ŚFiNiA

wujzboj

I gdzie tu masz materię mogącą sobie fruwać po świecie, w którym nie ma nikogo?

Semele

Bardzo ciekawy artykuł:
[link widoczny dla zalogowanych]

Elzenberg przedstawił własne, nieco mniej radykalne stanowisko w tej
sprawie. Zasadniczo zgodził się z nową interpretacją stanowiska Berke-
leya, wskazując jednak także na pierwotną obecność pewnych rysów im-
manentyzmu w jego koncepcji. Przytaczając cytaty z dzieł filozofa, do-
wodził, że tezy immanentystyczne widoczne były jeszcze na początku je-
go twórczości (w Dziennikach filozoficznych15), podczas gdy już w dzie-
łach późniejszych (Zasady, Dialogi) „uderza […] wielka ilość wypowie-
dzi stwierdzających rzeczywistość świata zewnętrznego: Berkeley wciąż
występuje przeciw zarzutowi iluzjonizmu czy akosmizmu swej filozo-
fii”16. Uznał zatem, że interpretacja przeciwstawna tradycyjnej jest za-
sadna i „filozofia Berkeleya w swym nurcie głównym17 na pewno nie jest
immanentyzmem. Prawdą natomiast jest również, że przez czas jakiś […]
Berkeley immanentystą jednak był i nie wydaje mi się, by śladom tego
pierwotnego immanentyzmu można było zaprzeczyć zupełnie”18. Co cie-
kawe, autor Kłopotu z istnieniem, powołując się na wybrany fragment
traktatu Berkeleya, przekonywał, że postać immanentyzmu, którą prezen-
tował Ajdukiewicz, głosząca, iż rzeczy tkwią w umyśle na podobieństwo
cech lub stanowią wręcz jego cechy, była odrzucana przez samego auto-
ra
Zagzula-Nowak

lucek