ŚFiNiA

TS7 · Wysłany: Pią 20:12, 04 Mar 2022 Temat postu: Nieomylność i inne

Michał,

Przesuwam ten temat tutaj.

Nie wiem czy dobrze rozumiem, że kwestionujesz prawdomówność Jezusa? Boga Syna z Trójcy Świętej, który jest w Jedności z Bogiem Ojcem?

Izajasz 53
9 Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi,
i w śmierci swej był [na równi] z bogaczem,
chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy
i w Jego ustach kłamstwo nie postało.

Jan 8
26 Wiele mam o was do powiedzenia i do sądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał jest prawdziwy, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego».
27 A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu.
28 Rzekł więc do nich Jezus: «Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że JA JESTEM i że Ja nic od siebie nie czynię, ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył.
29 A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

Przysłów 6
16 Tych sześć rzeczy w nienawiści ma Pan,
a siedem budzi u Niego odrazę:
17 wyniosłe oczy, kłamliwy język,
ręce, co krew niewinną wylały,
18 serce knujące złe plany,
nogi, co biegną prędko do zbrodni,
19 świadek fałszywy, co kłamie,
i ten, kto wznieca kłótnie wśród braci.

Czy Bóg Ojciec jest dla Ciebie nieomylny?

----

Na jakiej podstawie stwierdzasz prawdziwość Biblii, skoro kwestionujesz zasadność pojęcia nieomylności i nawet tego czy Bóg Syn był nieomylny?

Czy prorocy byli nieomylni? Apostołowie?

Jeżeli niekoniecznie to jak ocenisz, które fragmenty Biblii byłyby omylne a które nie? Chyba, że sam posiadasz nieomylność w ocenie nieomylności innych? Ale wtedy już operujesz własną nieomylnością, czyli nie możesz zaprzeczać istnieniu nieomylności?

----

Do przeczytania.
Nie za długie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Sobór Watykański I

Konstytucja dogmatyczna o Kościele Chrystusowym „Pastor aeternus”

Rozdział I
O ustanowieniu prymatu apostolskiego w [osobie] św. Piotra

Rozdział II
O ciągłości prymatu św. Piotra w biskupach Rzymu

Rozdział III
O wartości i zasadzie prymatu biskupa Rzymu

Rozdział IV
O nieomylnym nauczaniu biskupa Rzymu

----

Chyba nie jest zbyt trudne do pojęcia w którymś momencie, że należy rozumieć słowa osób, które coś mówią, zgodnie z tym co miały na myśli, a nie tak jak mielibyśmy je zrozumieć gdybyśmy sami napisali te same słowa. To może wymagać np. "dodatkowej pracy" albo łaski.

Jak zapewnić, że ktoś zrozumie słowa tak samo teraz jak i za 2000 lat w innej kulturze?

Jeżeli ktoś nie jest w stanie zrozumieć, że słowa wypowiedziane przez drugą osobę mogą oznaczać coś innego niż tej osobie się roi, to czy to nie świadczy przeciw tej osobie?

Czy oczekiwanie, że ktoś napisze tak by KAŻDY rozumiał coś tak samo i poprawnie na przestrzeni np. 6000 lat są sensowne?
Czy w ogóle celem Boga jest aby wszystko było jasne i łatwe w odbiorze?

Liczb 12
7 Lecz nie tak jest ze sługą moim, Mojżeszem.
Uznany jest za wiernego w całym moim domu.
8 Twarzą w twarz mówię do niego -
w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte.

Ale to kolejne założenie które jest regularnie wałkowane, że Bóg "powinien" CHCIEĆ być łatwo zrozumiany przez wszystkich. Niby czemu?

----

Na fragment z ojcem, nauczycielem, itd. to znajdziesz fragmenty, które tych zwrotów używają. Przykład:

W tej samej Ewangelii:
Mateusz 19
18 Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, 19 czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!»

Kim jest ta "matka", skoro "ojciec" to Bóg Ojciec?

Ewangelia zaprzecza sama sobie?

