ŚFiNiA

lucek

równie dobrze możesz "dyskutować" z Semele.

to takie gówna co najpierw obrażą, a potem lecą poskomleć, że ich sie obraża
wuj zresztą jest takim samym kretynem.

Irbisol

lucek

Irbisol

lucek

Irbisol

lucek

anbo

Dodam kilka słów do tego, co napisałem wcześniej.
Etyka wierzacych tak samo jak niewierzących pochodzi od ludzi, niczym tu się nie różni, co do pochodzenia. Tak samo w pochodzeniu swoich podstaw niczym się nie różni, bo tak samo wierzacy jak niewierzacy przeszli tą samą drogę ewolucyjną. Nie różni też się i w tym, że tak samo jest reinterpretowana i stosowana tak, żeby była narzędziem dobrze się sprawdzającym we współżyciu społecznym w danym miejscu i czasie.
Pozornie etyka wierzących pochodzi od Boga, ale Bóg przecież nie zostawił po sobie żadnych tekstów, mamy do czynienia z tekstami napisanymi przez ludzi, w przypadku Biblii w dodatku przynajmniej po części inspirowanymi starszymi tekstami innych społeczeństw. Etyk teistycznych zresztą jest - jak słusznie zauważył Irbisol - wiele. (Chociaż są podobne, bo każda wyrasta z tego samego i jest to to samo, z czego wyrasta etyka ateistów: użyteczność.)
Nawet jesli zalożymy, że w jakiś sposób są pochodną tego, co kiedyś Bóg
przekazał człowiekowi, to zapis jest subiektywnym rozumieniem tegoż, a potem następowały interpretacje tych interpretacji, trwa to zresztą do dziś, czyli mamy do czynienia z czymś zdecydowanie subiektywnym.
W praktyce etyka wierzących nie wyróżnia się niczym nadzwyczajnym. Cała historia ludzkości sprzed okresu, gdy ateizm zaczął być czymś więcej niż wybrykiem pojedynczych ludzi, to historia wojen, mordów, spisków, niewolnictwa itp., itd. Chrześcijaństwo nic w tym zakresie nie zmieniło. Z drugiej strony w społeczeństwach ateistycznych nie obserwuje się większej skali przestępczości, czy demoralizacji. Przywoływanie nazistów czy bolszewików jest wyrazem nieznajomosci historii i procesów rządzących społeczeństwami itp., jest próbą szerzenia propagandyzmu teistycznego. Temat za duży, żeby się o tym tutaj rozpisywać. Kiedyś napisałem o tym więcej w jakimś wątku, ale nie pamiętam, w którym.

lucek

fedor

lucek

Irbisol

lucek

proźba, przeczytaj najpierw całość, bo po kolei odnosząc się do cytatów, niekiedy pomijam to, co przy okazji następnego wyjaśnić próbuję ... a tu, dla ekonomiki pisaniny, pomijam.
----------------------------

Irbisol

lucek

Irbisol

Michał Dyszyński

lucek

rafal3006

anbo

Jeżeli ateiści nie mogą uzasadnić etyki, to teiści mogą ją uzasadnić jedynie Bożym nakazem, czyli są moralni bezrozumnie i ślepo. Jeżeli moralni są nie bezrozumnie i ślepo, ale mogą tę moralność uzasadnić, to to samo może zrobić ateista, a przy tym nie ma potrzeby istnienia moralności wyjaśniać Bogiem (bo rozumowo można uzasadnić wartość etyki, a co za tym idzie to, że jest zależną od czasu i miejsca umową społeczną budowaną na bazie podstawowych norm etycznych powstałych na drodze ewolucji ).
Jeżeli ateista nie ma podstaw do bycia etycznym, to teista ma jako podstawę Boży nakaz, czyli znowu: moralnym jest z Bożego nakazu, a nie np. poczucia sprawiedliwości, empatii, czy też skuteczności etyki jako sposobu funkcjonowania w społeczności itp. Jeżeli moralnym jest z poczucia sprawiedliwości, empatii itp., to tak samo z tych powodów moralny może być ateista.
Jeżeli teista nie widzi innej zasadności bycia etycznym niż to, że Bóg tak każe, to moralnym jest z nakazu, a ateista z wyboru.
To ja się was pytam, tutejsi teiści: jesteście moralni z wyboru, czy z nakazu? Zasadność bycia moralnym da się uzasadnić (czyli wykazać wyższość bycia moralnym nad byciem niemoralnym) czy też nie i jedynym uzasadnieniem jest "Bóg tak kazał"?

fedor

lucek

Michał Dyszyński

fedor

anbo

Kto miał zrozumieć, ten zrozumiał, a kto nie zrozumiał, ten już nie zrozumie. W każdym razie mi juz nie chce się dłuzej tłumaczyć.

Wątek jak zwykle przyniósł wartość dodaną w postaci przeczytanego wywiadu, do którego podałem link. Obserwacje zwierząt potrafią lepiej zrozumieć sprawy dotyczące ludzi, w tym genezę moralności. Pies znajomej córki jest strasznym łobusiakiem. Któregoś razu, gdy wróciła do domu, pies jej nie powitał i nigdzie go nie było widać. za to zobaczyła, że znowu nabroił. Znalazla go pod poduszką. Gdy zdjęła z niego poduszkę, udawał, że śpi. Czy wiedział, że zrobił źle? Raczej nie. Raczej: wiedział, że będzie niemiło. Ale to właśnie stąd wzięła się etyka: z przydatności ewolucyjnej i przydatności w życiu społecznym (jedno z drugim ma związek). Nie musiała się pojawić nagle, tak samo jak i świadomość nie musiała się pojawić nagle. Mogła zacząć się - jak i świadomość, która może mieć różną głębię i dotyczyć różnych kwestii - od czegoś prostego jak "nie zabijaj krewniaka, przede wszystkim bliskiego, ale dalszego lepiej też nie, a dalszym jest każdy człowiek" - mogła się więc zacząć od czegoś takiego, a potem rozwijać poprzez nabudowywanie na to społecznie użytecznych norm. Religie są jednym ze sposobów, w jaki to robiono, nie zawsze najlepszym, bywa, że to drzewo rodzi bardzo złe owoce, na co przykłady podać jest bardzo łatwo.