ŚFiNiA

wujzboj

Ależ skąd. Nie potrzebuję definiować "nie doznanie". Wskazywanie na kontrast potrzebne jest jedynie w przypadku, gdy obie klasy (definiowana i dopełnienie do niej) występują i gdy trzeba wobec tego wytyczyć granicę pomiędzy nimi. Tutaj jednak - jak zauważyłeś - doznaniem jest wszystko, z czym masz do czynienia. Ostensywna definicja doznania jest więc trywialna - na każde pytanie "czy to jest doznanie" odpowiedź brzmi "tak".

konrado5

Co rozumiesz mówiąc "z czym mam do czynienia"? Czy rozumiesz przez to wszystko, o czym można powiedzieć, że to "coś" (cokolwiek)? Po co więc dodawać, że "masz z tym do czynienia"? Jednak w ten sposób tylko wykażesz, że "doznanie" to jest "każdy desygnat słowa". W ten sposób każdy by się zgodził, że wszystko co ma do czynienia to doznanie, a jednak nie każdy się z tym zgadza. Zatem inaczej ludzie rozumieją słowo "doznanie", nawet ja je inaczej rozumiem (wyjaśniłem jak rozumiem słowo "przeżycie" w swoim tekście).

wujzboj

Tak, "z czym mam do czynienia" to wszystko, o czym można powiedzieć, że to "coś". A dodaję "z czym mam do czynienia" chociażby dlatego, że na takim dodawaniu polega każda analiza: to budowanie perspektywy. Gdybyś nie dodawał takich rzeczy, musiałbyś poruszać się po świecie bezkrytycznie i bezmyślnie; każde zastanowienie się jest takim dodawaniem.

Tak, doznanie to jest każdy desygnat słowa. Użycie słowa "doznanie" (albo "przeżycie") jest tutaj ważne z podobnego powodu, jak ten powyżej: to ustalenie perspektywy. Gdy powiesz "desygnat słowa", wyobraźnia kieruje cię w stronę, gdzie niby "oddziela się" ten desygnat i od słowa i od podmiotu. Gdy powiesz słowo "doznanie", wyobraźnia kieruje cię w stronę, gdzie takie oddzielenie nie ma sensu. I właśnie o zwrócenie uwagi na to ostatnie chodzi.

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Jak to, jakiego podmiotu? Mam definiować siebie sobie, czy ciebie tobie?

W jaki sposób cię skieruje? Skojarzeniami. Z treścią KONKRETNYCH doznań.

Aby desygnat słowa był zrozumiały, musi być możliwy do zdefiniowania przez doznania. Czyli musi zawierać w sobie podmiot. Zaś o niezrozumiałych desygnatach racjonalny filozof się nie wypowiada.

konrado5

wujzboj

1. Nie jest prawdą, że zmiana słowa nie powoduje nowego skojarzenia. To wiadomo z doświadczenia, więc twierdzenie, jakoby nie powodowało, jest klasycznym "jeśli teoria nie zgadza się z faktami, to tym gorzej dla faktów".

Źle dobrane słowa łatwo skierowują rozumowanie na błędne tory. Przykładem są tutaj błędy ekwiwokacji.

2. Mylisz język prywatny z językiem publicznym. Nie ja mam definiować ciebie tobie. Ciebie tobie masz definiować ty, bo "ja" jest pojęciem prywatnym. Ja nie mogę sprawdzić, czy moje naprowadzanie cię na znaczenie "ja" poskutkowało tym, że zrozumiałeś mnie prawidłowo (czyli, że w efekcie przypisałeś słowo "ja" takiemu samemu odczucie, jak to, któremu ja przypisałem słowo "ja"). Mogę tylko sprawdzić, że twoje użycie słowa "ja" w języku publicznym jest zgodne z moim użyciem tego słowa. Dokładnie to samo zachodzi w przypadku każdego słowa, także słów takich jak "niebieski" czy "truskawka". Na poziomie prywatnym masz prywatne doznania i relacje między nimi. Na poziomie publicznym masz słowa (etykietki) i relacje między nimi. Przekazujesz tylko słowa i relacje między słowami. Aby uznać, że przekazujesz tym samym także relacje między doznaniami, musisz uprzednio założyć, że u ciebie i u twojego rozmówcy te same słowa są powiązane z tymi samymi doznaniami. Tego założenia sprawdzić jednak nie możesz, bowiem masz dostęp tylko i wyłącznie do twoich doznań i nie przeskoczysz tego nawet podłączając się kabelkami do mózgu rozmówcy.

konrado5

wujzboj

Jak zmiana słowa z X na Y może spowodować nowe skojarzenia? Tak, że jeśli Y miało przedtem jakieś znaczenie, do którego jesteś przyzwyczajony, to i gdy będziesz używał Y zamiast X, będzie ci się to słowo kojarzyło z Y. To raz. A dwa: jak myślisz, dlaczego to samo zakończenie meczu jedni nazywają zwycięstwem, a drudzy - przegraną?

