROKIEGO OGLĄDU sprawy, jakimiś projekcjami niższego rzędu.
3. Można by trochę spuentować powyższy obraz jako zapostulowanie PEWNEJ FORMY DYSCYPLINY MENTALNEJ. W ogóle chciejstwa są i będą (nie wolno ukrywać przed sobą ich istnienia). Umysł jednak powinien dopracować się jakiejś SEPARACJI czynnika zewnętrznego (nowego, niezależnego) w stosunku do czynnika wewnętrznego (starego, wynikającego z samego - poprzedniego - stanu umysłu, nie zaś z tego, co napłynęło, co rozwija myślenie o nowy aspekt). Chodzi o to, aby nastawienie, wynikające z przekonań wcześniejszych, nie fałszowało poznawania rzeczy nowych.
4. Niestety, w ogóle realizacja ww. celu I TAK JEST CZĄSTKOWA!
Nie mamy szansy myśleć czymś innym, jak tylko własnym umysłem! Zatem naiwne jest przekonanie, że ktoś - nawet jeśli bardzo się stara - widzi rzeczy w oderwaniu od chciejstw nadpisujących odczyty, fałszujących obraz, ściągających ten obraz do poprzednich rozumowań i przekonań. Niestety, startujemy zawsze od tego co mamy i od niczego innego. Możemy jednak
PRZYSPIESZAĆ EWOLUCJĘ PRZEKONAŃ. Wiedząc do czego się dąży, można z własnym umysłem się lepiej "dogadywać", dając mu szanse na łatwiejsze godzenie się z utratą wcześniejszych przekonań i zastąpienie ich poprawionymi wersjami.

Myślenie nie funkcjonuje jako skokowe pobieranie jakiegoś stanu docelowego zrozumienia - stanu gotowego we wszystkich ważnych szczegółach. Ono jest ZAWSZE EWOLUUJĄCE, polegające na kolejnych korektach, na zastępowaniu jednych elementów innymi. Czasem udaje się dokonać znaczącej przebudowy w sposób zbliżony do skokowego, ale nawet wtedy bliższa analiza wykaże obecność etapów przygotowawczych, gdy nowy koncept wykluwał się jako alternatywa, choć jeszcze nie został przez umysł "oficjalnie przyjęty".

Michał Dyszyński

Chciałbym poruszyć dodatkowo pewien aspekt mojej poprzedniej wypowiedzi.

fedor

Gdyby nie chciejstwo nie mielibyśmy odkrycia Ameryki (przecież nikt nie wiedział, że tam jest), wszystkich tych odkryć w historii ludzkości w przeróżnych dziedzinach i tak dalej. Jedynie chciejstwo to umożliwiło i otworzyło dalsze perspektywy. W sytuacji gdy już się wie to dalszy pęd ku odkrywaniu traci racji bytu więc jest to dość paradoksalne, że wiedza (domniemana) zabija nowe możliwości

Michał Dyszyński

Irbisol

Chciejstwo poznania czegoś, a chciejstwo by coś było takie a nie inne, to chyba jednak zupełnie różne kwestie?
Ale wiadomo - słowo to samo, to kto by się w tym połapał...

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Po co to tłumaczysz?

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Zwykła logika wystarczy - specjalnie tak zredukowałem pytanie. I nie kryteria są przeszkodą.

Masz tam fragment "wracając do tematu".

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol