ŚFiNiA

barycki/konto usunięte

Michał Dyszyński:

Hanah

Witam Michale po sporej przerwie

Dzieki wypowiedziom Wistocie mam wrażenie gdzie leży przyczyna innego rozumienia miłości w naszych opisach. Odnosze wrażenie, że pisząc o "bezinteresowności" skupiasz się bardziej , w rozumieniu tego słowa, na jego jedynym znaczeniu jakie wydaje Ci się sensowne w tym kontekście; mianowicie "zainteresowaniu". Tymczasem w miłości idealnej tej boskiej, tej do której chciałoby się dążyć, chodzi o nie wiązanie jej z interesami materialnymi lub jakimikolwiek korzyściami. Miłość taka dąży ze wszech miar do doskonałości. Dając coś daje całkowicie za darmo, tak aby nie zniewalać. Ponieważ dając coś za coś , prędzej daję z nienawiści niż z miłości ( w krańcowej sytuacji oczywiście - w której to sytuacji otrzymując coś czego nie chcemy, jesteśmy zmuszani do dawania tego czego nie chcemy jako dług "miłości"). Nota bene Jezus przypominał "darmo otrzymaliście darmo dawajcie". W miłosci w wymiarze fizycznym dając coś tracę to. Dając przez miłość duchową tylko zyskujemy. Ponieważ miłość stwarza z pominięciem czasu i przestrzeni. Jednak nie czyni tego aby to udowodnić Ponieważ udawadnianie podlega ocenie. A miłość sama w sobie nie może podlegać osądom ani ocenie.

Michał Dyszyński

Hanah

Michał Dyszyński napisał

bol999

Hanah

Hanah

bol999

bol999

Hanah

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

dubel

bol999

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

yatzeck

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 22:32, 05 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Wto 0:34, 06 Mar 2018 Temat postu:

Bardzo ciekawy wątek, przyznaję przeczytałam dość pobieżnie, ale mam ochotę się wypowiedzieć bo od lat jestem zadeklarowaną egoistką a altruizm uważam za owinięty w bawełnę egoizm.

Na początek wydaje mi się że powinnam zdefiniować co to dla mnie jest bezinteresowność i zacznę od próby ustalenia co jest jej przeciwieństwem. Najprościej ustalić linię dualizmu na bezinteresowność - interesowność.
Interesowność pojawia się gdy mam w czymś interes, nie jest mi to obojętne, jestem w coś zaangażowana, dążę do uzyskania pewnych korzyści, tak zdefiniowana interesowność na pewno niczym złym nie jest, ale zawsze można coś doprowadzić do skrajności i absurdu...

Np gdy całkowicie skupiam się na własnym interesie , na swojej bezpośredniej korzyści, działając kosztem kogoś innego. Osobiście uznaję że to nie egoizm a głupota, ponieważ jestem człowiekiem, czyli istotą społeczną wyposażoną w neurony lustrzane tzn empatię i krzywda innych jest dla mnie również krzywdą.

Ok, to czym jest bezinteresowność? Coś jest mi obojętne, nie jestem w to zaangażowana, nie dążę do jakichkolwiek korzyści, ale gdy tak to zdefiniuję pojęcie bezinteresownej pomocy jest bezsensu, bo pomoc to działanie, a działanie wymaga choćby minimum zaangażowania... Tak definiowana bezinteresowność to w sumie obojętność, a po co nam dwa równoważne pojęcia???

Co z tym zrobić? Może po prostu oleję moją definicję interesowności i skupię się na jej skrajnej, wypaczonej wersji czyli psychopatycznym bezpośrednim dbaniu o własny interes, kosztem innych ludzi.
I co się dzieje? To nabiera sensu , bo w tym układzie bezinteresowność to nieskupianie się na bezpośrednim dbaniu o własny interes kosztem innych ludzi.

I nagle nadal twierdząc że jestem egoistką, czyli cokolwiek robię robię to we własnym szeroko pojętym interesie, mogę być bezinteresowna, ale nie jako niezaangażowana, czy obojętna, ale jako niebędąca psychopatką zaspokajającą swoje potrzeby/interesy kosztem kogoś innego. W tym układzie osoba bezinteresowna jest zaangażowana, zaspokaja potrzeby ale nie tylko własne ale również uwzględnia potrzeby innych ludzi.

Natomiast doprowadzona do absurdu bezinteresowność w takim układzie byłaby masochistycznym samopoświęceniem (choć sądzę że ktoś kto się na takie coś decyduje czerpie z tego przyjemność , chorą bo chorą ale przyjemność własną) , pozornie dba o drugą osobę ale jest to rodzaj postawienia się wyżej i litościwego poświęcania się dla kogoś, mimo że osoba obdarzona taką opieką sądzę że szczęśliwa nie będzie, raczej poczuje się mało warta skoro ktoś 'musi' tak się poświęcać dla jej dobra...

