ŚFiNiA

wujzboj

Uznaję go za wymyślonego na takiej samej podstawie, na jakiej uznaję za wymyślonego demona, który ma różowy ogon i fruwa nad moim komputerem a tak poza tym jest całkowicie niewidzialny. Po prostu mi demon ten "wisi" i wywalam go do kosza na mocy arbitralnej decyzji.

To wystarczy, żeby odebrać podstawy twojemu rozumowaniu.

Powód jest zresztą obojętny. Mogę tak zrobić, bo mi mama kazała. Mogę tak zrobić, bo mam dzisiaj taki humor. Mogę tak zrobić, bo mi taki demon nie pasuje do reszty poglądów, a jego istnienia uzasadnić nie potrafię. Ważne właśnie jest to, że nie potrafię uzasadnić jego istnienia. Mogę więc w to istnienie wątpić; WIĘCEJ, mogę to istnienie zupełnie odrzucić.

Radosław

Budyy

Radosław

wujzboj

Radosław

wujzboj

Radosław

wujzboj

Wuk.

Może stary:

Znaczenie symboli i reguły dowodzenia:
1.MADyxz=y movetur ab x ad z
2.MVxz=x movetur ab z
def. MV.MVxz<>Ey MADxyz (E jest zamiast greckiego epsilon, bo nie mam na klawiaturze, tak samo dalej)
3.uy= y movetur
def. u.Ey<>ExEy MADyxz
4.Mx=x est primum movens
5.Dx=x est Deus
6.ACxy=x est in actu relate ad y
7.POxy=x est in potentia ad y
8.def. Rn.R1=R^\/k(Rk+1=Rk;R)
9.def. R*.R*XY<>En Rn xy
10.e=esse (istnienie)
11.vy=y est in motu (y staje się bytem)
def. v.vy<>Ex MADyxe
12.MOyx=y movetur ab x (x przyczynia się do powstawania y)
(#-"nieprawda, że")

Dowód (kurysywą tekst św. Tomasza, pogrubionym formalizacja):

1. Certum est enim et sensu constat, aliqua moveri in hoc mundo
Ey vy (Realizują się pewne zjawiska w tym świecie)

2. Omne autem quod movetur, ab alio movetur
\/x \/y (MOyx -> x#y) (twierdzenie T1);

3. Nihil enim movetur nisi secundum quod est in potentia ad illud ad quod movetur.
\/x \/y (MOyx->POye) (ontol. ad . T1)

4. Movet autem aliquid secundum quod est actu
\/x \/y (MOyx ->ACxe) (ontol. ad. T1)

5. Movere enim nihil aliud est quam educere aliquid de potentia in actum.
\/x \/y (MOyx<->MADyxe) (def. MO)

6. de potentia autem non potest aliquid reduci in actum, nisi per aliquid ens in actu
\/x \/y (MOyx ->POye ^ACxe)(bo 3 i 4)

7. Non autem est possibile ut idem sit simul in actu at potentia secundum idem
~Ex (POxe^ACxe) (ontol. ad T1)

8. Impossibile est ergo quod, secundum idem et eodem modo, aliquid sit movens et motum, vel quod moveat seipsum
~Ex MOxx (bo 6 i 7)

9. omne ergo quod movetur ab alio moveri
\/x \/y (MOyx -> x#y) (tw. T1, bo 8)

10. Si ergo id a quo movetur, moveatur, oportet et ipsum ab alio moveri; et illud ab alio
\/x \/y [MOyx ->vx->x#y^Ez (MOxz^z#x) (ontol. ad T2)

11. Hic autem non est procedere in infinitum
\/y [vy->Ex(MO*yx^x#y^~vx)] (ontol. ad T2)

12. quia sic non esset qliquod promum movens
MO*e Inf <-> \/x \/y (MO*yx^x#y->vx) (def. inf.)

13. et per consequens nec aliquod aliud movens
MO* e Inf -> ~Ey vy (ontol. ad T2)

14. quia moventia secunda non movent nisi per hoc quo sunt mota a primo movente
Mx<->Ey (MO*yx^x#y^~vx)

15. Ergo necesse est devenire ad aliguod primum movens, quod a nullo movetur
Ex Mx (T2, bo 13, 1, 12, 14)

16. et hoc omnes intelligunt Deum
Dx<->Mx

Formalizacja za E. Nieznańskim (Studia Philophiae Christianae 1/2006) str. 27 i nast.)

Więcej w J.M. Bocheński "Gotes Dasein und Wesen. Logische Studien zur Summa Theologia" Munchen 2003

wujzboj

Proszę przetłumacz łacinę na polski. A najlepiej załóż osobny wątek dla omawiania tego dowodu.

Wuk.