----

Czy próbujesz powiedzieć, że prawdy nikt nie może znać? (włącznie z Bogiem?) Co by oznaczało, że wszystkie Twoje dociekania są daremne?

JEŻELI nie ma na planecie nikogo kto jest w stanie (przynajmniej w niektórych przypadkach) stwierdzić jaka jest prawidłowa interpretacja czegoś to jak stwierdzić cokolwiek gdy są różnice w interpretacjach? Kto ma być "arbitrem"? Nikt?

To skąd wiedzieć w co wierzyć?
Jak ustalasz sobie to prywatnie to stajesz się samoPapieżem. Jak i każdy inny. Ale tych samoPapieży jest co najmniej tyle co denominacji? (dużo więcej, może każdy jeden Protestant na planecie?)

Możesz sobie być czujny ile chcesz, a jak Bóg nie zechce byś coś zrozumiał to zrozumiesz? Twój rozum silniejszy od Woli Bożej? Czy "czujność" zawsze pomoże?

Skąd wiesz kto doznaje natchnień od Ducha Świętego a kto od Szatana? (powtórzone pytanie) Nie wiesz. Więc po co mówić o czymś czego nie jesteś w stanie stwierdzić?

Kręcimy się w kółko. Jeżeli wiara jest Łaską to możesz sobie myśleć, analizować, "być czujnym" i jakkolwiek tego nie nazwiesz i i tak figa z tego. Inny powie to samo o sobie, że jest "czujny" itd. a wierzy w coś na odwrót.

Cały czas jakieś subiektywne rzeczy.

Możesz mieć takie podparcie:
0 = 0
a = b => a+1 = b+1
I teraz jak dowodzisz, że
1.000.000.000 = 1.000.000.000
To masz wnioskowanie długości 1.000.000.000 kroków dowodowych.
0 = 0 => 1 = 1 => 2 = 2 => ... => 1.000.000.000 = 1.000.000.000
I co z tego jak jest zbudowany i jak rozległy Twój ciąg dowodowy? Czy to drzewo binarne, czy mega rozgałęzione czy super rozgałęzione czy hiper rozgałęzione?
Masz zwalone aksjomaty to reszta to "biblioteka bzdur"?

Możesz sobie też oceniać jak bardzo mocne, uzasadnione, rozstrzygające, wyczerpujące i słownik synonimów. Wszystko to marność jak wierzysz w błędne aksjomaty. Sama ta moc uzasadnień tak samo jest subiektywna. Więc i tak dalej jest to bazujące na jakiejś wierze w coś.

Rozmiar Grafu Dowodowego "nie ma znaczenia".
Ktoś może mieć GIGANTYCZNE drzewo Dowodowe i dalej się mylić, bo wychodzi z błędnych aksjomatów. Te pochodzą z wiary.

Ale każdy ma swoje potrzeby nawet, jeżeli mogą one wynikać z niewłaściwych rzeczy. Więc odpisałem wstępnie na konkretne rzeczy. I czekam gdzie okaże się zrozumienie.

Nie wiem co pominąłem czego nie, ale starczy chyba na razie.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 20:59, 04 Mar 2022 Temat postu: Re: Nieomylność i inne

TS7 · Wysłany: Pią 22:09, 04 Mar 2022 Temat postu:

Nie "pomieszałem", tylko Ty to odbierasz jako pomieszane. Dla mnie to nie jest pomieszane, tylko dość jasne na tą chwilę. Ponieważ jednak nie jestem w stanie przewidzieć co będzie jasne a co nie to "sonduję" stopniowo. Nie potrafię przewidzieć co będzie dla Ciebie jasne a co nie.
Spróbuję upraszczać.

Marek 4
10 A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść.
11 On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach,
12 aby
patrzyli oczami, a nie widzieli,
słuchali uszami, a nie rozumieli,
żeby się nie nawrócili i nie była im wydana
[tajemnica]».
13 I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści?