Mamy więc oś:
#Samopoświęcenie (ja górą - ty podopieczny, w praktyce dalej ofiara)
#Bezinteresowność (wzajemne dbanie o swoje interesy, kooperacja)
#Interesowność ( ja pan - ty ofiara)

Interesowność tak zdefiniowana to nie to samo co zainteresowanie, którego przeciwieństwem będzie obojętność, a wypaczeniem stalking, obsesja:P

Teoria uknuta na szybko i to po północy więc sądzę że niedociągnięć w niej co nie miara, na dobitkę chyba pokombinowałam tak aby chrześcijańskie chwalenie bezinteresowności nabrało sensu, ale tak jakoś wyszło

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 16:47, 17 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pon 11:18, 19 Mar 2018 Temat postu:

Dlatego piszę o wzajemnym dbaniu o swoje interesy, dla mnie oczywistym jest że ja chcę dawać i chcę aby te dary były przyjmowane oraz że inni także często tego chcą, tu chodzi o pozorne banały takie jak
-seks,według mnie w zdrowej relacji każdy chce zarówno bać jak i dawać, a wręcz to dawanie przyjemności drugiej osobie daje większą satysfakcję
-dziecko które chce się czymś pochwalić, dać prezent w postaci własnoręcznie zrobionego origami, jest dumne że je zrobiło,ale gdy nie przyjmiesz tego daru, nie okażesz entuzjazmu cała duma i radość pryśnie...

Dokładnie tak jak to ująłeś - w relacji oczekujemy pewnej formy egoizmu i jest to jak najbardziej ok, zresztą ja uważam że w ogóle egoizm jest ok, o ile jest to połączony z rozsądkiem i znajomością własnych potrzeb.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 15:32, 19 Mar 2018 Temat postu:

Ircia · Wysłany: Pon 20:50, 19 Mar 2018 Temat postu:

Serio podoba mi się określenie egoizm oświecony, chyba go sobie 'zakoszę', bo generalnie pochwalam mądry egoizm, właśnie dlatego że to mądre wyjście - człowiek ma prawo dbać o swoje potrzeby,wręcz powinien to robić, byle nie kosztem innych, bo to się na dłuższą metę zwyczajnie nie opłaca.
Celem negocjacji nie jest kompromis czyli ja tracę -ty tracisz a win-win, kooperacja. Z tym że słowo klucz to negocjacje, szkoda że tyle osób unika tego jak ognia, choć fakt faktem nauczenie dzieci że praktycznie wszystko można negocjować, byle mieć dobre argumenty prowadzi do specyficznych sytuacji i do konieczności akceptowania że się nie miało racji, bo np to że wszyscy tak robią nie znaczy że to ma sens.
Moim zdaniem pozwolenie na negocjowanie przez dzieci wszystkiego jest rozwojowe, choć wiadomo że są sytuacje w których są na z góry przegranej pozycji, ale tylko dlatego że nie są wstanie wykombinować dobrych argumentów, a nie dlatego że są dziećmi. Niestety przez to w szkole często wpadają w małe tarapaty i nie raz było trzeba coś wyjaśniać. Jednak nadal uważam że warto, bo gdy 10 latek odparuje że mój argument jest niemerytoryczny, gdyż to np odwołanie do tradycji nie jestem zła ,ale dumna.

Michał Dyszyński

MrSpock · Dołączył: 21 Kwi 2019 Posty: 70 Przeczytał: 0 tematów

Na początku muszę napisać małe wprowadzenie. Otóż, jak słusznie zauważyło wiele naukowców, także pisał o tym w swoich powieściach Stanisław Lem, ludzie uważają że kosmos wygląda tak jak go do tej pory zbadaliśmy a zwyczaje innych cywilizacji w kosmosie mają być takie jak na Ziemi. Ten ogromny błąd niestety jest popełniany.

Otóż, jak już wcześniej mówiłem na podstawie zbieranych przeze mnie informacji przez wiele lat, kosmos dzieli się na cywilizacje negatywne i pozytywne. Nasza cywilizacja jest zasadniczo negatywna ale tutaj jest trochę inna sytuacja bo my jesteśmy pod okupacją cywilizacji Drako, jednak zasadniczo można przyjąć że jest negatywna.

W cywilizacji negatywnej, członkowie społeczności walczą ze sobą (na przykład o pozycje społeczne) i zwykle nie ma żadnego powodu do tej walki, oprócz tego że ta walka sprawia im przyjemność. Cieszą się z tego że mają więcej dóbr materialnych od innych, nawet wtedy gdy to ma charakter obsesyjnego zbierania pieniędzy które im do niczego nie służą.

W cywilizacji pozytywnej każdy członek społeczności udziela bezwarunkowej pomocy innym członkom społeczności. Oczywiste jest to, że takie życie jest o wiele wygodniejsze. Jeśli społeczność jest zaawansowana, to nie używa waluty. Wszystkie potrzebne rzeczy dostaje się od rządu bezpłatnie i każdy członek społeczności czuje potrzebę działania dla dobra innych przekazując swoją wiedze i doświadczenie bez wynagrodzenia. Ludzie współdziałają ze sobą przy robieniu projektów. Nie ma żadnej konkurencji, żadnych zawodów dla współzawodnictwa typu kto jest lepszy. Życie polega na doskonaleniu nauki i kultury. Każdy studiuje naprzód na poziomie wyższej uczelni to co lubi, a po zakończeniu studiów stale doskonali się w tej dziedzinie. Gdy ktoś ma wypadek, natychmiast udzielana mu jest pomoc z takim zaangażowaniem, jakby to była rodzina a nie obca osoba.

To co napisałeś, że nie możesz sobie wyobrazić życia takiej cywilizacji pozytywnej, wnika z mojego tłumaczenia. Tu jest cywilizacja negatywna i ludzie nie są w stanie zrozumieć że można żyć inaczej.

Co więcej, jeśli będziemy tylko teoretyzować bez zbierania informacji o życiu we wszechświecie, tak jak ja to robię od wielu lat, to wnioski będą zawsze błędnie wyciągane.

JimmyJimmy

JimmyJimmy

wujzboj