ŚFiNiA

towarzyski.pelikan

Ostatnio doszłam do wniosku, że każda możliwość jest teoretyczna z wyjątkiem tej, którą stwierdzamy post factum, czyli uznajemy, że coś jest możliwe, ponieważ rzeczywiście ma/miało miejsce.

W każdym innym wypadku możliwość oznacza coś, co nam się tylko wydaje, że może/mogło realnie mieć miejsce na podstawie przesłanek, kóre uważamy za wystarczające, żeby dojść do takiego wniosku.

Najlepiej to ilustruje moja ulubiona metafora puzzli. Kiedy dopiero zaczynamy układać puzzle i obraz który nam się pomału tworzy wydaje się jeszcze mało konkretny, możemy snuć mnóstwo opcji, co to może być. Założmy, że widzimy na podstawie tego, co dotychczas ułożyliśmy, że jest na obrazie jakieś zwierzę z futrem. Na ten moment to może być niezliczona liczba zwierząt. Jednak w miarę układania kolejnych puzzli pula możliwości się zawęża do coraz mniejszej licznby opcji, żeby na koniec okazało się, że istnieje tylko jedna możliwość.

Można na podstawie tego dojść do wniosku, że liczba możliwości jakie nam się jawią w jakiejś sytuacji jest miarą naszej niewiedzy o świecie. Im mniej wiemy, tym więcej widzimy możliwości, ponieważ to kontekst całościowy decyduje o tym, co naprawdę jest możliwe. A naprawdę możliwe jest tylko jedno - to co jest. Cała reszta to tylko teoria, czyli mówi nam jedynie co jest ogólnie możliwe przy spełnieniu określonych warunków, nie precyzując całości, a nie co jest realnie możliwe.

Dlatego mówiąc o możliwościach (w liczbie mnogiej) zawsze trzeba mieć z tyłu głowy, że nie wypowiadamy się o świecie zewnętrznym, tylko o własnym stanie wiedzy. Możliwe jest w takim sensie to, czego nie mogę wykluczyć na bazie dostępnych mi przesłanek.

towarzyski.pelikan

Jest jeszcze jeden argument za tym, że możliwości realnie nie istnieją. Mianowcie, gdyby tak było, z tych samych przesłanek musialyby wynikać odmienne wnioski.

Np. Patrząc na niebo mówię "może padać" (a tym samym i nie padać)

Jeżeli potraktujemy to jako realną możliwość, a nie jedynie snucie przypuszczeń na podsatwie ograniczonej wiedzy, to by oznaczało, że w jednych i tych samych warunkach mogą zaistnieć dwa przeciwne scenariusze: pada i nie pada.

Semele

Jeśli będzie padać jedna z możliwości zrealizuje się.

Odgadywanie pogody to w pewnym sensie układanie puzzli.

Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.” Nelson Mandela

towarzyski.pelikan

lucek

gorzej gdy człowiek własności poznawcze projektuje na przedmiot poznania, twierdząc np., że ewolucja to proces przypadkowy i bezcelowy... podczas gdy cała argumentacja za istnieniem tego procesu wskazuje na jego determinizm, więc i dążenie do celu np. poprzez typowe pytanie ewolucjonisty "co gatunek na tym zyskuje"?

no ale cóż jak wiadomo, a fedor potwierdzi, naturalizm, lewactwo... to tylko z dupy wzięty aproryczny wewnętrznie sprzeczny bełkot :wink:

Semele

lucek

mam, jak ty, więc powołam się na fedora

Semele

lucek

sama wiesz najlepiej jak jest z tą cnotą u ciebie
.. koniecznie chesz żeby Jarek potwierdził?

Semele

Semele

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

Semele

towarzyski.pelikan

Michał Dyszyński

lucek

towarzyski.pelikan

towarzyski.pelikan

lucek

z definicji nieistnieje bo losowość to nieprzewidywalność, wynikająca z ograniczenia poznania, a nie rodzaj indeterminizmu... Eistein był przekonany, że "Bóg nie gra z człowiekiem w kości".

lucek

ps

ale mi twój temat pasuje do czego innego, do kwestii modelu, języka jakim się jakiś system filozoficzny posługuje, np. czytam, że "solipsyzm to skrajny subiektywizm"... a to raczej skrajna bzdura:

starożytny przynajmniej relatywizm P.. cośtam i solipsyzm są sobie dokładnie równoważne, w tym sensie że opisują dokładnie to samo doświadczenie człowieka, z tą tylko różnicą, że relatywizm posługuje się abstrakcją... model człowieka, jego wyobrażenie, które faktycznie jest tylko nazwą niewiadomej.. ale robi wrażenie wiadomej subiektywizmu człowieka... powiedzmy, że to opis idealistyczny

solipsyzm natomiast jest ujęciem realistycznym tj. tym, czym to "doświadczenie się jawi"

no a człowiek myśli i "idealistycznie" i "realistycznie", problem gdy elementy modelu idealistycznego, traktuje jak przedmioty realistycznego doświadczenie.

stąd myślę cały bełkot o subiektywnych prawdach
:wink:

cudze subiektywne prawdy, nie są nigdy przedmiotem doświadczenia...

no i tu bardziej widzę związek z twoim tematem traktowanie elementów modelu jak przedmiotu realnego doświadczenia... o którym faktycznie nie ma się pojęcia, bo to to pojęcie właśnie reprezentuje.

cóż jesteś kobietą, więc sama możesz nie wiedzieć o co ci chodziło... stąd to wyjaśnienie :mrgreen:

Michał Dyszyński

Semele

lucek

ja Semele, w przeciwieństwie do ciebie, piszę z głowy więc mogę jakiś cytat przekręcić co nie zmienia faktu, że sens z tym cw internecie wyczytałaś i bezmyślnie powtarzasz się jak najbardziej zgadza, tępy złośliwy przygłupie

Michał Dyszyński