Może jeżeli komuś jest dana wiara w coś i ten ktoś tego nie odrzuci (ze wzgledu np. na domaganie się uzasadnień bez końca, np. z nadmiernego lęku przed pomyłką) to taki człowiek nie potrzebuje więcej uzasadnień? Jest usatysfakcjonowany ze sobą i tyle?

Czy ktoś inny uzna, że "nie powinien być tym usatysfakcjonowany" to już jego sprawa. Jakim prawem będzie ktoś drugiej osobie wyznaczał kryteria wystarczającości podstaw wiary? Dlaczego ktoś ma drugiej osobie narzucać jak wiele uzasadnień i jakiego rodzaju "powinien mieć" aby czuć, że to mu wystarczy? I potem wywyższać się może tym? Może domaganie się niekończącej się ilości uzasadnień jest właśnie problemem u osoby (obsesją, fobią?), która nie chce przyjąć daru wiary łudząc się, że wiara będzie "gorszą wiarą" gdy drzewo dowodowe nie jest ogromne i bez końca rozbudowywane?

A jak ktoś uzna, że ciągle trzeba wszystko uzasadniać bardziej i bardziej to może się zamęczać bo może nie chce przyjąć daru wiary. Odrzuca go. Zaciął się w "ateistycznym systemie uzasadnień" (które mogą nie mieć końca) i się męczy.

Ale co wydedukuje sobie dziecko, które umrze 5 minut po osiągnięciu "samoświadomości"? Raczej nic?

Co wydedukuje sobie człowiek dużo mniej wykształcony i nastawiony na "uzasadnienia intelektualne" niż Ty?
"60 lat" już myślisz i uzasadniasz i nadal końca nie widać?
A ilu tego wieku nie dożyje? Umierają ludzie w wieku lat 10, 20, 30, 40...

A jak byli ludzie 2000 lat temu.
Czy Bóg oczekiwał od nich takich "rozkmin intelektualnych"?
Pomimo, że "cywilizacja mniej rozkminiła filozofii wtedy"?
Sprawiedliwe?

Wierzysz albo nie wierzysz. To Łaska.
Łaska to nie zasługa intelektualna.
Takie szukanie mega skomplikowanych uzasadnień może być ucieczką przed darem Wiary.
A może czasem warto prosić o więcej wiary zamiast więcej "rozkminiać"?
Może za próbę "samodzielnej rozkminy" zostaniesz ukarany mniejszą Łaską? Jeżeli nie prosisz tylko próbujesz sam ugrać, to możesz nie dostać, a się zamęczysz.

Ja próbuję wskazać Tobie, że przed uznaniem czegoś na wiarę i tak nie uciekniesz? Choćby Twoje drzewa dedukcyjne były największe we Wszechświecie?

Bóg może dać cokolwiek komukolwiek i odebrać. Wszechmoc. Stanie się geniuszem z minuty na minutę albo straci cały rozum w 5 sekund.
Hipotetycznie Ty się natyrasz 40 lat myślenia, a ktoś inny będzie się modlił i dostanie to "za darmo" wlane w dużo krótszym czasie?

A nieraz może być tak, że ktoś tak przesiąknie kontaktem ze światem ateistycznym i tłumaczenie się według ich kryteriów, że może za bardzo przejąć jego metody. I się w tym uwięzić. Odrzucać dar wiary bo "jest nieskończenie niezadowolony z uzasadnień", które nie muszą mieć końca?

Apologetyka względem siebie samego to co innego co względem kogoś innego.

Dlaczego Bóg miałby domagać się od mniej wykształconej naukowo/filozoficznie osoby (czy wręcz realnie o gorszej zdolności myślenia) takiej ilości "jakości intelektualnej"? A dlaczego miałby od Ciebie?

Chyba, że masz inną rolę...

P.S.
Ja bym się zastanowił nad nazywaniem ludzi "debilami", itp.
Przypomnę:
1 Koryntian 4
7 Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał

P.S.2
Nie wiem ile razy mam powtórzyć, że nie mówię o bezmyślnym uznaniu autorytetu. Obawiam się, że wiele.
Nie będę rozwijał bo jeszcze znowu powiesz, że "pomieszałem".

rafal3006 · Wysłany: Pią 22:19, 04 Mar 2022 Temat postu:

Czy piekło może być puste?

