ŚFiNiA

Oless

Oczywiście nie.
Jest to logicznie niemożliwe.

konrado5

levis

Nie, bo wszechmoc nie obejmuje mozliwosci dokonywania rzeczy logicznie niemozliwych.

konrado5

levis

Dlaczego Bog mialby byc "jedynym mozliwie istniejacym bytem"?

konrado5

levis

konrado5

Genkaku

"Byt lepszy" znaczy tyle samo, co "sucha woda", albo "twarde powietrze", czyli nic.

konrado5

levis

Wszechmoc to mozliwosc dokonania wszystkigo, co logicznie mozliwe. Doskonalosc nie ogranicza wiec Boga w tym sensie, ze nie moze stworzyc bytu lepszego lub o wiekszej mocy niz On sam, bo jest to logicznie niemozliwe.

konrado5

Radosław

Mieć miarę, być ograniczonym w znaczeniu matematyczno-scholastycznym znaczy ni mniej ni więcej, że możemy w pewnym nieskończonym ciągu, wedle ustalonej zasady przypisującej bycie doskonalszym, czemukolwiek co będzie dla nas bardziej, porządkować w wyobraźni różne byty. Jest oczywiste, że w tym wypadku możemy pomyśleć zawsze coś co jest jeszcze bardziej.

Drugie znacznie jest ontologiczne. Filozofowie starożytni mieli mądre rozróżnienie na porządek ontyczny i ontologiczny. Pewnym założeniem filozofowania starożytnego było to, że istnieje dla nas coś, co ontycznie będzie zawsze nieskończone, niezmierzone i na tym czymś opiera się wszechświat. Jednakże w porządku ontologicznym wszystko co bytuje ma swoją miarę i właściwą miarę, dzięki temu świat jest dobry i racjonalny. Innym twierdzeniem starozytnej ontologii na której wszystko to się opiera, mówi, że istnieje to co się porusza bądź może poruszyć. To co może poruszyć istnieje bardziej niż to co się porusza, któremu blisko do braku bycia poruszanym bądź poruszającym.

W drugim znaczeniu doskonałość oznacza bycie rzeczywistym. Na przykład wynika nam z badań, że wszyscy ludzie na Ziemi nie są wyżsi niż trzy metry. Nie bycie wyższym niż trzy metry jest więc zgodne z miarą, jest doskonałe z tej racji, że jest rzeczywiscie. Oczywiście możemy znaleźć wyższego człowieka.... . Jednakże wszechświat jest jeden i jest racjonalne aby opierał się z tej racji sie na czymś jednym, aby coś co jest czynne i jedne wyznaczało miarę i niemiarę. Dla starożytnych bardziej doskonałe jest to co porusza niż to co jest poruszane i poszukujemy czegoś na czym wszechświat się opiera. Niestety możemy to zrobić tylko w sposób umsyłowy i nie ma dobrego kryterium aby owo pomyslenie rozróżnić od nadmiernej spekulacji. Dlatego nalże być jak najbardziej realistą w kwestii cech i interpretacji cech Boga., to znaczy wspierać sie dostępnymi nam przesłankami.

Nie mamy dostępu do innych wszechświatów do Bogów, którzy są bardziej. Bo z tego, że j pomyslę dziesięciometrowego człowieka nie wynika, ze taki istnieje i takie myślenie staje sie scholastyczno-matematycznym.

konrado5

Bóg jest z założenia doskonały w sensie matematyczno-scholastycznym. Istnienie takiego bytu jest niemożliwe.

Radosław

konrado5

Radosław

konrado5

Radosław

W znaczeniu scholastyczno-matematycznym wszechmoc nie istnieje, w znaczeniu ontologicznym istnieje, bowiem owa prapczyczyna jeśli ma być dla nas prapczyczyna musi być wszechmocna, bo w sensie ontologicznym owo "wszech" oznacza naszą perspektywe ontyczną i brak bezpośredniego dostepu do perspektywy ontologicznej. To znaczy nie możemy w tym wypadku nakładac znaczenia scholastyczno-matematycznego.

Bo na zdrowy rozum jesli doskonałośc jest ograniczona przez swoją doskonałość to uwikłamy sie w paradoks jeśli następnie przyjmiemy, że owo ograniczenie coś tej doskonałości ujmuje więc doskonałosci nie ma. Bycie ograniczonym nie oznacza automatycznie bycie gorszym, tu zwodzi nas ograniczoność języka potocznego.

levis

konrado5

levis

Bycie jedynym mozliwie istniejacym bytem to cos zupelnie innego niz bycie wszechmocnym.

konrado5

levis

Jak wprowadze taka egzotyke, jak bycie jedynym mozliwie istniejacym bytem do pojecia Boga, to i tak moze on byc wszechmocnym. Moze on np.poznac siebie. I co z tego, skoro Bog nie jest jedynym mozliwie istniejacym bytem?

konrado5