Nikt go nie zechce omawiać. Jedynym człowiekiem, którego znam, a który chciał to omawiać tj. skrytykować jest prof. Jan Woleński, agnostyk podobno. Twierdzi on, że istnieje "negatywne zdanie egzystencjalne" o treści: "nie istnieje takie x, że x jest Bogiem", co podobno ma dowodzić, że bez założenia istnienia Boga, nie da się udowodnić istnienia Boga. Woleński to jest głowa (jego "Epistemologia" jest wybitna) ale uważam takie twierdzenia za nieporozumienie. Każde dowodzenie logiczne opiera się przecież stwierdzeniu wynikania wniosku z przesłanek. Przesłanki nie mogą zatem z góry wykluczyć istnienia Boga. W konsekwencji możliwość istnienia Boga jest zawarta w przesłankch implicite, bo inaczej wcale by z nich nie mogło wynikać. Przesłankami są pewne fakty (u Ciebie przeświadczenia podmiotu) a na fakty nie mamy wpływu.
Nawet tomiści nie chcą tego. Krąpiec woli pseudologikę z Port Royal, twierdzi, że między zakresem a treścią pojęcia jest odwrotna proporcjonalność, stąd konieczność analogii bytu. To fałsz jest, co już Arystoteles udowodnił. Na tym cała jego metafizyka stoi. Mówię to jako były zwolennik.
Gogacz bredzi o "realnej nietożsamości bytu i niebytu" jako kryterium prawdy. Rozpacz. Heglista uważajacy się za realistę.
Maryniarczyk spłodził dzieło o metodzie metafizyki. Koszmarnym językiem wywodzi w nim, że tomistyczno-lubelską teorię bytu każdy zalążkowo nosi w swojej głowie, jak nie przymierzając logikę.
Także sam muszę się uczyć zastosowań logiki w filozofii, bo to nikogo zupełnie nie obchodzi, łącznie z profesorami, którym za to płacą. Ostatnim, którego to obchodziło był Bocheński, ale nawet jego "Gotes Dasain und Wessen" z 2003 roku mimo, że jest gotowy polski przekład, nie chcą wydać. Dominikanie wolą teraz autorutety w stylu o. Hejmo.

Radosław

Aksjomat: Żadne pytanie nie jest założeniem, ani wyrazem jakiegoś założenia, o ile jest (za Ajdukiewiczem) pytaniem rozstrzygnięcia, istnieje rozłączne pole odpowiedzi potwierdzających i przeczących.

Pytanie wersja I: Czy istnieje demon zwodziciel
Wuj. Nie istnieje.
Pytanie wersja II: Czy nie istnieje demon zwodziciel
Wuj: Tak- dodanie "nie istnieje" będzie zwykłą parafrazą powtórzeniem pytania. Formuła Jarka: Nie, nie istnieje- jest niepoprawna ponieważ negacja negacji oznacza potwierdzenie a w ten sposób da się czytać tę odpowiedź. I do tego biłem, w swym uporze na jedno pytanie tyle, że inaczej wyrażone odpowiedziałeś sprzecznie.

jak widać pytanie tu sformułowane pozwala na udzielenie dwóch odpowiedzi, tak lub nie, gdyby to były dwa różne pytania, możliwych odpowiedzi (zakładając, że są to pytania rozstrzygnięcia- czyli takie, którym odpowiadają rozłączne zbiory- w tym wypadku 1 elementowe) byłoby cztery.

Jest nonsensem przyjąć, że jakiejkolwiek pytanie omawianego tu rodzaju cokolwiek zakłada, ponieważ oznaczałoby to, że czemuś w naszej głowie, co jest jedno, przysługują cechy sprzeczne. Pytając o to samo raz ujmujemy jakąś nieistność a raz jakąś istność, która są z sobą tożsame.

Czy istnieje demon zwodziciel?= Czy nie istnieje demon zwodziciel? Możemy przyjąć, że negacja w tym pytaniu jest jedynie ozdobnikiem- przykład ujawnia, że negacja ma jedynie charakter funktora a nie jest wyrażeniem jak każde inne.

bol999

Bardzo naukowa dyskusja, żywcem wyrwana z Uniwersytetu von Dupenszwanca.
Równie dobrze pasuje tu dialog;
"Antek, dlaczego nie jesteś (a może jesteś) wielbłądem?
Dupku, odpowiem Ci jak usłyszę dlaczego nie urodziłeś się (a może urodziłeś sie) nietoperzem z gumowym butem na głowie." :wink:

Budyy

Widzę WUK że cię to podnieca. Logiczne dowodzenie nielogicznych bzdet. Ja się nie dziwię że nikt tym się nie podnieca bo to funta kłaków warte.
Mówię Ci. Zagraj w pokerka to nauczysz sie rachunku prawdopodobieństwa i moze coś jeszcze zarobisz nie wspominająć już o przyjeności przebywania z przyjaciółmi których ograsz

wujzboj

wujzboj

Radosław

wujzboj