Michał Dyszyński · Wysłany: Pią 22:27, 04 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Pią 23:13, 04 Mar 2022 Temat postu:

Rafał,

Ja już wyraziłem opinię.
Wydaje mi się, że Bóg może kłamać, ale nie chce.

====

Michał,

I powtórzę ponownie, nie chodzi o "bezmyślną wiarę" autorytetom. Ile jeszcze razy będę musiał?

Jan 15
5 Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.

Jakub 1
5 Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma.
6 Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym! Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam.
7 Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana,
8 bo jest mężem chwiejnym, niestałym we wszystkich swych drogach.

Chodzi o to by prosić, "rozpatrywać wiarą" a nie tylko dedukować na różne sposoby "naukowe". Bo i tak dedukcja bazuje na aksjomatach, które wymagają wiary niezależnie od wielkości Grafu Dowodowego.

Gdzie napisałem, żebyś "ślepo wierzył" (jakkolwiek to się robi) w to co Kapłani mówią?

Mowa o tym, żeby dojść do "wniosku prywatnego", że innej opcji nie ma, jak Kościół Katolicki, żeby to się trzymało kupy. Nie dlatego, że tak mówią kapłani, tylko dlatego, że uwierzyłeś w to TY.

A z tej wiary wynika wszystko inne w pakiecie co oferuje Kościół Katolicki. I wtedy skoro wierzysz, że tego Bóg oczekuje, abyś ufał, że Kościół ma te uprawnienia, które ma, to tak robisz. Bazą tej ufności jest "Twoja prywatna wiara".

Ale nawet jak już wierzysz, że Kościół jest właściwy i wierzysz, że Papież może mówić nieomylnie, to nadal nie mówię, żeby "ślepo przyjąć".

Ale wtedy pojawia się niespójność.
Bo jeżeli prywatnie TY wierzysz, że Papież może mówić nieomylnie i coś stwierdzi "ex cathedra", a Ty nie czujesz, żeby to co mówi było właściwe (co nie jest tożsame z wiarą na odwrót), to jest sprzeczność.

Jest u Ciebie niejako nieomylny (ogólnie) i jednocześnie omylny (w tej sytuacji pojedynczej). Jak ta sprzeczność Ci wadzi logicznie, to by znaczyło, że albo się pomyliłeś co do jednego albo drugiego. Jeżeli utrwali się w Tobie wiara w nieomylność, a nadal masz problem w tej sytuacji, to sugerowane jest, że TY jesteś w błędzie, a Kościół ma rację.

I nadal nie mówię by się zmusić do "bezmyślnej wiary" (cokolwiek to jest).

Ale by pracować nad tym do skutku aż uwierzysz (nie osobie tylko "prywatnie") w to samo co Kościół. "Uczciwie".

Ale najpierw budujesz bazę w postaci wiary "prywatnej" w to, że Kościół Katolicki jest tym właściwym, a nie Protestanci i reszta.

Bazuje to na TWOJEJ WIERZE "prywatnej".
Nie uznawaniu słów Kapłanów "bezmyślnie".

Może tym razem jaśniej?

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 0:15, 05 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Sob 16:53, 05 Mar 2022 Temat postu:

Na wsjp.pl masz tak:

kłamstwo
stwierdzenie niezgodne z rzeczywistością, które ma na celu wywołanie u kogoś powstanie mylnego przekonania albo niepoprawnego rozumowania na dany temat

Zdanie nieprawdziwe... umyślnie.

Nieprawda:
1) umyślna (kłamstwo)
2) nieumyślna (ktoś wprowadzony w błąd?)

