ŚFiNiA

wujzboj

To nie może być "zdjęcie krzesła". Nie może. To musi być dokładnie to samo, co mój ból. Bóg musi stać się mną, gdy czuje mój ból. Tylko w ten sposób może zrozumieć, czym ten ból jest.

konrado5

wujzboj

TO SAMO i TAK SAMO. Jedno pociąga drugie, drugie pociąga pierwsze.

"Wczuwanie się" niczego nie załatwia. Żeby się wczuć, trzeba wiedzieć, w co się w czuwać. I kółeczko się zamyka...

Marcin Kotasiński

Luuudzieeee, patrzcie, jakie nonsensowne są wasze „gadki”, kiedy prowadzicie je w zamkniętym układzie wujek – patriarcha vs. kanradek – służka, obaj jesteście zachowawczy, pierwszy pojawia się wtedy, kiedy wie, że ktoś mu powujkuje i na pewno nie oberwie mu się racją, a drugi kiedy może się pospoufalać i też mu się z racji racji nie oberwie. To ma być FILOZOFIA?! Chyba sobie chłopaki jaja robicie. Wstyd, wstyd, wstyd, pieluchę komuś zmienić, nosek wytrzeć? Czy któryś, obaj? zdobędzie się na odwagę i sprzeciwi się moim z was naigrywniom?

konrado5

wujzboj

Ważne jest nie tyle, czy może czuć to samo, ile czy wie, że czuje to samo.

Tak czy owak, istota sprawy polega tu na tym, że "czuje to samo" musi zawierać w sobie "to jest moja krzywda". Bo to "moja" należy do istoty krzywdy (czy bólu).

konrado5

Marcin Kotasiński

Żenujące, żenujące jest trafić w czyjąś słabość, dać mu prosto w oko i obserwować jak ten zamiast odwagi, jedynie się chowa. Jako starszy kolega filozof dam wam pewną radę. Filozofia to taka nauka, która ze wszystkich wymaga najwięcej odwagi, trzeba być bezkompromisowym, aby czegoś dokonać, bo kiedy się dokonuje to często zdarza się tak, że odkrywana Prawda zaburza dotychczasową wygodną równowagę, wywraca świat do góry nogami i wtedy właśnie trzeba mieć odwagę, aby tą Prawdę złapać i poznać, dokonując czegoś. Inaczej tkwi się w starych schematach i jest się po prostu oportunistą, dlatego właśnie ma się w sobie dzieciaka i dlatego cały świat nauki trzęsie portkami na widok prawdziwych filozofów, bo ci potrafią być bezkompromisowi w poszukiwaniu Prawdy, celu filozofii. Wam odwagi zabrakło, a obaj nie macie kompetencji by mówić, co Bóg wie, a czego nie.

wujzboj

wujzboj

konrado5

wujzboj

Wiedzący i pokrzywdzony muszą być tą samą osobą, bo istota krzywdy polega na BYCIU POKRZYWDZONYM. Nie będąc pokrzywdzonym, nie można więc znać istoty krzywdy. Propozycja podzielenia, jaką przedstawiłeś, jest więc jedynie operacją językową; jest ona niekompatybilna z tym, na czym ją przeprowadzasz.

"Takie samo", "to samo" - to kwestia nazewnictwa. Podałem konstrukcję określającą sens tego, co mam na myśli. Możesz to nazwać "takie samo", możesz to nazwać "to samo", możesz powiedzieć, że jest to przykład na to, że "takie samo" nie musi być "tym samym"; a możesz też powiedzieć, że jest to przykład ilustrujący, że chodzi mi o "to samo". Ja skłaniałbym się ku nazwaniu tego "tym samym", ale tak naprawdę to nie ma to chyba większego znaczenia. Istotne jest, że Bóg musi - jeśli jest wszechwiedzący - być w stanie odczuwać dokładnie tak, jak ja i musi to być odczuwanie JEGO, a nie odczuwanie kogoś trzeciego. Techniczne szczegóły nie są tu istotne.

konrado5

wujzboj

konrado5

Niepoprawna

wujzboj

Andy72

Twierdzisz że wszechwiedza Boga oznacza że cierpi On cierpieniem wielu miliardów ludzi i zwierząt. Czy w takim razie nie zechce odciąć się od części wszechwiedzy czy też nie zechce przestać istnieć?

Niepoprawna

wujzboj

wujzboj

konrado5

Andy72

Andy72

wujzboj