ŚFiNiA

konrado5

DO SKASOWANIA

konrado5

wujzboj

Master Argument sprowadza się do zauważenia, że treść nadawana jest pojęciom wyłącznie przez (szeroko rozumianą) obserwację. (Szeroko rozumianą, czyli nieograniczoną do obserwacji zmysłowych, lecz zawierającą w sobie także wszelkie procesy myślowe i emocjonalne.)

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Ale dlaczego myślisz, że EPN to kłopot? Przecież to świetny [link widoczny dla zalogowanych]!

Na określenie "czegoś", co nie da się określić. To przypisanie nazwy pustemu pojęciu w sposób, który czyni tę nazwę użyteczną. Podobne obiekty doskonale funkcjonują w języku. Na przykład: "bezsensowny". Słowo "bezsensowny" nie jest pozbawione sensu. Pozbawiony sensu jest desygnat; słowo służy do tego, by sensownie zwrócić uwagę na brak sensu w desygnacie. EPN spełnia podobną rolę.

Dla pełniejszej ilustracji, pozwolę sobie przepisać twoje przykłady przydatności EPN, zastępując w nich słowo "EPN" słowem "bezsensowny":

słowu "bezsensowny"

bezsensowność

bezsensowne

sensowne

bezsensowne

sensowne

pryncypialnej bezsensowności

bezsensowności

Nad tym, czy coś jest EPN czy nie, warto się zastanawiać. I robimy to regularnie, także - ale nie tylko - porównując materializm do idealizmu empirycznego. Przypomnę, że ateizm semiotyczny polega na twierdzeniu, że "Bóg" to EPN! Przez analogię często nazywam swoje stanowisko amaterializmem semiotycznym.

EPN to przydatna nazwa. Natomiast jeśli "coś" zostanie w rozumowaniu sklasyfikowane jako EPN, to znaczy, że wyciągnięto wniosek: tego "czegoś" nie da się traktować jako wyjaśnienie czegokolwiek. Rozmyślne użycie EPN jako przyjętego wyjaśnienia jest więc równoważne stwierdzeniu, że żadnego wyjaśnienia nie da się podać. Tyle, że jeśli to EPN będzie użyte pod inną nazwą, która w codziennym użyciu zawiera dobrze określoną, poznawalną treść (jak słowo "materia"), wtedy prowadzi to wprost do konfuzji. Bo umysł czepia się powstającego przy tym wrażenia, że jednak nie jest to EPN, ale EP właśnie. Wrażenie jest natury czysto językowej, ale mętlik w głowie od niego z pewnością nie maleje, lecz tylko rośnie...

Michał Dyszyński

konrado5

Chyba wiem co było przyczyną nieporozumienia między mną a Wujem Zbójem w tym wątku. Otóż, master argument zrozumiałem w sposób następujący. Nie mogę obserwować krzesła, którego nikt nie obserwuje, zatem słowa "krzesło, którego nikt wczoraj nie obserwował" są pozbawione sensu. Ja stwierdziłem, że ten argument jest nienikluzywny, gdyż z tego, iż nie mogę obserwować TERAZ krzesła, którego nikt TERAZ nie obserwuje nie wynika, że nie mogę TERAZ obserwować krzesła, które WCZORAJ było przez nikogo nieobserwowane. Z tego zatem nie wynika, że "krzesło, którego nikt nie obserwuje" to wyrażenie pozbawione sensu. Jednakże, Wuj Zbój czyni tu dodatkowe założenie (Wuj Zbój nazwałby to raczej stwierdzeniem faktu, ale dla rozumowania jest to przesłanka, czyli założenie w szerokim sensie), że we wszystkim co obserwuje nieodłącznie występuje obserwator, a zatem nie może oderwać obserwatora od tego co obserwuje i dlatego ciąg słów "krzesło nieobserwowane WCZORAJ" jest pozbawiony sensu. Zgadza się?

wujzboj

Michał Dyszyński