Jeżeli sugerujesz, że rozmawiam o tym czy Jezus był kłamcą, to jest to dla mnie bardzo dziwny zarzut.
Chyba wierzysz, że Bóg Ojciec nie kłamie?
Jezus czynił zawsze to co się podobało Bogu?
To co Jezusowi Mesjaszowi "polecił" Ojciec robić? Kłamać?

Ciągle pojawia się ten problem "chcieć" vs "musieć".
Przykładowe "picie domestosu".
Po co Bóg miałby kłamać?
W jakim celu?

Czy można powiedzieć, że:
Kto Chce i Może ten Musi?
Czy jednak może ktoś Chcieć i Móc, ale nie zrobić czegoś pomimo to?
Jak to się odbywa w przypadku "Unii" dwóch natur o sprzecznych chceniach?

Ale to inny temat, bo ja o kłamaniu do Ciebie nic nie mówiłem. Tylko do Rafała.

----

Wydaje mi się jasne, że rozmawiam o "obiektywnej prawdzie" (takiej prawdzie jaką zna Wszechwiedzący).
Czy każde zdanie, które Jezus wypowiedział było prawdziwe?
Prawdziwe W TAKIM SENSIE W JAKIM JE WYPOWIADAŁ?

To też się wydaje proste, że mamy łączność:
Nadawca -> Język Nadawcy -> Tłumacz -> Język Odbiorcy -> Odbiorca

Jeżeli Tłumacz zawiedzie, to chyba jasne, że może to być wypaczone.
Tu też podział:
Wypaczenie:
1) wynikające z niechęci do zrozumienia? ("nie chcę tego rozumieć"?, "zamieszam sobie w myślach, a potem odwrócę uwagę na coś innego"?)
2) pomimo chęci zrozumienia

Przypadek 1)
No to ta osoba jak się nie dogada ze swoją blokadą, to może unikać tematu dla Boga ważnego w nieskończoność. Dla zwiększenia skuteczności może wmówić samej sobie (do jakiegoś stopnia), że mówi prawdę. (jak sam wierzysz w swoje kłamstwa, łatwiej kłamać? Ale też może się w głowie przestawiać ostro i inne konsekwencje)
Czy Bogu się to podoba, jeżeli ktoś siebie samooszukuje by np. uniknąć bólu potrzebnego być może by się zmienić? A co z wprowadzaniem innych w błąd? Jak długo można to "usprawiedliwiać" gdy nie widać chęci poprawy?

Przypadek 2)
Z taką osobą nie będzie tyle problemów w kwestii zachowania z przypadku 1. Może to trochę potrwać, ale jest chyba większa szansa, że w krótkim czasie się coś zmieni. Wydaje mi się, że Bóg, który jest Miłością, nie ukarze kogoś za to, że nie może zrobić czegoś, czego ten sam Bóg mu nie udostępnił.

Więc po co dyskutować o przypadku 2, skoro ta osoba się stara zgodnie z daną Łaską? Chyba, że ktoś udaje 2 (nawet przed sobą?), a jest 1. Ale to jeszcze inny temat.

Czy może Przypadek 1 nie podpada nawet pod "zawinioną ignorancję"? "Tereny grzechowe"? Zwłaszcza, gdy ta osoba rozprzestrzenia nieprawdę?

----

Co do "celowego wprowadzania w błąd" Szamana to wydaje mi się wątpliwe moralnie takie ściemnianie. Szukałbym alternatywnych rozwiązań. Ale myślę, że opis tej sytuacji nie wystarczy. W rzeczywistych wydarzeniach może być wiele czynników (w tym działanie Boga) i każda sytuacja indywidualna. Od tego jest np. spowiednik, żeby dopytać jak się na konkretną sytuację zapatruje.

Punkt widzenia tego czy innego człowieka nie musi Szamana obchodzić, a jak się dowie, że został wprowadzony w błąd może się zakończyć szansa na zaufanie między narodami. Odbudowa tego może być ogromnie trudna i długa. Konsekwencje poważne.
Wcale też ta osoba co ma się za lepszą i mądrzejszą, pochodzącą z mądrzejszej cywilizacji, nie musi taka być, jakkolwiek byłaby przekonana o swojej wyższości. "Pycha Cywilizacyjna". "Pycha naukowa". Itd.

