ŚFiNiA

wujzboj · Wysłany: Nie 0:08, 09 Mar 2008 Temat postu:

Rzecz w tym, że ona wie, co to znaczy krzywda dla tej drugiej istoty, a nie tylko dla niej samej. Na tym polega pełna wiedza o krzywdzie. Bez tego masz tylko wyobrażenie.

konrado5 · Wysłany: Nie 22:23, 09 Mar 2008 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 0:38, 16 Mar 2008 Temat postu:

Wtedy nie jest to wiedza, lecz przypuszczenie.

konrado5 · Wysłany: Nie 23:51, 16 Mar 2008 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Śro 23:02, 19 Mar 2008 Temat postu:

Bo masz rozdźwięk pomiędzy tym, co X znaczy dla A i co X znaczy dla B: A nie jest w stanie skonstruować znaczenia X dla B, nie posiada bowiem dostępnego sobie doświadczenia, niezbędnego dla wykonania tej konstrukcji. Tak więc istnieje coś związanego z X, czego A nie wie. Wobec tego A nie wie wszystkiego o X.

konrado5 · Wysłany: Nie 22:08, 23 Mar 2008 Temat postu:

wujzboj · Wysłany: Nie 2:07, 30 Mar 2008 Temat postu:

To jest możliwe - ale to nie będzie wiedza, lecz właśnie pobieżne wczucie się. Będzie to doświadczenie nie tego, co znaczy krzywda dla drugiej osoby, lecz doświadczenie tego, jakie korzyści lub straty może z tej krzywdy odnieść pierwsza osoba.

konrado5

wujzboj

Nie możesz. DOWODEM na wiedzę jest tu identyczność reakcji. Różnica reakcji jest dowodem na to, że mamy jedynie WYOBRAŻENIE. Błędne.

konrado5

wujzboj

Bo odczuciu nadaje pełny sens swobodna reakcja na nie w takich warunkach, które tę reakcję umożliwiają.

konrado5

wujzboj

Mówię o swobodzie reakcji, żeby bezproblemowo połączyć wiedzę z identycznością reakcji. Jeśli zobaczysz to przy założeniu warunków swobodnej reakcji, to nie powinieneś mieć potem problemów z przeniesieniem wniosków na sytuację, w której reakcja nie jest swobodna. Bo wiedza o treści odczucia "krzywda" się od tego nie zmieni w żaden istotny sposób.

konrado5

Wciąż do końca nie rozumiem na czym polega wiedza o czyjejś krzywdzie. Skoro wiedza o czyjejś krzywdzie oznacza odczuwanie krzywdy tak jak ją odczuwa krzywdzony to albo oznacza to bycie tą osobą krzywdzoną albo odczuwanie czyjejś krzywdy jako swojej krzywdy (i nie ma tu znaczenia to, czy jest to odczucie z tą samą wrażliwością jak osoba krzywdzona czy nie). Ale jedynym wnioskiem z tej wiedzy jest to, by nie krzywdzić samego siebie, a nie to, by nie krzywdzić innych, gdy się tej krzywdy nie odczuwa.

wujzboj

Nawet jeśli przyjmiemy twoje drugie zdanie, to nie wynika z niego twoje trzecie zdanie. Trzecie zdanie jest z drugim wręcz sprzeczne, bowiem oznacza, że w momencie gdy się krzywdy nie odczuwa postępuje się wbrew swojej uprzedniej wiedzy.

konrado5

wujzboj

Gdybym był wszechwiedzący, to nie byłoby dla mnie różnicy pomiędzy moją krzywdą i cudzą krzywdą, bo tylko w ten sposób mogę wiedzieć, czym jest cudza krzywda dla kogoś innego. Nie jestem wszechwiedzący, ale skoro uważam, że inni mogą odczuwać krzywdę, to nie potrzebuję wiedzieć, JAK odczuwają ją inni; wystarczy, że wiem, że gdybym był wszechwiedzący, to nie byłoby dla mnie różnicy pomiędzy moją i cudzą krzywdą. Skoro więc nie jestem wszechwiedzący ale mimo to uważam, że inni mogą odczuwać krzywdę, to wyrządzając komuś innemu krzywdę postępuję irracjonalnie.

konrado5

wujzboj

Do panteizmu? A to niby w jaki sposób? :think:

konrado5

wujzboj

Nie czyjaś osoba jest osobą Boga, lecz czyjaś krzywda jest krzywdą Boga. Jeśli moje pieniądze są twoimi pieniędzmi, to nie znaczy, że jestem tobą.

konrado5