ŚFiNiA

wujzboj

Definicją nie jest zbiór decyzji. Definicja SŁUŻY temu, by z jej pomocą można było sformułować jakąś teorię przydatną do jakiegoś celu.

Każda definicja składać się może wyłącznie z zw-doznań, bo nic innego nie mamy. Nic więc dziwnego, że to samo dotyczy definicji osoby. Wyjście poza solipsyzm zachodzi zaś albo pragmatycznie (pierwszy akapit mojego poprzedniego postu), albo w powiązaniu z "teorią jednej substancji" (też patrz poprzedni mój post). To "pragmatyczne wyjście" oznacza, że zachowuję się według zasady "czyń drugiemu tak, jakbyś chciał, żeby tobie czyniono". Czyli chociaż nie wiem, co znaczy dla kogoś innego jego "ja", to zachowuję się tak, jakby znaczyło to na tyle to samo, co dla mnie, że różnica jest NIEISTOTNA dla poprawności mojej decyzji (tj., zakładam, że gdybym wiedział lepiej, to wybrałbym tak samo).

konrado5

wujzboj

Jak napisałem: decyzja jest poprawna w tym stopniu, w jakim jest taka sama jak decyzja, którą bym podjął wiedząc, co dla tej drugiej osoby znaczy jej "ja".

konrado5

wujzboj

Nie. W definicji jest "GDYBYM". Porównaj z poniższą definicją pojęcia "Rufik":

Rufik to w przybliżeniu Bałtyk. Nigdy nie byłem nad Rufikiem, wyobrażam sobie jednak, że Rufik jest mokry, ma słony smak, można w nim pływać, można po nim żeglować. Dlatego gdy mnie pytasz, co masz wziąć ze sobą wybierając się nad Rufik, to odpowiadam ci tak, jakby Rufik był Bałtykiem. Moje odpowiedzi są jednak tylko o tyle prawidłowe, o ile są zgodne z tymi, jakie bym ci udzielił będąc już kiedyś nad Rufikiem.

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Konrado, twój pierwszy akapit jest nie na temat ze względu na drugi cytat: Nie twoja zdolność wyobrażania sobie wuja czy Rufika jest tutaj miarą prawidłowości twojego wyobrażenia, lecz REAKCJA TEGO, kto DOZNAJE, a nie wyobraża sobie. Chodzi tu o twoje doznanie tej reakcji i o twoją interpretację tego doznania: jeśli interpretujesz ją jako potwierdzenie słuszności twojego poprzedniego działania w sprawie dotyczącej tej osoby, to jednocześnie uznajesz, że twoje wyobrażenie o tym, co znaczy być tamtą osobą, jest DOSTATECZNIE prawidłowe.

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Nie, nie ma odniesienia do drugiej osoby. Napisałem, do czego jest odniesienie: do obserwowanej przeze mnie REAKCJI. Ja nie widzę drugiej osoby, widzę tylko reakcje. I to wystarcza, bym mógł sobie wyobrazić wszystko, co istotne. Bo co znaczy "osoba", wiem z własnego doświadczenia ze sobą, a reakcje widzę. Mogę więc podstawić SIEBIE pod drugą osobę, a dokładność uzyskanego PRZYBLIŻENIA oszacować poprzez obserwowane przeze mnie reakcje.

konrado5

wujzboj

W międzyczasie coś dopisałem. Przeczytaj:

Nie, nie ma odniesienia do drugiej osoby. Napisałem, do czego jest odniesienie: do obserwowanej przeze mnie REAKCJI. Ja nie widzę drugiej osoby, widzę tylko reakcje. I to wystarcza, bym mógł sobie wyobrazić wszystko, co istotne. Bo co znaczy "osoba", wiem z własnego doświadczenia ze sobą, a reakcje widzę. Mogę więc podstawić SIEBIE pod drugą osobę, a dokładność uzyskanego PRZYBLIŻENIA oszacować poprzez obserwowane przeze mnie reakcje.

konrado5

wujzboj

Aby określić dokładność przybliżenia, nie muszę znać tego, co przybliżam. Gdybym musiał, to przybliżanie byłoby zbędne. Aby określić dokładność przybliżenia, potrzebuję jedynie kryterium zbieżności posługującego się elementami już określonymi. Tak określona dokładność ma sens wtedy i tylko wtedy, gdy w praktyce używam przybliżonego wyniku, a nie nieznanej asymptoty. Ja zaś używam właśnie przybliżonego wyniku. W praktyce, "rozmnażam" siebie na istoty podobne do mnie i wyobrażam sobie świat jako pełen takich klonów. A następnie stwierdzam, że wyobrażenie takie jest sensowne do tego stopnia, w jakim obiekty uważane przeze mnie za inne osoby reagują w sposób taki, w jaki ja bym moim zdaniem zareagował na ich miejscu. Czyli na przykład jeśli ukłuję, to uciekną a jeśli pogłaszczę, to zostaną.

Moje przybliżenie drugiej osoby nie jest niezależne od mojej świadomości. Ale dotyczy ono świadomości: ma dla mnie pełny SENS, bowiem potrafię sobie WYOBRAZIĆ wszystko, co jest z nim związane.