ŚFiNiA

lucek

ps

"kto jest w Tischnerowskiej fenomenologii pierwotny "ja" i Bóg, czy również inni ?

ChatGPT powiedział:
ChatGPT

W fenomenologii Józefa Tischnera pierwotność nie jest jednoznacznie przypisana tylko jednemu elementowi – „ja”, Bogu czy innym ludziom. Jego myślenie opiera się na relacyjności, gdzie te trzy rzeczywistości są wzajemnie powiązane. Jednak w tej relacyjności można wyróżnić pewne hierarchie i role, zależne od kontekstu.
1. Pierwotność "ja" w doświadczeniu egzystencjalnym

Tischner zakłada, że doświadczenie "ja" jest pierwotne w sensie fenomenologicznym – to "ja" doświadcza siebie, świata i innych ludzi. Bez tego doświadczenia trudno mówić o poznaniu Boga czy drugiego człowieka.
Jednak "ja" nie jest autonomiczne w sensie solipsystycznym – jego egzystencja jest zawsze otwarta na relację z innymi i z Bogiem.

2. Pierwotność drugiego człowieka ("ty")

Tischner rozwija dialogiczną koncepcję człowieka, inspirowaną Emanuelem Lévinasem. Uważa, że to w relacji z "ty" – drugim człowiekiem – "ja" odkrywa swoją tożsamość.
Twarz drugiego człowieka stanowi wezwanie etyczne, które kształtuje "ja". W tym sensie drugi człowiek ma pierwotny wpływ na ukształtowanie świadomości i odpowiedzialności "ja".

3. Pierwotność Boga

W perspektywie metafizycznej i teologicznej Bóg jest ostatecznym źródłem istnienia i wartości. To On jest fundamentem, który umożliwia istnienie zarówno "ja", jak i relacji z innymi ludźmi.
Relacja z Bogiem jest dla Tischnera wymiarem transcendentnym, który nadaje sens zarówno istnieniu jednostki, jak i relacjom międzyludzkim.

4. Relacyjność jako fundament

Tischner nie absolutyzuje pierwotności żadnego z tych elementów – "ja", Boga czy innych ludzi. Wszystkie te wymiary są ze sobą powiązane i wzajemnie się kształtują.
Fenomenologia Tischnera podkreśla, że "ja" nie istnieje w izolacji. Jest kształtowane przez relację z "ty" i otwiera się na transcendencję Boga. To relacja nadaje sens i znaczenie istnieniu.

Podsumowanie

Pierwotność w Tischnerowskiej fenomenologii nie jest przypisana jednej rzeczywistości w sposób absolutny. „Ja” jest pierwotne w doświadczeniu, ale to w spotkaniu z drugim człowiekiem i Bogiem „ja” odkrywa swoją istotę. W centrum myśli Tischnera leży relacyjność, gdzie „ja”, Bóg i inni współistnieją w dynamicznym procesie kształtowania się ludzkiej egzystencji. "

lucek

Banjankri

Tischner rozróżnia podmiot i "ja", które scala w "jaźń", tego GPT nie wyłapał.
Ostatecznie mylicie Boga, z podmiotem, który jest właściwym "ja", na które ego wskazuje mówiąc: "ja jestem". To ten podmiot jest wiecznym, wszechmogącym i wszechobecnym teraz. Wszystko co powstaje, z niego się wyłania i do niego wraca. Nie widzicie go, bo macie obiektywną perspektywę, przez którą widzicie go jako "obecny moment", przez co sekundę później jest martwym konceptem z przeszłości. Nawet nie wiecie, że macie drugą świadomość, która jest prawdziwa, bo żyje w teraz, a nie w konceptach rozciągniętych na trzy czasy.

Można do niej dostać się poprzez praktykę, filozofię, jak i wylew:
https://www.youtube.com/watch?v=UyyjU8fzEYU

lucek

Banjankri

lucek