ŚFiNiA

wujzboj

Nie, nie potrafimy podać takiego modelu; uzasadniłem to zresztą (punkty 1 i 2):

konrado5

wujzboj

"Coś nieokreślonego" nie może stanowić żadnego argumentu ani modelu. Właśnie dlatego, że jest NIEOKREŚLONE, a podstawową cechą jakiegokolwiek argumentu lub modelu jest określoność.

konrado5

wujzboj

O ile budujesz ontologię na tym nieokreślonym, to CAŁA twoja ontologia staje się nieokreślona. Jej sensu nie da się bowiem uchwycić; gdy chcesz zorientować się, o czym właściwie mówisz, to docierasz do nieokreślonego. I już nie wiesz, jak się ustosunkować do własnych wniosków. Podstawa jest nieokreślona, to i sens wniosku jest nieokreślony.

Wybieg mówiący, że "być może da się inaczej, ale nie wiadomo, jak" nie przydaje się w praktyce, ponieważ można go zastosować ZAWSZE. Poza ścisłymi formalnymi rozumowaniami nie ma takiej sytuacji, w której nie dałoby się tak powiedzieć. A każde ścisłe formalne rozumowanie opiera się na założeniach. Założenia natomiast zawsze można potraktować wspomnianym wybiegiem: "być może da się wybrać inne założenia, tyle, że nie wiadomo, jakie". Nie ma samoudowadniających się teorii.

Jeśli chcesz wskazać na hipotetyczną praprzyczynę posiadającą treść, to nie masz wyboru: musi to być praświadomość. Stwierdzając, że posiadanie treści dla ciebie nie jest koniecznym warunkiem bycia praprzyczyną stwierdzasz natomiast (słusznie), że nie możesz mieć pewności do do tego, co praprzyczyną rzeczywiście jest.

konrado5

wujzboj

W mojej ontologii nie ma elementów nieokreślonych, są natomiast miejsca, w których szczegółowe określenie jest w dużym stopniu NIEISTOTNE i może być dobrane z dużą swobodą. Należy do nich właśnie wspomniany przez ciebie sposób, w jaki informacja nadawcy pojawia się u odbiorcy.

Model z elementami nieokreślonymi nie jest żadnym modelem. Próżnia w nieokreśleniach wysysa z niego wszelki sens, bowiem kiedy analiza tego sensu dotrze do owej próżni, wtedy ulega anihilacji (analiza, nie próżnia, niestety).

konrado5

wujzboj

Jeśli nie potrafisz nic powiedzieć o X, to i nie potrafisz podać modelu zawierającego X :cry:

!

Model "świadomość to nie praprzyczyna" nie jest modelem; modelem jest natomiast "nie mówmy o praprzyczynie, bo to do niczego nie prowadzi". Zauważ, że nie jest to ani materializm, ani ateizm, lecz coś na kształt "ahistorycyzmu" (unikanie ekstrapolacji zbyt daleko do tyłu w czasie).

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Jedyne możliwe zaprzeczenie polega na zastąpieniu jej czymś niewypowiedzialnym. To proste: ponieważ praświadomość jest jedyną praprzyczyną o wypowiedzianej treści, to każda praprzyczyna należąca do zbioru tworzącego jej zaprzeczeniem jest ma treść niewypowiedzialną.

Zaprzeczenie tego rodzaju możesz podać do DOWOLNEGO pojęcia, w tym do CZEGOKOLWIEK, co uznasz kiedykolwiek za praprzyczynę. Jest to bowiem po prostu konstrukcja zaprzeczenia w postaci zbioru pustego!

Wobec tego jeśli uznajesz takie zaprzeczenie jako argument przeciwko uznaniu praświadomości za niezbitą praprzyczynę, to musisz to jednocześnie uznać jako argument przeciwko uznaniu czegokolwiek za niezbitą praprzyczynę...

konrado5

wujzboj

Jedyne możliwe takie zaprzeczenie polega na zastąpieniu praświadomości czymś niewypowiedzialnym. Przyczyna jest prosta: ponieważ praświadomość jest jedyną praprzyczyną o wypowiedzianej treści, to każda praprzyczyna należąca do zbioru tworzącego jej zaprzeczeniem jest ma treść niewypowiedzialną.

Zaprzeczenie tego rodzaju możesz jednak podać do DOWOLNEGO pojęcia, w tym do CZEGOKOLWIEK, co uznasz kiedykolwiek za praprzyczynę. Jest to bowiem po prostu konstrukcja zaprzeczenia w postaci zbioru pustego!

Stąd WNIOSEK, że jeśli uznajesz takie zaprzeczenie jako argument przeciwko uznaniu praświadomości za niezbitą praprzyczynę, to musisz to jednocześnie uznać jako argument przeciwko uznaniu czegokolwiek za niezbitą praprzyczynę...