Może też być subiektywne pytanie, czy sam chciałbyś być tak potraktowany przez kogoś?

Ale to jeszcze inny temat.

----

Określenie czy ktoś wierzy czy tylko mu się wydaje to jeszcze inny wątek. Znowu szczerze "wierzy, że wierzy", czy też oszukuje siebie i innych. Przypadek 1 i 2.

----

Nie wiem też czy "nie da się" "bezpośrednio opisywać rzeczywistości boskiej".
Często jak się pojawia znaczenie "nie da się", przypomnieć warto "wszystko jest możliwe". I słowo "Wszechmogący", z którym liczni mają problem poważny. Zauważyłem, że do tego się sprowadza bardzo wiele problemów Protestantów (i nie tylko), że zbyt mało "kontemplowali" pojęcie Wzwchmocy.
Jaka jest definicja "bezpośredniego opisywania"?

Marek 4
10 A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść.
11 On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach,
12 aby
patrzyli oczami, a nie widzieli,
słuchali uszami, a nie rozumieli,
żeby się nie nawrócili i nie była im wydana
[tajemnica]».
13 I mówił im: «Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści?

1 Koryntian 1
21 Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących.

----

Nie wiem też czy słuszne jest powiedzenie, że człowiek coś "buduje" czy "tworzy" w umyśle. A może otrzymuje?

1 Koryntian 4
7 Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał

Jeszcze inny temat.

----

Nigdzie nie przedstawiałem żadnej dychotomii "nieomylność" vs "kłamstwo".

Albo mówi w sytuacjach "ex cathedra" "prawdę obiektywną" (od Boga) albo nie. W TAKIM SENSIE W JAKIM JE WYPOWIADAŁ.

Przypominam, że Bóg umyślnie pomieszał ludziom języki w Babel. Może być to np. test pokory, empatii, itd. Czy ktoś jest w stanie wyjść poza swój egocentryzm i rozpatrywać punkt widzenia drugiego człowieka, nie wynosząc się? Czy Bóg oczekuje empatii?

Więc nie traktuję tego jako błąd, że ludzie nie rozumieją, gdy rozumują "po swojemu bez empatii", tylko może być to sprawdzian czy jesteś taką osobą co to potrafi czy nie wczuć się w punkt widzenia drugiej osoby.
Więcej, czy CHCESZ się wczuć w to co chce druga osoba przekazać, czy będziesz głównie szukał dziur i pomyłek.
Wręcz czasem może być to korzystne tymczasowo, że niektórzy nie rozumieją, a inni tak.

"Gdyby się wszyscy idealnie rozumieli nie byłoby potrzeby się wczuwać w drugą osobę"?

Więc dla mnie to niezrozumienie może być częścią planu.

----

Wsjp.pl
Mylić się --> Nie mieć racji
Racja --> właściwe, zgodne z rzeczywistością

Nie widzę problemu z negacją.

Jeżeli nie uznasz, że ktoś może mówić prawdę, to i daremne są Twoje przemyślenia?

Jeżeli nie ma "arbitra prawdy" to "każdy sam sobie jest Bogiem"?

----

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 17:43, 05 Mar 2022 Temat postu:

Znowu tak dużo napisałeś, że nie sposób odnieść się do wszystkiego. Wybrałem zatem dwa fragmenty wypowiedzi:

TS7 · Wysłany: Sob 18:42, 05 Mar 2022 Temat postu:

Więc krócej.
Czym się dla Ciebie różni Biblia od Silmarilliona?
Czy uważasz, że jest bardziej prawdziwa?
Dlaczego?

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 19:12, 05 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Sob 20:37, 05 Mar 2022 Temat postu:

Dlaczego uważasz, że Duch Święty istnieje?

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 21:00, 05 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Sob 21:05, 05 Mar 2022 Temat postu:

Dlaczego uwierzyłeś Biblii?