W twoim opisie przedstawiłeś pojęcie "czyjeś doznania", używając wyłącznie TWOICH doznań. Co kończy dowód, o który prosiłeś.

konrado5

wujzboj

Na skutek błędnych wypowiedzi różnych filozofów, "desygnat" kojarzy się nieprawidłowo z czymś, co jest rzekomo "niezależne od jakiegokolwiek podmiotu" (taki zwrot jest oksymoronem, ale z tego bardzo niewielu zdaje sobie sprawę). Natomiast "doznanie" kojarzy się przede wszystkim z obecnością podmiotu, o doznających kamieniach mało kto opowiada.

A czy masz jakieś inne doznania oprócz twoich? Jeśli nie, to jak możesz definiować za pomocą czegoś, czego nie masz?

konrado5

wujzboj

Co masz innego poza doznaniami?

Co tu ma do rzeczy to, co piszesz na niebiesko?

konrado5

wujzboj

"Mam komputer" znaczy "doznaję dotyku klawiatury, widoku ekranu, itp". Jeśli uważasz, że znaczy to jeszcze coś, proszę napisz, co.

Na niebiesko nie widzę żadnej definicji. Jest tam tylko "kamień nie ma doznań" - ale żeby to cokolwiek znaczyło, musiałbyś przedtem zdefiniować kamień, nie używając w tym celu doznań. Rzecz w tym, że to jest niemożliwe! Jeśli wciąż nie rozumiesz, dlaczego, sprobuj po prostu tego dokonać.

konrado5

wujzboj

1. Twoje doznanie dotyku klawiatury, gdy nie masz przed sobą klawiatury, jest także doznaniem.

2. Co tam jest poza "kamień nie ma doznań"?

3. Doznanie to nie "dowolny desygnat dowolnego słowa". Nie takie kwantyfikatory. Każde konkretne doznanie jest swoim własnym desygnatem. Doznanie to ogólna nazwa na wszystkie doznania. Czyli na klasę, do której należą konkretne doznania.

4. Kto doznał bólu choć raz, ten nie może powiedzieć, że ból nie posiada desygnatu w znaczeniu punktu 3. Natomiast dla tego, kto nigdy bólu nie doznał, ból desygnatu nie posiada.

5. "Komputer nieobserwowany przez nikogo" posiada desygnat jedynie w postaci zbioru doznań - czyli użycie w jego nazwie słowa "nieobserwowany" jest jedynie zabiegiem językowym, a nie odniesieniem do czegoś co ma treść. Wszystko, co ma treść (i co jest zawarte w pojęciu "komputer nieobserwowany przez nikogo"), jest nierozerwalnie związane z aktem obserwacji, gdyż każde, absolutnie każde pojęcie jest tego typu: jest związane z aktem obserwacji, jest zbudowane wyłącznie z elementów związanych z aktem obserwacji, jest zrozumiałe tylko i wyłącznie w tym stopniu, w jakim można je przetłumaczyć na akty obserwacji.

6. Powiedzieć każdy może wszystko. Na przykład, że 2+2=123. To, że ktoś może powiedzieć "2+2=123", nie jest to żadnym argumentem przeciwko arytmetyce.

7. Jeśli chciałbyś utrzymywać, że możesz zdefiniować z sensem coś, co nie odwołuje się do doznać, musiałbyś podać przykład takiej definicji. Jednak analiza takiego przykładu doprowadzi z konieczności do zidentyfikowania doznań, na jakich opiera się definicja oraz - jeśli gdzieś tych doznań będzie brakowało - do wykrycia tego, co w pojęciu jest niezrozumiałe, bo nie wiadomo, do czego to coś odnieść. To tak, jak z pojęciem "ból" dla kogoś, kto nie odczuwał bólu ani niczego niemiłego. Albo jak z kolorami dla ślepca. Można wyprodukować słowa, ale znaczenia one nie mają.

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5