ŚFiNiA

anbo

Napisałem juz co z takiego porównania wynika: zapamiętany stan był błędny. A to znaczy, że błędnie rozpoznajemy stany własnego umysłu.

Michał Dyszyński

Superstar

anbo

Panie Michale,

Michał Dyszyński

anbo

Czego pan nie rozumie? Mamy refleksję, że nasz stan uczuciowy w przeszłosci to nie była miłość lecz pożądanie. Ponieważ aktualną refleksję uznajemy za słuszną, stan z przeszłosci był mylnym odczytem własnego stanu uczuciowego.

O samym pożadaniu nie możemy mówić, bo mówimy o myleniu doznać, czyli muszą być dwa, w naszym przypadku miłość i pożadanie.

Na pytanie "z czym możemy pomylić stan umysłu?" odpowiedziałem już wcześniej.

Michał Dyszyński

anbo

Jeżeli dla pana nie ma znaczenia jaka alternatywa wchodzi w grę to zostańmy przy miłości.

Michał Dyszyński

anbo

Nie sądzę. Ale to nie ma znaczenia, przedstawiłem opis zdarzenia obywający się bez nazw dla doznań, widac tam wyraźnie, ze mylone są doznania, nie ich nazwy.

Michał Dyszyński

anbo

Panie Michale,
ponieważ pisze pan teraz, że "mylenie w kontekście doznań wynika z tego, że osoba nieprawidłowo przyporządkowuje pojęcie, do swoich stanów uczuciowych", to znaczy, ze jednak pan bawi się w kotka i myszkę. Byliśmy już w tym miejscu. Bylismy tez w miejscu, w którym twierdził pan coś innego (wydawało się wtedy, że wreszcie się zrozumieliśmy i nie zgadza się pan tylko z nazwą "mylenie doznań", tak pan napisał). Bylismy tez w miejscu, w którym wykazałem, że nie ma miejsca nieprawidłowe przyporządkowanie pojęcia do swoich stanów uczuciowych, lecz blędne rozpoznanie stanu swojego umysłu, czyli błędne rozpoznanie treści, nie nazwy. Ponieważ byliśmy już w tych wszystkich miejscach, to jest z mojej strony koniec.

Michał Dyszyński

Superstar

Tylko uściślę:

Michał Dyszyński

anbo

Michał Dyszyński

Superstar

Eremita

Michał Dyszyński

Superstar

Umysł kończy rozmyślać jak mu cukru zabraknie, a komputer jak mu prąd odłączą, nad czym tu się zastanawiać.

Eremita

Michał Dyszyński

Eremita

Właśnie, to nie jest dobry przykład.
Jeżeli zastanowisz się nad sobą, a potem nad tym zastanowieniem, a dalej rozmyslasz o zastanowieniu nad zastanowieniem itd. musisz pamiętać o wszystkich poprzednich konkluzjach. Twój przykład obrazuje zastanowienie się rozłączne, tzn. wg tego wzoru tak jakbyś codziennie pomyslał o sobie, a to nie to samo (odzielne kreski). Mi chodzi o jeden ciąg myślowy.