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 21:40, 05 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Sob 21:44, 05 Mar 2022 Temat postu:

Czy czytałeś też inne księgi religijne i filozoficzne?
Czy w nich Ci się nie układało Księga - życie tak jak z Biblią?
Czym się to różni?

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 23:42, 05 Mar 2022 Temat postu:

Semele · Wysłany: Nie 4:53, 06 Mar 2022 Temat postu:

Fragment pracy Doroty Krzemińskiej:
Nasuwa mi się bowiem uwaga wyniesiona z biblijnego przesłania, w myśl którego postacie boskie i rozmaite nadprzyrodzone fenomeny objawiane były „maluczkim", jakimi często bywały dzieci z ubogich kręgów społecznych, osoby niepiśmienne, ani też nieposiadające nadzwyczajnego podkładu świadomościowego, który miałby je szczególnie predystynować do „udźwignięcia" zjawisk o nadprzyrodzonej mocy.
Nie dzieje się również i tak, że to wyższe kompetencje intelektualne czy osobowo-
ściowe są warunkiem sine qua non, ożywiania czy przyrostu wiary, gorliwości jej
praktykowania i bogactwa duchowego życia. Dlaczego zatem z obszaru takich
doświadczeń wykluczone miałyby być osoby z niepełnosprawnością intelektu-
alną, zwłaszcza zważywszy na fakt, iż wiara i jej przeżywanie - zgodnie z jej teo-
logiczną interpretacją - rozumiana jest jako zjawisko podlegające woli absolutu
oraz działaniu łaski, jako takie zaś pozostaje fenomenem niepoddającym się ja-
kiejkolwiek weryfikacji. Okazuje się jednakże, że w polu kulturowych i społecz-
nych interpretacji referowanych do sfery funkcjonowania osób z niepełnospraw-
nością intelektualną na gruncie religijnym, uporczywie powielany zdaje się być
stereotypowy ich wizerunek, uznający prymat współzależności defektu intelek-
tualnego i sfery osobowości (eksponując ograniczenia dotyczące uczuciowości
wyższej), a tym samym zdaje się dyskwalifikować wymienioną grupę, jeśli chodzi
o dyspozycje do przeżywania wiary, religijności i związanych z nimi praktyk.
Szczególnym niepokojem napawa fakt, iż taki pogląd, o modernistycznym
ugruntowaniu - pozostaje żywy i aktualny pośród osób przynależących do okre-
ślonej wspólnoty religijnej, zarówno wielu świeckich wyznawców, jak i części
osób konsekrowanych - którzy pozostają jak gdyby niepomni udziału i roli „ma-
luczkich" w stanowieniu owej wspólnoty, a przecież to głównie w jej łonie doko-
nuje się realizacja życia religijnego i praktykowania wiary, o dostęp do których
dla osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną, ośmielam się upominać.

[link widoczny dla zalogowanych]

TS7 · Wysłany: Nie 13:09, 06 Mar 2022 Temat postu:

Michał,

Kto napisał takie coś?

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 13:16, 06 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Nie 13:18, 06 Mar 2022 Temat postu:

A skąd im się w głowach takie rzeczy wzięły?
Dlaczego nikt inny tego nie napisał?

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 13:27, 06 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Nie 13:33, 06 Mar 2022 Temat postu:

A jak to się odbywa takie natchnienie Duchem Świętym w praktyce?
Na czym to polega?
Skąd ktoś natchnięty ma wiedzieć, że jest natchnięty?
I jak to udowodnić innym, by uwierzyli?

Michał Dyszyński · Wysłany: Nie 13:48, 06 Mar 2022 Temat postu:

TS7 · Wysłany: Nie 14:51, 06 Mar 2022 Temat postu:

I jaką rolę gra tu wybór Apostołów?
Po co w ogóle Jezus Bóg będąc na Ziemi wybrał sobie uczniów deklaracjami mówionymi przez inkarnację głosem ludzkim?
Dlaczego po prostu wszystkich nie natchnie Duch Święty?